Yazar "Uçmak, Hasan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut viral hepatit ve risk faktörleri(2004) Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer Faruk; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Hoşoğlu, Salih; Ayaz, CelalAmaç: Akut viral hepatitlerin bulaşmasındaki risk faktörlerinin araştırılmasını amaçladık. Gereç ve Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği'ne yatırılarak tedavi edilen 201 akut viral hepatit olgusu risk faktörleri yönünden prospektif olarak incelendi. Bulgular: Hepatit A 'da 12 (% 27), hepatit E olgularında ise bir (% 14) oranında aile içi temas öyküsü saptandı. B hepatitli olgularda bulaşma yolu olarak 23'ünde (% 19) diş çekimi veya tedavisi, 17'sindc (% 14) şüpheli cinsel ilişki, 15'inde (% 13) sağlık çalışanı olmak, 11 'inde (% 9) ameliyat olmak, onunda (% 8) aile içi temas, beşinde (% 4) doğum, dördünde (% 3) kan nakli, üçünde (% 3) endoskopik girişim tespit edildi. Kırk sekiz (% 40) olguda muhtemel bir bulaşma yolu saptanamadı. C hepatitli altı hastanın ikisinde (%33) ameliyat, birinde (%17) cinsel temas, birinde (%17) doğum tespit edilirken, (%33) olguda olası bir bulaşma yolu tespit edilemedi. Sonuç: Viral hepatitlere ait risk faktörleri ve bulaşma yollan aydınlatılması akut viral hepatitlcre karşı alınacak önlemlerin etkinliğini artıracaktır.Öğe Biological activities of some transition metal complexes derived from N,N -bis salicylidene -1,2-bis- o - and p - aminophenoxy ethan(Dicle Üniversitesi, 2013) Temel, Hamdi; Uçmak, Hasan; Paşa, Salih; Yılmaz, Mustafa A.; Hoşoğlu, SalihThe Schiff base ligands N,N -bis salicylidene -1,2-bis- o-aminophenoxy ethane L1 and N,N -bis salicylidene 1,2-bis- p-aminophenoxy ethane L2 were synthesized for this study. The Cu II , Ni II , Zn II complexesof L1 and the Cu II , Co II , Zn II complexes of L2 were obtained with various transition metal salts.These compounds were evaluated against to the common infectious bacteria in human such as E. coli,Pseudomonas, Acinetobacter and Staphylococcus strains. The copper complexes of both L1 and L2 were foundeffective against Staphylococcus strains. Staphylococcus strains are common pathogens in hospital environment.Thus, their copper complexes L1-Cu and L2-Cu may be useful in hospital hygieneÖğe Dicle Üniversitesi Hastanesi çalışanları ve diyaliz hastalarında Staphylococcus aureus burun taşıyıcılığı ve antibiyotik duyarlığının araştırılması(Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti, 2003) Kökoğlu, Ömer Faruk; Geyik, Mehmet Faruk; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Hoşoğlu, SalihNasal carriage of Staphylococcus aureus among health-care workers (HCWs) is a significant risk factor for the epidemic staphylococcal infection in hospitals. With the purpose of determining the incidence of nasal carriage at Dicle University Hospital, 204 HCWs, 36 hemodialysis patients and 50 healthy controls were prospectively screened. Nasal carriage of S. aureus was found in 34 nurses (31.2%), 15 doctors (28.9%), and 17 other personnel (39.5%). In total; 66 HCWs (32.4%), 14 hemodialysis patients (38.9%), and 13 healthy controls (26.0%) were found positive. Twenty-six out of 66 HCW strains (39.4%), eight of out 14 hemodialysis (57.4%), and two of out 13 healthy controls’ (15.4%) methicillin-resistant S. aureus (MRSA) strains were determined. Susceptibility test was performed on 93 S. aureus strains using microdilution method. No strain of S. aureus was found resistant to vancomycin. The susceptibility rates to the antibiotics were as follows: to ofloxacin 74.2%, rifampicin 67.7%, gentamicin 63.4%, sulbactamampicillin 59.1%, tetracycline 54.8%, erythromycin 51.6%, co-trimoxazole 32.3%, cefazolin 26.9%, and clindamycin 21.5 %. All strains were resistant to penicillin G and ampicillin.