Yazar "Kökoğlu, Ömer Faruk" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Aerobik bakteriemi etkenlerinin izolasyonunda bactec 9240 sisteminin değerlendirilmesi(1999) Hoşoğlu, Salih; Demirel, Mahmut; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer Faruk; Ayaz, CelalBACTEC 9240 otomatik kan kültürü sistemi; aerop bakterileri izolasyondaki başarısı, duyarlılığı ve spesifikliği yönüyle değerlendirilmek amacıyla retrospektif olarak incelendi. İncelenen 1118 örnekten 428'inde (% 38.3) üreme sinyali vardı ve bunların aerobik subkültürlerinin 410'unda (% 36.7) üreme oldu. On sekiz örnekte (% 1.6) ise yalancı pozitiflik vardı. Sistemin negatif olarak bildirdiği hiçbir örnekte subkültürlerde üreme olmadı. Sistemin duyarlılığı % 100.0, özgüllüğü 96.0 idi. Bu mikroorganizmaların 58'i (% 5.2) kontaminasyon olarak kabul edildi. Patojen kabul edilen 352 mikroorganizmanın 235'i (% 66.8) Gram-negatif, 114'ü (% 32.4) Gram-pozitif bakterilerdi ve üç örnekten (% 0.8) mantar izole edildi. En fazla izole edilen bakteriler Salmonella typhi (56), Staphylococcus aureus (44), Klebsiella pneumoniae (39) ve Escherichia coli (31) idi. BACTEC 9240; kullanışlı, duyarlı ve güvenilir bir sistem olarak kabul edilmiştir.Öğe Akut viral hepatit ve risk faktörleri(2004) Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer Faruk; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Hoşoğlu, Salih; Ayaz, CelalAmaç: Akut viral hepatitlerin bulaşmasındaki risk faktörlerinin araştırılmasını amaçladık. Gereç ve Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği'ne yatırılarak tedavi edilen 201 akut viral hepatit olgusu risk faktörleri yönünden prospektif olarak incelendi. Bulgular: Hepatit A 'da 12 (% 27), hepatit E olgularında ise bir (% 14) oranında aile içi temas öyküsü saptandı. B hepatitli olgularda bulaşma yolu olarak 23'ünde (% 19) diş çekimi veya tedavisi, 17'sindc (% 14) şüpheli cinsel ilişki, 15'inde (% 13) sağlık çalışanı olmak, 11 'inde (% 9) ameliyat olmak, onunda (% 8) aile içi temas, beşinde (% 4) doğum, dördünde (% 3) kan nakli, üçünde (% 3) endoskopik girişim tespit edildi. Kırk sekiz (% 40) olguda muhtemel bir bulaşma yolu saptanamadı. C hepatitli altı hastanın ikisinde (%33) ameliyat, birinde (%17) cinsel temas, birinde (%17) doğum tespit edilirken, (%33) olguda olası bir bulaşma yolu tespit edilemedi. Sonuç: Viral hepatitlere ait risk faktörleri ve bulaşma yollan aydınlatılması akut viral hepatitlcre karşı alınacak önlemlerin etkinliğini artıracaktır.Öğe Dicle Üniversitesi Hastanesi çalışanları ve diyaliz hastalarında Staphylococcus aureus burun taşıyıcılığı ve antibiyotik duyarlığının araştırılması(Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti, 2003) Kökoğlu, Ömer Faruk; Geyik, Mehmet Faruk; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Hoşoğlu, SalihNasal carriage of Staphylococcus aureus among health-care workers (HCWs) is a significant risk factor for the epidemic staphylococcal infection in hospitals. With the purpose of determining the incidence of nasal carriage at Dicle University Hospital, 204 HCWs, 36 hemodialysis patients and 50 healthy controls were prospectively screened. Nasal carriage of S. aureus was found in 34 nurses (31.2%), 15 doctors (28.9%), and 17 other personnel (39.5%). In total; 66 HCWs (32.4%), 14 hemodialysis patients (38.9%), and 13 healthy controls (26.0%) were found positive. Twenty-six out of 66 HCW strains (39.4%), eight of out 14 hemodialysis (57.4%), and two of out 13 healthy controls’ (15.4%) methicillin-resistant S. aureus (MRSA) strains were determined. Susceptibility test was performed on 93 S. aureus strains using microdilution method. No strain of S. aureus was found resistant to vancomycin. The susceptibility rates to the antibiotics were as follows: to ofloxacin 74.2%, rifampicin 67.7%, gentamicin 63.4%, sulbactamampicillin 59.1%, tetracycline 54.8%, erythromycin 51.6%, co-trimoxazole 32.3%, cefazolin 26.9%, and clindamycin 21.5 %. All strains were resistant to penicillin G and ampicillin.