Yazar "Polat, Cemal" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe AKUT BATIN SENDROMUNUN NADİR BİR SEBEBİ: İLEOÇEKAL TÜBERKÜLOZ(2017) Baştürk, Ahmet; Çakır, Tuğrul; Koç, Süleyman; Polat, CemalGastrointestinal tüberküloz en sık görülen eks-trapulmoner tüberküloz tiplerindendir. Klinikte karın ağrısı, kilo kaybı, ateş, halsizlik, bulantı, iştahsızlık, kusma, distansiyon, gece terlemesi, diare, kabızlık gibi nonspesifik semptom ve bul-gular gösterir. İleoçekal bölgede kitleye bağlı akut karın sendromuna yol açması nadirdir. Hasta akut perfore apandisit ön tanısıyla ope-re edildi, fakat apandisitin ileoçekal tüberküloz kitlesine bağlı geliştiği görüldü ve sağ hemiko-lektomi ve ileotransversostomi uygulandı. Pos-toperatif dönemde bir sorun gelişmedi.Öğe Beta talasemi majörlü hasta ve ebeveyninde mutasyon analizi(2015) Polat, CemalBu çalışmada, bölgemizde beta talasemi majör tanısı almış hasta ve ebeveynlerinde; tanıyı kesinleştirmek için, hematolojik analiz ve hemoglobin varyant analizi yapıldı. Altın standart DNA dizi analizi yöntemi ile de mutasyon çeşitliliği saptandı. Hastanemizin Pediatrik Hematoloji Bölümünde takip ve tedavisi yapılan 30 beta talasemi majör hasta ve ebeveynlerden (30 anne ve 30 baba) olmak üzere toplam 90 kişi çalışmaya dahil edildi. EDTA’ lı tüplere kan örnekleri alındı. Hematolojik analiz flow sitometrik yöntemle, hemoglobin varyant düzeyi HPLC ile aynı gün çalışıldı. Mutasyon çeşitliğini saptamak için DNA dizi analizi yapıldı. Sıklık sırasına göre: IVS-I-110 (G->A) % 46.67, Kodon 8 (-AA) % 16.67, IVS-II-1 (G->A) % 11.67, Kodon 44 (-C) % 10.00, IVS-II-745 (C->G) % 5.00, IVS-I-1 (G->A) % 3.33, IVS-I-5 (G->T) % 3.33 ve -30 (T->A) % 3.33 olmak üzere 8 çeşit mutasyon tespit edildi. Bunlara ek olarak önceden tanımlanmış dört sessiz nokta mutasyon görüldü. Hastalar düzenli olarak transfüzyon tedavisi aldıkları için hemoglobin konsantrasyonu 9.20±1.32 g/dL düzeyi ile beklenen düşüklükte değildi. HbA 86.32 ±12.09, HbF 10.95±11.94 olarak saptandı. Ebeveynlerde ise taşıyıcılarda olması baklenen hemogram sayımı ve Hb varyant düzeyleri görüldü. Beta talasemi mutasyon çeşitliliği açısından Türkiye geneline benzer bir dağılım tespit edildi. 9.20±1.32 g/dL olarak saptanan Hb düzeyi ise hastaların takip-tedavilerinin etkin sürdürüldüğünü düşündürmektedir. Bu çalışma, DNA dizi analizi yönteminin kullanımına bağlı olarak Diyarbakır’da saptanamayan mutasyonların belirlenmesine imkan tanımıştır. Bundan sonra daha geniş çaplı taramaların yapılarak mutasyonların saptanması gerçek bölgesel verilerin elde edilmesini sağlayacaktır. Taşıyıcı sıklığının yaygın olduğu bölgemizde bilinmeyen mutasyonların saptanması, prenatal tanı ile hasta çocuk doğumunun önlenmesine önemli katkı sunacaktır. Anahtar Sözcükler: Talasemi, beta talasemi, dizi analizi, mutasyon, HPLC, SNPÖğe Mide kanserinde CYFRA 21-1, CEA, CA 19-9 ve CA 72-4 düzeylerinin karşılaştırılması(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Çakırca, Gökhan; Polat, Cemal; İnal, Ali; Küçüköner, Mehmet; Mete, Nuriye; Işık, Fatma BirgülAmaç: Mide kanseri dördüncü en sık görülen kanser olup, dünyada kanser ölümlerinin ikinci en sık nedenidir. Bu çalışmada mide kanserinin tanı ve takibinde tümör markırları olan CYFRA 21-1, CA 19-9, CEA ve CA 72-4’ün rollerinin araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Çalışmamıza mide kanseri tanısı almış 30 hasta ve 