Öğe Dicle Üniversitesi Hastanesinde hastane kaynaklı bakterilerde antibiyotik direnci(Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2001) Uçmak, Hasan; Ayaz, CelalHastane infeksiyonu etkeni bakterilerdeki artan antibiyotik direncinin tedavide sorun oluşturması, antibiyotik direnç sürveyansını zorunlu kılmıştır. Bu amaçla Dicle Üniversitesi hastanesinde 01.10.1999 ile 30.09.2000 tarihleri arasında prospektif olarak hastane infeksiyonu etkenlerinde antibiyotik direnci araştırıldı. 51 Gram pozitif ve 88 Gram negatif bakteri olmak toplam 139 bakteri çalışmaya alındı. Sonuçlar VITEK otomatize sisteminden alındıktan sonra E-test yöntemiyle değerlendirildi. İnfeksiyon etkenleri arasında Escherichia coli %18,7 oranıyla en sık izole etken olup bunu sırasıyla Staphylococcus aureus % 15,8, Klebsiella pneumonia % 15,8 ve Koagulaz Negatif Stafilokoklar % 15,1 oranlarıyla izlemektedir. Hastane infeksiyonlarından izole edilen Stafilokoklarda % 54,4-81 oranında metisilin direnci gözlenirken glikopeptidlere karşı direnç saptanmadı. Enterokoklarda glikopeptid direncine düşük oranda rastlandı. ESBL pozitifliği K.pnömonilerde % 50 ve E.coli'de % 27 oranında tesbit edildi, izole edilen Gram negatif bakterilerde çoğul antibiyotik direnci gözlenmiş olup direncin en az olduğu antibiyotiğin meropenem (%10) olduğu saptandı. Sonuç olarak her yıl antibiyotiklerdeki resistans MİK değeri olarak izlenmelidir.Öğe Failure of therapeutic vaccination using hepatitis B surface antigen vaccine in the immunotolerant phase of children with chronic hepatitis B infection(Journal of Gastroenterology and Hepatology Foundation and John Wiley & Sons Australia, 2003) Dikici, Bünyamin; Boşnak, Mehmet; Uçmak, Hasan; Dağlı, Abdullah; Ece, Aydın; Haspolat, Yusuf KenanSummary Aim: The aim of this study was to investigate the efficacy of specific hepatitis B virus (HBV) vaccination as active immunotherapy in treating chronic hepatitis B (CHB) infection during the immune-tolerant phase in children with normal aminotransferase levels and high viral load. Methods: Fifty-one immunotolerant patients were randomly and prospectively recruited into two groups. Group 1 included 23 patients that were vaccinated with three standard injections of the GenHevac B vaccine in the deltoid or quadricep muscle, initially, and at 30 days and 60 days, for specific immunization. Group 2 contained 28 patients who did not receive any medication or vaccination and were recruited as the control group. Post-vaccination evaluation was performed at 6 months from the first injection and at the end of the 12th month by serological and virological analyses. A response criterion to therapy was defined as loss of HBV-DNA in serum and hepatitis B early antigen (HBeAg) seroconversion (loss of HBeAg, development of antibody to HBeAg (anti-HBe)). Results: The mean alanine aminotransferase (ALT) value in group 1 at the beginning of the vaccination was 33.6 ± 8.1 IU/L; this changed to 31.7 ± 