Yazar "Kaya, Sedat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 29
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 6-Month Results of Transdiscal Biacuplasty on Patients with Discogenic Low Back Pain: Preliminary Findings(Ivyspring Int Publ, 2011) Karaman, Haktan; Tufek, Adnan; Kavak, Gonul Olmez; Kaya, Sedat; Yildirim, Zeynep Baysal; Uysal, Ersin; Celik, FeyziStudy Design: Prospective observational study. Objective: Our aim is to investigate the efficacy and safety of TransDiscal Biacuplasty. Summary of Background Data: Chronic discogenic pain is one of the leading causes of low back pain; however, the condition is not helped by most non-invasive methods. The results of major surgical operations for these patients are unsatisfactory. Recently, attention has shifted to disk heating methods for treatment. TransDiscal Biacuplasty is one of the minimally invasive treatment methods. The method was developed as an alternative to spinal surgical practices and Intradiscal Electrothermal Therapy for treatment of patients with chronic discogenic pain. Methods: The candidates for this study were patients with chronic discogenic pain that did not res pond to conservative treatment. The main criteria for inclusion were: the existence of axial low back pain present for 6 months; disc degeneration or internal disc disruption at a minimum of one level, and maximum of two levels, in MR imaging; and positive discography. Physical function was assessed using the Oswestry Disability Index when measuring the pain with VAS. Patient satisfaction was evaluated using a 4-grade scale. Follow-ups were made 1, 3, and 6 months after treatment. Results: 15 patients were treated at one or two levels. The mean patient age was 43.1 +/- 9.2 years. We found the mean symptom duration to be 40.5 +/- 45.7 months. At the sixth month, 57.1% of patients reported a 50% or more reduction in pain, while 78.6% of patients reported a reduction of at least two points in their VAS values. In the final check, 78.6% of patients reported a 10-point improvement in their Oswestry Disability scores compared to the initial values. No complications were observed in any of the patients. Conclusions: TransDiscal Biacuplasty is an effective and safe method.Öğe Comparison of lornoxicam versus tramadol analgesia for transrectal prostate biopsy: a randomized prospective study(Springer, 2008) Olmez, Gonul; Kaya, Sedat; Aflay, Ugur; Sahin, HayrettinIntroduction We compared the efficacy of lornoxicam and tramadol to provide analgesia and comfort during transrectal ultrasound-guided biopsy of the prostate (TRUSP) as a noninvasive method. Materials and methods A total of 62 men undergoing TRUSP were enrolled in this study. Patients were randomized to three groups. Group 1 (n = 21) received 8 mg of lornoxicam, group 2 (n = 21) received 100 mg of tramadol, and group 3 (n = 20) received saline as a control. The drugs were given intramuscularly half an hour prior to the procedure. All patients were asked to indicate the level of pain experienced after the procedure by visual analog score (VAS), and the patient's comfort level was scored by a comfort score. Additionally, the patients were asked if they were willing to undergo a. future TRUSP. Results The data obtained revealed that both experimental groups receiving lornoxicam and tramadol had lower VAS scores compared to the control group (3.4 and 2.4 vs. 6.4, respectively; P < 0.0001). There were also significant differences in VAS scores between group 1 and group 2 (P = 0.027). There was a significant difference in the comfort score between the drug groups and control (P > 0.0001) and between the lornoxicam and tramadol group (P < 0.05). Pain and discomfort were least in the tramadol group. The percentage of patients who would not consent to future TRUSP was lower in the drug groups compared to control (P < 0.0001). But there were not any differences between the drug groups. Conclusions The use of lornoxicam or tramadol for pain relief in TRUSP is a practical, effective and comfortable method compared to the results of the control group. In addition, tramadol was found to be more effective than lornoxicam.