Yazar "Sucu, Ekim" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Should routine pelvic osteotomy be added to the treatment of DDH after 18 months ?
    (Acta Medica Belgica, 2014) Arslan, Huseyin; Sucu, Ekim; Ozkul, Emin; Gem, Mehmet; Kisin, Bulent
    The treatment of developmental dysplasia of the hip (DDH) between ages 1-3 years is controversial. Particularly controversial is the age after which pelvic osteotomy should be added to the treatment. In the present study, the outcomes of DDH patients aged 1-3 years treated with anterior open reduction alone were evaluated, and the relationship between inadequate acetabular development, the need for secondary pelvic osteotomy, and age was investigated. A total of 53 patients (70 hips) who had begun walking, who had undergone open reduction through an anterolateral approach, who had a follow-up period of at least 2 years, and who had Tonnis grade III and IV hip dysplasia were included in the study. They were grouped according to treatment age (pre-18 months : Group I; post-18 months : Group II), and the two groups were compared with regard to radiological and functional outcomes and the need for a secondary acetabular procedure. In Group I there were 29 hips (mean age : 16.09 months) and in group II there were 41 hips (mean age : 23.1 months), and the mean follow-up period was 48.9 months. According to the modified Trevor score, in Group I outcomes were excellent in 23 hips (79.3%) and good in 6 hips (20.7%), while in group II outcomes were excellent in 30 hips (73.2%), good in 10 hips (24.4%), and fair in 1 hip (2.1%). The difference between outcomes was not significant (P > 0.05). Inadequate acetabular development was determined in 11 hips in group I (37.9%) and in 16 hips in group II (39%). There was no difference between groups in terms of inadequate acetabular development or the need for acetabular prodecures (p > 0.05). No significant difference was determined between DDH patients treated before 18 months and those treated after 18 months with regard to unsatisfactory acetabular development or the need for secondary acetabular procedures. According to these results, reduction prior to 18 months does not always achieve satisfactory acetabular development, and secondary acetabular procedures are not always necessary in patients who undergo reduction after 18 months. In the treatment of DDH, the decision to perform primary pelvic osteotomy in addition to open reduction should be made not according to whether the patient is older or younger than 18 months, but according to stability, and all patients should be followed closely with regard to the need for pelvic osteotomy.
  • [ X ]
    Öğe
    Yürüme sonrası gelişimsel kalça çıkıklarında açık redüksiyon sonuçları
    (2015) Sucu, Ekim; Arslan, Hüseyin
    Amaç: GKÇ’nin 1-3 yaş arasında tedavisi, özellikle pelvik osteotominin hangi yaştan sonra tedaviye eklenmesi gerektiği tartışmalıdır. Çalışmamızda 1-3 yaş arasında GKÇ olan ve sadece anterior açık redüksiyonla tedavi edilen hastaların sonuçları incelendi ve yetersiz asetabuler gelişim ve sekonder asetabuler girişimle tedavi yaşı arasındaki ilişki araştırıldı. Materyal ve Metod: Yürüme sonrası, anterolateral yaklaşımla açık redüksiyon uygulanan, takip süresi en az 2 yıl olan, Tönnis grade III ve IV kalça çıkıklı 53 hasta (70 kalça) çalışmaya dahil edildi. Tedavi yaşına göre (18 ay öncesi grup I ve sonrası grup II) gruplandırıldı ve her iki grup radyolojik ve fonksiyonel sonuçlar ve sekonder asetabuler girişim ihtiyacı bakımından karşılaştırıldı. Olgularımızın fonksiyonel durumu modifiye Trevor skorlamasına göre değerlendirildi. Sekonder asetabuler displazi tanısı ve hastaların sekonder asetabuler girişim ihtiyacı Shenton-Menard hattının kırılmasına, redüksiyondan 2 yıl sonra asetabuler indeksin 35° ve daha yüksek olmasına ve asetabuler kaşın (sourcil) yukarıya doğru eğimli olmasına göre belirlendi. Bulgular: Grup I’de 29 kalça (ortalama yaş 16,09 ay), grup II’de 41 kalça (ortalama yaş 23,1 ay) vardı ve ortalama takip süresi 48,9 aydı. Modifiye Trevor skoruna göre grup I’de 23 kalçada mükemmel (%79,3), 6 kalçada iyi (%20,7), grup II’de 30 kalçada (%73,2) mükemmel, 10 kalçada (%24,4) iyi ve 1 kalçada (%2,4) orta sonuç alındı ve sonuçlar arasındaki fark anlamlı değildi (p>0,05). Grup I’de 11 kalçada (%37,9), grup II’de ise 16 kalçada (%39) yetersiz asetabuler gelişim saptandı ve yetersiz asetabuler gelişim ve sekonder asetabuler girişim ihtiyacı bakımından gruplar arasında fark yoktu (p>0,05). Sonuç: GKÇ’de, yetersiz asetabuler gelişim ve sekonder asetabuler girişim ihtiyacı bakımından 18 ay öncesi ve sonrası tedavi edilenler arasında fark saptanmadı. Bu sonuçlara göre redüksiyonun 18 aydan önce yapılması yeterli asetabuler gelişimi her zaman sağlamamakta ve redüksiyonu 18 aydan sonra yapılan hastalarda da her zaman sekonder asetabuler girişim ihtiyacı olmamaktadır. GKÇ’nin 1-3 yaş tedavisinde, açık redüksiyonla birlikte primer asetabuler girişim kararı, hastanın 18 aydan küçük veya büyük oluşuna göre değil, stabiliteye göre verilmeli ve asetabuler gelişim açısından her hasta yakın takip edilmelidir.