Yazar "Kaya, Seval" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 15 / 15
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi(2017) Kaya, Seval; Yapıcı, İ. ÜmitBu araştırmada, biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile kategorilerinin belirlenmesi ve bunların okul türü, cinsiyet, yaş, kıdem yılı, eğitim düzeyi ve günlük internet kullanımı değişkenleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Hurt, Joseph ve Cook (1977) tarafından geliştirilen ve Kılıçer ve Odabaşı (2010) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan ''Bireysel yenilikçilik ölçeği'' kullanılmıştır. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılında Diyarbakır İli Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı devlet okullarında görev yapan 58 biyoloji öğretmeniyle gerçekleştirilmiştir Verilerin analizinde bağımsız örneklem t-testi, frekans, yüzde, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) gibi istatistik teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik kategorisi bakımından çoğunluğu 'sorgulayıcı' kategorisinde bulunmaktadır. Ancak 'öncü' kategorisinde 'sorgulayıcı' kategoriye yakın bir frekansa sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmada bireysel yenilikçilik düzeyleri bakımından çoğunluğun yüksek düzeyde yenilikçilik düzeyinde olduğu ortaya konulmuştur. Okul türü, cinsiyet, yaş, kıdem yılı ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre bireysek yenilikçilik puanları anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Günlük internet kullanımı değişkenine göre ise bireysel yenilikçilik puanlarının anlamlı bir farklılık oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Biyoloji, Öğretmen, Yenilik, Bireysel YenilikçilikÖğe BİYOLOJİ ÖĞRETMENLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ (DİYARBAKIR İLİ ÖRNEĞİ)(2020) Kaya, Seval; Yapıcı, İbrahim ÜmitBu araştırmada, biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile kategorilerinin belirlenmesi ve bunların okul türü, cinsiyet, yaş, kıdem, eğitim düzeyi ve günlük internet kullanımı değişkenleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Hurt, Joseph ve Cook (1977) tarafından geliştirilen ve Kılıçer ve Odabaşı (2010) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan ‘‘Bireysel yenilikçilik ölçeği’’ kullanılmıştır. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılında Diyarbakır ili merkezinde Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı devlet okullarında görev yapan 58 biyoloji öğretmeniyle gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde, bağımsız örneklemler t-testi, frekans, yüzde, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) gibi istatistik teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik kategorisi bakımından çoğunluğunun “sorgulayıcı” kategorisinde olduğu bulunmuştur. Araştırmada bireysel yenilikçilik düzeyleri bakımından çoğunluğun yüksek düzeyde yenilikçi olduğu ortaya konulmuştur. Okul türü, cinsiyet, yaş, kıdem ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre bireysel yenilikçilik puanları anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Günlük internet kullanımı değişkenine göre ise bireysel yenilikçilik puanlarının anlamlı bir farklılık oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır.Öğe Comparison of the anti-diabetic and nephroprotective activities of vitamin E, metformin, and Nigella sativa oil on kidney in experimental diabetic rats(Mashhad University of Medical Sciences, 2023) Ayaz, Hayat; Kaya, Seval; Şeker, Uğur; Nergiz, YusufObjective(s): In this study, we aimed to evaluate and compare the nephroprotective and possible anti-diabetic effects of vitamin E, metformin, and Nigella sativa. Materials and Methods: Thirty male Wistar Albino rats were randomly divided into control, experimental diabetes (DM), vitamin E + DM, Metformin + DM, and N. sativa + DM. For experimental diabetes