Yazar "Seydoşoğlu, Seyithan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia L. Willd) genotiplerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi(Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2015) Seydoşoğlu, Seyithan; Saruhan, Veysel; Kökten, KağanAraştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı burçak genotiplerinin verim ve verime etkili bazı öğelerin incelenmesi amacıyla, 2012-2014 yıllarında GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü (D.Bakır) arazisinde yürütülmüştür. Araştırmada toplam 8 farklı burçak genotipi kullanılmış olup, tarla denemeleri tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; yeşil ot verimi, kuru ot verimi ve tohum verimi ile birlikte, % 50 çiçeklenme gün sayısı, bitki boyu, ana sap uzunluğu, ana sap sayısı, bitkide bakla sayısı, baklada tohum sayısı ve bin tane ağırlığı gibi bazı özellikler de incelenmiştir. Araştırmanın her iki yılında da; % 50 çiçeklenme gün sayısı, ana sap uzunluğu, ana sap sayısı, bitkide bakla sayısı, baklada tohum sayısı ve 1000 tane ağırlığı özellikleri hariç incelenen diğer tüm parametreler bakımından genotipler arasında istatistiki anlamda önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre; genotiplerin, % 50 çiçeklenme gün sayısı 165.1-168.1 gün, bitki boyu 28.6-39.5 cm, ana sap uzunluğu 37.0-45.9 cm, ana sap sayısı 2.1-2.4 adet, bitkide bakla sayısı 12.0-26.7 adet, baklada tohum sayısı 2.6-3.0 adet, yeşil ot verimi 1613.5-2039.5 kg da-1, kuru ot verimi 422.6-509.3 kg da-1, tohum verimi 126.6-200.5 kg da-1 ve 1000 tane ağırlığı 42.9-53.3 g arasında değişim gösterdiği saptanmıştır. Bu sonuçlara göre, Diyarbakır ili iklim ve toprak koşullarında; ot üretimi amacıyla IFVE 3351-SEL 2804 isimli burçak genotipinin, tohum üretimi amacıyla ise IFVE 2920 SEL 2801 burçak genotipinin yetiştirilmesi önerilmiştir.Öğe Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Mürdümük (Lathyrus sativus L.) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi(2015) Saruhan, Veysel; Karadağ, Yaşar; Seydoşoğlu, Seyithan; Kökten, KağanAraştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı mürdümük genotiplerinin verim ve verime etkili bazı öğelerin incelenmesi amacıyla, 2012-2014 yıllarında GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü arazisinde yürütülmüştür. Araştırmada toplam 24 farklı mürdümük genotipi kullanılmış olup, tarla denemeleri tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; yeşil ot, kuru ot ve tohum verimleri ile birlikte, %50 çiçeklenmeye kadar geçen süre, bitki boyu, ana sap uzunluğu, ana sap sayısı, bitkide bakla sayısı, baklada tohum sayısı ve bin tane ağırlığı gibi bazı özellikler de incelenmiştir. Araştırmanın her iki yılında da; %50 çiçeklenmeye kadar geçen süre, bitki boyu, ana sap uzunluğu, baklada tohum sayısı, ana sap sayısı, yeşil ot ve kuru ot verimi özellikleri hariç incelenen diğer tüm parametreler bakımından genotipler arasında istatistiki anlamda önemli farklılıklar belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre; genotiplerin %50 çiçeklenmeye kadar geçen süre 165-175 gün, bitki boyu 39.25-59.17cm, ana sap uzunluğu 74.42-98.75cm, ana sap sayısı 1.872.53adet, bitkide bakla sayısı 33.83-67.00 adet, baklada tohum sayısı 2.95-3.72adet, yeşil ot verimi 1379.503154.17kg da-1, kuru ot verimi 330.67-767.38kg da-1, tohum verimi 181.00-269.83kg da-1ve 1000 tane ağırlığı 99.88-141.71g arasında değişim gösterdiği saptanmıştır. Bu sonuçlara göre, Diyarbakır ili iklim ve toprak koşullarında; ot üretimi amacıyla "GAP Mavisi" isimli mürdümük genotipinin, tohum üretimi amacıyla ise "SEL 2999" mürdümük genotipinin yetiştirilmesi önerilmiştir.