Öğe Deneysel travmatik diyafragma rüptürü sonrası gelişen kardiyo-respiratuvar etkileri üzerine nitrik oksit prekürsörü L-arginin'in etkisi(2002) Öztürk, Hayrettin; Kırbaş, Gökhan; Yücesan, Selçuk; Gezici, Ayten; Otçu, Selçuk; Dokucu, Ali İhsan; Kaya, SedatAmaç: Bu çalışmanın amacı deneysel diafragma rüptüründe kardiyo-respiratuar fonksiyonlar üzerine L-Argininin koruyucu etkilerini incelemektir. Yöntem: Çalışmada 40 adet Sprague-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Grup l; Sadece torakotomi yapıldı. Grup 11, IH ve IV'de sol torakotomi sonrası mide toraks içine çekildi ve insııflatör kullanılarak karın içi basıncı yükseltildi. Glll'de 45. dk'dan itibaren L-Arginine (L-Arg), G IV'de ise L-NAME verildi. Tüm gruplarda bazal, 30, 45 ve 60. dk'larda arteriyal kan basıncı, kalp atımı, arteriyal kan gazı (PaO2, PaCC>2, pH), akciğer sintigrafi çalışması ve histopatolojik inceleme yapıldı. Bulgular: GII sıçanlarda mide herniasyonu ve karın içi basıncının artırılmasından sonra GI ile karşılaştırılmasında PaO2, ve pH değerlerinde düşme ve PaCO^de yükselme saptandı. GIII sıçanlarda L-Arg infüzyonu sonrası 60. dk'da ölçülen kan gazı değerlerinin GU'deki değerlerle karışlaştırılmasında ise PaC>2, ve pH değerinde yükselme ve PaCO^de düşme saptandı. GIV sıçanlarda L-NAME infüzyonu sonrası ölçülen kan gazı değerlerinin GII ile karşılaştırılmasında değişiklik saptanmadı. Akciğer sintigrafisinde GII, GIII ve GIV de kontrol grubuna göre pulmoner aktivite tutulumunun azaldığı, GIII ile GII ve GlV'ün karşılaştırılmasında pulmoner aktivite tutulumunun belirgin arttığı saptandı. Sonuç: Çalışmamızda, sıçanlarda diafragma rüptürü sonrası akut dönemde organ herniasyonuna bağlı ortaya çıkan kardiyo-respiratuar bozukluklar üzerine NO prekürsörü L-Arginin iyileştirici yönde etkisinin olduğu gözlenmiştir.Öğe Effect of non-invasive bilateral sphenopalatine ganglion block on postoperative pain in patients undergoing septorhinoplasty surgery: a randomized controlled study(Edizioni Minerva Medica, 2024) Tosun Soner, Hulya; Haznedar, Berzan; Soner, Serdar; Erdal Erbatur, Meral; Acil, Fatma; Kaya, Sedat; Uzundere, OsmanBACKGROUND: The objective of this study was to assess the impact of preoperative sphenopalatine ganglion block (SPGB) on postoperative pain and assess intraoperative and postoperative analgesic consumption in patients undergoing septorhinoplasty. METHODS: In this prospective, randomized controlled study, 72 patients were included and divided into two groups: group 1 (36 patients) received the sphenopalatine ganglion block (SPGB), while group 2 (36 patients) served as the control group. Patient assessments, using the numerical rating scale (NRS), were conducted at the postoperative first hour, fourth hour, and 24 t h hour. Additionally, intraoperative hemodynamics, analgesic requirements, and postoperative analgesic requirements were documented. RESULTS: The patients in group 1 exhibited significantly lower NRS scores at postoperative first, fourth, and 24 t h hour than those in group 2 (P<0.001 for all three time points). Additionally, the mean Riker Sedation-Agitation Scale (RSAS) scores were significantly lower in group 1 than in group 2 (P=0.006). Both intraoperative remifentanil use and postoperative analgesic consumption were significantly higher in patients in group 2 (P<0.001 and 0.004, respectively) than those in group 1. Analysis of intraoperative heart rate and mean arterial pressure (MAP) revealed that patients in group 1 had lower postoperative heart rates (P=0.040) than those in group 2, and MAP values after intraoperative block, at 30 min, and postoperatively were significantly lower (P=0.005, P=0.001, and P=0.034, respectively) than those in group 2. CONCLUSIONS: We advocate for the adoption of the noninvasive SPGB method in patients undergoing septorhinoplasty surgery. This approach significantly reduces the need for intraoperative analgesics, alleviates postoperative pain, and reduces the demand for postoperative analgesics. Moreover, it improves the overall surgical experience because of its ease of application, contributing to a more comfortable surgical process.