induction, IP 45 mg/kg streptozotocin was administered. Rats in vitamin E + DM, Metformin + DM, and N. sativa + DM received 100 mg/kg vitamin E, 100 mg/kg metformin, and 2.5 ml/kg N. sativa oil for 56 days. After the experiment, all animals were sacrificed, and blood and kidney samples were collected. Results: The blood urea level of the DM group was significantly higher (P[removed]0.05) but significantly different from the DM group (P[removed]0.05). Bcl-2 immunopositivity density was highest in the N. sativa group, similar to the control group in terms of percentile area (P>0.05). Conclusion: When all three treatment methods were compared in terms of their effectiveness in alleviating DM and DN, it was determined that the most successful result was obtained with N. sativa oil.Öğe Çörek otu yağı, metformin ve vitamin-E’ nin deneysel diyabetik ratlarda fertilite potansiyeli, testiküler ve spermatolojik karakter üzerindeki koruyucu etkilerinin karşılaştırılması(Dicle Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2021) Kaya, Seval; Nergiz, YusufAmaç: Bu çalışmada, STZ ile indüklenen diyabetik ratların testislerinde oluşan hasara karşı, çörek otu yağı, metformin ve vitamin E’nin olası etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Otuz erkek rat beş eşit gruba ayrıldı. Gruplar; kontrol, diyabet, diyabet+çörek otu yağı, diyabet+metformin ve diyabet+vitamin E grubu olarak ayrıldı. 4 grup, diyabet oluşturmak için tek doz streptozotosin (45 mg/kg, ip) ile indüklendi. Diyabet+çörek otu yağı grubuna (2.5 ml/kg/gün) çörek otu yağı, diyabet+metformin grubuna (100 mg/kg/gün) metformin, diyabet+vitamin E grubuna (100 mg/kg/gün) vitamin E oral yolla verildi. Sekiz haftalık deney sonunda kan şekeri düzeyleri analiz edildi. Histolojik incelemeler için testisler disseke edilerek, rutin parafin doku takibine alındı. Kesitlerde H-E, PAS ve Van Gieson’nın histopatolojik değerlendirmesi, PCNA ve kaspaz-3’ün immünohistokimyasal tespiti ve Apoptotik indeks için TUNEL-Assay uygulandı. Bulgular: Diyabet Grubunda, tüm testis kesitlerinde seminifer tubüllerde düzensizlik, dejenerasyon ve atrofik tubüller izlendi. Çörek otu yağı grubu testis kesitlerinde, testiküler hasar çok hafif seyrediyordu. Metformin grubu testis kesitlerinde, lumene deskuame olmuş dejenere spermatogenik hücreler, damarlarda konjesyon ve interstisyel ödem izlendi. İmmunohistokimyasal incelemede ise Diyabet grubunda bazı spermatogenetik hücreler PCNA ekspresyonunda azalma, Kaspas-3 aktivitesinde artış ve TUNEL Assay analizinde artış olduğu tespit edildi. Çörek otu yağı grubunda, Metformin ve vitamin E grubuna göre spermatogenetik hücrelerde apopitotik index daha azalma göstermiştir. Sonuç: Diyabetin sıçan testislerinde oluşturduğu lezyonlarının tedavisinde metformin ile vitamin E’nin kısmen yararlı olduğu, buna karşı çörek otu yağının daha etkili olduğu kanaatine varıldı.Öğe Deneysel Diyabetik Sıçanlarda Metformin, E Vitamini ve Çörek Otu Yağının Karaciğer Dokusu Üzerine Hepatoprotektif Etkilerinin Karşılaştırılması(Harran Üniversitesi, 2022) Ayaz, Hayat; Kaya, Seval; Nergiz, YusufÖZET Amaç: Amacımız, diyabetik ratlarda gelişen karaciğer hasarına karşı Metformin, E vitamini ve Çörek otu yağının hepotoprotektif etkilerini karşılaştırmaktır. Materyal ve Metod: 30 adet Wistar Albino rat, Kontrol (n:6), Diyabet (n:6), Diyabet + Çörek Otu Yağı (n:6), Diyabet + E Vitamini (n:6) ve Diyabet + Metformin (n:6) olarak 5 gruba ayrıldı. Diyabeti indüklemek amacıyla tek doz 45 mg/kg Streptozotosin (STZ) intraperitoneal yolla uygulandı. Diyabet + E vitamini grubuna 100 mg/kg/gün E vitamini, Diyabet + Metformin grubuna 100 mg/kg/gün metformin ve Diyabet + Çörek otu yağı grubuna 2.5 ml/kg/gün çörek otu yağı oral yollarla uygulandı. Karaciğer dokularından elde edilen parafin kesitler Hematoksilen-Eozin, Masson Trikrom ve PAS boyaları ile boyandı. Bulgular: Diyabet grubu karaciğer kesitlerinde vakuolizasyon, piknotik çekirdek, sinüzoidlerde dilatasyon, azalan glikojen içeriği ve konjesyon izlendi. Metformin grubunda hasar bulgularında kısmen ve E vitamini grubunda ise minimal iyileşme görüldü. Çörek otu yağı grubunun bulguları ise kontrol grubuna benzerdi. Sonuç: Diyabette gelişen karaciğer hasarına karşı çörek otu yağının etkili olabileceği belirlendi.