9.0 IU/L at 6 months after first injection and 29.2 ± 7.1 IU/L at the end of 12 months (P > 0.05). In this group, mean HBV-DNA load at the starting point of the vaccination was 3709 ± 1126 pg/mL; this value changed to 3569 ± 726 pg/mL at the sixth month and 3295 ± 832 pg/mL at the 12th month (P > 0.05). In group 2, the mean ALT values at the beginning of therapy, and at the 6th and 12th month were 32 ± 8 IU/L, 31.8 ± 8 IU/L, and 29.7 ± 7 IU/L, respectively (P > 0.05), and the mean viral load of HBV-DNA values were 3827 ± 1375 pg/mL, 3498 ± 886 pg/mL, and 3059 ± 731 pg/mL, respectively (P > 0.05). The load of HBV DNA of all patients in both groups was greater than 2000 pg/mL. There was no statistically significant difference in the mean ALT values and mean viral load of HBV DNA (P > 0.05) between group 1 and group 2 at the end of the 6th and 12th months. Except for one each patient in each group, hepatitis B surface antigen (HBsAg) and HBeAg clearance or antibody to HBsAg (anti-HBs) and anti-HBe seroconversion were not observed during the follow-up period (P > 0.05). Conclusion: In this study, comparison of vaccinated and unvaccinated groups of immunotolerant children with CHB infection showed no difference in the clearance of HBV DNA and seroconversion of HBeAg to anti-HBe. Different immunization protocols should be considered for future investigations in the immunotolerant phase of children with CHB infection.Öğe Hastane kaynaklı gram negatif bakterilerde amnoglikozid antibiyotiklerde duyarlılık(2005) Hoşoğlu, Salih; Geyik, Mehmet Faruk; Akalın, Şerife; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Mendeş, Havva; Kökoğlu, ÖmerAmaç: Hastane kaynaklı infeksiyon etkeni olarak izole edilen gram negatif bakterilerin aminoglikozidlere karşı duyarlılıkları disk difüzyon yöntemi kullanılarak araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Hastane kaynaklı toplam 115 aerop gram negatif bakteri çalışmaya dahil edildi. Suşlarm 35'i E. coli, ITûKlebsiella spp,20'si/! aeruginosa, lA'üEnterobacterspp., 8'iSerratia spp., 7'siA baumannii, &sıPmteusspp., 3'üise Citrobacter spp idi. Bulgular: Suşlar bir arada değerlendirildiğinde direnç oranlan gentamisine %57, tobramisine %54, netilmisine %33, amikasine %28 ve isepamisine % 17 bulunmuştur. Sonuç: Çalışılan aminoglikozidler içerisinde direnci en yüksek gentamisin ve gram negatif bakterilere karşı in-vitro olarak en etkin olarak isepamisin tespit edilmiştir.Öğe Hastane kaynaklı gram-negatif bakterilerde genişlemiş spektrumlu beta-laktamazlar(2002) Geyik, Mehmet Faruk; Uçmak, Hasan; Çelen, M. Kemal; Hoşoğlu, Salih; Kökoğlu, Ömer Faruk; Ayaz, CelalBu çalşmanın amacı; Dicle Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarı ve Merkez Laboratuvarı'nda bir yıllık sürede değişik klinik örneklerden soyutlanan, Centers for Disease Control (CDC) kriterlerine göre hastane infeksiyonu etkeni kabul edilen 124 Gram-negatif bakteride genişlemiş spektrumlu beta-laktamazları (GSBL) E-test yöntemiyle araştırmaktı. En sık GSBL üreten suşlar Klebsiella spp. %45 (15/33), Escherichia coli'de %32 (10/31), Pseudomonas spp.'de %13 (3/24), Enterobacter spp. 'de %27 (3/11), Acinetobacter spp.'de %22 (2/9) ve Proteus spp.'de %14 (1/7) olarak bulunmuştur. İzole edilen 124 suştan 38'inin (%31) GSBL ürettiği belirlenmiştir. Hastane kaynaklı infeksiyonlardan izole edilen Gram-negatif bakterilerde, özellikle Klebsiella spp. ve Escherichia coli suşlarında GSBL üretimi araştırılmalıdır. Bu infeksiyonlarda kullanılacak uygun antibiyotik seçiminde bakterilerin GSBL pozitifliğinin de dikkate alınması gerekir.