Öğe The epidemiological aspects of fibromyalgia syndrome in adults living in turkey: A population based study(Taylor & Francis Ltd, 2008) Turhanoglu, Ayse Dicle; Yilmaz, Serif; Kaya, Sedat; Dursun, Mehmet; Kararmaz, Alper; Saka, GuenayObjective: The objectives of this study were to determine the prevalence of the fibromyalgia syndrome [FMS] in Diyarbakir, a city located in the southeastern region of Turkey, and to evaluate associated demographic variables. Methods: This study was conducted in the beginning of 2003. A total of 600 people, randomly selected by stratified cluster sampling, were interviewed in person using a questionnaire consisting of demographic features and history of chronic widespread pain. Individuals with chronic widespread pain were examined by a specialist in physical medicine and rehabilitation in order to confirm or exclude FMS based on the American College of Rheumatology classification criteria. The statistical analysis was performed by using a package program called Epi Info 2000. Results: Fifty-three people were diagnosed with FMS. Based on the study results, the prevalence of FNIS was 8.8 percent in our regional study group. The prevalence was higher in women [12.5 percent] than in men [5.1 percent; P = 0.002, OR = 3.038, 95% CI = 1.5-6.1], and subjects in urban areas [11.4 percent] had a higher FMS rate than subjects in rural areas [5.2 percent; P = 0.011, OR = 2.388, 95% CI = 1.2-4.6]. The FMS was most common in the 50- to 59-year-old age group. No difference was observed in terms of education, occupation, and marital status. Conclusion: To the best of our knowledge, this cross-sectional study is the first report on the prevalence of FMS in Diyarbakir. The FMS prevalence was 8.8 percent in our region. The FMS was found 2.45 times more common in women than in men and found 2.3 times higher in urban areas than in rural areas.Öğe Evaluation of Supercritical Carbon Dioxide Extraction Method and Some Conventional Extraction Methods for The Determination of Fatty Acid Content from Peganum harmala L. Seed(Hatay Mustafa Kemal University, 2018) Ekinci, Remzi; Genişel, Mustafa Fatih; Kılınç, Fatih Mehmet; Kaya, Sedat; Onay, AhmetThe seeds of Peganum harmala L. (Syrian rue) (Zygophyllaceae) are commonly known to be “Harmal” or “Uzerlik” among the Turkish people. This study aims to compare with both SC-CO2 extraction (at constant temperature conditions of 45ºC at 100, 200, 300 and 400 bar pressure) and some conventional extraction methods (ethanol, hexane, and dimethyl ether), and investigate the effects of extracting pressure parameters on SC-CO2 extraction. As a result of the studies; it has been concluded that the SC-CO2 extraction method is very advantageous in obtaining fatty acids from the P.harmala L. seed and that the pressure and temperature calibrations of the SC-CO2 extraction device must be performed. It has been observed that a pressure of 400 bar is suitable for obtaining the highest fatty acid extracts of (C15:0), (C16:1), (C17:0), (C18:3) and saturated fatty, while a pressure of 100 bar is suitable for obtaining the highest fatty acid extracts such as (C14:0), (C18:1), and (C18:2).Öğe Fatal interstitial pneumonia as an advers reaction in patient with rheumatoid arthritis: A case report(2008) Turhanoğlu, Ayşe Dicle; Turhanoğlu, Selim; Kaya, SedatRomatoid artritli 53 yaşındaki kadın hastaya leflunomide verilmesinden 3 hafta sonar akut interstisyel pnömoni gelişti. Bulantı, diare ve dispne gelişen hastada LEF tedavisi kesildi. Hasta şiddetli dispnesi ve akciğer grafisinde retiküler görüntülerin ortaya çıkması ve arteryel parsiyel oksijen basıncının düşmesi üzerine acilen yoğun bakım ünitesine alındı. Akut respiratuar yetmezlik nedeniyle endotrakeal entubasyon ve mekanik ventilasyon desteğine başlandı. Hasta interstisyel pnömoni başlangıcından 7 gün sonra respiratuar yetmezliğe bağlı kaybedildi.Öğe Fatal interstitial pneumonia as an advers reaction in patient with rheumatoid arthritis: a case report(Turkish League Against Rheumatism-T L A R, 2008) Kaya, Sedat; Turhanoglu, Selim; Turhanoglu, Ayse DicleAcute interstitial pneumonia developed three weeks after the administration of leflunomide(LEF) in a 53-year-old woman with rheumatoid arthritis. She developed nausea and diarrhea as well as dyspnea before coming to the hospital and LEF treatment was stopped. She suddenly experienced severe dyspnea and her chest x-ray showed reticular shadows in her lower lung fields which had not been detected before. Partial oxygen pressure of her arterial blood fell all of a sudden, which necessitated an emergency admission to the intensive care unit. After endotracheal intubation, mechanical ventilation support was started due to acute respiratory failure. The patient died of respiratory failure 7 days after the onset of acute interstitial pneumonia.