Yazar "Özdemir, Levent" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • [ X ]
    Öğe
    Habis plevral mezotelyomada perikardial tutulum: İki görüntüleme yönteminin karşılaştırılması
    (2005) Şenyiğit, Abdurrahman; Tanrıkulu, A. Çetin; Özdemir, Levent; Arıtürk, Zuhal; Dağlı, Eren Canan
    Habis plevral mezotelyoma (MPM) lokal yayılım gösterir. Perikard tutulumu hakkında bilgiler kısıtlıdır. Bu çalışmada hastalığın şiddeti ile perikard tutulumu arasındaki ilişki araştırılmıştır.Ocak 2001-Aralık 2003 yılları arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahi kliniklerinde takip edilen 9'u (% 33) kadın, 18'i (% 67) erkek 27 MPM hastası çalışmaya alındı. Yaş ortalaması 51.8±12.3 (22-82) olarak bulundu. Hastalardan 23'ünün (% 85) asbest teması mevcuttu ve bu temas çevreseldi. 22 (% 82) hastaya kapalı plevral biyopsi ile, 5'ine ise (% 18) operatif yöntemlerle tanı kondu.Olgulardan 11'inde epitelial tip, üçünde mikst tip ve birinde sarkomatöz tip olduğu saptandı. 12 hastada ise tip tayini yapılamadı. 18 (% 67) hasta evre 1, 8 (% 29) hasta evre 2 ve 1 (% 4) hasta evre 3 olarak saptandı.Perikardial tutulum ekokardiografik incelemeyle araştırıldı. Toplam 19 (% 70) hastada ekokardiyografide perikardiyal tutulum saptandı. Bu olgulardan 9'unda perikardial kalınlaşma, 8'inde perikardial ekojenite artışı, 2'sinde perikardial kitle ve 2'sinde ise perikardial efüzyon saptandı. Hastalığın evresi ile ekokardiyografik perikardial tutulum arasında bir ilişki yoktu. Hastaların toraks BT'lerinde 4 hastada perikardial tutulum saptandı.MPM hastalarında perikard tutulumuna sık rastlanır. Bu tutulum ekokardiyografi kolayca saptanabilir. Bu olgularda rutin ekokardiyografik inceleme non invaziv, ucuz ve yararlı bir işlemdir.
  • [ X ]
    Öğe
    Nativ mitral ve triküspit kapak tutulumu ile seyreden Escherichia coli endokarditi
    (2003) Kıdır, Veysel; Özdemir, Levent; Ülgen, M. Sıddık; Arıtürk, Zuhal; Süner, Ali
    Gram negatif bakteriler sıklıkla bakteriyemiye yol açarlar ancak nadiren endokardite neden olurlar. Gram negatif bakterilerin oluşturduğu endokarditler sıklıkla intravenöz ilaç kullanıcıları ve protez kapak hastalarında görülür ve endokardit vakalarının az bir kısmını (% 5-10) oluştururlar. On yıldır diabetes mellitus ve romatizmal kapak hastalığı öyküsü olan 52 yaşında hasta, yüksek ateş etyolojisini araştırmak üzere yatırıldı. Hastanın yapılan transtorasik ve transözafagial ekokardiografilerinde, hem mitral hem de triküspit kapakta vegetasyonlar saptandı. Tekrarlanan kan kültürlerinde Escherichia Coli üretilerek mitral ve triküspit kapak tutulumlu Escherichia Coli endokarditi tanısı konuldu. Sonuç olarak diabetes mellitusu olan hastalarda infektif endokardite uyan klinik tablo varsa, kan kültüründen gram negatif mikroorganizmalar izole edilse bile tanının atlanmaması gerekir. Ekokardiyografi tanı için oldukça kullanışlı bir araçtır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tilt testi pozitif nörokardiyojenik senkoplu hastalarda tedavi alternatifleri ve tedavinin etkinliğinin takibinde ekokardiyografi ve arteryel distansibilitenin yeri
    (2016) Özdemir, Levent; Alan, Sait
    Vazovagal senkoplu hastaların tedavi seçeneklerini değerlendiren çok sayıda çalışma literatürde mevcut olmasına rağmen tanı ve tedavi etkiliğini değerlendirmede yardımcı olacak yeni parametreler üzerine az sayıda çalışma mevcuttur. Bizde çalışmamızda tilt testi pozitif vazovagal senkop düşünülen 33 hastada(Grup I n=33), başlangıçta ve 6. ayın sonunda AD, ÎMK ve ekokardiyografı parametrelerini belirledik. Sağlıklı bireylerden oluşan kontrol grubunda(Grup II n=30), yine AD, ÎMK ve ekokardiyografı parametreleri bir defaya mahsus olarak belirlendi. Grup I, 3 gruba ayrıldı; Grup IA metoprolol kullanan 11 hastadan, Grup IB sertralin kullanan 11 hastadan, Grup IC meteprolol ve sertralin kullanan 11 hastadan oluşmaktaydı. Vazovagal senkoplu hastalarda AD ve İMK'yı ölçüp sağlıklı bireylerle karşılaştırdığımızda; İMK'nın hasta grubunda daha yüksek olduğunu saptadık, AD açısından iki grup arasında fark saptayamadık. Vazovagal senkoplu hastalar ile sağlıklı bireylerin bazal ekokardiyografık değerlerini karşılaştırdığımızda özellikle her iki ventrikül diastolik fonksiyonlarında anlamlı farklılık vardı. Vazovagal senkoplu hastaların tedavi etkinliği açısından ilaç gruplarını değerlendirdiğimizde sertralin tedavisinin metoprolol tedavisine üstün olduğunu daha iyisininde kombinasyon tedavisi olduğunu gördük. Sonuç olarak vazovagal senkopun tanı ve tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesinde AD ve ÎMK kulanılabilir. Vazovagal senkoplu hastalarda sertralin metoprolol' e göre daha iyi bir seçenek gibi görünmektedir. Semptomların kontrol altma alınamadığı olgularda metoprolol ve Sertralinin birlikte kullanılması iyi bir kombinasyon olabilir. Anahtar kelimeler :ÎMK, AD, Sertralin, metoprolol