Yazar "Akdeniz, Nurten" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 20
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çoğul gebeliklerin retrospektif analizi(2005) Akdeniz, Nurten; Özcan, Yılmaz; Erdemoğlu, Mahmut; Yalınkaya, Ahmet; Yayla, MuratAmaç: Kliniğimizde doğumu gerçekleşen çoğul gebelik olgularının retrospektif analizini yapmaktır.Yöntem: Kliniğimizde Ocak 1999 ile Aralık 2004 yılları arasında doğumu gerçekleşen toplam 283 çoğul gebelik olgusu retrospektif olarak incelendi. Olguların yaşı, paritesi ve koryonisite durumları, doğum anındaki gebelik haftaları, fetusların prezantasyon şekilleri, doğum şekilleri, doğum ağırlıkları belirlendi. Olgularda konjenital anomali oranı, sezaryen endikasyonları, perinatal morbidite ve mortalite oranları incelendi. İstatistiksel değerlendirme SSPS 10.0 S paket programı ile yapıldı.Bulgular: Kliniğimizde 7674 doğum gerçekleşmiştir. Tüm doğumlar içerisinden 261 (%3.4) ikiz ve 22 (%0.29) üçüz çoğul gebelik olgusu saptandı. Çoğul gebeliklerin 261'ini (%92.2) ikiz gebeliklerin oluşturduğu saptandı. İkiz olgularının %69.3'ü dikoryonik, %30.7'sinin monokoryonik olduğu saptandı. İkiz gebeliklerin %62.1'si ve üçüz gebeliklerin %68.2'si sezaryen ile doğum yapmıştır. İkiz gebeliklerin %23'ünde erken doğum eylemi, %15.7'sinde preeklampsi üçüz gebeliklerde ise %30'unda erken doğum eylemi, %8'inde preeklampsi saptandı. Konjenital anomali oranı %3.6 olarak saptandı.Sonuç: Son yıllarda yardımcı üreme tekniklerinin yaygınlaşması ile birlikte artan çoğul gebelikler beraberinde maternal ve fetal morbidite ve mortaliteye neden olmaktadır. Bu nedenle yardımcı üreme teknikleri ile uğraşan profesyoneller çoğul gebelikleri engellemelidirler.Öğe Elektif sezaryenlerde genel ve spinal anestezinin anne ve yenidoğan kortizol düzeylerine etkisi(2006) Kale, Ahmet; Kale, Ebru; Canoruç, Naime; Erdemoğlu, Mahmut; Akdeniz, Nurten; Yayla, MuratAmaç: Elektif sezaryen nedeniyle spinal yada genel anestezi yapılan gebelerin, maternal ve yenidoğan kortizol seviyelerini ölçmek.Yöntem: Elektif sezaryen yapılacak gebeler rastgele olarak genel (n=32, Grup 1) ve spinal anestezi (n=39, Grup 2) şeklinde iki gruba ayrıldı. Maternal kortizol seviyeleri sezaryen operasyonun 5.dakikasında ve yenidoğan kord kanı kortizol seviyeleri doğumun 5.dakikasında alındı. İstatistiksel analizde student-t ve Pearson correlation coefficient testi kullanıldı. p<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Maternal kortizol seviyeleri genel anestezi alan grupta (14.20± 2.45 µg/dl) spinal anestezi alan gruba (8.90± 2.18 µg/dl) göre daha yüksekti (p<0.001). Yenidoğan kord kanı kortizol seviyeleri genel anestezi alan grupta (12.88± 5.06 µg/dl) spinal anestezi alan gruba göre daha yüksekti (6.74± 2.61 µg/dl) (p<0.001). Genel ve spinal anestezi alan grupta maternal ve yenidoğan kortizol seviyeleri arasında pozitif korelasyon saptanmadı (p<.05).Sonuç: Spinal anestezi grubunda anne ve yenidoğan kortizol seviyelerini, genel anestezi grubuna göre daha düşük bulduk. Elektif sezaryen ile doğumlarda spinal anestezi anne ve bebeği daha az strese maruz bıraktığı için genel anesteziye göre daha çok tercih edilebilecek bir metod olarak düşünülenilir.Öğe Etik kurul kararıyla gebelikte tahliye edilen 126 olgunun geriye yönelik değerlendirilmesi(2005) Akdeniz, Nurten; Kale, Ahmet; Yalınkaya, Ahmet; Yayla, Murat; Erdemoğlu, MahmutAmaç: Tıbbi tahliye etik kurul kararlarının, endikasyonlara ve işlemin yapıldığı gebelik haftasına göre değerlendirilmesi. Yöntem: Dört yıllık süre içinde hekimlerince gebelik tahliyesi etik kuruluna yönlendirilen 131 hasta içinden, gebeliği veya fetusu sonlandırılan 126'sı, klinik bulgular, uygulama endikasyonları ve gebelik haftası yönlerinden etik kurul kayıtları temel alınarak retrospektif olarak değerlendirildi. Gebelik haftaları 5-10, 11-24, 25-28 ve 28 üzeri olarak gruplandırıldı. istatistiklerde ANOVA ve Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Kurula yönlendirilen olguların %6.87'sinde gebelik