Yazar "Kaya, Alper" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Effect of rifampin in combination with allogeneic, alloplastic, and heterogenous bone grafts on bone regeneration in rat tibial bone defects(Elsevier Science Inc, 2015) Kaya, Alper; Kaya, Beyza; Aktas, Ayfer; Firat, Ela TulesPurpose: The aim of this study was to evaluate the efficacy of rifampin with allogeneic, alloplastic, and heterogeneous bone graft substitutes on osteogenesis of experimentally created bone defects in rat tibias. Materials and methods: Twenty-eight male Wistar albino rats were used in this study. In each animal, two bone defects (10 mm length x 3 mm width x 2 mm depth) were created in the left and right tibias, respectively. The animals were divided into four groups. In Group 1, the right defects were irrigated with rifampin alone, and the left defects were irrigated with sterile saline alone. In Group 2, the right defects were filled with rifampin and allogeneic bone graft, and the left defects were filled with allogeneic bone graft alone. In Group 3, the right defects were treated with rifampin and alloplastic bone graft, and the left defects were filled with alloplastic bone graft alone. In Group 4, the right defects were filled with rifampin and heterogeneous bone graft, and the left defects were filled with heterogeneous bone graft alone. Results: The animals were sacrified on the 21st postoperative day. Histopathological analysis of samples was performed to evaluate the process of bone regeneration and the presence of spongeous bone, cortex bone, and bone marrow. Bone union (p = 0.023) and spongeous bone (p = 0.030) values were higher in Group 1A (rifampin alone) than those in Group 1B (saline alone). Bone union (p<0.001) and spongeous bone (p<0.001) values in Group 2B (allograft + saline) were higher than those in Group 2A (allograft + rifampin). These differences were statistically significant. Conclusions: Topical rifampin can accelerate the bone repair process, but the combination of rifampin and allogeneic bone grafts can also reduce new bone formation in osseous defects. Further studies involving long-term follow-up with a larger number of cases and different antibiotic agents should be conducted. These will provide additional data regarding new bone formation, especially in contaminated bone defects, resulting from use of antibiotic-supplemented bone grafts. (C) 2013 Asian AOMS, ASOMP, JSOP, JSOMS, JSOM, and JAMI. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.*Öğe Evaluation of Dental Anxiety in Patients Undergoing Dentoalveolar Surgery with Laser Treatment(Mary Ann Liebert, Inc, 2013) Ugurlu, Faysal; Cavus, Onur; Kaya, Alper; Sener, Cem B.Objective: The purpose of this study was to evaluate dental anxiety in patients undergoing apicectomy procedures performed with conventional instruments or an erbium-doped yttrium aluminum garnet (Er:YAG) laser. Methods: Twenty-eight patients undergoing apicectomy were divided into two groups; roots were removed with an Er: YAG laser in group A (n = 14) and with conventional instruments in group B (n = 14). All patients completed preoperative State-Trait Anxiety Inventories (STAI) and postoperative questionnaires. Results: Although state anxiety, trait anxiety, and postoperative questionnaire scores were lower in patients undergoing Er: YAG laser treatment than in those treated with conventional instruments, the differences were not statistically significant. Conclusions: Surgical instruments affect the anxiety levels of dental patients. Even with the STAI scores being lower for patients treated with Er: YAG, use of the Er: YAG laser alone cannot contribute to the resolution of dental anxiety. A patient's individual condition is the major factor influencing that patient's anxiety level.