Yazar "Kara, Berna Kaymak" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Diyarbakır, Elazığ ve Muş illeri sebze alanlarında zararlı akar türleri ile predatörlerinin popülasyon yoğunlukları ve Neoseiulus barkeri hughes (Acari: Phytoseiidae)'nin bazı biyolojik özelliklerinin belirlenmesi
    (Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2022) Kara, Berna Kaymak; Bayhan, Selime Ölmez; Çobanoğlu, Sultan
    Bu araştırma, 2018-2020 yılları arasında, Diyarbakır (Bismil, Çermik, Çınar, Eğil, Ergani, Sur, Yenişehir), Elazığ (Baskil, Maden, Merkez, Sivrice) ve Muş (Hasköy, Korkut, Merkez) illerinde; biber (Capsicum annuum L.), patlıcan (Solanum melongena L.), domates (Solanum lycopersicum L. (Solanales: Solanaceae)), hıyar (Cucumis sativus L.), kavun (Cucumis melo L.), kabak (Cucurbita pepo L.), karpuz (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. & Nakai (Cucurbitales: Cucurbitaceae)) ve fasulye (Phaseolus vulgaris (Fabales: Fabaceae)) bitkilerinde bitki zararlısı akar türleri ve bunların predatörlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Yapılan bu çalışma ile sebze alanlarındaki önemli akar türleri ile bunların predatörleri belirlenmiştir. 2018 yılında toplamda 646 örnekleme yapılmış olup bunların 479 tanesinin akarla bulaşık olarak tespit edilmiştir. Bunlardan C. sativus %95,31 ile en fazla bulaşıklığın olduğu kültür bitkisi olmuştur. En az bulaşıklık ise %30,48 ile C. annuum 'da tespit edilmiştir. 2019 yılında ise toplamda 417 örnekleme yapılmış olup bunların 197 tanesi akarla bulaşık olarak tespit edilmiştir. Bunlardan C. pepo %72,34 ile en fazla bulaşıklığın olduğu kültür bitkisi olmuştur. En az bulaşıklık ise %30,98 ile C. sativus 'da tespit edilmiştir. Bulaşıklık oranının yıllara göre önemli farklılıklar gösterebildiği tespit edilmiştir. Tetranychus urticae Koch. (Acari: Tetranychidae)'nin popülasyon yoğunluğu amacı ile yapılan çalışmalarda ise; Diyarbakır ili Merkez Sur İlçesi (ilaçsız parsel) (GAPUTAEM deneme alanı) ile Çınar ilçelerinde (ilaçlı parsel) belirlenen 2 farklı patlıcan deneme alanında 2018-2019 yıllarındaki popülasyon yoğunluğu ve predatörleri ile arasındaki ilişkiler incelenmiştir. 2018 ve 2019 yıllarında GAPUTAEM deneme alanında T. urticae'nin popülasyonunun haziran ayından itibaren gelişmeye başladığı, temmuz ayında tepe noktasına ulaştığı ve eylül ayı itibari ile azaldığı görülmüştür. İlaçlama ve gübreleme işlemlerinin yapıldığı Çınar ilçesi deneme alanında ise; sezon süresince yaprak başına düşen birey sayısı en fazla 0,5 adet olmuştur. İlaçlama yapılan tarihlerde popülasyonun sıfırlandığı ve bunu takiben tekrar artmaya başladığı görülmüştür. Popülasyon ekonomik zarar eşiği seviyesine ulaşmamıştır. Akar türleri ve predatörlerinin belirlenmesi amacı ile yapılan sörveylerde Phytoseiidae familyasına ait 10 tür; Tetranychidae familyasına ait 3 tür; Tarsonemidae familyasına ait 1 tür, Cheyletidae familyasına ait 1 tür, Iolinidae familyasına ait 1 tür, Acaridae familyasına ait 1 tür, Erythraeidae familyasına ait 5 cins; Nanorchestidae familyasına ait 1 cins olmak üzere toplamda 17 tür ve 6 cins belirlenmiştir. Ameroseiidae, Bdellidae, Bryobinae, Cunaxidae, Eriophyidae, Erythraeidae, Stigmaeidae, Parasitidae familyalarına; ayrıca Cryptostigmata takımına ait türler belirlenmiş olup teşhisleri tamamlanamamıştır. Predatör böceklerden ise; Anthocoridae familyasından 3 adet; Miridae familyasından 7 adet; Nabidae familyasından 2 adet; Geocoridae familyasında 1 adet; Coccinellidae familyasında 9 adet; Aeolothripidae familyasında 3 adet, Chrysopidae familyasından 1 adet predatör teşhis edilmiştir. Predatör akar türleri arasında en yaygın tür Neoseiulus barkeri Hughes (Acari: Phytoseiidae) iken, zararlı akarlardan en yaygın tür T. urticae olarak belirlenmiştir. Çalışmada kırmızıörümceklerin en etkili predatörü olarak saptanan ve dünyada biyolojik mücadele çalışmalarında önemli bir yer tutan avcı akar N. barkeri'nin T. urticae üzerinde 25±1 ºC sıcaklık, %65±5 orantılı nem ve günlük 16 saat aydınlanma koşullarında av tüketim kapasitesi incelenmiştir. Araştırmada, N. barkeri'nin T. urticae'nin faklı dönemlerini tüketim kapasitesi amacı ile yürütülen çalışmalar sonucunda, ovipozisyon dönemindeki bir N. barkeri'nin günlük ortalama tüketim kapasitesi sırasıyla; 14,59 adet yumurta, 11,16 adet larva, 10,61 adet protonimf, 8,58 adet deutonimf ve 5,76 adet ergin olarak tespit edilmiştir. Ayrıca mevcut çalışmada Phytoseiidae familyasından önemli predatör tür olan N. barkeri'nin moleküler düzeyde çalışmaları yürütülmüş ve bir adet akar bireyinden DNA elde edilerek moleküler kodu ortaya çıkarılmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Predatory mites (Acari: Phytoseiidae) on vegetable fields in Diyarbakır, Elazığ and Muş provinces, Turkey
    (Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2023) Kara, Berna Kaymak; Çobanoğlu, Sultan; Bayhan, Selime Ölmez
    Bu çalıĢma Diyarbakır, Elazığ ve MuĢ illerinde 2018-2019 yıllarında; biber, domates, fasulye, hıyar, kabak, karpuz, kavun ve patlıcan yapraklarından predatör akar türlerini tespit etmek amacı ile yapılmıĢtır. Sebzelerden alınan 1063 adet bitki örneğinin 676 adedi akarlar ile bulaĢık olarak tespit edilmiĢtir. Bu bitki örneklerinin %10,65' nde ise Phytoseiidae familyasına ait predatör akar türleri tespit edilmiĢtir. Tespit edilen faydalı akarlar; Neoseiulus barkeri Hughes, Neoseiulus bicaudus Wainstein, Neoseiulus marginatus (Wainstein), Neoseiulus zwoelferi (Dosse), Neoseiulus sp., Phytoseius finitimus Ribaga, Proprioseiopsis messor (Wainstein), Typhlodromus (Anthoseius) rhenanus (Oudemans) ve Typhlodromus (Anthoseius) recki (Wainstein) türleridir. Neoseiulus barkeri ise bu türler içerisinde %57.44 oranı ile tespit edilen en yaygın tür olmuĢtur. AraĢtırmada Phytoseiidae akarlarının en çok saptandığı kültür bitkileri ise %60,59 ve %15.94 ile sırasıyla Cucumis sativus ve ve Solanum melongena L.’ dır. En az akar saptanan sebze ise % 1.06 ile Capsicum annuum L.' dur.