Bitki Koruma Bölümü Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/11468/10490

Listeleniyor 1 - 20 / 57

Physalis Philadelphica Lam.'nın Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki mevcut durumu
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Özaslan, Cumali; Bükün, Bekir; Özcan, Selçuk; Önen, Hüseyin
Çalışma Physalis philadelphica’nın Güney Doğu Anadolu Bölgesin’deki yoğunluğunu ve dağılımını saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Toplam 225 noktada sürvey çalışmaları gerçekleştirilmiş ekolojik veriler kayıt altına alınmıştır. Physalis philadelphica genellikle tarım alanları, yol kenarları, boş arazilerde ve tarım dışı alanları dahil olmak üzere Güney Doğu Anadolu Bölgesi'nin genelinde geniş bir yelpazede dağılım gösterdiği gözlemlenmiştir. Bitkinin Güney Doğu Anadolu Bölgesin’de özellikle sulanan tarım alanlarında tamamen yerleştiği ve gelecekte diğer illerdeki tarım alanlarına geçiş yapabileceği düşünülmektedir. Güney Doğu Anadolu Bölgesin’ de bitki ile mücadele edebilmek için erken uyarı, hızlı müdahale ve detaylı mücadele çalışmalarına ihtiyaç duyulmaktadır
Türkiye'de Sicyos Angulatus üzerindeki karpuz mosaik virüsü (WMV-2)'nin ilk tespiti
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Korkmaz, Fatime; Karaca, Kübra; Özaslan, Cumali; Yanar, Yusuf; Önen, Hüseyin
Bu çalışma dünyanın önemli istilacı kategorisinde yer alan ve Karadeniz Bölgesinde istila edilen geniş alanlardan toplanan Sicyos angulatus üzerinde virüs hastalıklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Virüslerin tanılanması Double Antibody Sandwich ELİSA (DAS ELİSA) testiile Cucumber Mosaic Virus(CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Karpuz Mosaic Virus (WMV-2), Zucchini Yellow Mosaic Virus(ZYMV), Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya antiserumlarıkullanılarakyapılmıştır. Yapılan testlerde Cucumber Mosaic Virus (CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Zucchini Yellow Mosaic Virus (ZYMV),Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya ringspot virus (PRSV), Potato Virus Y (PVY) virüslerine rastlanmamış olup sadece Karpuz Mosaic Virüs ( WMV-2) tespitedilmiştir
Can drought limit the further invasion of Persicaria perfoliata in Turkey?
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Önen, Hüseyin; Çaldıran, Uğur; Farooq, Shahid; Özaslan, Cumali
Dünya üzerinde istilacı bitki sayısındaki artış ekolojik ve ekonomik açıdan önemli sorunlar oluşturmaktadır. Bu bitkilerin başarılı bir şekilde kontrol altına alınabilmeleri için bunların biyolojik ve ekolojik isteklerinin bilinmesi büyük önem taşımaktadır. Bu bitkilerin yeni habitatları istila sürecinde, kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik stres koşulları bir bariyer işlevi görmektedir. Bu nedenle istilacı yabancı bitkilerin stres koşulları altında büyüme ve gelişme durumlarının belirlenmesi amacıyla yapılan çalışmalar bu bitkilerin biyolojik ve ekolojik isteklerinin anlaşılmasına ve potansiyel dağılım alanlarının modellenmesine olanak vermektedir. Persicaria perfoliata L. Doğu Karadeniz Bölge'sinin önemli bir kısmını işgal eden istilacı sarmaşık formunda tek yıllık bir istilacı yabancı ottur. Bitkinin yaygın olduğu Doğu Karadeniz sahili sahip olduğu 2000-2500 mm yıllık yağış miktar ile Türkiye'nin en fazla yağış alan bölgesidir. Bu ön çalışma ila P. perfoliata'nın Türkiye'nin diğer bölgelerine yayılma potansiyelinin anlaşılması amacıyla büyüme ve gelişme yönü ile kuraklık stresine verdiği tepkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kuraklık stresi tarla kapasitesi baz alınarak saksılardaki su oranının sınırlanmasıyla suretiyle oluşturulmuştur. Çalışma da %25, %50 ve %75 tarla kapasitesi ile kontrol (%100) olmak üzere dört farklı stres düzeyine yer vermiştir. Saksılarda tarla kapasitesi her gün buharlaşan su kadar saksılara yeninden su verilmesiyle sağlanmıştır. 