Öğe Diyaliz merkezinde çalışan hemşireler ve diyaliz hastalarında Staphylococcus aureus burun taşıyıcılığı ve antibiyotik direnci(2005) Kara, İsmail Hamdi; Süner, Ali; Kökoğlu, Ömer Faruk; Yılmaz, Mehmet EminBurun taşıyıcısı hastane çalışanları Staphylococcus aureus epidemilerinden büyük oranda sorumlu tutulmaktadır. Hemodiyaliz (HD) hastaları, kronik böbrek yetersizliği nedeniyle infeksiyonlara yatkın olmakta ve bu hastalarda S aureus burun taşıyıcılığının sonlandırılması önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi HD merkezinde programda olan 18 HD hastası (16 bayan, iki erkek) ile aynı merkezde görev yapan 16 hemşirenin burun stafilokok taşıyıcılığını belirlemek amacıyla burun sürüntü kültürü alındı. İzole edilen suşlar Vitek Bio-Meriéux ve klasik yöntemle tanımlandı. Antibiyotik duyarlılığı Vitek Bio-Meriéux‚ mikrodilüsyon yöntemiyle belirlendi. Sekiz HD hastası ile 6 hemşirede S aureus burun taşıyıcılığı tespit edildi. Hemşirelerden izole edilen 6 S aureus suşundan ikisinde, diyaliz hastalarından izole edilen 8 suşun dördündemetisiline direnç vardı. HD hastalarından ve hemşirelerden izole edilen toplam 14 suş incelendiğinde, vankomisin ve teikoplanine % 100 duyarlı bulunurken, izole edilen tüm suşlar penisilin G ve ampisiline dirençli idi.Öğe Ev yapımı semizotu konservesinden kaynaklanan bir botulizm salgını(1998) Hoşoğlu, Salih; Yazanel, Orhan; Özen, Aynur; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer Faruk; Ayaz, CelalEvde yapılan semizotu konservesinden yiyerek zehirlenen aynı aileden altı botulizm olgusu aynı gün hastaneye başvurdu. Semptom olarak; yorgunluk, yutma güçlüğü, ağız kuruluğu, alt ve üst ekstremitelerde kuvvet kaybı ve boğaz ağrısı tüm olgularda vardı. Üç hastanın bilinci tamamen normal olup diğer üçü konfüze idi. Fizik bulgu olarak; derin tendon reflekslerinde azalma, ataksi, midriyaziz, alt ve üst ekstremitelerde kuvvet kaybı tüm hastalarda vardı. Laboratuvar incelemelerinde; lökositoz, serum AST ve ALT değerlerinde dört-altı kat arasında yükselme vardı. Tedavi olarak sıvı replasmanı yapıldı. Toksin bağırsaktan uzaklaştırılmaya çalışıldı. Hastaların beşi yapay solunum aygıtıyla desteklendiler, iki hasta pnömoni, iki hasta solunum yetmezliği ve bir hasta da hipotansiyon ve kardiyak yetmezlikten kaybedildi. Bir hasta sekel kalmadan düzeldi.Öğe Hastane kaynaklı gram-negatif bakterilerde genişlemiş spektrumlu beta-laktamazlar(2002) Geyik, Mehmet Faruk; Uçmak, Hasan; Çelen, M. Kemal; Hoşoğlu, Salih; Kökoğlu, Ömer Faruk; Ayaz, CelalBu çalşmanın amacı; Dicle Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarı ve Merkez Laboratuvarı'nda bir yıllık sürede değişik klinik örneklerden soyutlanan, Centers for Disease Control (CDC) kriterlerine göre hastane infeksiyonu etkeni kabul edilen 124 Gram-negatif bakteride genişlemiş spektrumlu beta-laktamazları (GSBL) E-test yöntemiyle araştırmaktı. En sık GSBL üreten suşlar Klebsiella spp. %45 (15/33), Escherichia coli'de %32 (10/31), Pseudomonas spp.'de %13 (3/24), Enterobacter spp. 