Öğe Granisetron-deksametazon kombinasyonunun jinekolojik girişimlerde postoperatif bulantı ve kusma üzerine etkileri(Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2010) Kaya, Ziya; Kaya, Sedat; Kavak, Gönül ÖlmezAmaç: Postoperatif bulantı-kusma (POBK) anestezi sonrası en sık ortaya çıkan yan etkilerden biridir. POBK hastanın ameliyat sonrası derlenmesini, düzelmesini ve hastanede kalış süresini uzatır. Çalışmamızın amacı POBK’yı önlemeye yönelik proflaktik olarak kullanılan granisetron (40 µ/kg) + deksametazon (4 mg) kombinasyonunun farklı anestezi modellerindeki etkinliğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ASA 1–2 grubu, yaşları 18–70 arasında jinekolojik operasyon geçirecek 72 hasta alındı. Hastalar, Grup1 propofol-remifentanil (P-R), Grup 2 propofol-azot protoksit (P-N2 O), Grup 3 sevoflurane- azot protoksit (SN2 O), Grup 4 sevoflurane-remifentanil-hava (S-R+H) olmak üzere randomize 18’erlik dört eşit gruba ayrıldı. İndüksyonda tüm gruplara 2-3 mg/kg propofol, 1 µ/kg remifentanil ve 0,2 mg/kg cis-atracuryum intravenöz verildi. Tüm gruplardaki hastalara indüksiyondan sonra 4 mg deksametazon bolus, 40 µ/kg granisetron infüzyon şeklinde (3 dk da) verildi. Postoperatif 48 saat hastaların bulantı-kusma, VAS skorları, ek antiemetik gereksinimleri kaydedildi ve oprasyonun son 10 dakikasında 1mg/kg tramadol intravenöz uygulandı. Bulgular: Kırk sekiz saatlik takiplerde POBK, grup I (P+R)’de %27, grup II (P+ N2 O)’de %16, grup III (S+ N2 O)’de %38 ve grup IV (S+R+H)’de %48 oranında görüldü. Grup (P+ N2 O) ve grup (S+ N2 O)’de antiemetik gerekmezken, grup (P+R); %5.5 ve grup (S+R+H)’de ise; %11 oranında antiemetik gereksinimi oldu. Sonuç: Sonuç olarak jinekolojik operasyonlarda, değişik anestetik modellerde uygulanan granisetron, dexametazon kombinasyonu postoperatif bulantı, kusma ve ek antiemetik gereksinimi açısından anlamlı bir farklılık göstermedi.Öğe Intra-articularly applied pulsed radiofrequency can reduce chronic knee pain in patients with osteoarthritis(Lippincott Williams & Wilkins, 2011) Karaman, Haktan; Tufek, Adnan; Kavak, Gonul Olmez; Yildirim, Zeynep Baysal; Uysal, Ersin; Celik, Feyzi; Kaya, SedatBackground: Osteoarthritis (OA) is the most widespread chronic joint disease worldwide. Symptomatic knee OA is observed in approximately 12% of individuals more than 60 years of age. Conservative treatments models may not be effective always, and that some of them have serious adverse effects that prompted the researchers to research different treatment methods. In this study, we investigated short- and mid-term effectiveness of intra-articular pulsed radiofrequency (PRF) applied in patients with chronic knee pain due to OA. Methods: This study was carried out in the pain management center of a university hospital between January 2009 and June 2009. The patient record files of 31 patients who received intra-articular PRF were retrospectively reviewed. The antero-lateral area of the knee, where the intervention would be applied, was anesthetized with 1% lidocaine. An introducer needle was placed intra-articularly. PRF was started as 42 degrees C at 2 Hz for 15 minutes. The pain of the patients was evaluated by 10 cm Visual Analog Scale (VAS). Furthermore, the ages, the gender, the symptom duration of the patients, the side of the knee on which the intervention was applied, and the complications were collected for statistical evaluation. Results: Although the mean initial VAS scores of the patients were 6.1 +/- 0.9 cm, it was found, respectively, to be 3.9 +/- 1.9 cm and 4.1 +/- 1.9 cm at the first- and sixth-month follow-ups. In general, a decrease of 32.8% in mean in the VAS scores was achieved in the last follow-up; whereas the rate of patients reporting a minimum decrease of 2 points in the VAS scores was 64.5% and the rate of patients reporting a decrease of >= 50% in their pain was calculated as 35.5%. Conclusion: PRF applied to the knee joint appears to be an effective and safe method. Copyright (C) 2011 Elsevier Taiwan LLC and the Chinese Medical Association. All rights reserved.Öğe Is there an advantage in using low-dose intrathecal bupivacaine for cesarean section?