Öğe Effects of black cumin seed oil on oxidative stress and expression of membrane-cytoskeleton linker proteins, radixin, and moesin in streptozotocin-induced diabetic rat liver(Kare Publ, 2022) Seker, Ugur; Kaya, Seval; Kandemir, Sevgi Irtegun; Sener, Dila; Demirel, Ozlem Unay; Nergiz, YusufBackground and Aim: This study examined the effects of black cumin seed oil treatment on oxidative stress and the expression of radixin and moesin in the liver of experimental diabetic rats. Materials and Methods: Eighteen rats were divided into 3 equal groups (control, diabetes, treatment). The control group was not exposed to any experimental treatment. Streptozotocin was administered to the rats in the diabetes and treatment groups. A 2.5 mL/kg dose of black cumin seed oil was administered daily for 56 days to the treatment group. At the conclusion of the experiment, the blood level of malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) was measured. The expression level and the cellular distribution of radixin and moesin in the liver were analyzed. Results: The plasma MDA (3.05 +/- 0.45 nmol/mL) and GSH (78.49 +/- 20.45 mu mol/L) levels in the diabetes group were significantly different (p<0.01) from the levels observed in the control group (MDA: 1.09 +/- 0.31 nmol/mL, GSH: 277.29 +/- 17.02 mu mol/L) and the treatment group (MDA: 1.40 +/- 0.53 nmol/mL, GSH: 132.22 +/- 11.81 mu mol/L). Immunohistochemistry and western blotting analyses indicated that while the level of radixin was not significantly between the groups (p>0.05) and moesin expression was significantly downregulated (p<0.05) in the experimental group, the treatment was ineffective. Conclusion: The administered dose was sufficient to prevent oxidative stress, but was not sufficient to alleviate the effects of diabetes on moesin expression in hepatic sinusoidal cells.Öğe Gestasyonel diyabet, preeklampsi, hellp sendromu ve normal gebelerde göbek kordonu histopatolojik değişiklikleri(2015) Kaya, SevalGiriş ve amaç: Preeklampsi, HELLP sendromu ve gestasyonel diyabet gebelikte oldukça sık görülen komplikasyonlardır. Bu çalışmada; preeklampsi, HELLP sendromu ve gestasyonel diyabet ile normal gebelerin göbek kordonunda endotel farklılıkları, damar duvar yapıları, mast hücre yoğunluklarının karşılaştırılarak herhangi bir farklılığın olup olmadığını morfometrik ölçümler yaparak, bazal laminanın yapısı ve kalınlığının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve metod: Çalışmada normal gebeler, preeklampsi, gestasyonel diyabet ve HELLP sendromu tanısı konulan gebelerin postpartum göbek kordonlarından örnekleme alındı. Çalışma 4 grupun her birinden 15 tane göbek kordonu alınıp, toplam 60 olgu olarak gerçekleştirildi. Doğum sırasında alınan göbek kordonu örnekleri %10 luk nötral formalinde fikse edilerek rutin doku takibine alındı. Parafin bloklardan elde edilen seri histolojik kesitlere Hematoksilen-Eozin, Masson trikrom, Periodik Asit Schiff ve toluidin mavisi boyaları uygulandı. Elde edilen preparatlar Zeiss Imager 2 ışık mikroskobunda değerlendirilerek mikrografları alındı. Morfometrik ölçümler istatistiksel olarak SPSS programı ile değerlendirildi. Bulgular: Gestasyonel diyabet olgularında umblikal arter duvarında kollajen artışına bağlı aşırı kalınlaşma ve lümende daralma ile Wharton jelinde ayrışma görüldü. Mediyayı oluşturan düz kas hücrelerinde vakuolizasyon ve kas liflerinde ayrışmalar izlenirken, endotelde bombeleşme ve harabiyet izlendi. Preeklamptik gebelerin en belirgin