Yazar "Özdemir, İlhan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of Curcumin and Doxorubicin on the Viability of Neuroblastoma Cancer Cell Line
    (2024) Ünlü, İlker; Özdemir, İlhan; Öztürk, Şamil; Tuncer, Mehmet Cudi
    Aim: Neuroblastoma has a very important place among childhood diseases, and despite all the methods used in treatment, it is very difficult to prevent neuroblastoma invasion. The number of studies showing that curcumin, the most active component of turmeric, is not toxic, is increasing day by day. In this study, the anticancer activities of curcumin (Cur), one of the important active compounds, were demonstrated in the Neuroblastoma cancer cell line (Na2B). Method: Neuroblastoma cell line was used in the study. To determine the IC50 doses of Dox and Cur, Na2B cells line were cultivated with an automatic pipette. MTT analysis was performed to analyze cell survival (viability). Inhibition levels in the cells were determined at 24 and 48 hours. Results: While the IC50 of Na2B cell proliferation was approximately 124.5 uM at the 48th hour in Dox-treated cells, the IC50 value of Cur at the 48th hour was found to be 224.6 uM. Conclusion: These results showed that Cur could be an alternative agent in the treatment of neuroblastoma, and its fewer side effects compared to other chemotherapeutic agents such as Dox would increase its preferability.
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of Curcumin and Doxorubicin on the Viability of Neuroblastoma Cancer Cell Line
    (Merthan TUNAY, 2024) Ünlü, İlker; Özdemir, İlhan; Öztürk, Şamil; Tuncer, M. Cudi
    Aim: Neuroblastoma has a very important place among childhood diseases, and despite all the methods used in treatment, it is very difficult to prevent neuroblastoma invasion. The number of studies showing that curcumin, the most active component of turmeric, is not toxic, is increasing day by day. In this study, the anticancer activities of curcumin (Cur), one of the important active compounds, were demonstrated in the Neuroblastoma cancer cell line (Na2B). Method: Neuroblastoma cell line was used in the study. To determine the IC50 doses of Dox and Cur, Na2B cells line were cultivated with an automatic pipette. MTT analysis was performed to analyze cell survival (viability). Inhibition levels in the cells were determined at 24 and 48 hours. Results: While the IC50 of Na2B cell proliferation was approximately 124.5 uM at the 48th hour in Dox-treated cells, the IC50 value of Cur at the 48th hour was found to be 224.6 uM. Conclusion: These results showed that Cur could be an alternative agent in the treatment of neuroblastoma, and its fewer side effects compared to other chemotherapeutic agents such as Dox would increase its preferability.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Timokinon'un OVCAR-3 insan ovarian adenokarsinom hücrelerinde EGFR/FOXP3 sinyal yolağına etkisinin araştırılması
    (Dicle Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) Özdemir, İlhan; Aktaş, Ayfer
    Amaç: Çalışmamızda, OVCAR3 insan ovarian adenokarsinom hücreleri ile insan deri keratinosit hücre serisi HaCat hücrelerinde kemoterapötik ilaç olan doxorubicin (Dox) ve doğal antikanser özelliği olan timokinon (TQ) uygulanarak sitotoksik etkilerinin araştırılması amaçlandı. Kanser, artan bir hızla insan yaşamını tehdit eden bir hastalık haline gelmiştir. Çalışmamızda kullandığımız Nigella sativa L. (çörek otu) bitkisinin aktif bileşenlerinden biri olan TQ'nun ovarian kanseri üzerine sitotoksik etkisi hakkındaki çalışmalar sınırlıdır. Bu nedenle önemli bir sorun olan over kanseri tedavisi için alternatif ve kemoterapiye destek sağlayabilecek potansiyeli olan TQ'nun sitotoksisitesi EGFR/FOXP3 yolağı üzerinden araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, Timokinon ve Doxorubicin'in farklı dozları hücrelere 24, 48 ve 72 saat süreyle uygulanarak MTT yöntemi ile sitotoksisite düzeyi belirlendi. Western blot ve RT-PCR analizi ile metastaz belirteçlerinden EGFR ve FOXP3 ile apoptoz belirteci API5 genlerine ve ekspresyon düzeylerine bakıldı. DAPI boyaması sonrası koloni sayımı yapılarak hücre proliferasyonuna olan etkisi saptandı. Metastaz için in vitro yara modeli oluşturularak uygulamalar gerçekleştirildi ve hücre göçü morfolojik olarak değerlendirildi. Tüm sonuçlar istatiksel olarak analiz edildi. Bulgular: MTT ile sitotoksisitenin TQ ve Dox uygulanan grupta en yüksek seviyede gerçekleştiği, metastazın özellikle TQ ve Dox komibne uygulanan grupta engellendiği, RT-PCR analizi ile EGFR ve FOXP3 yolağındaki aktivitenin TK ile en fazla düştüğü yine protein miktarının TQ ve Dox ile azaldığı bulundu. Sonuç: Çalışma sonucunda TK uygulanması ile en yüksek sitotoksik etkinin, en yüksek apoptoz indüksiyonunun gerçekleştiği, EGFR ve FOXP3 düzeylerinde anlamlı düşüşün ise TK ve Dox uygulamalarında meydana geldiği gösterildi.