28±3°C gündüz 16 saat ve 20±3°C gece 8 saat koşullarında denemeler yürütülmüştür. Omca uzunluğu, omca başına yaprak sayısı, yer üstü ve yer altı kısımların yaş ve kuru ağırlığı, kök uzunluğu, kök yaş ve kuru ağırlığı gibi parametreler incelenmiştir. Çalışma sonucunda kuraklık yoğunluğundaki artış ile incelenen bitki parametreleri arasında negatif ilişki saptanmıştır. %50 tarla kapasitesi uygulamasında ağırlık artışı gibi parametrelerde ciddi düşüş görülmüştür. Yabancı otları kuraklığa yüksek duyarlığı bu bitkilerin ülkede yayılmasında sınırlı bir faktör olduğunu göstermektedir. Yağışların fazla olduğu alanlarda ise yabancı ot istilası fazla olacaktır. Yarı kurak ve kurak alanlarda ise istilacı bitki sorun olmaktan çıkacaktır. Çalışmamızda iklim değişikliğinden meydana gelen kuraklığın bölgede ot yayılışını engelleyebildiği belirlenmiştir
Current Status of Persicaria perfoliata in the Black Sea Region
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Çaldıran, Uğur; Önen, Hüseyin; Özaslan, Cumali
Dünyanın önemli istilacı yabancı ot türleri arasında yer alan Persicaria perfoliata (L.) H. Gross Polygonaceae (Karabuğday) familyasına dâhil sarılıcı/tırmanıcı otsu bir bitkidir. Bitkinin tek yıllık olduğu ve sadece tohumla çoğalabildiği bilinmektedir. Ülkemizde ilk kez 1984 yılında rapor edildikten sonra, bitkinin dağılımı ile ilgili detaylı bir çalışma yapılmamıştır. Bu çalışma; P. perfoliata’nın Karadeniz Bölgesinde mevcut dağılım alanlarının belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çerçevede Karadeniz Bölgesinde Samsun ile Artvin arasında kalan yaklaşık 500 km mesafe gridlere bölünmüştür. Gridlerin kesişim noktalarına denk gelecek şekilde toplam 211 noktada sürveyler yapılmıştır. Sürvey çalışmaları gerçekleştirilirken her bir noktanın GPS koordinatları, yükseklik, toprak özellikleri, bitkiye eşlik eden diğer bitkiler, yaşam alanının niteliği vb ekolojik veriler ile P. perfoliata’nın oluşturduğu parsellerin büyüklüğü vb bilgiler kayıt altına alınmıştır. Sürvey sonuçları bitkinin Doğu Karadeniz bölgesinde özellikle yoğun yağış alan bölgelerde yaygınlık gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Nitekim P. perfoliata bölge de Trabzon’dan Sarp/Artvin arasında yer alan yaklaşık 200 km uzunluğundaki sahil boyunca yayıldığı ve bazı bölgelerde sahilden yaklaşık 40-50 km iç kesimlere doğru geçiş yaptığı saptanmıştır. Bitkinin bölgede; dere ve orman kenarlarında, yol kenarları, döküntü alanları ve tahrip edilmiş boş araziler vb tarım dışı alanlar ile kivi, fındık ve meyve bahçeleri, çay plantasyonları, sebzelik alanlar vb tarım alanlarını istila edebildiği saptanmıştır. Bitkinin dikenli olmasının tarım alanlarında kontrolünü güçleştirdiği ve önemli işgücü kayıplarına neden olabildiği belirlenmiştir. Yoğun istila edilen bölgelerde bitkinin 4-5 km'lik bir hat boyunca kesintisiz olarak görülebildiği ve tamamen bitki ile kaplı tarlalara rastlanabildiği saptanmıştır. Sürvey sonuçları bitkinin özellikle doğu Karadeniz bölgesinde (Rize-Artvin) yerleştiğini, tarım alanlarında önemli sorunlara yol açtığını ve bitkinin sahilden iç kesimlere doğru yayılma eğiliminde olduğunu ortaya koymaktadır. Oluşturduğu sorunlar dikkate alındığında, bölgede bitkiye karşı acil olarak idare stratejilerinin oluşturulması ve uygulanmasının gerekli olduğu kanaatine varılmıştır
Gever Ovası’nda tespit edilen Convolvulus L. türleri ve bunların potansiyel biyolojik kontrol etmenleri