(Springer Tokyo, 2009) Turhanoglu, Selim; Kaya, Sedat; Erdogan, HulyaSpinal anesthesia for cesarean section is associated with a high incidence of maternal hypotension. The aim of this study was to assess the efficacy of low-dose bupivacaine with fentanyl to reduce the incidence of hypotension in spinal anesthesia for cesarean section. Forty pregnant women undergoing elective cesarean section were randomly allocated to two groups; those receiving 10 mg bupivacaine to group B (n = 20) and those receiving 4 mg bupivacaine plus 25 mu g fentanyl to group BF (n = 20); the agents were given intrathecally with patients in the sitting position, with a combined spinal-epidural technique. Sensory block was adequate for surgery in all patients. Hypotension occurred in all patients in group B (100%) and in 15 patients in group BF (75%). The incidence of hypotension, number of ephedrine treatments, and need for ephedrine were significantly greater in group B than group BF. Three patients in group BF required i.v. fentanyl supplementation after delivery. In 1 of these patients, i.v. fentanyl was not adequate, and epidural supplementation of 1% lidocaine was required. The development of hypotension after spinal block in subjects undergoing cesarean section was not prevented despite low-dose (4 mg) bupivacaine plus 25 mu g fentanyl, but the severity of maternal hypotension, and the number of ephedrine treatments and the total dose of ephedrine were decreased.Öğe Kalça protezi ameliyatı geçiren olgularda postoperatif morbidite ile ilişkili faktörler(2004) Yüksel, Şahin; Kararmaz, Alper; Kaya, Sedat; Turhanoğlu, Selim; Menekşe, AliÇalışmamızda kalça protezi ameliyatı için seçilen anestezi tipinin, hastanın preoperatif kondisyonunun ve intraoperatif dönemdeki kanama, hipotansiyon gibi olayların postoperatif morbiditeye etkilerini araştırdık.Olgular ameliyattan bir gün önce değerlendirilerek preoperatif risk faktörleri kaydedildi. 90 hasta rastgele epidural ya da genel anestezi alacak şekilde ikiye ayrıldılar. Bradikardi, hipotansiyon, taşikardi gibi intraoperatif olaylar kaydedildi. Postoperatif dönemde major komplikasyonlar ve mortalite kaydedildi. Risk faktörlerinin ve anestezi tipinin postoperatif morbiditeye etkisi lojistik regresyon analizi kullanılarak araştırıldı.Yaş (p=0.003), ASA (p=0.015), diyabet varlığı (p=0.045), konjestif kalp yetmezliği (p=0.024) ve Goldman indeksi (p=0.014) postoperatif morbidite ile ilişkili faktörler olarak saptandı. Epidural anestezi grubunda ambulasyon zamanı daha kısaydı (p<0.05). Genel anestezi grubunda mortalite oranı % 9, epidural anestezi grubunda % 7 olarak saptandı (p=0.666).Kullanılan anestezi yönteminin postoperatif morbiditeyi etkilemediği sonucuna vardık. Bulgularımız diyabeti ve konjestif kalp yetmezliği olanlarda, ileri yaşta postoperatif morbidite insidansının yüksek olabileceğini göstermektedir. ASA sınıflaması ve Goldman kardiak indeks sistemi postoperatif morbiditenin tahmin edilmesinde yararlı indeks sistemleridir. Kullanılacak anestezi yönteminin seçiminde postoperatif mortalite ve morbidite dışında diğer faktörlerin değerlendirilmesinin uygun olacağına inanıyoruz.Öğe Katı faz fermantasyon yöntemi ile Bacillus licheniformis ATCC 14580'den proteaz üretimi üzerine bazı parametrelerin araştırılması(2015) Kaya, SedatEnzimler genelde biyoteknolojide, endüstride, yiyecek, tekstil, kağıt, tıp ve eczacılık gibi alanlarda kullanılmaktadır. Enzimler; bitkisel, hayvansal kaynaklardan ve mikroorganizmalardan elde edilmektedir. Mikroorganizma kaynaklı enzimlerin bitkisel veya hayvansal kaynaklı enzimlere göre katalitik aktivitelerinin çok yüksek olmaları, istenmeyen yan ürün oluşturmamaları, daha stabil ve ucuz olmaları, kültür ortamında kolay çoğalmaları, fazla miktarda elde edilebilmeleri gibi avantajları vardır. Proteazlar endüstriyel enzim grupları içersinde önemli bir role sahiptirler. Deterjan, ilaç, dericilikte, et, süt, bira gibi gıda endüstrilerinde, boynuz, tüy, saç gibi proteinlerin hidrolizinde, X-ray filmlerindeki gümüşün geri kazanılmasında ve daha birçok endüstri alanında kullanılmaktadır. Çalışmamızda katı faz fermentasyonu (SSF) yöntemiyle Bacillus licheniformis ATCC 14580'den proteaz üretimi üzerine çeşitli parametrelerin etkisi incelendi. SSF besiyeri için pirinç kabuğu, buğday kabuğu, arpa kabuğu, pamuk sapı, mısır küspesi ve mercimek kabuğu katı substrat olarak kullanıldı. En iyi aktivite mısır küspesi elde edildiğinden dolayı sonraki çalışmalarımızda katı substrat olarak mısır küspesi kullanıldı. Proteaz için en iyi inkübasyon süresinin 24.saat olduğu belirlendi. Substratın partikül büyüklüğünün proteaz üretimi üzerine etkisini incelemek için yapılan çalışmada, 1500 ?m partikül büyüklüğündeki substratta en iyi proteaz üretimi tespit edildi. Maximum proteaz aktivitesi sırasıyla pH:8,0'da ve 370C'de tespit edildi. İnokülüm hacmi 2 ml olarak belirlendi. Enzim üretimi