Öğe Kemik defektlerinin iyileşmesinde rifamisin ile allojenik alloplastik ve heterojen kemik greftlerinin etkilerinin histopatalojik olarak incelenmesi(2014) Kaya, AlperBu tez çalışmasında amacımız allojen kemik grefti, heterojen kemik grefti ve alloplastik kemik greftinin rifamisin ile uygulanmasının, kemik defektindeki iyileşme üzerine etkileriyle, defekt bölgesindeki kemiğin kaynama (kemikleşme), spongioza, korteks ve kemik iliği değerlerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışmada 28 adet erkek Wistar albino cinsi rat kullanıldı. Yirmisekiz rat 7'şerli 4 gruba ayrıldı. Ratlar Ketamin (KetalarR, Eczacıbaşı, Türkiye) ve Xylazine HCL (RompunR, Bayer, Türkiye) intraperitonal olarak anestezi edildi. Operasyon sahası; traş edildikten sonra antiseptik solüsyon (%1 İyodin) ile asepsi sağlandı. Cilt ve cilt altı insizyonunu takiben kas diseksiyonları yapılıp tibia açığa çıkarıldı. Serum soğutması altında kemikte 10x3x2 mm boyutlarında defekt oluşturuldu. Birinci grupta hayvanların sağ tibiasındaki defekt rifamisinle (Rif, Koçak Farma, Türkiye), sol tibialarındaki ise serum fizyolojik ile irrige edilip kapatıldı. İkinci gruptaki hayvanların sağ tibiasında oluşturulan defekte Rifamisin ile kombine allojenik kemik grefti (Raptos, Citagenix, Kanada), sol tibiasındaki defekte ise serum fizyolojik ile karıştırılmış allojenik kemik grefti yerleştirildi. Üçüncü grupta sağ tibiada oluşturulan defekte rifamisin ile karıştırılmış kalsiyum sülfat esaslı alloplastik kemik grefti (4Bone, MIS, Fransa), sol tibiadakine ise serum fizyolojik ile karıştırılmış kalsiyum sülfat esaslı alloplastik kemik grefti uygulandı. Dördüncü gruptaki hayvanların sağ tibialarındaki defekte rifamisin, sol tibialarındakine ise serum fizyolojik ile kombine sığır kaynaklı heterojen kemik grefti (Bio-OssR, Geistlich Farma AG, İsviçre) yerleştirildi. Postoperatif 21. günde ratlar yüksek doz Ketamin ve Xylazine HCL ile sakrifiye edilerek tibiaları histopatolojik incelemeye alındı. Kemik kaynaması, spongioza, korteks ve kemik iliği oluşumu skorlandı. Sonuçlar Mann-Whitney-U testi ile istatistiksel olarak analiz edildi. Sonuç olarak histopatolojik sonuçlar göstermiştirki; sadece rifamisin uygulanan grup kontrol grubuna göre daha yüksek skorlar vermiş ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmüştür. Allojenik kemik greftiyle rifamisin uygulanan grupta iyileşme görülmemiştir. Heterojen ve alloplastik kemik greftiyle rifamisin kombinasyonu uygulanan gruplarla kontrol grubu kıyaslandığında ise benzer iyileşme oranları saptanmış ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir. Bu çalışmada 28 adet erkek Wistar albino cinsi rat kullanılacaktır. 28 rat 7'şerli 4 gruba ayrıldı. Ratlar Ketamin (KetalarR, Eczacıbaşı, Türkiye) ve Xylazine HCL (RompunR, Bayer, Türkiye) intraperitonal olarak anestezi edildi. Operasyon sahası traş edildikten sonra betadine antiseptik solüsyonu ile asepsi sağlandı. Cilt insizyonunu takiben tibia açığa çıkarıldı. Serum soğutması altında 10x3x2 mm boyutlarında defekt oluşturuldu. Birinci gruptaki hayvanların sağ tibiasındaki defekt Rifamisin (Rifamisin (Rif, Koçak Farma, Türkiye) ile irrige edilerek, sol tibialarında açılan defekt ise serum fizyolojik ile irrige edilip kapatıldı. İkinci gruptaki hayvanların sağ tibiasında açılan defekte Rifamisin ile kombine allojenik kemik grefti (Raptos, Citagenix, Kanada), aynı büyüklükte sol tibiada açılan defekte ise serum fizyolojik ile karıştırılmış allojenik kemik grefti yerleştirildi. Üçüncü grupta sağ tibiada açılan defekte Rifamisin ile karıştırılmış kalsiyum sülfat esaslı alloplastik kemik grefti (4Bone, MIS, Fransa), sol tibiadaki defekte serum fizyolojik ile karıştırılmış kalsiyum sülfat esaslı alloplastik kemik grefti yerleştirildi. Dördüncü gruptaki hayvanların sağ tibialarındaki defekte Rifamisin ile kombine sığır kaynaklı heterojen kemik grefti (Bio-OssR, Geistlich Farma AG, İsviçre), sol tibiadaki yine aynı boyutta açılan defekte serum fizyolojik ile karıştırılmış sığır kaynaklı heterojen kemik grefti yerleştirildi. Postoperatif 21. günde ratlar yüksek dozda Ketamin ve Xylazine HCL ile sakrifiye edilerek tibiaları histopatolojik incelemeye alındı ve kemik kaynaması, spongioza, korteks ve kemik iliği oluşumu skorlandı. Sonuçlar Mann-Whitney-U testi ile istatistiksel olarak analiz edildi. Sonuç olarak histopatolojik sonuçlar göstermiştirki; sadece rifamisin uygulanan grup kontrol grubuna göre daha yüksek skorlar vermiş, istatiksel olarak anlamlı bir fark görülmüştür. Allojenik kemik greftiyle rifamisin uygulanan grupta iyileşme görülmemiştir. Heterojen ve Alloplastik kemik greftiyle rifamisin kombinasyonu uygulanan grupla kontrol grubu kıyaslandığında ise benzer iyileşme oranları saptanmış ve istatiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir.Öğe Oral Pyogenic Granuloma Associated With a Dental Implant Treated With an Er:YAG Laser: A Case Report(Allen Press Inc, 2015) Kaya, Alper; Ugurlu, Faysal; Basel, Bilal; Sener, Cem B.[Abstract Not Available]