Öğe Viral hepatit ön tanılı hasta serumlarında hepatit göstergeleri(2004) Hoşoğlu, Salih; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer FarukAmaç: Viral hepatit ön tanılı hasta serumlanndaki hepatit göstergelerinin taranarak bölgemizdeki hepatit türlerinin dağılımı hakkında sero-epidemiyolojik verilere ulaşmak. Gereç ve Yöntem: Viral hepatit ön tanılı 924 hastadan gönderilen serumlar mikro ELISA yöntemiyle Hepatit göstergeleri yönünden araştırıldı. Bulgular: HBsAg pozitifliği % 34,42, Anti-HCV pozitifliği % 13,79, Anti-HBc IgG pozitifliği % 51,63, Anti-HBc IgM pozitifliği %17,09, Anti-HAV IgG pozitifliği %94,94, Anti-HAV IgM pozitifliği % 5,6, Anti HBs pozitifliği % 35,84 bulundu. Sonuç: Bu çalışma bize özellikle fekal oral yolla bulaşan HAV infeksiyonunun çok yüksek sıklıkta olduğunu, HBV infeksiyonun orta sıklıkta olduğunu ve HGV infeksiyonun ise kısmen daha az sıklıkta olduğunu göstermiştir. Özellikle HBV için aşı çalışmaları yapılması yararlı olacaktır.Öğe Viral hepatit ön tanılı hasta serumlarında hepatit göstergeleri(2004) Hoşoğlu, Salih; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer FarukAmaç: Viral hepatit ön tanılı hasta serumlanndaki hepatit göstergelerinin taranarak bölgemizdeki hepatit türlerinin dağılımı hakkında sero-epidemiyolojik verilere ulaşmak. Gereç ve Yöntem: Viral hepatit ön tanılı 924 hastadan gönderilen serumlar mikro ELISA yöntemiyle Hepatit göstergeleri yönünden araştırıldı. Bulgular: HBsAg pozitifliği % 34,42, Anti-HCV pozitifliği % 13,79, Anti-HBc IgG pozitifliği % 51,63, Anti-HBc IgM pozitifliği %17,09, Anti-HAV IgG pozitifliği %94,94, Anti-HAV IgM pozitifliği % 5,6, Anti HBs pozitifliği % 35,84 bulundu. Sonuç: Bu çalışma bize özellikle fekal oral yolla bulaşan HAV infeksiyonunun çok yüksek sıklıkta olduğunu, HBV infeksiyonun orta sıklıkta olduğunu ve HGV infeksiyonun ise kısmen daha az sıklıkta olduğunu göstermiştir. Özellikle HBV için aşı çalışmaları yapılması yararlı olacaktır.Öğe Yanık ünitesinin hastane enfeksiyonları (İki yıllık çalışma)(2000) Aldemir, Mustafa; Geyik, M. Faruk; Taçyıldız, İbrahim; Uçmak, Hasan; Hoşoğlu, Salih; Yılmaz, GülşenHastanemiz "Enfeksiyon Kontrol Komitesi" tarafından, 1997-1998 yıllarında hastanemiz Yanık Ünitesine yatırılan 263 hastada, nozokomiyal infeksiyon (NKİ)' ların sıklığını, türlerini, infeksiyon etkenlerini ortaya koymak için, prospektif aktif sürveyans çalışması gerçekleştirildi. İki yıllık sürede 69 hastada 91 NKİ görüldü ve NKİ hızı %34.6 olarak saptandı. NKİ gelişen hastalarda en sık (yanıkların %46.4) termal yanık vardı. En sık NKİ türü, yanık yarası enfeksiyonu idi ve 1997 de NKİ' ların %65.5(n=38)' ni ve 1998'de %54.5(n = 18)' ni oluşturmaktaydı. Yanık Tedavi Ünitesinde en sık izole edilen etkenler Pseudomonas spp (%58) ve Eschericha spp (%22) idi. Yanık merkezleri için etkili enfeksiyon kontrol programları; hastaların mikrobiyal kolonizasyon surveyansı, çevre hijyenini takip işlemleri, gerektiği zaman yanık yarasının mikrobiyal durumunun biyopsi ile değerlendirilmesi, enfeksiyon sebebi ve insidansının izlenmesi, klinik veri ve kültürlerin belli zamanlarda enfeksiyon kontrol komitesi tarafından gözden geçirilmesini içermektedir.