yapısal değişikliği, endotel zedelenmesi ve göbek kordonu arteri mediyal tabakasında kollajen lif artışına bağlı olarak asimetrik kalınlaşma olarak saptandı. HELLP’li olgularda mediyada kas lifleri arasında diffüz ödem ve kollajen artışı nedeniyle umblikal arter duvarında aşırı kalınlaşma ve lümen daralması çok belirgin olarak izlendi. HELLP’li olgularda diğer bir çarpıcı bulgu ise preeklampsi ve gestasyonel diyabet olgularında rastlanılmayan bulgu olarak umblikal arter duvarında intramüsküler hemorajilerin izlenmesidir. Olguların pek çoğunda Wharton jelinde ayrışmalar, amniyotik epitelde metaplazik değişiklikler ve bazal laminada bariz kalınlaşma saptandı. Morfometrik ölçümler sonucu, gestasyonel diyabet, preeklapmsi ve HELLP gruplarının her üçünde arter duvarında kollajen artışına bağlı kalınlaşma ve lümende daralma ile ven mediyasında kalınlaşma tespit edildi (p=0.000). Umblikal ven dilatasyonu sadece gestasyonel diyabette anlamlı görüldü (p=0.005). Umblikal kord total çevre ve çap artışı ise gestasyonel diyabet grubunda anlamlı bulundu (p=0.000). Preeklampsi, HELLP ve gestasyonel diyabetin endotelial hücre harabiyeti olgusunu gösterdiği bilinmektedir. Çalışmamızda bunun yanı sıra göbek kordonu kesit alanının gestasyonel diyabette diğer gruplara oranla daha büyük olduğu sonucuna ulaştık. Ayrıca çalışmamızda mikroskobik vasküler değişiklikler gözlendi. Fetüs gelişiminde, Preeklampsi, HELLP ve GDM’li hastaların göbek kordonlarının arasındaki ilişkinin ortaya konulması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğu düşüncesindeyiz. Anahtar Kelimeler: Göbek kordonu, preeklampsi, gestasyonel diyabet, HELLP sendromu, Wharton jeli.Öğe HISTOPATHOLOGICAL CHANGES OF THE UMBILICAL CORD IN COMPLİCATED PREGNANCIES(Rojan GÜMÜŞ, 2019) Kaya, Seval; Nergiz, Yusuf; Turgut, A. KadirPreeclampsia, hellp syndrome and gestational diabetes are quite common complication in pregnancy. In this study,ıt is aimed to compare the thickness of basal lamina and vascular structure of umbilical cord. by comparing preeclampsia, hellp syndrome, gestational diabetes and normal pregnant women. In the study, sanples were taken from postpartium umbilical cords of normal pregnant women, preeclampsia, gestational diabetes and pregnant women diagnosed with hellp syndrome. Umblical cord samples taken during maternity, followed by routine paraffin through fixing 10% neutral formalin. In this performed as totally sixty facts through taking fifteen umbilical cords from each of four groups, Hematoxyline-eosin, Masson trichrom, periodic acid Schiff, and toluidine blue stain were applied on to the serial histological sections obtained from paraffin blocks. The obtained slides were evaluated with Zeiss Imager 2 Microscope by taking micrographs. Morphometric measurements were statistically analyzed with SPSS software. In cases of gestational diabetes due to increased collagen production, thickening and excessive narrowing of the lumen and differentiation of Wharton jelly were observed in the umbilical artery. Differentiations are observed in the vacuolization of smooth muscle cells and muscle fibers that make up the media while camber and damage are observed in endothelial. The most significant structural changes of preeclamptic placentas are obtained as the thickening and the endothelial injury. In the umbilical cord artery medial layer, due to the growth of collagen fiber. In HELLP cases due to the increase in media diffuse edema between muscle fibers and in collagen, the thickening of umbilical artery wall and the narrowing of luminal are seen as extremely significant. Another striking symptom with HELLP cases is the observing of intramuscular hemorrhages in the umbilical artery wall as an unattained case in preeclampsia and gestational diabetes. In most of the cases, differentiation in Wharton jelly, metaplastic changes in the amniotic epithelium and thickening of the basal lamina are observed.