Öğe Diyarbakır İli Silvan İlçesi Taban Meralarının Vejetasyon Yapısı Üzerinde Bir Araştırma(2015) Saruhan, Veysel; Mermer, Ali; Seydoşoğlu, SeyithanBu araştırma, Diyarbakır ili Silvan ilçesinin taban kesimindeki 6 farklı merada, vejetasyon yapısının belirlenmesi amacıyla 2014 yılında yürütülmüştür. Araştırmada, her merada toplam 4 lup hattındaki 400 noktada ölçüm yapılarak meradaki bitkilerin türleri, cins ve familyaları, etkileri (azalıcı, çoğalıcı, istilacı), ömür uzunlukları, meraların bitki ile kaplı alan oranları ve türlerin botanik kompozisyondaki oranları saptanmıştır. Yapılan vejetasyon etütlerinde, 11 familyadan, 35 cinse ait toplam 43 türe rastlanmıştır. Merada bitki ile kaplılık oranlarının % 46.2-72.0, botanik kompozisyondaki buğdaygillerin oranının % 30.81-72.92, baklagillerin oranının % 16.89-48.25, diğer familya bitkilerinin oranının ise % 10.19-39.74 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına dayanılarak, incelenen meraların vejetasyonlarında genellikle istilacı türlerin baskın olduğu ve bu nedenle de meraların zayıf meralar olduğu, meraların ıslah edilmesi için uygun ıslah yöntemlerinin saptanması amacıyla araştırmalar yürütülmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.Öğe Diyarbakır koşullarında farklı ekim zamanlarının ikinci ürün silajlık mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerine etkisi(2017) Seydoşoğlu, Seyithan; Saruhan, VeyselBu araştırma, GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü Araştırma ve Uygulama alanında 2014-2015 yıllarında ikinci ürün yetiştirme sezonunda tesadüf bloklarında bölünmüş deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırma materyali olarak; Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsünden ‘Burak’, Pioneer Tohumculuktan ‘31Y43’, Sakarya Mısır Araştırma İstasyonundan ‘Ada 523’, Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsünden ‘Samada-07’ ve Monsanto Tohumculuktan ‘DKC 7211’ çeşitleri kullanılmıştır. Deneme, ekim zamanları (15 Haziran, 30 Haziran ve 15 Temmuz) ana parselleri, çeşitler ise (Burak, 31Y43, Samada-07, DKC 7211 ve Ada 523) alt parselleri oluşturacak şekilde düzenlenmiştir. Araştırmada 28 parametre incelenmiştir. Silaj rengi, silaj kokusu, silaj strüktürü, asetik asit oranı, bütrik asit oranı ve propiyonik asit oranı istatistiksel olarak önemsiz bulunurken, bitki boyu, yaprak oranı, koçan oranı, sap oranı, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, silaj kuru madde oranı, silaj kuru madde verimi, silaj ADF oranı, silaj NDF oranı, sindirilebilir kuru madde oranı, kuru madde tüketimi, nisbi yem değeri, silaj flieg puanı, laktik asit oranı ise istatistiksel olarak önemli olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; bitki boyu değerleri 248.8-291.6 cm, bitki sap çapı 20.1-28.4 mm, yaprak oranı %16.0-22.7, koçan oranı %25.0-30.9, sap oranı %46.6-58.4, yeşil ot verimi 6000.5-10372.8 kg/da, kuru ot verimi 1656.9-2556.9 kg/da, silaj kuru madde oranı %20.3-28.1, silaj kuru madde verimi 1493.9-2937.8 kg/da, silaj Ph değeri 3.7-3.8, silajda ham protein oranı %7.4-7.9, silajda ham protein verimi 131.2-196.0 kg/da, silajda