30 sağlıklı birey alındı. Mide kanserli hasta grubunun TNM evrelendirme sistemine göre 16’sı Evre II, 14’ü Evre III idi. CEA, CA 19-9, CA 72-4 ve CYFRA 21-1 düzeyleri, elektrochemiluminescence immunasay (ECLIA) metod ile Cobas e 601 cihazında çalışıldı. Bulgular: Mide kanserli hasta grubunun CA 72-4, CA 19- 9, CEA ve CYFRA 21-1 düzeyleri sağlıklı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0.01). Mide kanserli hastalarda Evre III hasta grubunun CA 19- 9, CEA ve CYFRA 21-1 düzeyleri Evre II hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0.01). Tümör markırların kesim değerleri (cut-off), sensitivitesi ve spesifitesi sırayla; CEA için 4.15 ng/mL, %46 ve %96; CA 19-9 için 24.50 U/mL, %17 ve %96; CA 72-4 için 2.46 U/mL, %53 ve %96 ve CYFRA 21-1 için 3.36 ng/mL, %46 ve %100 bulundu. Sonuç: Çalışmamızda mide kanserli hastaların takibinde CYFRAÖğe Mikrobiyal katkı maddesi kullanımının I. ve II. ürün mısır, fiğ-tahıl karışımı, ayçiçeği silajlarında fermantasyon gelişimi ve aerobik stabilite üzerindeki etkileri(1998) Yurtman, İ.Yaman; Özdüven, M. Levent; Coşkuntuna, Levent; Polat, Cemal; Koç, FisunBu araştırmada, mikrobiyal katkı maddesi ile muamelenin I. ve II. ürün mısır silajları, fiğ - arpa karışımı silajları ve ayçiçeği silajlarında fermantasyon gelişimi ve aerobik bozulmaya direnç üzerindeki etkileri incelenmiştir.Mikrobiyal katkı maddesi olarak suda çözünebilir formda (PIONEER - 1174) ve laktik asit bakterileri (Lactobacillus plantarum / Enterococcus faecium) içeren ürün kullanılmıştır. Bitki materyalleri kontrol ve mikrobiyal katkı maddesi grupları olmak üzere iki deneme grubuna bölünmüşlerdir. Mikrobiyal katkı maddesi firma önerisi doğrultusunda 9.0 x $10^4$ cfu. $g^{-1}$ TM'lik. dozlarda uygulanmış, katkı maddesi ilavesinden sonra materyallere ilişkin örnekler PVC tipinde laboratuar silo kaplarına doldurulmuştur. Her muameleye ait 3'er silo kabı fermantasyonun 2., 4, 7., 14,, 28. ve 56. günlerinde açılmış ve örnekler üzerinde pH, kuru madde , ham protein, NHa-N, suda çözünebilir karbonhidratlar, laktik asit ve asetik asit analizleri gerçekleştirilmiştir. Laktik asit bakterileri, enterobakter, maya ve küf sayımları için mikrobiyolojik analizlerin de yapıldığı çalışmada, aerobik bozulmaya direnç özellikleri ana fermantasyon dönemi sonrası 14 günlük dönemde izlenmiştir. 56. günde kontrol ve deneme gruplarında pH, NEh-N, laktik ve asetik asit içerikleri sırası ile I. ürün mısır silajı için; 3.80 ± 0.008, 3.79 ± 0.005; 0.53 ± 0.050 g.kg-1 KM, 0.41 ± 0.072 g.kg-1 KM; % 1.94 ± 0.345, % 2.73 ± 0.166; % 0.94 ± 0.091, % 1.26 ± 0.036, II. ürün mısır için; 4.23 ±0.044, 4.20 ± 0.050; 0.30 ± 0.029 g.kg-1 KM, 0.36 ± 0.075 g.kg-1 KM, % 1.82 ± 0.060, % 2.06 ± 0.055; % 0.66 ± 0.044, % 0.64 ± 0.133, fiğ-arpa karışımı silajı için; 4.40 ± 0.122, 4.37 ± 0.267; 0.59 ± 0.100 g.kg-1 KM, 0.59 ± 0.057 g.kg-1 KM, % 2.25 ± 0.089, %2.38 ± 0.026; % 0.67 ± 0.005, % 0.59 ± 0.151, ayçiçeği silajı için de; 3.84 ± 0.003, 3.76 ± 0.008; 1.21 ± 0.165 g.kg-1 KM, 0.98 ± 0.098 g.kg-1 KM, % 1.51 ± 0.06.1, % 2.10 ± 0.177; % 1.76 ± 0.476, % 0.65 ± 0.179 olarak bulunmuştur. I. ürün mısırda asetik asit (p<0.05), II. ürün mısırda laktik asit (p<0.05), ayçiçeğinde de pH (p<0.01) ve laktik asit (p<0.05) içerikleri bakımından gruplar arasında gözlenen farklılıklar önemli bulunmuştur. Ayçiçeği silajları dışındaki ürünlerde, mikrobiyal katkı maddesi kullanımının belirgin bir yararına rastlanmamıştır. Mikrobiyal katkı maddesi kullanımı çalışmada ele alınan silajların aerobik bozulmaya direnç özelliklerini, etkilememiştir.