üzerine azot ve karbon kaynaklarının etkisini araştırmak için yapılan çalışmada, proteaz için %1 maya özütü ve amonyum klorid ve %1 galaktoz bulunan ortamda maksimum aktivite elde edilmiştir. Kepek miktarı ve kepek karışım oranlarının etkisinin incelenmesi için yapılan çalışmada, proteaz için %30 kepek (%25 mısır küspesi+%5 pirinç kabuğu) bulunan ortamda en yüksek enzim üretimi belirlendi. Anahtar Kelimeler: Katı faz fermentasyonu (SSF), Bacillus licheniformis ATCC 14580, Proteaz, Mısır küspesiÖğe Laparoskopi sonrasında uygulanan rekruitment manevrasının arteryel oksijenasyon ve akciğer kompliyansına etkileri(2004) Kararmaz, Alper; Turhanoğlu, Selim; Kaya, Sedat; Özyılmaz, M. AliLaparoskopik kolesistektomi yapılan olgularda intraabdominal basınç normale döndükten sonra uygulanan alveolar rekruitment manevrasının akciğer kompliyansına ve parsiyel arteryel oksijen basıncına etkilerini araştırdık. Elektif laparoskopik kolesistektomi planlanan, akciğer patolojisi bulunmayan 36 hasta çalışmaya dahil edildi. Anestezi indüksiyonu propofol, sisatraküryum ve fentanil ile sağlandıktan sonra olgular entübe edildi. Anestezi idamesi % 100 oksijen, sevofluran % 2-4, gerektikçe sisatraküryum ve fentanil ile sağlandı. Ameliyat sonunda, batın içindeki karbondioksit boşaltıldıktan sonra, Grup R'de 10 solunum boyunca pik hava yolu basıncı 40 cmH2O ve ekspiryum sonu pozitif basınç (PEEP) 20 cmH2O yapılarak rekruitment manevrası uygulandı. Daha sonra ekspiryum sonu pozitif basınç 5 cmH2O'ya düşürüldü. Grup K'de ise sadece 5 cmH2O PEEP uygulandı. Anestezi indüksiyonundan, abdominal CO2 insuflasyonundan, CO2 boşaltıldıktan ve rekruitment manevrasından sonra hava yolu basınçları ve kompliyans kaydedildi. Her iki grupta da abdominal karbondioksit insuflasyonundan sonra, parsiyel arteryel oksijen basıncı ve kompliyans azaldı (p<0.001). Grup R'de rekruitment manevrası parsiyel arteryel oksijen basıncını ve kompliyansı anlamlı düzeyde yükseltti (p<0.01). Kompliyans ve parsiyel arteryel oksijen basıncı arasında pozitif korelasyon saptandı (r=0.525, p<0.01). Çalışma süresince herhangi bir komplikasyon gözlenmedi. Laparoskopik kolesistektomi sonrası oluşan oksijenasyon bozukluğunun tedavisinde rekruitment manevrasının etkili bir yöntem olabileceğine inanıyoruz.Öğe Lidocaine for prevention of propofol injection-induced pain(Elsevier Science Inc, 2008) Kaya, Sedat; Turhanoglu, Selim; Karaman, Haktan; Ozgun, Sule; Basak, NihalBACKGROUND: Many patients experience pain on injection of propofol. The use of lidocaine to prevent propofol injection pain is common. The analgesic effect of preinjected lidocaine has been found to increase when a tourniquet is used. OBJECTIVE: The aim of this study was to compare the effectiveness of various venous occlusion times with lidocaine analgesia to prevent pain during propofol injection. METHODS: In this prospective, randomized, double-blind, controlled study, women aged 18 to 45 years,, classified as American Society of Anesthesiologists physical status I or II, who were scheduled to undergo elective surgery under general anesthesia induced with propofol, were randomly assigned to 1 of 5 groups: group 1, 2% lidocaine 20 mg in saline in a total volume of 10 mL and no venous occlusion; group 2, 2% lidocaine 20 mg in saline in a total volume of 10 mL plus venous occlusion for 15 seconds; group 3, 296 lidocaine plus venous occlusion for 30 seconds; group 4, 2% lidocaine plus venous occlusion for 60 seconds; and group 5, saline 10 mL and no venous occlusion. When the first 25% of the calculated propofol dose was administered, patients were asked about propofol-induced pain using a verbal pain scale (0 = no pain; 1 = mild pain; 2 = moderate pain; and 3 = severe pain). All patients and the anesthesiologist who evaluated pain severity were blinded to the study preparation being used. RESULTS: The study comprised 100 women who were randomly divided into 5 groups of 20 patients each. Significantly more patients in group 5 (18 [90%] patients; P < 0.05) reported pain compared with the other treatment groups. In groups 2, 3, and 4, in which venous occlusion was applied, pain was reported during propofol injection in 6 (3096), 7 (35%), and 2 (10%) patients, respectively. The incidence of reported pain was significantly greater in group 1 (lidocaine without venous occlusion) than in group 4 (P < 0.05); however, the incidence of pain was similar in group I compared with groups 2 and 3. CONCLUSIONS: The present study found that pretreatment with lidocaine 20 mg with or without venous occlusion significantly reduced the incidence and the severity of pain during the injection of propofol when compared with the group with no venous occlusion administered saline. In addition, pretreatment with lidocaine 20 mg plus venous occlusion for 60 seconds significantly reduced the incidence of propofol-induced pain compared with lidocaine without venous occlusion.