sonlandırması isteği uygun görülmemiş, bunların ikiz olan dördünde selektif fetosid ile gebeliğin devamı sağlanmıştı. Sonlandırılan diğer 122 olgu tek gebelikti. Olgular ortalama 19.09±7.05 haftada sonlandırılmıştı. Olguların %66'sında (n:84) tahliye endikasyonu fetal, %33'ünde (n:42) ise maternal nedenlerden kaynaklanmaktaydı. Fetal nedenler içinde merkezi sinir sistemi (%41) ve kromozom anomalileri (%14) önde gelirken, tahliyeler en sık 11-24. gebelik hafta aralığında uygulanmıştı (p<0.001). Anneye ait nedenler içinde anne hastalıkları (%61) ve teratojen ilaç kullanımı (%33) önde gelirken tahliyeler en sık 5-24. gebelik haftaları arasında uygulanmıştı. Sonuç: Kliniğimizde gebelik veya fetus sonlandırmaları daha çok fetal nedenler ile, ortalama olarak gebeliğin 19. haftasında yapılmıştır. Sonlandırma taleplerinin yaklaşık %7'si uygun görülmemiştir, ikizlerden birinde anomali saptanan olgularda gebelik sonlandırması yapılmamış, fetosid tercih edilmiştir. Anneye ait nedenler ile sonlandırma işleminin fetal yaşam sınırından önceki dönemde, fetusa ait nedenlerin ise genelde ikinci trimesterde yapıldığı gözlenmiştir.Öğe Evaluation of Bone Mineral Density in Terms of Veiling, Socioeconomiical Status and Educatiional Level in Turkish Women Over 40 Years. Veiling May Be A Risk Factor For Osteoporosis(Galenos Yayincilik, 2006) Bahceci, Mithat; Ertem, Meliksah; Saka, Gunay; Gokalp, Deniz; Karacomak, Zuhre; Akdeniz, Nurten; Tuzcu, AlpaslanBackground and aims: Headscarf is a mild kind of veiling, worn for various intentions. We aimed to evaluate effect of veiling, educational status, living area and nutrition on BMD in women over 40 years. Subjects and methods: Four hundred thirty nine moslem women, living in different region (suburb and house provided to workers) of Diyarbakir, aged over 40 years (with mean age 48,9+ 11,3 years) were included to study. The predicted factors influencing BMD were investigated by using a questionnaire. Body weights and heights were measured. BMI was expressed as weight (kilograms) per height (meters) squared. Body fat percent and fat mass were determined by bioelectric impedance. Bone Mineral Density (BMD) was determined with radiographic absorptiometry (RA) in three middle fingers. Results: Living in suburban region (p=0.0001), family history of osteoporosis (p<0.002), low education level (p=0.0001), insufficient calcium intake (p<0.001), parity over 4 (p=0.0001), low body height (p=0.0001), veiling (p=0.0001) and low body weight (p< 0.002) and height (p=0.0001) and duration of menopause (p=0.0001) were the factors with negative effects on BMD. Prevalence of osteoporosis was also higher in illiterate women (p=0.0001), women living in slum (p=0.0001), veiled women (p=0.0001), insufficient nutritional status (p< 0.03) and positive family history for osteoporosis (p< 0.002). Conclusions: In addition to well known factors for osteoporosis such as living in slum, illiteracy, high parity number, insuficient nutrition, and duration of menopause; veiling may also be an important factor for low BMD. Veiled women should be screened for low BMD and osteoporosis regularly.Öğe Factor V Leiden and G20210A prothrombin mutations in patients with recurrent pregnancy loss: data from the southeast of Turkey(Springer, 2007) Altintas, Abdullah; Pasa, Semir; Akdeniz, Nurten; Cil, Timucin; Yurt, Murat; Ayyildiz, Orhan; Batun, SabriFactor V Leiden (FV-Leiden) and prothrombin gene mutations (FII G20210A) are well-established independent risk factors for thrombosis. In the recent years, many studies have suggested that these mutations are associated with an increased risk of recurrent pregnancy loss (RPL). We aimed to investigate the prevalence of these molecular defects in subjects with a history of early RPL. One hundred and fourteen women with three or more consecutive unexplained first-trimester miscarriages were compared to 185 parous women with uncomplicated pregnancies from the same ethnic origin. The presence of FV-Leiden