Öğe IMMUNOHISTOCHEMICAL ANALYSIS OF SFLT-1 AND ADAMTS-8 EXPRESSION IN DIABETIC RAT TESTIS TISSUE(Rojan GÜMÜŞ, 2019) Kaya, Seval; Nergiz, Yusuf; Asır, Fırat; Özkorkmaz, Ebru Gökalp; Erdogan, Gamze; Deveci, EnginAbstract: The aim of this study was to determine the testicular inflammation and angiogenetic effect of diabetes with ADAMTS-8 and SFlt-1 proteins immunohistochemically. Wistar albino male rats (n: 12)were used for the study, Group 1: Control group (n: 6), only 1 ml i.p. saline injection was performed. Group 2: Diabetes group (n: 6) received a single intraperitoneal dose of streptozotocin (STZ) of 60 mg / kg. The glucose value measured above 250 mg / dl was considered as diabetic. Under anesthesia, dissection was performed at the lower part of abdominal clearance and testicular tissue was removed. Testis tissues were fixed in 10% neutral formalin, followed by the routine paraffin protocol and cut with a microtome. Then, primary antibodies (ADAMTS-8, sFlt-1) were applied by immunohistochemistry method and incubated at +4 °C overnight. The sections were then examined under a light microscope. Diabetes group showed that Leydig cells in the inter tubular area had vacuolization and capillary dilatations in histopathological examinations. sFlt-1 staining of control group showed positive expression in capillary endothelium between Leydig chambers of the intertubular area. Sflt-1 expression of diabetes group was observed in degenerative spermatic cells and Sertoli cells of the basement membrane facing tubules. The expression of ADAMTS-8in control group was positive in some Leydig cells in the interstitial area of Sertoli cells in seminiferous tubule but, spermatogenetic cells were negative. In the ADAMTS-8 staining of diabetes group, the expression of ADAMTS-8 was increased in the stromal cells and some inflammatory cells in the intertubular space. SFlt-1 plays a crucial role in angiogenesis as well as in diabetic testes and is marked as a precursor for the disruption of vascular structure and blood flow due to degenerative changes. It is thought that the distribution of ADAMTS-8 may be a determinant protein in the development of extracellular matrix and in damage to testicular tissue of diabetic testis.Öğe Investigation of Bax and Phospho-Tau Protein Expression in Preeclampsia Placenta(Harran Üniversitesi, 2023) Kaya, Seval; Aşır, Fırat; Ayaz, Hayat; Ağaçayak, Elif; Deveci, EnginBackground: Preeclampsia is a pregnancy complication with a high morbidity and mortality rate.BAX is a proapoptotic protein and in recent years, 14-3-3 tau proteins are considered as key regulators of many processes, such as apoptosis. In this study, we investigated the expression of phospho-tau and Bax in preeclampsia apoptosis immunohistochemically. Materials and Methods: 25 healthy and 25 preeclamptic pregnant placentas were included in the study. Placental samples were fixed with 10% neutral buffered formalin. Routine paraffin wax tissue protocol was used. Results: According to histological micrograf, the trophoblastic cells in the villi were normal in the control group. Mild dilatation in blood vessels was seen. Hyalinized and necrotic areas in chorionic villi and an increase in fibrinoid tissue in root villi were detected in preeclampsia sections. Phospho-tau and Bax primary antibodys were used for immunohistochemical evaluation. The sections from of the preeclampsia group were highly positive for syncytiotrophoblasts and villous connective tissue. It was also statistically different from the control group (p<0.05). Conclusions: When we evaluate the results shows that Phospho-tau and Bax may be determinant proteins in the apoptosis pathway of preeclampsia.