'de %27 (3/11), Acinetobacter spp.'de %22 (2/9) ve Proteus spp.'de %14 (1/7) olarak bulunmuştur. İzole edilen 124 suştan 38'inin (%31) GSBL ürettiği belirlenmiştir. Hastane kaynaklı infeksiyonlardan izole edilen Gram-negatif bakterilerde, özellikle Klebsiella spp. ve Escherichia coli suşlarında GSBL üretimi araştırılmalıdır. Bu infeksiyonlarda kullanılacak uygun antibiyotik seçiminde bakterilerin GSBL pozitifliğinin de dikkate alınması gerekir.Öğe Hastane personeli ve diyaliz hastalarında staphylococcus aureus burun taşıyıcılığı ve metisilin direnci(Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 1999) Kökoğlu, Ömer Faruk; Ayaz, CelalBurun taşıyıcısı hastane çalışanları Staphylococcus aureus epidemilerinden büyük oranda sorumlu tutulmaktadırlar. Hemodiyaliz hastaları, kronik böbrek yetersizliği nedeniyle infeksiyonlara yatkın olmakta ve bu hastalarda S. aureus burun taşıyıcılığının sonlandırılması önem kazanmaktadır. Dicle Üniversitesi Araştırma Hastanesi çalışanlarında burun taşıyıcılığını belirlemek amacıyla 204 sağlık personelinden, 36 diyaliz hastasından ve 50 kontrol grubu olarak poliklinik hastasından burun sürüntü kültürü alındı. İzole edilen suşlar Vitek Bio-Merieux® otomatize sistemi ve klasik yöntemle adlandırıldı. Antibiyotik duyarlılığı Vitek Bio- Merieux® sistemiyle belirlendi ve Kirby-Bauer disk diffüzyon yöntemiyle doğrulandı. S. aureus burun taşıyıcılığı 34 hemşire, 15 doktor ve 17 yardımcı sağlık personeli olmak üzere toplam 66 hastane çalışanında saptandı (% 32.4). 36 Hemodiyaliz hastasından 14' ünde (% 38.9) ve kontrol grubu olarak alınan 50 kişinin 13' ünde (26) tespit edildi. Hastane personelinden izole edilen 66 S. aureus susundan 26 tanesinde (% 39.4), Diyaliz hastalarından izole edilen 14 susun 8'inde (%57.1) ve kontrol grubundan izole edilen 13 susun ise 2'sinde (%15.4) metisiline direnç vardı. İzole edilen toplam 93 suş incelendiğinde vankomisine (% 100), trimetoprim- sulfometaksazole (%77.4), ofloksasine (%76.3), siprofloksasine (%76.3), rifampisine (%69.9), gentamisine (%65.6), oksasiline (61.3), sulbaktam-ampisiline (%59.1), sefazoline (% 59.1), tetrasikline (%54.8), klindamisine (%53.8), eritromisine (%51.7) duyarlılık bulunurken, izole edilen tüm suşlar penisilin G ve ampisiline dirençli bulundu.Öğe Impact of antimicrobial drug restrictions on doctors? behaviors(2016) Altay, Fatma Aybala; Taşbakan, Meltem Işıkgöz; Erben, Nurettin; Erol, Serpil; Aydın, Emsal; Kökoğlu, Ömer Faruk; Akalın, ŞerifeBackground/aim: Broad-spectrum antibiotics have become available for use only with the approval of infectious disease specialists (IDSs) since 2003 in Turkey. This study aimed to analyze the tendencies of doctors who are not disease specialists (non-IDSs) towards the restriction of antibiotics. Materials and methods: A questionnaire form was prepared, which included a total of 22 questions about the impact of antibiotic restriction (AR) policy, the role of IDSs in the restriction, and the perception of this change in antibiotic consumption. The questionnaire was completed by each participating physician. Results: A total of 1906 specialists from 20 cities in Turkey participated in the study. Of those who participated, 1271 (67.5%) had ≤5 years of occupational experience (junior specialists = JSs) and 942 (49.4%) of them were physicians. Specialists having >5 years of occupational experience in their branch expressed that they followed the antibiotic guidelines more strictly than the JSs (P < 0.05) and 755 of physicians (88%) and 720 of surgeons (84.6%) thought that the AR policy was necessary and useful (P < 0.05). Conclusion: This study indicated that the AR policy was supported by most of the specialists. Physicians supported this restriction policy more so than surgeons did.