and FII G20210A mutations was assessed by polymerase chain reaction analysis. Overall, 11 out of the 114 women with early RPL (9.6%) had either FV-Leiden or FII G20210A mutation, as compared with 16 out of the 185 women with normal pregnancies (8.6%; p=0.756). The prevalence of FV-Leiden mutation was 7.9% (9/114) in patient group, compared with 7% (13/185) in control group (p=0.780). One hundred and two patients were primary and 12 were secondary aborters. All FV-Leiden positive cases were primary aborters (8.8%; 9/102, p=0.584). Concerning the FII G20210A, two out of 114 (1.7%) were first-trimester RPL (primary aborters) and three out of 185 (1.6%) controls were carriers of the FII G20210A mutation (1.7 vs 1.6%, p=0.931). The results obtained from patients with first-trimester RPL and the control group have no statistical significant differences in the prevalence of FV-Leiden and FII G20210A mutations. These results suggest that mutations have no role in etiology of first-trimester recurrent abortions.Öğe İkinci trimester amniotik sıvı tiroid hormon düzeyleri ile gestasyonel hafta arasındaki ilişki(2006) Kale, Ahmet; Akdeniz, Nurten; Yakınkaya, Ahmet; Yayla, Murat; Kale, EbruAmaç : Amniosentez uygulanan gebelerin amnion mayilerindeki tiroid hormon düzeylerini ölçmek ve bu değerlerin gestasyonel hafta ile olan ilişkisini değerlendirmek. Yöntem : Çalışmaya,Mayıs 2004 ile Mayıs 2005 tarihleri arasında prenatal tanı amacıyla,kliniğimizde amniosentez yapılan toplam 125 gebe dahil edildi.Tiroid hormon analizleri,1ml amnion sıvısında,Roche E170 Modular analytics (Hitachi,Japan) cihazı ile,Roche marka ticari kit kullanılarak gerçekleştirildi.Veriler,istatistiksel olarak One-Way Anova testi kullanılarak karşılaştırıldı,p<0.05 değeri istatistiksel anlamlı olarak kabul edildi.Bulgular : Çalışmaya alınan hastaların ortalama yaşı,34.5 ± 5.6 (21-40) yıl idi.Amniosentez uygulanan olguların ortalama gebelik haftası,17.88 ± 1.58 (16-20) olarak bulundu.Tüm hastalarn amniosentez sonucu normal karyotip olarak tesbit edildi.Olguların amnion sıvısındaki total T4 ve serbest tiroksin (fT4) seviyeleri,gestasyonel hafta artıkça progresif olarak artış gösterdi(p<0.001).Buna karşılık total T4 , serbest triiodotronin (fT4) ve TSH seviyeleri gestasyonel hafta ile birlikte progresif olarak artış göstermedi(p>0.05).Sonuç : Amnion sıvısındaki tiroksin (T4) hormonun miktarının,T3 ve TSH’a göre daha fazla olduğunu bulduk ve bu hormona olan ihtiyacın gebelik haftası arttıkça belirginleştiğini düşünüyoruz.Öğe Immunohistochemical evaluation of iron accumulation in term placenta of preeclamptic patients(Academic Journals, 2011) Nasir, Yasemin; Nergiz, Yusuf; Aktas, Ayfer; Akdeniz, NurtenPreeclampsia is a disease which involves hypertension and multisystem, it effects approximately 2 to 8% of all pregnancies and is a significant cause of maternal and newborn mortality and morbidity. It develops in the placenta and its pathogenesis is associated with placental abnormalities. Classical immunohistochemical studies on placenta have shown that there is a linear increase in iron storage in the placenta in the first half of a normal pregnancy, however, these stocks are decreased in normal 3rd trimester placenta. Iron accumulation in term placentas of preeclamptic and normal pregnancies were evaluated in this study. Ferritin immunostaining was observed to be more intense in preeclamptic group than in the control group, especially in Hofbauer cells, subtrophoblastic areas of stem villous, perivasculer stroma and villous stroma. Statistical analysis of the data was performed using SPSS software. Mann Whitney U test was used in the analysis and P values below 0.05 were statistically significant. In this study, iron accumulations in normotensif and preeclamptic placentas were compared.