Öğe Investigation of Bax and Phospho-Tau Protein Expression in Preeclampsia Placenta(2023) Kaya, Seval; Aşır, Fırat; Ayaz, Hayat; Ağaçayak, Elif; Deveci, EnginBackground: Preeclampsia is a pregnancy complication with a high morbidity and mortality rate.BAX is a proapoptotic protein and in recent years, 14-3-3 tau proteins are considered as key regulators of many processes, such as apoptosis. In this study, we investigated the expression of phospho-tau and Bax in preeclampsia apoptosis immunohistochemically. Materials and Methods: 25 healthy and 25 preeclamptic pregnant placentas were included in the study. Placental samples were fixed with 10% neutral buffered formalin. Routine paraffin wax tissue protocol was used. Results: According to histological micrograf, the trophoblastic cells in the villi were normal in the control group. Mild dilatation in blood vessels was seen. Hyalinized and necrotic areas in chorionic villi and an increase in fibrinoid tissue in root villi were detected in preeclampsia sections. Phospho-tau and Bax primary antibodys were used for immunohistochemical evaluation. The sections from of the preeclampsia group were highly positive for syncytiotrophoblasts and villous connective tissue. It was also statistically different from the control group (p<0.05). Conclusions: When we evaluate the results shows that Phospho-tau and Bax may be determinant proteins in the apoptosis pathway of preeclampsia.Öğe Investigation of PLGF, sFlt-1 Expression in Placenta Previa, Placenta Accreta and Normotensive Placentas in the 3rd Trimester of Pregnancy(Harran Üniversitesi, 2024) Erdoğan, Gamze; Kaya, Seval; Peker, Nurullah; İbiloğlu, İbrahim; Deveci, EnginBackground: We aimed to immunohistochemically examine the expression level of Placental growth factor (PLGF) and Soluble FMS-like tyrosine kinase-1 (sFlt-1) proteins in normotensive, Placenta accreta (PA) and Placenta previa (PP). Materials and Methods: Three groups were created for the study: 20 Nomotensive placentas, 20 PP and 20 PA from women diagnosed with placenta samples. 4-6 µm thick sections were taken from the placentas, PLGF and sFlt-1 immunostaining were applied to the obtained sections, and their expression intensities and localizations in the tissues were determined. Results: As a result of our observations, normotensive placenta group; sFlt-1 expression was observed in hofbauer cells and syncytial nodes and PLGF positive expression was observed in nuclei of muscle cells in some tunica media region. PP and PA group; sFlt-1 expression was positive in decidua cells, hofbauer cells and dilated vascular endothelium. PP and PA group; negative PLGF expression was observed in syncytial nodes and positive PLGF expression was observed in hofbauer cells and endothelial cells. There was a significant difference between normotensive, PP and PA groups (p<0.05). Conclusions: It can be thought that sFlt-1 and PLGF may be important signal stimulators and markers in the trophoblastic degeneration, apoptotic cells, increase in angiogenesis and imbalance in implanta-tion seen in cases of PP and PA.Öğe Investigation of PLGF, sFlt-1 Expression in Placenta Previa, Placenta Accreta and Normotensive Placentas in the 3rd Trimester of Pregnancy(2024) Erdoğan, Gamze; Kaya, Seval; Peker, Nurullah; İbiloğlu, İbrahim; Deveci, EnginBackground: We aimed to immunohistochemically examine the expression level of Placental growth factor (PLGF) and Soluble FMS-like tyrosine kinase-1 (sFlt-1) proteins in normotensive, Placenta accreta (PA) and Placenta previa (PP). Materials and Methods: Three groups were created for the study: 20 Nomotensive placentas, 20 PP and 20 PA from women diagnosed with placenta samples. 