(Türkiye Herboloji Derneği, 2022) Sırrı, Mesut; Özaslan, Cumali
Biyolojik çeşitlilik açısından son derece zengin olan Yüksekova Havzası Gever Ovası’nda (Yüksekova/Hakkari) 232 farklı noktada iki yıl boyunca (2020-2021) sürveyler gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında Türkiye’de önemli bazı yabancı ot türlerini barındıran Convulvulus L. cinsine ait türler, bunların bölgedeki popülasyon yoğunlukları ile rastlanma sıklığı saptanmıştır. Ayrıca cinse dahil türler üzerinde bulunan biyolojik kontrol ajanları da belirlenmiştir. Çalışma alanında; Convolvulus arvensis L., Convolvulus betonicifolius Mill. subsp. peduncularis (Boiss.) Parris ve Convolvulus lineatus L. olmak üzere Convulvulus cinse dahil 3 bitki türüne rastlanmıştır. C. betonicifolius ve C. lineatus türlerinin rastlanma sıklıkları sırasıyla %6,6 ve %1,7 seviyesinde iken C. arvensis bölgedeki rastlanma sıklığının %60.7 olduğu görülmüştür. Bölgede C. betonicifolius (Kaba tüylü tarla sarmaşığı) türünün tarım alanlarında, C. lineatus’un (Çizgili sarmaşık) ise mera alanlarında lokal olarak popülasyon oluşturduğu gözlemlenmiştir. Ancak C. arvensis’in (Tarla sarmaşığı) ise bölgede ekim nöbetinde yer alan bütün kültür bitkilerinde rastlandığı ve ekonomik düzeyde sorun oluşturabildiği belirlenmiştir. Tarla sarmaşığının, doğal ekosistemler ile yol/tarla kenarları, yerleşim yerleri vb. tarım dışı alanlarda da yaygın olarak bulunduğu saptanmıştır. C. arvensis üzerinde 4 mikrofungus [Aecidium convolvulinum Speg., Alternaria atra (Preuss) Woudenb. & Crous, Cercospora convolvulicola M. Bakhshi, Arzanlou Babaiahari, Crous & U. Braun., Curvularia inaequalis (Shear) Boedijn] ile 2 böcek türü [Hypocassida subferruginea Schrank, 1776 (Coleoptera:Chrysomelidae), Spermophagus sericeus Geoffroy, 1785 (Coleoptera:Bruchidae)] türü tespit edilmiştir. Ancak diğer iki tür üzerinde herhangi bir biyolojik kontrol etmenine rastlanmamıştır. Çalışma alanında C. arvensis üzerinde bulunan etmenlerin yabancı otun popülasyonlarını önemli ölçüde baskı altında tuttuğu görülmüştür. Dolayısıyla çalışma alanında yararlı organizmaların desteklenerek korunmasının büyük önem taşıdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca bölgedeki diğer yabancı otların da potansiyel biyolojik mücadele ajanları yönüyle gözden geçirilmesini amaçlayan detaylı sürvey çalışmalarının yapılmasında fayda bulunduğu kanaatine varılmıştır.
Physalis Angulata L.'nın Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki mevcut durumu
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Özaslan, Cumali; Bükün, Bekir; Özcan, Selçuk; Önen, Hüseyin
Çalışma Physalis angulata’nın Güney Doğu Anadolu Bölgesinde ki yoğunluğunu ve dağılımını saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Toplam 225 noktada sürvey çalışmaları gerçekleştirilmiş ekolojik veriler kayıt altına alınmıştır. P. angulata genellikle tarım alanları, yol kenarları, boş arazilerde ve tarım dışı alanları dahil olmak üzere Güney Doğu Anadolu Bölgesi'nin genelinde geniş bir yelpazede dağılım gösterdiği gözlemlenmiştir. Bitkinin Güney Doğu Anadolu Bölgesin’de özellikle sulanan tarım alanlarında tamamen yerleştiği ve gelecekte diğer illerdeki tarım alanlarına geçiş yapabileceği düşünülmektedir. Güney Doğu Anadolu Bölgesin’ de bitki ile mücadele edebilmek için erken uyarı, hızlı müdahale ve detaylı mücadele çalışmalarına ihtiyaç duyulmaktadır
Sicyos Angulatus'un Karadeniz Bölgesindeki mevcut durumu
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Önen, Hüseyin; Tad, Sonnur; Özaslan, Cumali