Öğe LIGHT MICROSCOPE EVALUATION OF IRON ACCUMULATION IN TERM PLACENTAS OF SUBJECTS WITH PREECLAMPSIA(Carbone Editore, 2014) Nasir, Yasemin; Nergiz, Yusuf; Aktas, Ayfer; Akdeniz, NurtenAims: In this study, the aim was to investigate if the the use of placental iron storages detection could be used. Materials and Methods: This study was performed on 30 placentas, 20 preeclamptic and 10 normal gestations, of 36 weeks or more. Paraffin sections of preeclanzptic and nonnotensive placental tissues were stained with Hemataxylin and Eosin, Masson's Trichrome, and Prussian Blue. Results: Evaluation of preeclampsia group placentas showed as most common findings: increased syncytial node in villus, cytotrophoblast proliferation, increased volume and number of fetal capillary, and increased fibrinoid accumulation. Among preeclampsia group placental tissue samples, Prussian Blue staining was observed most commonly in fetal central cross-sections. In most prominently Prussian Blue stained villus, presence of syncytial nodes and close neighboring between iron accumulation and syncytial kodes ere interesting findings. Statistical analysis of data was made by SPSS software using Mann Whitney U test and p values under 0.05 ere accepted as statistically significant. Conclusion: Studies of placental light microscopy are important in the clarification of preeclampsia etiopathogenesis and more studies with wider scope are needed.Öğe Lupus nephritis and pregnancy: Case report(Medical Network, 2009) Kale, Ahmet; Güzel, A. İrfan; Erdemoğlu, Mahmut; Kuyumcuoğlu, Umur; Akdeniz, Nurten; Kangal, KadirOur aim is to report of a pregnant woman with lupus nephritis; A 33-year-old multigravida (gravida:5,parity:4) with an intrauterine pregnancy at 34 weeks of pregnant woman with 5 years of uncontrolled SLE. Pregnancy can be successful in most women with lupus nephritis. Pregnancy in SLE should be planned and a management strategy should be agreed in full consultation with the patient, prior to conception. Women with SLE frequently need treatment throughout pregnancy. It is essential that the maternal disease is well controlled prior to, during and after pregnancy to ensure the best possible outcome for the mother and child.Öğe On yıllık 660 ölü doğum olgusunun retrospektif analizi(2005) Akdeniz, Nurten; Erdemoğlu, Mahmut; Kale, Ahmet; Yalınkaya, Ahmet; Yayla, MuratAmaç: Kliniğimizde on yıllık sürede ölü doğum yapan 660 olguyu retrospektif olarak değerlendirmek. Yöntem: Kliniğimizde 10 yıllık sürede gerçekleşen 660 ölü doğum olgusu (grup 1) retrospektif olarak incelendi. Olgular anne yaşı, paritesi, prepartum tahmini gebelik haftası, yenidoğan ağırlığı, normal vajinal ve abdominal doğum oranı, sezaryen endikasyonları, fetal anomaliler, maternal hastalıklar yönünden değerlendirildi ve olgular canlı doğum yapan random olarak seçilen 660 gebe (grup 2, kontrol grubu) ile karşılaştırıldı. Sonuçlar: On yıllık sürede ölü doğum oranı %4.91 bulundu. Olguların %73.63'ü multipar, prepartum tahmini gebelik haftası 33.8±3.9 olarak bulundu ve %25.75'inin sezaryen ile doğum yaptığı belirlendi. Gebelikte görülen tüm hipertansif hastalıklar %33.78, gestasyonel diabetes mellitus %1.0 ve tip 2 diabetes mellitus %0.3 oranında bulundu. Ölü doğan fetusların %12.12'sinde fetal malformasyon saptandı. Gebeliğin indüklediği hipertansiyon grup 1 olgularında %33.78, grup 2'de %13.1 olarak bulundu (p<0.001). Sezaryen oranı grup 1'de %25.7, grup 2'de %46.21 olarak bulundu (p<0.001). Grup 1 olgularının %25.75'inin doğumunun sezaryen ile gerçekleştiği ve en sık sezaryen endikasyonunun dekolman plasenta (%12.87) olduğu saptandı. Ortalama yenidoğan ağırlığı grup 1'de 2121±1200g, grup 2'de 2828 ±979g olarak belirlendi (p<0.001). Tartışma: Çalışmamızda sık görülen ölü doğum nedenleri gebelikte görülen hipertansif hastalıklar , fetal anomaliler ve dekolman plasenta olarak saptanmıştır. Ölü doğum oranımız literatürden yüksek bulundu. Bölgemizde doğum oranımızın ve gebelik süresince düzenli takip altında olmayan gebelerin yüksekliği ve yüksek riskli olarak saptanan gebeliklere hizmet verecek merkezlerin yetersizliği ya da mevcut merkezlerin eksik tedavisi oranımızın yüksekliğini açıklamaktadır. Sonuç: Birincil ve ikincil merkezlerde antenatal bakım hizmetlerinin arttırılması ölü doğum oranını azaltabilir.