Yazar "Oktay, Murat" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Dermal absorption and toxicity of alpha amanitin in mice
    (Informa Healthcare, 2014) Kaya, Ertugrul; Surmen, Mustafa Gani; Yaykasli, Kursat Oguz; Karahan, Selim; Oktay, Murat; Turan, Hakan; Colakoglu, Serdar
    The fungus Amanita phalloides is known to contain two main groups of toxins: amanitins and phallotoxins. The amanitins group effectively blocks the RNA polymerase II enzyme found in eukaryotic cells. As alpha amanitin has a lethal effect on the majority of eukaryotic cells, it can be valuable as an antiparasitic or antifungal drug. It can be used externally against ectoparasites. It is critical that percutaneous applications of the alpha amanitin toxin are not harmful to the recipient. In this study, the absorption and the toxicity of percutaneous and intraperitoneal (ip) applications of 1 mg/kg alpha amanitin to mice were compared. Potential skin, liver and kidney toxicities were investigated through pathological examination. HPLC analysis was used to determine the amount of the toxin. No toxicity or toxin were found in the skin, liver, or kidneys of the mice in the control group. Interestingly, the percutaneous application group also showed no toxicity, and the toxin was not present in this group. After 24 h, Councilman-like bodies and pyknotic cells were observed in the mice in which alpha amanitin was applied intraperitoneally, demonstrating the presence of toxicity. Peak levels of alpha amanitin (mu g/mL) in the liver, kidney, and blood in the ip application group were measured at 3.3 (6 h), 0.2 (6 h) and 1.2 (1 h), respectively. The results demonstrated that the toxin was not absorbed through the skin of the mice and that the percutaneous application of alpha amanitin did not have any toxic effects. Thus, alpha amanitin may be administered percutaneously for therapeutic purposes.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Mide kanseri hastalarında survivin gen polimorfizmi araştırılması
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2012) Yamak, Nesibe; Yaykaşlı, Kürşat Oğuz; Soğuktaş, Hatice; Yaykaşlı, Emine; Oktay, Murat; Erdem, Havva; Kaya, Ertuğrul; Ekinci, Aysun; Kaya, Savaş; Kurman, Yener
    Amaç: Dünya genelinde mide kanserinin insidansı düşmesine rağmen hala önemli bir sağlık problemidir. Türkiye’de ise yılda 30.000 yeni mide kanseri vakasıyla 2. en sık görülen kanserdir. Mide kanseri genetik ve çevresel faktörlerin etkileşimiyle ortaya çıkan çok faktörlü karmaşık bir hastalıktır. Kanserli dokuda aşırı ifade edilen survivin, apoptozis inhibe edici proteinlerdendir. Bu çalışmada Survivin -31 G/C polimorfizmi ile mide kanseri arasındaki ilişki araştırıldı. Gereç ve yöntem: Çalışma Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Patoloji Laboratuvarına gelen mide kanseri tanısı konmuş 46 hasta ve sağlıklı bireylerin oluşturduğu 42 kişilik kontrol grubu ile gerçekleştirildi. Bu bireylerin genotipi Düzce Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Genetik Anabilim Dalı Laboratuvarlarında PCR-RFLP yöntemiyle tayin edildi. Bulgular: Hasta grubunda, GG genotipi 16 (% 34,8), GC genotipi 21 (% 45,7) ve CC genotipi ise 9 (% 19,6) olguda saptandı. Kontrol grubunda ise, genotip dağılımı sırasıyla 13 (% 31), 26 (% 61,9) ve 3 (% 7,1) bulundu. Hasta ve kontrol grubu karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanamadı. Fakat CC genotipine sahip bireylerin mide kanserine yakalanma riskinin GG (OR=1,52) daha fazla risk oluşturduğu bulundu. Sonuç: Bu çalışma bildiğimiz kadarıyla Türk toplumunda mide kanseri ile Survivin -31G/C polimorfizmini araştıran ilk çalışmadır. Elde ettiğimiz sonuçlar hasta ve kontrol gruplarımızın temsil ettiği toplum kesitinde mide kanseri ile Survivin -31 G/C polimorfizmi arasında anlamlı bir ilişki olmadığını göstermekle birlikte CC genotipinin mide kanserine yatkınlık oluşturduğu düşünülebilir.