Sicyos angulatus L. Cucurbitaceae (Kabakgiller) familyasına dâhil sarılıcı/tırmanıcı bir sarmaşıktır. Bitki otsu formda ve tek yıllık olup yılın soğuk aylarında tamamen donarak ölmektedir. Üremesi tohumladır. S. angulatus tam veya kısmen güneş alan ve nemli koşulları tercih etmektedir. Bitki tipik olarak yazları ılıman ya da sıcak ve yağışlı bölgelerde bulunur. Ülkemizde ilk kez 1996 yılında Karadeniz bölgesinde Artvin Borçka'da, 1999 yılında ise Trabzon'un Yomra, Araklı, Of ve Çaykara ile Artvin'in Borçka ilçelerinde rapor edilmiştir. Ancak aradan geçen 15 yıl içerisinde bitkinin yayıldığı alanlara ilişkin bilgi mevcut değildir. Bu çalışma; Sicyos angulatus‘un Karadeniz Bölgesi'nde dağılım alanlarının güncellenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çerçevede Karadeniz Bölgesi (Samsun-Artvin arası; yaklaşık 565 km mesafe) gridlere bölünmüştür. Gridlerin kesişim noktalarında denk gelen toplam 211 noktada sürvey yapılmıştır. Sürvey çalışmaları gerçekleştirilirken her bir noktanın GPS koordinatları, yükseklik, toprak özellikleri, bitkiye eşlik eden diğer bitkiler vb ekolojik veriler ile S. angulatus’un oluşturduğu parsellerin büyüklüğü vb bilgiler kayıt altına alınmıştır. S. angulatus bölge de Ünye (Samsun) ve Sarp (Artvin) arasında kalan yaklaşık 420 km uzunluğundaki sahil boyunca yayıldığı ve sahilden iç kesimlere geçtiği saptanmıştır. Bitkinin sürvey alanında çok farklı yaşam alanlarında ve ekosistemlerde dağılım gösterebildiği belirlenmiştir. Bitkinin özellikle; dere ve orman kenarlarında, yol kenarları, döküntü alanları ve tahrip edilmiş boş araziler vb tarım dışı alanlar ile başta kivi olmak üzere meyve bahçeleri, çay plantasyonları, sebzelik alanlar vb tarım alanlarını istila ettiği saptanmıştır. Yoğun istila edilen bölgelerde bitkinin yaklaşık 2-3 km mesafede kesintisiz olarak görülebildiği ve tamamen bitki ile kaplı 20 dekardan büyük parseller oluşturabildiği saptanmıştır. Sürvey sonuçları bitkinin artık Doğu ve Orta Karadeniz bölgesine yerleştiğini, tarım alanlarında önemli sorunlara yol açtığını ve bitkinin sahilden iç kesimlere doğru yayılma eğiliminde olduğunu ortaya koymaktadır. Bu durum bitkiye karşı son derece hızlı bir şekilde acil müdahaleye stratejilerinin oluşturulması ve uygulanması gereği ortaya çıkmaktadır
Karpuz Mozaik Virüsü (WMV-2)’nün doğal konukçusu Sicyos angulatus
(Türkiye Herboloji Derneği, 2016) Korkmaz, Fatime; Karaca, Kübra; Özaslan, Cumali; Yanar, Yusuf; Önen, Hüseyin
Bu çalışma dünyanın önemli istilacı türleri arasında yer alan ve ülkemizde de Karadeniz Bölgesi’nde yayılmış olan Sicyos angulatus’un konukçuluk ettiği viral etmenleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Virüslerin tanılanması Double Anti body Sandwich ELİSA (DAS ELİSA) testi ile Cucumber Mosaic Virus (CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Watermelon Mosaic Virus (WMV-2), Zucchini Yellow Mosaic Virus (ZYMV), Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya RingspotVirus(PRSV), PotatoVirus Y(PVY) antiserumları kullanılarak yapılmıştır. Yapılan testlerde Cucumber Mosaic Virus (CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Zucchini Yellow Mosaic Virus (ZYMV), Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya Ring spot Virus(PRSV), Potato Virus Y (PVY) virüslerine rastlanmamış olup sadece WMV-2 tespit edilmiştir.Türkiye’de WMV-2’nin S. angulatus’da doğal olarak enfeksiyon oluşturduğu ilk kez bu çalışma ile tespit edilmiştir
Diyarbakır ili buğday tarlalarındaki yabancı otlar üzerinde gözlenen mildiyö türleri
(Türkiye Herboloji Derneği, 2017) Özaslan, Cumali; Boyraz, Nuh; Güncan, Ahmet