Öğe Paraoksonaz enzim aktivitesi ölçümünde manuel yöntemin standardizasyonu ve performans değerlendirmesi(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Çakırca, Gökhan; Evliyaoğlu, Osman; Polat, Cemal; Işık, Fatma Birgül; Mete, NuriyeAmaç: Geleneksel laboratuvar yöntemleriyle hazırlanan paraoksonaz (PON1) kitinin maliyet açısından çok daha ucuz ve reaktiflerin taze hazırlanmış olması itibariyle de iyi analiz performansı göstereceğini varsayarak otoanalizörde PON1’in standardizasyonu ve performansının değerlendirilmesini amaçladık. Yöntemler: Çalışmaya alınan 35 sağlıklı bireyden alınan venöz kanlardan santrifüj sonrası toplam 100 mL serum havuzu oluşturuldu. Serum havuzundan gün içi değişimleri değerlendirmek için 20 numune, günler arası değişimleri değerlendirmek için 30 numune hazırlanarak PON1 enzim aktiviteleri çalışıldı. Hazırlanan 30 örneğin PON1enzim aktiviteleri hem manuel olarak hazırlanan kit hem de ticari kit ile otoanalizörde çalışılarak yöntem uygunluğu değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda paraoksonaz (PON1) enzim aktivitesi için: Ortalama, standart deviasyon (SD), yüzde varyasyon katsayısı (% CV) değerleri; gün içi (72,70 U/L, 0,43, 0,59) ve günler arası (74,24 U/L, 3,00, 4,04) olarak tespit edildi. PON1 enzim aktivite değerlerinin, manuel yöntem ve ticari kit arasındaki korelasyon katsayıları r= 0,92 ve r2 = 0,84 bulundu. Sonuç: Manuel hazırlanan reaktiflerle elde edilen sonuçların yeterli analitik performans gösterdikleri görüldü. Ayrıca hazırlamış olduğumuz serum havuzu porsiyonize edildi ve gelecek çalışmalar için laboratuvarımızda internal kalite kontrolü yapmak için kısmen standardizasyon gerçekleştirilmiş oldu ve rastgele hasta girişlerinde kontrol serumu olarak okutulmaya başlandı. Buna rağmen, standardize kontrol serumlarının kullanılmasının, rutin laboratuvarlarda daha güvenilir olduğu düşünülmektedir.Öğe Yaş bira posası mısır karışımı silajların yem değeri üzerine bir araştırma(2003) Polat, Cemal; Özdüven, M. Levent; Koç, FisunBu çalışma yaş bira posası (YBP) ve mısır (M) karışımlarından elde edilen silajlann son ürün özelliklerini belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Ayrıca silajların yem değerleri in vivo (klasik sindirim denemesi) ve in vitro analiz teknikleri (Weende, Van Soest) ile belirlenmiştir. Bu amaçla silajlık materyallerden YBP ve mısır tek başına ve ayrıca kuru madde esasına göre K1 grubun da (%25 YBP-%75 M) K2 (%50 YBP-%50 M), grubunda ise oluşturacak şekilde karıştırılmıştır. Muamele gruplarına ilişkin materyaller bunker tipi (0.75x2.0x0.75 m) silolarda 45 gün süre ile silolanmışür. Her muamele 45. günde açılmış ve örnekler üzerinde pH, kuru madde, ham protein, ham selüloz, ham yağ, ham kül, amonyağa bağlı nitrojen ($NH_3$-N), suda çözünebilir karbonhidratlar, laktik, asetik asit analizleri, laktik asit bakterileri, maya ve küf sayımları gerçekleştirilmiştir. Silajların besin madde sindirim derecelerini belirlemek amacıyla klasik sindirim denemeleri yürütülmüştür. Silajların in vivo klasik sindirim denemelerinden yararlanarak hesaplanan metabolik enerji (ME) değerleri YBP, M, K1 ve K2 grupları için sırası ile, 11.20, 10.60, 11.35, 11.54 MJ/kg KM olarak tespit edilmiştir.