Öğe Magnesium sulfate reduces postoperative morphine requirement after remifentanil-based anesthesia(Int Scientific Literature, Inc, 2009) Kaya, Sedat; Kararmaz, Alper; Gedik, Ruken; Turhanoglu, SelimBackground: The aim was to investigate the effect of magnesium sulfate on postoperative pain and analgesic consumption after remifentanil-based anesthesia. Material/Methods: Forty women 18 to 65 years old were enrolled in this prospective, randomized, double-blinded clinical study. The study solutions were randomly preoperatively prepared for groups M (magnesium) and R (normal saline). A bolus of 0.2 ml/kg of study solution (30 mg/kg magnesium or saline) was given before induction of anesthesia and infusion was started at a rate of 3.3 ml/h (500 mg/h magnesium or saline). A 1 mu g/kg loading close of remifentanil following infusion was started at a rate of 0.25 mu g/kg/min, subsequently increasing stepwise by 0.05 mu g/kg/min increments if insufficient anesthesia was suspected. All postoperative outcome data were collected by all anesthesiologist who was blinded to the anesthetic regimen. Pain intensity using a visual analogue scale (VAS) was recorded for 24 hours postoperatively. Results: Hemodynamic and respiratory variables such as diastolic and systolic blood pressure, heart rate, and oxygen saturation were similar in both groups. The mean intraoperative remifenital consumption in groups M and R was similar. The VAS score was significantly lower in the magnesium group at 15 and 30 minutes postoperatively. Total morphine consumption was significantly lower in the magnesium group than in the remifentanil-alone group. Conclusions: It was concluded that magnesium sulfate decreased the postoperative morphine requirement when remifentanil was used for intraoperative analgesia.Öğe Monitorize Anestezi Bakımı için droperidol ve remifentanil kullanımı(2002) Bayhan, Nurettin; Kaya, Sedat; Kararmaz, Alper; Turhanoğlu, Selim; Özyılmaz, M. AliEkstrakorporeal şok dalgaları ile litotripsi (ESWL) sırasında oluşan ağrının tedavisinde, droperidol ön tedavisi yapılmış olgularda, hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı ile kullanılan remifentanilin, monitorize anestezi bakımı (MAB) için uygun dozunu bulabilmek amacıyla bu prospektif, randomize çalışma düzenlendi. Olgulara 20 $mu$g/kg droperidol İV olarak uygulandı ve hastalar üç gruba ayrıldılar. Grup I' de (n=20), yükleme ve bolus dozu 1 $mu$g/kg, infüzyon dozu 0.01 $mu$g/kg/dk; Grup ll'de (n=20) yükleme ve bolus dozu 0.5 $mu$g/kg, infüzyon dozu 0.05 $mu$g/kg/dk; Grup III'de (n=20) ise yükleme ve bolus dozu 0.1 $mu$g/kg, infüzyon dozu 0.1 $mu$g/kg/dk olacak şekilde ayarlandı. HKA ile yükleme dozunun verilmesinden iki dakika sonra ESWL işlemine başlandı. İşlem süresince solunum ve dolaşım verileri, yan etkiler (bulantı, kusma, baş dönmesi), sedasyon ve ağrı düzeyleri kaydedildi. ESWL sonlandığında remifentanil tüketimi kaydedildi. Derlenmesi tamamlanan hastalar, memmuniyetleri kaydedildikten sonra hastaneden çıkarıldılar. Grup I ve Il'de ağrı düzeyleri Grup Ill'e göre daha düşüktü (p<0.05). Solunum depresyonu ve bradikardi Grup I'de, bulantı, kusma ve baş dönmesi insidansı da Grup Ill'de anlamlı olarak yüksekti. Hasta memmuniyeti Grup Il'de diğer iki gruba göre istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde daha yüksekti. Remifentanil tüketimi Grup Il'de diğer iki gruba göre anlamlı düzeyde düşüktü. Hastaneden çıkarılma zamanlarında gruplar arası farklılık yoktu. Droperidol ön tedavisi yapılmış olgularda, Grup Il'de kullanılan dozlarla uygulanan MAB yönteminin, ESWL sırasında oluşan ağrının tedavisinde etkin ve yan etki insidansının düşük olduğu sonucuna vardık.