Çalışma, 2008-2009 yılları arasında Diyarbakır (Türkiye) ili ve ilçelerindeki buğday tarlalarının yabancı otları üzerindeki mildiyö hastalıklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Sekiz farklı yabancı ot türü üzerinde sekiz farklı mildiyö fungus türü tespit edilmiştir. Bu mildiyö türlerinden üç tanesi Türkiye için yeni kayıttır. Mildiyö fungus türleri; Hyaloperonospora parasitica (Pers.) Constant., Peronospora dianthi de Bary, Peronospora arborescens (Berk.) De Bary, Peronospora cephalariae Vincens, Peronospora lallemantiae Kolymb., Peronospora lamii A. Praum., Peronospora narbonensis Gäum. ve Peronospora sisymbrii-officinalis Gäum. sırasıyla Myagrum perfoliatum L., Agrostemma githago L., Papaver macrostomum Boiss & Huet. ex Boiss, Cephalaria syriaca (L.) Schrad., Lallemantia iberica (Bieb.) Fisch. & Mey., Lamium amplexicaule L., Vicia narbonensis L. ve Sisymbrium officinale (L.) Scop. yabancı otu üzerinde gözlenmiştir. P. dianthi de Bary, P. cephalariae Vincens ve P. lallemantiae Kolymb. Türkiye için ilk kayıt niteliğindedir. Bu gözlenen mildiyö türlerinin morfolojik özellikleri bu çalışmada sunulmuştur. Tanımlanan mildiyö hastalık etmenleri, bu yabancı ot türlerine karşı potansiyel biyolojik kontrol ajanları olabilirler. Bununla birlikte, farklı yabancı ot türlerine karşı biyolojik kontrol ajanları olarak potansiyellerini keşfetmek için ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır
Identification of cotton non-pathogenic fungal agent isolates based on morphological and MALDI-TOF mass spectrometry method
(Mevlüt AKÇURA, 2024) Karadaşlı, Adalet; Kavak, Hamit
In this study, morphological and MALDI-TOF MS identification and comparison of non-pathogenic fungal species isolated from diseased root, leaf and boll tissues of cotton plants were carried out. For this purpose, surveys were conducted in Bağlar, Sur, Çınar, Bismil, Yenişehir, Ergani, Eğil, Kayapınar and Silvan districts of Diyarbakır province where cotton production is intensive between June and September 2020 and 2021. 209 samples of plants showing typical fungal disease symptoms were collected from 75 different cotton production areas. A total of 171 fungal isolates were obtained by isolation, culture and purification procedures from diseased plant tissues in the samples. The 20 isolates that were negative in the pathogenicity test in the main host were identified and compared by morphological (traditional) and MALDI-TOF MS methods. According to the results, Aspergillus niger, Aspergillus flavus, Aspergillus terreus, Aspergillus fumigatus, Aspergillus minisclerotigenes, Penicillium nalgıovense, Chaetomium globosum, Dichotomopilus funicola, Arthroderma gloria, Pseudogmnoacus pannorum, Tichophyton interdigitale, and Penicillium sp. Penicillium sp. were found to be intensively colonized in different parts of cotton such as leaves, bolls and roots. Again, it was determined that the most common species among the total saprophyte isolates was Aspergillus niger with a high similarity rate.
New Parasitoids Records of Eulecanium rugulosum (Archangelskaya, 1937) (Hemiptera: Sternorrhyncha: Coccoidea: Coccidae) for Diyarbakır
(Türkiye Biyolojik Mücadele Derneği, 2019) Bolu, Halil
This study was carried out in Diyarbakır, Turkey in 2014 on parasitoids of the coccid, Eulecanium rugulosum (Archangelskaya, 1937) (Hemiptera: Sternorrhyncha: Coccoidea: Coccidae), infesting the pistachio tree, Pistacia vera Linnaeus (Sapindales: Anacardiaceae). During this study, three parasitoid species, Blastothrix brittanica Girault 1917, Blastothrix longipennis Howard, 1881 and Blastothrix sericea Dalman, 1820 (Hymenoptera: Encyrtidae: Encyrtinae), were collected. These are the first reports from Diyarbakır of the association between these parasitoids and E. rugulosum.