4-6 μm thick sections were taken from the placentas, PLGF and sFlt-1 immunostaining were applied to the obtained sections, and their expression intensities and localizations in the tissues were determined. Results: As a result of our observations, normotensive placenta group; sFlt-1 expression was observed in hofbauer cells and syncytial nodes and PLGF positive expression was observed in nuclei of muscle cells in some tunica media region. PP and PA group; sFlt-1 expression was positive in decidua cells, hofbauer cells and dilated vascular endothelium. PP and PA group; negative PLGF expression was observed in syncytial nodes and positive PLGF expression was observed in hofbauer cells and endothelial cells. There was a significant difference between normotensive, PP and PA groups (p<0.05). Conclusions: It can be thought that sFlt-1 and PLGF may be important signal stimulators and markers in the trophoblastic degeneration, apoptotic cells, increase in angiogenesis and imbalance in implanta-tion seen in cases of PP and PA.Öğe Neuroprotective effects of the combined treatment of resveratrol and urapidil in experimental cerebral ischemia-reperfusion injury in rats(Acta Cirurgica Brasileira, 2024) Cetin, Ridvan; Bahadir, Sinan; Basar, Ibrahim; Aslanoglu, Baris; Atlas, Burak; Kaya, Seval; Guzel, Baris CanPurpose: To evaluate the neuroprotective effect of resveratrol, urapidil, and a combined administration of these drugs against middle cerebral artery occlusion (MCAO) induced ischemia/reperfusion (IR) injury model in rats. Methods: Thirty-five rats were divided into five groups of seven animals each. Animals in IR, IR resveratrol (IRr), IR urapidil (IRu), and IR + combination of resveratrol and urapidil (IRc) were exposed to MCAO induced cerebral ischemia reperfusion injury model. Rats in IRr and IRu groups received 30-mg/kg resveratrol and 5-mg/kg urapidil respectively. Animals in IRc received a combined treatment of both drugs. At the end of the study, brain tissues were used for oxidative stress (malondialdehyde, glutathione, and superoxide dismutase), pro-apoptotic caspase-3, anti-apoptotic Bcl-2, and pro-inflammatory tumor necrosis factor-alpha cytokine level measurements. Results: The MCAO model successfully replicated IR injury with significant histopathological changes, elevated tissue oxidative stress, and upregulated apoptotic and inflammatory protein expression in IR group compared to control group (p < 0.001). All parameters were significantly alleviated in IRr group compared to IR group (all p < 0.05). In IRu group, all parameters except for caspase-3 and Bcl-2 were also significantly different than IR group (all p < 0.05). The IRc group showed the biggest difference compared to IR group in all parameters (all p < 0.001). The IRc had higher superoxide dismutase and Bcl-2 levels, and lower caspase-3 levels compared to both IRr and IRu groups (all p < 0.05). Also, the IRc group had lower MDA and TNF-alpha levels compared to IRu group (all p < 0.05). Conclusion: The results indicate that combined treatment of resveratrol and urapidil may be a novel strategy to downregulate neurodegeneration in cerebral IR injury.Öğe Yardımcı Üreme Tekniklerinde Yapay Zeka(DNT Ortadoğu Yayıncılık A.Ş., 2024) Sahin, Firat; Özkorkmaz, Ebru Gökalp; Kaya, Seval; Aşır, FıratYapay zeka (YZ), son yıllarda biyomedikal alanlarda, özellikle de yardımcı üreme teknikleri (YÜT) içinde önemli bir yer edinmiştir. YÜT, infertilite tedavisinde kullanılan yöntemleri kapsar ve süreçlerin optimize edilmesi için YZ' nin entegrasyonu büyük bir potansiyele sahiptir. YZ kullanımı, sperm analizi, oosit kalitesinin değerlendirilmesi ve embriyo seçimi gibi kritik aşamalarda önemli iyileştirmeler sağlamaktadır. Ayrıca, bu süreçlerin daha hassas ve doğru bir şekilde yönetilmesine olanak tanırken, kişiselleştirilmiş tedavi yaklaşımlarının uygulanmasını da kolaylaştırır. YZ destekli sistemler, infertilite tedavisinde başarı oranlarını artırabilir, maliyetleri düşürebilir ve klinik sonuçları iyileştirebilir. YÜT alanında YZ' nin entegrasyonunun, gelecekte daha verimli ve etkili tedavi süreçlerinin geliştirilmesine katkı sağlayacağı öngörülmektedir.