ham kül oranı %5.7-7.1, silajda ham kül verimi 94.3-180.6 kg/da, silajda ADF oranı %30.7-36.2, silajda NDF oranı %38.3-47.9, silajda flieg puanı 95.6-112.3 puan, silajda DLG puanı 16.9-18.3 puan ve silajda laktik asit oranı %8.26-11.34 arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; ot verimi için Diyarbakır koşullarında Burak çeşidinin 15 Temmuz ekimi, silaj kalitesi için ise 31Y43 çeşidinin 30 Haziran ekimi önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Ekim zamanı, ikinci ürün, çeşit, kalite, verim ve verim unsurları.Öğe Diyarbakır koşullarında farklı ekim zamanlarının ikinci ürün silajlık mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerine etkisi(2017) Seydoşoğlu, Seyithan; Saruhan, VeyselBu araştırma, GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü Araştırma ve Uygulama alanında 2014-2015 yıllarında ikinci ürün yetiştirme sezonunda tesadüf bloklarında bölünmüş deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırma materyali olarak; Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsünden 'Burak', Pioneer Tohumculuktan '31Y43', Sakarya Mısır Araştırma İstasyonundan 'Ada 523', Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsünden 'Samada-07' ve Monsanto Tohumculuktan 'DKC 7211' çeşitleri kullanılmıştır. Deneme, ekim zamanları (15 Haziran, 30 Haziran ve 15 Temmuz) ana parselleri, çeşitler ise (Burak, 31Y43, Samada-07, DKC 7211 ve Ada 523) alt parselleri oluşturacak şekilde düzenlenmiştir. Araştırmada 28 parametre incelenmiştir. Silaj rengi, silaj kokusu, silaj strüktürü, asetik asit oranı, bütrik asit oranı ve propiyonik asit oranı istatistiksel olarak önemsiz bulunurken, bitki boyu, yaprak oranı, koçan oranı, sap oranı, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, silaj kuru madde oranı, silaj kuru madde verimi, silaj ADF oranı, silaj NDF oranı, sindirilebilir kuru madde oranı, kuru madde tüketimi, nisbi yem değeri, silaj flieg puanı, laktik asit oranı ise istatistiksel olarak önemli olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; bitki boyu değerleri 248.8-291.6 cm, bitki sap çapı 20.1-28.4 mm, yaprak oranı %16.0-22.7, koçan oranı %25.0-30.9, sap oranı %46.6-58.4, yeşil ot verimi 6000.5-10372.8 kg/da, kuru ot verimi 1656.9-2556.9 kg/da, silaj kuru madde oranı %20.3-28.1, silaj kuru madde verimi 1493.9-2937.8 kg/da, silaj Ph değeri 3.7-3.8, silajda ham protein oranı %7.4-7.9, silajda ham protein verimi 131.2-196.0 kg/da, silajda ham kül oranı %5.7-7.1, silajda ham kül verimi 94.3-180.6 kg/da, silajda ADF oranı %30.7-36.2, silajda NDF oranı %38.3-47.9, silajda flieg puanı 95.6-112.3 puan, silajda DLG puanı 16.9-18.3 puan ve silajda laktik asit oranı %8.26-11.34 arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; ot verimi için Diyarbakır koşullarında Burak çeşidinin 15 Temmuz ekimi, silaj kalitesi için ise 31Y43 çeşidinin 30 Haziran ekimi önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Ekim zamanı, ikinci ürün, çeşit, kalite, verim ve verim unsurları.