Diyarbakır ilinde Monosteira lobulifera Reuter’in (Tingidae: Hemiptera) laboratuvar koşullarında badem üzerindeki biyolojisi
(Türkiye Entomoloji Derneği, 2018) Maral, Hasan; Ulusoy, M. Rifat; Bolu, Halil
Diyarbakır’da (Türkiye) 2011 yılında yürütülen bu çalışmada bademlerde önemli ekonomik kayıplara yol açan Monosteira lobulifera Reuter’in (Tingidae: Hemiptera) 25±1 ºC sıcaklık, %65±5 orantılı nem ve 16: 8 (A: K) aydınlatmalı laboratuvar koşullarında biyolojisi incelenmiştir. Monosteira lobulifera’nın yumurtlama periyodu boyunca dişi başına bıraktığı ortalama yumurta sayısı 89,79±45,90 adet ve yumurtaların açılma oranı %76,92 olarak saptanmıştır. Ortalama yumurta açılma süresi 9,39±0,81 gün; ergin öncesi gelişme süreleri beş nimf dönemi için sırasıyla ortalama 2,10±0,35; 1,93±0,34; 1,83±0,30; 2,06±0,30; 2,83±0,33 gün; nimf ölüm oranları beş nimf dönemi için sırasıyla %7,32; %15,78; %3,12; %3,22; %0,00 olarak tespit edilmiştir. Dişi ve erkek yaşam süreleri sırasıyla 27,51±7,58 ve 23,82±8,15 gün; preovipozisyon, ovipozisyon, postovipozisyon süreleri sırasıyla 4,55±1,05; 20,93±7,16; 2,03±1,59 gün olarak tespit edilmiştir. Dişi ve erkek oranı %46,67 ve%53,33 olarak belirlenmiştir.
Forecasting daily total pollen concentrations on a global scale
(John Wiley and Sons Inc., 2024) Makra, László; Coviello, Luca; Gobbi, Andrea; Jurman, Giuseppe; Furlanello, Cesare; Brunato, Mauro; Özaslan, Cumali
Background: There is evidence that global anthropogenic climate change may be impacting floral phenology and the temporal and spatial characteristics of aero-allergenic pollen. Given the extent of current and future climate uncertainty, there is a need to strengthen predictive pollen forecasts. Methods: The study aims to use CatBoost (CB) and deep learning (DL) models for predicting the daily total pollen concentration up to 14 days in advance for 23 cities, covering all five continents. The model includes the projected environmental parameters, recent concentrations (1, 2 and 4 weeks), and the past environmental explanatory variables, and their future values. Results: The best pollen forecasts include Mexico City (R2(DL_7) ≈.7), and Santiago (R2(DL_7) ≈.8) for the 7th forecast day, respectively; while the weakest pollen forecasts are made for Brisbane (R2(DL_7) ≈.4) and Seoul (R2(DL_7) ≈.1) for the 7th forecast day. The global order of the five most important environmental variables in determining the daily total pollen concentrations is, in decreasing order: the past daily total pollen concentration, future 2 m temperature, past 2 m temperature, past soil temperature in 28–100 cm depth, and past soil temperature in 0–7 cm depth. City-related clusters of the most similar distribution of feature importance values of the environmental variables only slightly change on consecutive forecast days for Caxias do Sul, Cape Town, Brisbane, and Mexico City, while they often change for Sydney, Santiago, and Busan. Conclusions: This new knowledge of the ecological relationships of the most remarkable variables importance for pollen forecast models according to clusters, cities and forecast days is important for developing and improving the accuracy of airborne pollen forecasts.
Lethal and sublethal effects of various insecticides on the immature stages of the solitary egg parasitoid, Telenomus busseolae
(Elsevier B.V., 2024) Tonğa, Adil; Bayram, Ahmet
Telenomus busseolae Gahan (Hymenoptera: Scelionidae) is the most effective egg parasitoid of corn borers, Sesamia spp. (Lepidoptera: Noctuidae). A balanced pest management requires the use of insecticides compatible with T. busseolae since relying solely on the parasitoid may prove inadequate in controlling pest outbreaks. This study investigated the lethal and sublethal effects of chlorantraniliprole, imidacloprid, indoxacarb, lambda-cyhalothrin, lufenuron, malathion, and thiamethoxam + lambda-cyhalothrin, at various concentrations on emergence rate and fecundity of treated generation as well as emergence rate and sex ratio of offspring generation. The experiments were performed by immersing the host eggs with the parasitoid, encompassing its early larval, late larval, and pupal stages into the insecticide solutions. All concentrations of the insecticides reduced emergence rate in the treated generation, with the pupal stage being most vulnerable except for controversial effects of lambda-cyhalothrin and immature stage-independent effects of imidacloprid. The insecticides, at least one of the concentrations, negatively affected parasitoid fecundity regardless of a consistent pattern across immature stages. The insecticides did not affect the tested attributes of offspring generation except for that imidacloprid reduced female offspring numbers, and malathion decreased emergence rates. This study provides insights into immature stage-specific susceptibility and fecundity responses of treated generation along with potential impacts on subsequent generation, highlighting the necessity of prudent insecticide usage within the context of integrated pest management strategies (IPMs) in maize fields. Additionally, it underscores the urgency of performing field studies to ascertain actual toxicological scenarios.
