Yazar "Karahan, Mustafa" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tibia plato kırıkları
    (2017) Karahan, Mustafa; Kapukaya, Ahmet
    Tibia plato kırıklarının tedavisi, özellikle Schatzger Tip-V ve Tip-VI'da halen tartışmalıdır. Bazı yazarlar bu tip kırıklarda açık redüksiyon internal fiksasyon tekniği savunurken, bazı yazarlar bu teknikte özellikle ciddi yara problemlerinin çok yüksek oranda görüldüğünü iddia edip, bu kırıkların eksternal fiksatörle tedavisinin daha yararlı olacağını bildirmekteler. Kliniğimizde Tip-V, Tip-VI ve ekpulsiv plato kırığa sahip 43 diz, ilizarov eksternal fiksatörle tedavi edildi. Operasyonda açık kırığa sahip hastalarda öncelikle debritman ve bol serum fizyolojikle irrigasyondan sonra kırıklar redükte edildi. Gerekli görülen fragmanlara kanüllü vidayla minimal osteosentez uyuglandıktan sonra, sirküler eksternal fiksatör takılarak operasyona son verildi. Otuzu erkek 12'si kadın olan hastaların yaş ortalaması, 39 idi. Kırıkların 12'si ateşli silah yaralanması, 15'i trafik kazası, 10'yüksekten düşme, 6'sı ise, iş kazası sonucu meydana gelmişti. Yirmialtısı açık 17'si kapalı kırıktı. Kırıklar Schatzger sınıflamasına göre, 15'i Tip-V, 22'si Tip-VI ve beşi ise ekspulsiv tipinde olup sınıflandırılamadı. Olguların 22'sinde eklem içi yumuşak doku patolojileri tespit edilirken, 17'sinde ek kırıklar mevcuttu. Hastalar ortalama36 ay takip edildiler.Ortalama kırık kaynama süreleri, açık kırıklarda, 22.8, kapalı kırıklarda ise 19 hafta idi. Bir hastada intraoperatif popliteal ven, bir hastada ise peroneal sinir yaralanması meydana geldi. Yirmidört tel dibi enfeksiyonu, 4 hastada osteomyelit, 2 hastada septik artrit oluştu. Ondukuz hasta nonanatomik redüksiyona sahipti. Yapılan son fizik muayenede 6 hastada fiske fleksiyon kontraktürü ve beş hastada ise redüksiyon kaybı oluştu. Hastaların diz muayene sonuçları ise, 13 dizde mükemmel, 15 dizde iyi, 4 hastada orta ve 11 dizde ise kötü sonuç elde edildi. Nonanatomik redüksiyona sahip hastaların hiç birinde mükemmel sonuç yoktu. Sadece 8 hastada iyi sonuç vardı. Çekilen son düz grafilerde ise, 10 dizde grade-0, 18 dizde grade-I, 8 dizde grade-II, 7 dizde ise grade-III osteoartritik değişikler mevcuttu. Sonuç olarak, eksternal fiksatörle yapılan plato kırıklarının tedavisi, yara problemleri yönünden önemli avantajları sahip. Özellikle internal fiksasyon tekniği ile karşılaştırıldığında özellikle septik artrit veya osteomyelit gibi ciddi enfeksiyonların oranı bu teknikte oldukça düşüktür. Ancak bu tekniğin en önemli dezavantajı ise eklem yüzünün anatomik redüksiyon oranlarının düşük olması ve takiplerde ise redüksiyon kaybı oranlarının oldukça yüksek olmasıdır.