Öğe Farklı ekim zamanlarının bazı silajlık mısır çeşitlerinde verim ve verim unsurlarına etkisinin belirlenmesi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2017) Seydoşoğlu, Seyithan; Saruhan, VeyselBu araştırmanın amacı, Diyarbakır koşullarında ikinci ürün silajlık olarak yetiştirilecek bazı silajlık mısır çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının verim ve verim unsurlarına etkisinin belirlenmesidir. Bu amaçla, deneme tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre tekrarlamalı olarak 2014 ve 2015 yıllarında iki yıl süreyle GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü uygulama alanında kurulmuştur. Denemede ekim zamanı ana parseller (15 Haziran, 30 Haziran ve 15 Temmuz) çeşitler (Burak, Samada-07, DKC 7211, Ada 523 ve 31Y43) ise alt parselleri oluşturmuştur. Araştırmada elde edilen iki yıllık ortalama sonuçların göre; bitki boyları 248.8- 291.6 cm, bitki sap çapı 20.1-28.4 mm, bitkide yaprak oranı %16.0-22.7, bitkide sap oranı %46.6-58.4, bitkide koçan oranı %25.0-30.9, yeşil ot verimi 6000.5- 10372.8 kglda, kuru ot verimi 1656.9-2556.9 kglda arasında değişmiştir. Verim yönünden Diyarbakır ve benzer ekolojilerde en uygun ekim zamanı 15 Temmuz, en uygun çeşit ise Burak çeşidi olarak önerilebilmektedir.Öğe Herbage quality of eight native hordeum ecotypes collected from natural grassland & pasture ecology of Southeastern Anatolia(Centenary University, 2024) Seydoşoğlu, Seyithan; Başbağ, MehmetIn this study, plant samples of eight different ecotypes of three distinct species of the genus Hordeum were collected at the anthesis stage of the plants in the 2023 spring in Southeastern Anatolia's natural grassland and pasture ecology. The quality analyses of the herbage samples of Hordeum bulbosum, H. murinum, and H. spontaneum ecotypes collected from five different locations (Karacadag-I, Batman-1, Diyarbakır-6, Diyarbakır-8, and Diyarbakır-13) were determined by NIRS analyzer. Crude protein (CP), dry matter (DM), acid detergent insoluble fiber (ADF), neutral detergent insoluble fiber (NDF), acid detergent insoluble protein (ADP), Ca, K, Mg, P, Ca/P, K/(Ca+Mg), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI) and relative feed values (RFV) were determined. The values were determined between 8.2-23.4% for CP; 92.1-93.4% for DM; 19.3-36.2% for ADF; 26.2-71.9% for NDF; 0.16-0.71% for ADP; 60.7-73.9% for DDM; 1.67-4.58% for DMI; 78.6-262.8 for RFV; 0.30-0.42% for P; 1.72-2.84% for K; 0.12-1.62% for Ca; 0.17-0.30% for Mg; 0.33-3.84 for Ca/P; 2.76-4.77 for K/(Ca+Mg). In conclusion, the CP, ADF, NDF, DMI, RFV, and Ca/P values were found very variable in collected ecotypes and can be used for forage barley breeding purposes.Öğe Mısır bitkisinde (Zea mays L.) ekim zamanı ve çeşidin silaj kalitesi üzerine etkisi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2017) Seydoşoğlu, Seyithan; Saruhan, VeyselBu çalışmanın amacı, ikinci ürün silajlık olarak yetiştirilecek bazı silajlık mısırçeşitlerinde farklı ekim zamanlarının silaj kalitesi üzerine etkilerinibelirlemektir. Bu amaçla, araştırma tesadüf bloklarında bölünmüş parsellerdeneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak 2014 ve 2015 yıllarında iki yılsüreyle yürütülmüştür. Denemede ekim zamanı ana parseller (15 Haziran, 30Haziran ve 15 Temmuz) çeşitler (Burak, Samada-07, DKC 7211, Ada 523 ve31Y43) ise alt parselleri oluşturmuştur. Elde edilen sonuçlara göre silaj kurumadde oranı, silaj ham protein oranı, silaj ham kül oranı, silaj NDF oranı, silajADF oranı ve laktik asit oranı bakımından ekim zamanları ve mısır çeşitleriarasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Silaj kalitesi yönünden Diyarbakır vebenzer ekolojilerde en uygun ekim zamanı 15 Temmuz, en uygun çeşit iseSamada-07 çeşidi olarak önerilebilir.