Current status of herbicide resistance of wild oats (Avena spp) in wheat fields in Mardin and Şanlıufa provinces of Türkiye
(Namik Kemal University - Agricultural Faculty, 2024) Süer, İslam Emrah; Ateş, Erdal; Tursun, Nihat; Özaslan, Cumali; Uludaǧ, Ahmet
Wheat is a strategic crop with its role in human nutrition. In Türkiye, it has importance in agriculture and economy as well as being a staple crop. Mardin and Şanlıurfa provinces of Türkiye approximately produces 1.6 million tons of wheat on 600 thousand ha fields. One of the important factors limiting wheat production is weeds. Weeds compete with the wheat plant and cause significant yield and quality loss. Wild oat (Avena spp.) species are an important problem in wheat fields in both provinces. Herbicide applications are widely used to control wild oats due to their ease of use, short duration of action and low cost. Wheat fields were surveyed to supply data for strategies to be followed via determining the current situation of herbicide resistance in these provinces where herbicide resistant wild oats had been reported. Out of 95 fields visited, 65 fields had significant wild oat populations of which 61 A. sterilis and four A. fatua. Then these populations were tested to find out herbicide resistance levels against clodinafop-propargyl (ACCase inhibitor) and formulated mix of mesosulfuron-methyl and iodosulfuron-methyl sodium (ALS inhibitors). Only two populations, one low level and the other medium level were found to be resistant to the formulated mix of mesosulfuron and iodosulfuron while 11 populations were resistant to clodinafop, one high level, three medium level and the remaining low level. It was assumed that longer use history and wider use of clodinafop as well as herbicides used in winter rotational crops might cause more clodinafop resistant populations. It was concluded that a strategy to prevent or delay herbicide resistance in these provinces should be prepared because herbicide resistance has continued evolving.
Methyl jasmonate affects population densities of phytophagous and entomophagous insects in wheat
(Corvinus University of Budapest, 2018) Bayram, Ahmet; Tonğa, Adil
Methyl jasmonate (MEJA), a well-known herbivore-induced plant volatile, promotes plant defences against various stress factors. The aim of this study was to investigate the effects of different doses of exogenously applied MEJA on the population densities of wheat insect pests and their natural enemies by employing three sampling methods (direct visual sampling, sweep net, sticky traps) in 2012 and 2013 under semi-arid conditions. MEJA treatments had repellent effects on aphids (Hemiptera: Aphididae), phytophagous thrips species (Thysanoptera: Phlaeothripidae and Thripidae) and hoverfly species (Diptera: Syrphidae), whereas it was attractive to wheat stem sawflies (Hymenoptera: Cephidae), lady beetle species (Coleoptera: Coccinellidae) and Collyria coxator (Hymenoptera: Ichneumonidae). MEJA treatments had no effect on aphid parasitoids abundances (Hymenoptera: Braconidae). The experimental outcomes varied, depending on plant phenology and sampling method. MEJA treatment also led to reductions in wheat yield and plant height. MEJA treatment could be beneficial as a natural pest control tool when certain species are targeted.
Assessment of right atrial function with speckle tracking echocardiography after percutaneous closure of an atrial septal defect
(Sociedade Portuguesa de Cardiologia, 2017) Öztürk, Önder; Öztürk, Ünal; Öztürk, Şengül
Introduction: Speckle tracking echocardiography (STE) for two-dimensional (2D) strain analysis is a new tool to assess myocardial function. The aim of this study was to assess right atrial (RA) function using STE in patients with an atrial septal defect (ASD) before and one month after percutaneous closure. Methods: We prospectively examined 32 consecutive patients (nine male, 23 female) who underwent percutaneous transcatheter closure of a secundum ASD between June 2013 and December 2015. Echocardiography was performed on admission, prior to cardiac catheterization and then one month after ASD closure. Peak global RA longitudinal strain was analyzed by 2D-STE. Results: Patients’ mean age was 34.6±8.2 years. The mean diameter of the occlusive devices was 18.5±7.5 mm. Right ventricular (RV) end-diastolic diameters were significantly increased but decreased significantly after ASD closure (43±5 vs. 38±4 mm, p<0.05). Left atrial (LA) diameters (40±8 vs. 37±6 mm, p<0.05) decreased significantly after the intervention, whereas left ventricular (LV) end-diastolic diameters (45±5 vs. 46±4 mm, NS) remained unchanged. Tricuspid annular plane systolic excursion increased significantly (17.6±5.4 vs. 22.3±8.1 mm, p<0.05). After closure of the defect, a significant increase was observed in longitudinal RA strain (26.5±9.6% vs. 35.3±10.5%, p<0.001). Conclusions: After percutaneous transcatheter closure of a secundum ASD, there was an increase in RA longitudinal strain. 2D-STE strain analysis appears to be helpful for the assessment of RA function and of response to correction of volume overload after percutaneous transcatheter closure of a secundum ASD.