Öğe Ovulasyonu tetiklemek amacıyla human korionik gonadotropin/gonadotropin releasing hormon agonistlerinin kullanımı(1997) Göçmen, Ahmet; Akdeniz, Nurten; Sarı, Abdullah; Yılmaz, NafiÇalışmanın amacı, human menopozal gonadotropinler ile ovarian stimülasyon yapılan infertil kadınlarda human korionik gonadotropin (HCG) ve gonadotropin releasing hormon agonistleri (GnRHa) verilerek ovulasyonu ve lutealfaz yeterliliğini değerlendirmektedir. Hastalar iki gruba ayrıldı. Follikül çapı >18 mm olunca Grup ['e (n:15) tek doz 1 mg i.m. leuprolide asetat, Grup IF e (n:15) tek doz 5000IU HCG i.m. verildi. GnRHa grubundaki olguların %80 'inde, HCG grubundaki olguların %86.7 'sinde midluteal progesteron seviyesi >J0 ng/ml bulundu. İki grup arasında lutealfaz süreleri benzerdi, HCG ile indüklenen grupta iki, GnRHa grubunda bir vakada orta şiddette ovarian hiperstimülasyon sendromu gözlendi. Sonuç olarak, HMG ile tedavi edilen olgularda, ovulasyonu indüklemek için HCG yerine düşük doz GnRHa 'nun kullanılabileceği görülmüştür.Öğe Plasenta previa: Obstetrik risk faktörleri ve perinatal sonuçlar(2004) Yıldırım, Zinet; Akdeniz, Nurten; Akay, Hatice; Yayla, Murat; Yalınkaya, AhmetAmaç: Plasenta previa olgularında insidansı, obstetrik risk faktörlerini ve perinatal sonuçları değerlendirmektir. Yöntem: Kliniğimizde Haziran 2001-Haziran 2004 tarihleri arasında doğumu gerçekleşen 3828 gebelikten, 79 plasenta previa olgusu retrospektif olarak incelendi. Olguların demografik özellikleri, gebelik haftaları, doğum şekilleri, neonatal ağırlıkları, 1. ve 5. dakika Apgar skorları, fetus cinsiyeti, sigara kullanımı, daha önceki doğum şekilleri ve geçirdiği sezaryen sayıları belirlendi. Ayrıca, prepartum ve postpartum erken neonatal mortalite oranları hesaplandı.Bulgular: Çalışmamızda, plasenta previa insidansı %2.06 olarak bulundu. Plasenta previa olgularında ortalama yaş 31.15±5.94 (18-46), gravida 5.25±2.74 (1-12), parite 3.65±2.65 (0-10) ve gebelik haftası 34.20±3.42 (25-39) olarak bulundu. Olguların 16’sı (%20.25) eski sezaryenli idi. Üç olgunun gebeliği süresince sigara kullandığı tespit edildi. Plasenta previa olgularının %93.75’inde doğum sezaryen ile gerçekleşirken, iki olguya aşırı kanama nedeniyle sezaryen histerektomi uygulanmıştır. Ortalama yenidoğan ağırlığı 2444±75 (600-4200 g), ortalama 1. dakika apgar skoru 4.96±2.35 (0-9) ve 5.dakika 7.05±2.48 (0-10) olarak bulundu. Bir ikiz gebelik tespit edildi. Fetusların %58.75’i erkek idi ve fetuslardan 11’i (%13.7) prepartum veya erken neonatal dönemde kaybedilmişti. Sonuç: Çalışmamızda, plasenta previa insidansı literatürden yüksek bulundu. Hastanemizin referans merkezi olması, sonuçlarımızın olumsuz çıkmasına etki etmektedir. Yüksek gravida, parite ve geçirilmiş sezaryen plasenta previa için en önemli risk faktörleridir. Bulduğumuz yüksek neonatal mortalite oranı ve düşük apgar skorunun, prematüriteden, yetersiz neonatal yoğun bakım hizmetinden ve olguların hastanemize geç intikal etmelerinden kaynaklanmış olabileceği düşünülmektedir.Öğe Polihidramnios olgularının retrospektif analizi(2005) Kale, Ahmet; Akdeniz, Nurten; Erdemoğlu, Mahmut; Yalınkaya, Ahmet; Yayla, MuratAmaç :Kliniğimizde doğumu gerçekleşen polihidramnios olgularının retrospektif analizini yapmak ve kontrol grubu ile karşılaştırmaktır. Yöntem: Ocak 1998 ile Haziran 2004 tarihleri arasında kliniğimizde doğum yapan 95 polihidramnios olgusundan grupl, aynı dönemde miadında doğum yapan ve randomize seçilen 95 normal olgudan grup 2 oluşturuldu. Her iki grubun anne yaşları, doğum şekilleri, doğum ağırlıkları, APGAR skorları, sezaryen oranı ve endikasyonları, fetal anomaliler ve perinatal mortalite açısından retrospektif olarak analiz edildi, istatistiksel analizlerde student t ve ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Grup 1 olgularının ortalama yaşı 29.72±7.34 ve grup 2'nin ise 30.74±2.01 olarak