Öğe Nöroaksiyel blok tipinin total kalça protezi ameliyatı sonrası ağrıya etkileri: Spinal ve epidural anestezinin karşılaştırılması(2004) Karaman, Haktan; Kaya, Sedat; Kararmaz, Alper; Özyılmaz, M. Ali; Turhanoğlu, SelimBu çalışmada, total kalça protezi ameliyatı için spinal ya da epidural anestezi uygulandığında, seçilen anestezi tipinin, postoperatif dinlenme sırasında ve hareketle ortaya çıkan ağrının şiddeti üzerinde etkisinin olup olmadığını araştırdık. Toplam 50 olgu randomize olarak iki gruba ayrıldılar. Ameliyat için Grup E'de epidural anestezi, Grup S'de ise spinal anestezi uygulandı. Olguların postoperatif analjezisinde, morfin ve bupivakain hasta kontrollü analjezi cihazı ile epidural yolla uygulandı. Dinlenme ve hareketle oluşan ağrı vizüel analog skala ile değerlendirildi. Postoperatif analjezik tüketimi, hasta memnuniyeti ve komplikasyonlar kaydedildi. Dinlenme anında ve hareketle oluşan ağrının vizüel analog skala değerleri Grup S'de daha düşüktü (p<0.05). Postoperatif analjezik tüketimi de Grup S'de daha azdı (p=0.001). Gruplar arasında yan etki insidansları açısından farklılık yoktu. Hasta memnuniyeti Grup S'de (% 83) Grup E'ye (%54) göre daha yüksekti (p=0.037). Sonuçta spinal anestezi uygulanan olgularda, total kalça protezi ameliyatından sonra daha iyi postoperatif analjezi sağlandığını gözledik. Bu sonucun, nosiseptif uyarıların spinal anesteziyle tam olarak bloke edilmiş olmasına bağlı olabileceğini düşünüyoruz.Öğe Operasyon sonunda tramadol veya meperidin uygulamasının postoperatif erken dönem derlenme ve analjezi üzerine etkileri(2001) Özyılmaz, M. Ali; Bayhan, Nurettin; Kaya, Sedat; Turhanoğlu, Selim; Kararmaz, AlperÇalışmamızda; tramadol ve meperidinin, postoperatif erken dönem uyanma ve analjezi üzerine etkileri 60 olguda araştırıldı. Tüm olgularda fentanil 1.5 µg kg -1 ve propofol 2 mg kg -1 ile anestezi indüksiyonu sağlandıktan sonra, süksinilkolin 1.5 mg kg -1 verilerek entübasyon gerçekleştirildi. Anestezi idamesi %50 azot protoksit/oksijen içinde sevofluran %1.5-3 ile sağlandı, kas gevşemesi için gerektikçe cisatraküryum 0.05 mg kg -1 dozda iv uygulandı. Olgular rasgele üç eşit gruba ayrılarak, anestezinin şartlandırılmasına yaklaşık on dakika kala, Grup I'e (n=20) tramadol 1.5 mg kg -1 ve Grup II'ye (n=20) meperidin 1.5 mg kg -1, serum fizyolojik ile 10 mL'ye tamamlanarak iv en az 1 dakika içinde uygulandı, Grup III'e (n=20) ise sadece 10 mL serum fizyolojik verildi ve kontrol grubu olarak alındı. Spontan solunumun başlaması, hastanın gözünü aç komutuna yanıt vermesi, ekstübasyon süreleri ile yanıtı operasyon öncesinde öğrenilen bir soruya (doğum tarihi gibi) yanıt verme süresi saptanarak kaydedildi. Postoperatif 90 dakika izlenen olgulara gerektiğinde analjezik olarak 0.1 mg kg -1 morfin im yoldan yapılarak, uygulanan zaman kaydedildi. Uyanma ve derlenme süresi Grup II'de diğer gruplara göre anlamlı olarak uzun bulundu (p<0.05). Kontrol grubunda postoperatif analjezik gereksinimi tramadol ve meperidin gruplarına göre anlamlı olarak yüksekti (p<0.05). Tramadol ve meperidin grupları arasında postoperatif analjezik gereksinimlerinde anlamlı farklılık yoktu. Anestezi sonlandırılmadan 10 dakika önce yapılan tramadol 1.5 mg kg -1 iv bolus dozunun ekstübasyonda bir gecikmeye ve solunum depresyonuna yol açmadan postoperatif erken dönemde yeterli analjeziyi sağladığı sonucuna vardık.Öğe Orta ve uzun etkili nondepolarizan nöromusküler blokerler ile "priming" uygulamasının vekuronyum bloğuna etkileri(Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 1999) Kaya, Sedat; Bayhan, NurettinKlinik uygulamalarda kullanılan nondepolarizan nöromüskuler blokerlerden vekuronyumun etki başlangıç süresini kısaltmak amacıyla pankuronyum, rokuronyum ve vekuronyumu "priming" yöntemiyle ilk doz uygulayarak, asıl entübasyon dozunun üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla bu çalışmayı planladık. Çalışmaya Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastahanesi'nde cerrahi operasyon planlanan 64 olgu alındı. Olgular gelişigüzel 4 gruba ayrıldı; I.gruba (n=16) 0.01 mg.kg"1 pankuronyum, Il.gruba (n=16) 0.04 mg.kg"1 rokuronyum, m.gruba (n=16) 0.01 mg.kg"1 ve IV.gruba (n=16) 0.02 mg.kg"1 vekuronyuma vekuronyum entübasyon dozundan 4 dakika önce ilk doz olarak verildi. İlk doz verildikten 4 dakika sonra 5 mg.kg"1 tiyopental sodyum ile anestezi indüksiyonu yapıldıktan sonra, entübasyon için vekuronyum 0.1 mg.kg"1 dozunda verildi. Twitch (tw) değeri % 0'a indiğinde endotrakeal entübasyon işlemi gerçekleştirildi ve entübasyon koşullan değerlendirildi. Elde edilen veriler değerlendirildiğinde "priming" uygulamasının kullandığımız dozlarda vekuronyumun 0. 1 mg.kg"1 dozunun etki başlama süresini anlamlı olarak kısaltmadığı sonucuna varıldı.