The influence of environmental factors on seed germination of Polygonum perfoliatum L.: Implications for management
(MDPI AG, 2021) Farooq, Shahid; Önen, Hüseyin; Özaslan, Cumali; Tad, Sonnur; Mahmoud, Samy F.; Brestic, Marian; Zivcak, Marek
Polygonum perfoliatum L. is an aggressive vine, currently invading the Black Sea region, Turkey. However, information about the seed germination biology of this species is scanty. The objective of the current study was to determine the seed germination biology of three naturalized populations of this species. Chemical scarification with 98% sulfuric acid for 30 min followed by cold-wet stratification at 4◦C for 4 weeks effectively released seed dormancy in tested populations. Seeds of all populations required a 12 h photoperiod for the highest germination, while germination under continuous dark and light remained similar. The seeds were able to germinate under a wide range of constant (5–40◦C) and alternating temperatures, pH (3–11), osmotic potential (0 to −1.4 MPa) and salinity (0–500 mM NaCl). However, the peak germination was observed under 20◦C constant and 20/15◦C alternating day/night temperature, and pH 6.8. Seeds of all populations were able to withstand 200 mM salinity and −0.6 MPa osmotic potential. Increasing seed burial depth initially stimulated seedling emergence and then a sharp decline was observed for the seeds buried below >2 cm depth. More than 90% of the seeds were unable to emerge when buried >6 cm depth. Polygonum perfoliatum has a large potential for range expansion; therefore, immediate management of the naturalized populations is warranted. This weed species in agricultural fields can be managed by burying the seeds in deeper soil layers (6 cm), while post-emergence management strategies need to be developed for roadside populations.
Band herbicide application combined with inter-row cultivation as a sustainable weed management strategy for reducing herbicide use: A meta-analysis
(Elsevier Ltd., 2024) Özaslan, Cumali; Gürsoy, Songül; DiTommaso, Antonio
Reducing herbicide use in cropping systems is an increasingly important objective in many regions of the world. Band herbicide application combined with mechanical cultivation in wide-row crop production reduces production costs, and the environmental and health hazards associated with herbicide use. This meta-analysis aimed to investigate the effects of band herbicide application on weed control efficacy and crop yields. The meta-analysis was conducted using 217 and 254 observations for weed control and crop yield, respectively, from 36 studies around the world. The selected effect size (ES) was the logn of the response ratio (RR), which is the mean of the band herbicide application divided by the mean of the broadcast (control) treatment. Weed density (weeds m−2), weed biomass (kg ha−1), weed cover (%), and crop yield (kg ha−1) were used to evaluate the effectiveness of band herbicide application. Data were analyzed using the OpenMee Meta-Analysis software. The meta analysis results showed that the band application of herbicides significantly lowered weed control (resulted in increased weed presence) and decreased crop yield when compared with the broadcast application of herbicide. However, the effect of band herbicide application varied by crop species, herbicide application timing and rate, band spraying width, and inter-row cultivation pattern and frequency. Band herbicide application systems integrated with inter-row cultivation did not increase weed presence or reduce crop yield; thus, this practice has the potential for wider use in crop production systems.
New records of microfungi and chromista from anatolian peninsula of Turkey
(Sociedade Brasileira da Ciencia das Plantas Daninha, 2018) Özaslan, Cumali; Hüseyin, Elşad; Farooq, Shahid; Önen, Hüseyin
This article presents new records of fungi and downy mildews in Turkey on different weeds of agrophytocoenosis. These records include Plectosphaerella alismatis (Oudem.) A.J.L. Phillips, Carlucci & M.L. Raimondo (on Alisma plantago-aquatica L.), Pyricularia grisea Sacc. (on Setaria viridis (L.) P. Beauv.), Phakopsora artemisiae Hirats. (on Artemisia dracunculus L.), Puccinia rubefaciens Johanson (on Galium sp.), Ustilago trichophora (Link) Kunze (on Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv.), Peronospora astragalina Syd. (on Astragalus homosus L.) and P. myagri Mayor (on Myagrum perfoliatum L.). Plectosphaerella and Phakopsora as generic level and others as species are new records from Turkey. Description and illustrations of the identified fungi are presented, which all are based on Turkish specimens. The identified fungi could be potential biological control agents; however, detailed studies are needed in this regard.

Güncel Gönderiler