bulundu (p>0.05). Aynı dönemde polihidramnios tüm gebelikler içerisinde %1.01 oranında bulundu. Polihidramnios etiyolojisinde sıklık sırasına göre; idiopatik 41 (%43.15), santral sinir sistemi lezyonları 21 (%22.10), gastrointestinal sistem anomalileri 10 (%10.52), diabetes mellitus 8 (%8.42), immun hidrops fetalis 7 (%7.36), diğer fetal nedenler 7 (%7.36) ve ikizden ikize transfüzyon sendromu 1 (%1.05) ol¬guda saptandı. Olguların 23 (%24.21)'unda preterm eylem, 11 (%11.57)'inde ikiz gebelik saptandı. Grup 1'de 35 (%36.84) ol¬guda, grup 2'de ise 44 (%46.31) olguda doğum sezaryen ile gerçekleşti (p>0.05). En sık sezaryen endikasyonu grup 1'de fetal distres (%11.57), grup 2 ise eski sezaryen (%21.19) saptandı (p>0.05). Grup 1 olgularında neonatal ağırlık 2224 ±1 219 g ve grup 2'de 3414 ± 521 g bulundu (p<0.001). Fetal anomali grup 1'de %37.89, grup 2'de %3.15 oranında bulundu (p<0.001). Perinatal mortalite grup 1'de %54.73, grup 2'de ise %6.31 oranında bulundu (p<0.001). Grup 1 olgularında 1. dakika APGAR skoru 3.2 ± 2.7 ve 5. dakika 3.8 ± 3.8, grup 2'de ise 7.09±1.5 ve 8.8 ± 1.9 olarak bulundu (p<0.001). Sonuç: Çalışmamızda etyolojik faktörler arasında en sık idyopatik ve santral sinir sistemi anomalileri saptanırken antenatal önlenebilen immunize Rh ve Diabetes Mellitus gibi sebepler de önemli yer tutmaktadır. Antenatal bakım hizmetlerinin arttırılması önlenebilir etiyolojik faktörleri azaltabilir. Aynı zamanda yaşamla bağdaşmayan anensefali gibi anomalilerin erken gebelik haftalarında sonlandırılması maternal riskleri azaltır ve daha az ekonomik kayba neden olur.Öğe Post abortion family planning counseling as a tool to increase contraception use(Biomed Central Ltd, 2009) Ceylan, Ali; Ertem, Meliksah; Saka, Gunay; Akdeniz, NurtenBackground: To describe the impact of the post-abortion family planning counseling in bringing about the contraceptive usage in women who had induced abortion in a family planning clinic. Method: The Diyarbakir Office of Turkish Family Planning Association (DTFPA) is a nonprofit and nongovernmental organization which runs a family planning clinic to serve the lower socioeconomic populations, in Diyarbakir-Turkey. Post abortion counseling is introduced by using proper communication skills and with using appropriate methods to women. In this study we introduced contraceptive usage of women who had induced abortion one year ago and followed by DTFPA's clinic. Results: 55.3% of our clients were not using contraceptive methods before abortion. At the end of the one year, 75.9% of our followed-up clients revealed that they were using one of the modern contraceptive methods. There was no woman with IUD before induced abortion. At the end of one year 124 (52.3%) women had IUD. A modern method was introduced immediately after abortion was the most important factor increasing modern method usage. Conclusion: Our results advocate that post-abortion counseling may be an effective tool to increase the usage of contraceptives. Improved and more qualified post-abortion family planning counseling should be an integral part of abortion services.Öğe Preeklamptik gebelerde folik asit, vitamin B12, vitamin B6 ve homosistein düzeylerinin araştırılması(2006) Kale, Ahmet; Erdemoğlu, Mahmut; Akdeniz, Nurten; Yalınkaya, Ahmet; Yayla, Murat; Kale, EbruAmaç : Preeklampsi ile serum folik asit,serum vitamin B12,plazma vitamin B6 (piridoksal 5 fosfat) ve plazma homosistein düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılması. Yöntem : Eylül 2004-Ağustos 2005 tarihleri arasında,kliniğimize başvuran ve preeklampsi tanısı alan 100 gebe ile herhangi bir medikal problemi olmayan 74 sağlıklı gebe çalışmaya dahil edildi.Bütün hastalardan gebeliğin 3.trimesterinde serum vitamin B12,serum folik asit,plazma vitamin B6 ve plazma homosistein konsantrasyonları ölçüldü.Bulgular : Vitamin B12 serum düzeyleri preeklampsi ve kontrol grupları arasında benzerdi (sırası ile; 117.44±42.03 pg/ml,136.07±59.01 pg/ml,p>0.05).Vitamin B6 (piridoksal 5 fosfat) plazma düzeyi preeklampsi grubunda kontrol grubuna göre düşük bulundu (sırası ile; 6.40±2.91 µg/l,11.15±5.76 µg/l,p<0.001).Folik asit serum düzeyi preeklampsi grubunda daha düşük saptandı (sırası ile;5.43±3.08 ng/ml, 8.00±5.1 ng/ml, p<0.001).Homosistein plazma düzeyi ise preeklampsi grubunda kontrol grubuna göre anlamlı oranda yüksekti (sırası ile; 10.50±6.21 µmol/L, 6.54±2.64 µmol/L, p<0.001).Sonuç : Yüksek homosistein konsantrasyonu ile düşük folik asit ve vitamin B6 düzeyleri preeklampsinin patogenezinde rol oynayabilir.