Yazar "Yalman, Mediha" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    The Association Between Apolipoprotein E Genetic Polymorphisms and Multiple Sclerosis
    (Aves, 2013) Tasdemir, Nebahat; Tamam, Yusuf; Yalman, Mediha
    Background: Although the etiology of multiple sclerosis (MS) has not yet been clearly elucidated, MS is a chronic inflammatory disease, in which genetic and environmental factors are involved. The association between apolipoprotein E (APOE) genetic polymorphisms and various neurodegenerative diseases, including MS, is controversial. In the current study, specific APOE genotypes were investigated in patients with MS. Methods: Fifty patients clinically diagnosed with MS and 30 healthy volunteers were included in the study. The APOE genotype was identified via the polymerase chain reaction (PCR) method. The patient and control groups were compared in terms of the frequency of APOE genotypes. Results: The APOE genotype distribution in the patient group was as follows: epsilon 3/epsilon 3, 82.0%; epsilon 3/epsilon 4, 12.0%; and epsilon 2/epsilon 3, 6.0%. There were no significant differences between the patient and control groups with respect to the frequency of APOE genotypes, and APOE epsilon 4 allele carriage (p=0.56). However, the frequency of APOE epsilon 4 allele carriers were significantly higher among male patients (p=0.007). Conclusion: These findings suggest that the APOE genotype has no effect on susceptibility to MS. Further studies with larger sample sizes to be able to include all APOE genotypes are warranted. Identification of genetic factors that may have a role in the etiology of MS will make a substantial contribution to the knowledge of the prevention and treatment of MS.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Multipl sklerozda apolipoprotein E polimorfizmi ve prognoza etkisi
    (2017) Yalman, Mediha; Taşdemir, Nebahat
    Amaç: MS genetik özelliklerin eşlik ettiği kompleks etyolojiye sahip kronik inflamatuar bir hastalıktır. APO E genetik polimorfizmi ile MS dahil çeşitli nörodejeneratif hastalıklar arasındaki patojenik ilişki tartışmalıdır. ?4 allelinin varlığının daha agresif bir hastalık süreciyle ilişkili olabileceği vurgulanmıştır. Bu veriler bizi MS hasta grubunda APO E allellerinin hastalık seyrini etkilediği iddiasını incelemeye sevk etmiştir. MS’li hastalardaki belirli APO E genotiplerini sağlıklı kontrol populasyonu ile karşılaştırdık ve APO E ?4 allelini hastalığın belirli bulgulanabilir klinik özellikleriyle ilişkilendirdik. Materyal ve Metod:Klinik olarak MS tanısı almış 33’ü kadın ve 17’si erkek 50 hasta ve sağlıklı 30 kişi çalışmaya alınmıştır. Apo E genotipi PCR yöntemiyle, total apo E nefelometrik yöntemle belirlenmiştir. Başlangıç yaşı, cinsiyet, hastalık süresi, MS klinik subtipi, başlangıç semptomları kaydedilmiştir. EDSS Kurtzke Genişletilmiş Yetmezlik Durum skoru yardımıyla ölçülmüştür. Hastalık şiddeti (progresyon indeksi) EDSS/ hastalık süresi olarak hesaplanmıştır. Belirli allellerin klinik özelliklerle ilişkileri ve APO E genotiplerinin sıklıklarındaki farklılıklar incelenmiştir. Bulgular: Hastalarla kontroller arasında genotip sıklığında belirgin farklılıklar yoktu. Hasta ve kontrol grubu arasında ?4 taşıyıcılığı açısından anlamlı fark yoktu (p=0.56). Ancak erkek MS hastalarında ?4 taşıyıcılığı anlamlı olarak yüksekti (p=0.007) ve erkek MS hastalarında girişte hastalık süresi daha kısa, EDSS daha yüksek, serum total Apo E düzeyi daha düşük olma eğiliminde ve PI anlamlı olarak yüksekti (p=0.031). Başlangıç yaşı, MS klinik tipleri, EDSS, PI ile APO E ?4 taşıyıcılığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. İyi prognostik faktör olarak bilinen görsel başlangıç ?4 pozitif grupta yok ve duyusal başlangıç azdı. Remisyonda bakılan serum Apo E düzeyi ise ?4 pozitif hastalarda istatiksel olarak önemsiz olmakla birlikte daha düşük olma eğilimindeydi. Sonuç: Bu sonuçlar APO E genotipinin MS’a yatkınlık üzerinde etkisinin olmadığını göstermektedir. Fakat erkek hastalarda artmış APO E ?4 frekansı ile birlikte, artmış hastalık şiddeti ve azalmış serum Apo E düzeyi yönünde bir eğilim tespit edilmiştir. Olgu sayısının arttırılmasıyla tüm genotipleri kapsayacak şekilde çalışmanın genişletilmesi gerektiği düşünüldü. Anahtar Sözcükler: Multipl Skleroz, APO-E, genetik, genotip, nöroloji, prognoz