Öğe Prenatal tanı amacıyla kordosentez uygulanan 172 olgunun değerlendirilmesi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2007) Erdemoğlu, Mahmut; Kale, Ahmet; Akdeniz, NurtenYüksek riskli gebeliklerde fetal kromozom analizi sonuçlarının incelenmensi amacıyla. Dicle Üniversitesinde Temmuz 2001-Aralık2004 tarihleri arasında kordosentez yapılan 172 olgu değerlendirildi. Kordosentez serisinde endikasyonların büyük çoğunluğunu ileri yaş, pozitif triple test ve fetal anomali saptanan olgular oluşturdu. Bu endikasyonlarda % 7.5 oranında fetal kromozom anomalisine rastlandı. Fetal anomali grubunda Trizomi 21,18,13 tipi kromozom anomalilerine daha sık rastlandığı gözlendi. Girişimlerdeki başarı oranı %98.8 olarak saptandı. Sonuç olarak kordosentez modern perinatolojide emniyetli ve uygulanması kolay bir prenatal tanı ve tedavi yöntemidir.Öğe Proposal of a diagnostic test for the detection of preterm premature rupture of membranes based on the determination of thyroid hormones in vaginal washing fluid(Karger, 2007) Kale, Ahmet; Kale, Ebru; Akdeniz, Nurten; Kuyumcuoglu, U.; Canoruc, N.Objectives: To determine whether measurement of total T3 (triiodothyronine), total T4 (thyroxine), free T3 (free triiodothyronine) and free T4 (free thyroxine) levels in vaginal fluid is useful for the diagnosis of preterm premature rupture of membranes (PPROM). Study Design: The PPROM group and normal pregnancy group consisted of 30 and 30 pregnant patients between 26 and 36 weeks' gestation, respectively. Vaginal fluid total T4, free T4, total T3 and free T3 levels were measured in both groups. Results: Vaginal fluid total T3 and free T3 levels were not statistically significant in the PPROM group as compared with the control group (p = 0.087, p = 0.123, respectively). Vaginal fluid total T4 and free T4 levels were significantly higher in the PPROM group as compared with the control group (p = 0.002, p < 0.000, respectively). The optimal cut-off value for total T4 (0.866 mu g/dl) gave a sensitivity level of 83.3% (65.3-94.3, 95% CI) at a specificity of 60.0% (40.6-77.3, 95% CI) with positive and negative predictive values of 67.6 and 78.3%, respectively. The optimal cut-off value for free T4 ( 0.079 ng/dl) gave a sensitivity level of 90% (73.4-97.8, 95% CI) at a specificity of 70.0% (50.6-85.2, 95% CI) with positive and negative predictive values of 75.0 and 87.5%, respectively. Conclusions: Total and free T4 measurements from vaginal fluids appears to be a useful marker of PPROM. Copyright (c) 2007 S. Karger AG, Basel.Öğe Risk factors for postmenopausal osteoporosis: anthropometric measurements, age, age at menopause and the time elapsed after menopause onset(Informa Healthcare, 2009) Akdeniz, Nurten; Akpolat, Veysi; Kale, Ahmet; Erdemoglu, Mahmut; Kuyumcuoglu, Umur; Celik, YusufObjectives. The aim of this study was to determine, how much the anthropometric measurements and age affect the femur and vertebra T-scores by using correlation and regression analysis in postmenopausal women. Methods. Data of 540 healthy postmenopausal women were included in this analysis. Bone mineral density was determined by dual energy X-ray absorptiometry (DXA). The data of the patients related to height, weight, age, age at menopause were obtained from records, and body mass index (BMI) was calculated (BMI=W (kg)/H(m2)). Statistical analyses were performed with SPSS 15.0 for Windows (SPSS, Chicago, IL). Results. Mean age and standard deviation of 540 postmenopausal women was 59.38.4 years. The correlation coefficients among femur, vertebra T-scores, weight, the time elapsed after the menopause onset, age, BMI and height were found as follows, from higher to lower values with 0.465, 0.453, 0.411, 0.382, 0.232, respectively, and were statistically significant (p0.001). Conclusions. We determined the effects of the anthropometric measurements on osteoporosis from higher to lower influence as follows: weight, menopause age, age, BMI and height. Weight and menopause age of the patients were the major determinants for osteoporosis.Öğe Treatment of Lifelong Vaginismus in Traditional Islamic Couples: A Prospective Study(Oxford Univ Press, 2009) Yasan, Aziz; Akdeniz, NurtenAs sexual values and the meaning of sexuality are culturally dependent, the efficacy of sex therapy models may not necessarily be similar across cultures. The aim was to address two questions; the first was to identify whether a group of patients with lifelong vaginismus living in traditional Islamic culture benefited from the sex therapy. The second question addressed was how Muslim culture affects sex therapy in the treatment of vaginismus. Data were obtained from all patients with lifelong vaginismus who attended an outpatient clinic in the course of 1 year. Forty-four couples were investigated in the initial session. Thirty-six couples who completed the treatment were assessed after 3 months. In the final evaluation, pleasurable full vaginal penetration after active penile insertion was accepted as a successful outcome treatment for the present study. In the study, 36 patients who had completed treatment were determined, 29 of whom had successful outcome of treatment, while eight dropped out. The model building process variable resulted in married by matchmaker without consent (OR = 0.060, CI = 0.046-0.771, P = 0.031) and not allowing pelvic examination (OR = 0.124, CI = 0.016-0.941, P = 0.044) as negative predictors for successful outcome of treatment. Sex therapy is a feasible method of treatment for vaginismus within the cultural environment investigated, although some modifications may be needed in some setting such as for those married by matchmaker without their consent. Yasan A, and Akdeniz N. Treatment of lifelong vaginismus in traditional Islamic couples: A prospective study. J Sex Med **;**:**-**.Öğe Treatment of osteoporosis by long-term magnetic field with extremely low frequency in rats(Taylor & Francis Ltd, 2009) Akpolat, Veysi; Celik, Mustafa Salih; Celik, Yusuf; Akdeniz, Nurten; Ozerdem, Mehmet SiracBackground. Osteoporosis is characterised by low bone mass and structural deterioration of bone tissue. In this study, the role of long-term extremely low frequency magnetic field (ELFMF) on osteoporosis was evaluated. Methods. The experiments were performed on 45 female Sprague-Dawley rats. The rats were divided into three groups (n = 15): Group I ( ovariectomy (OVX) + ELFMF exposure), Group II ( ovariectomised rats did not receive any treatment) and Group III (cage-control). Six months, 50 Hz, 1.5 mT magnetic field (MF) was used on Group I and Group II. Total body images of the animals were obtained with dual-energy X-ray absorptiometry. Results. Bone mineral content (BMC) and bone mineral density values were increased significantly in ELFMF group, decreased in the group of OVX and not changed in cage-control. At the end of the 6 months after exposure with ELFMF, alteration in studied biochemical markers were detected significant. Bone specific alkaline phosphatase (BAP) levels were increased in ELFMF and decreased in OVX groups when compared with cage-control group. N-telopeptide levels in OVX group were significantly higher than other groups. Testosterone and cortisol levels in OVX group were significantly higher and estradiol was lower than other groups. Conclusions. Our study suggests that ELFMF may be useful in the prevention and treatment of osteoporosis.