Öğe A three-month course of lamivudine therapy in HBeAg-positive hepatitis B patients with normal aminotransferase levels(2004) Kökoğlu, Ömer Faruk; Değertekin, Halil; Yalçın, Kendal; Ayaz, CelalALT düzeyleri normal seyreden HBeAg-pozitif hastalar mevcut tedavilere yanıt vermemektedirler. Bununla birlikte HBV infeksiyonunun doğal seyrinde HBeAg-pozitif hastalarda yüksek bir hepatoselüler karsinoma riski vardır. Bu nedenle, bu çalışmada ALT düzeyleri normal olan HBeAg-pozitif hepatit B’li hastalarda daha ekonomik ve pratik bir tedavi yaklaşımı olan 3 aylık lamivudin tedavisinin klinik etkinliğini ve güvenliğini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmaya alınan 46 hasta prospektif olarak 2 grup halinde randomize edildi. Grup A, 12 hafta boyunca günde 100 mg lamivudin alan 13 hastadan oluşmaktaydı (7 erkek, ortalama yaş 23.30±5.82 yıl, medyan ALT 27 IU/L (21-40), medyan HBV DNA 4116 pg/ml (2885-6628). Grup B, ise herhangi bir tedavi almayan 33 hastadan oluşmaktaydı (18 erkek, ortalama yaş 24.75±6.92 yıl, medyan ALT 30 IU/L (19-39), medyan HBV DNA 4094 pg/ml (782-7387). Tedavi sonunda amaç, en az 12 ay sonra serumda HBV DNA kaybı ile birlikte HBeAg serokonversiyonu içeren kalıcı virolojik yanıt olarak belirlendi. Tedavi sonrası takip ilk dozdan sonra 12 boyunca yapıldı. Bulgular: Çalışma bitiminde, gruplar arasında, serum HBV DNA kaybı, HBeAg/anti-HBe serokonversiyonu ve transaminaz düzeyleri bakımından anlamlı bir fark saptanmadı. Takip süresi sonunda kalıcı virolojik yanıt çalışma ve kontrol grubunda benzer bulundu (%7.6 vs. %3.0, p=0.502). Lamivudin tedavisi alan 13 hastada, tedavi süresi boyunca HBeAg serokonversiyonu gözlenmedi. Tedavi sonrası takiplerde, tedavi alan grupta HBV DNA süpresyonunun geçici özellikte olduğu ve kalıcı süpresyonun sadece bir hastada geliştiği gözlendi. Her iki grupta da, giriş ve 12 . aya ait HBV DNA ve ALT değerleri arasında istatistiki bir fark bulunamadı. Hiçbir hastada HBsAg/anti-HBs serokonversiyonu gelişmedi. Lamivudin tedavi kesildikten sonra yine hiçbir hastada tedavi sonrası alevlenme görülmedi. Sonuçlar: Kısa süreli lamivudin tedavisi viral klirenste anlamlı bir değişikliğe neden olmaksızın sadece geçici bir süre serum HBV DNA düzeyinde süpresyona neden olmaktadır. Bu özel hasta grubunda uzun süreli lamivudin tedavisiyle kalıcı HBV DNA süpresyonunun sağlanıp sağlanamayacağını gösteren ileri kontrollü çalışmalara gereksinim bulunmaktadır. Asemptomatik ancak viremik seyreden bu hastaların tatmin edici tedavileri için yeni ve güvenli tedavi yöntemlerine ihtiyaç bulunmaktadır.Öğe Viral hepatit ön tanılı hasta serumlarında hepatit göstergeleri(2004) Hoşoğlu, Salih; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer FarukAmaç: Viral hepatit ön tanılı hasta serumlanndaki hepatit göstergelerinin taranarak bölgemizdeki hepatit türlerinin dağılımı hakkında sero-epidemiyolojik verilere ulaşmak. Gereç ve Yöntem: Viral hepatit ön tanılı 924 hastadan gönderilen serumlar mikro ELISA yöntemiyle Hepatit göstergeleri yönünden araştırıldı. Bulgular: HBsAg pozitifliği % 34,42, Anti-HCV pozitifliği % 13,79, Anti-HBc IgG pozitifliği % 51,63, Anti-HBc IgM pozitifliği %17,09, Anti-HAV IgG pozitifliği %94,94, Anti-HAV IgM pozitifliği % 5,6, Anti HBs pozitifliği % 35,84 bulundu. Sonuç: Bu çalışma bize özellikle fekal oral yolla bulaşan HAV infeksiyonunun çok yüksek sıklıkta olduğunu, HBV infeksiyonun orta sıklıkta olduğunu ve HGV infeksiyonun ise kısmen daha az sıklıkta olduğunu göstermiştir. Özellikle HBV için aşı çalışmaları yapılması yararlı olacaktır.Öğe Viral hepatit ön tanılı hasta serumlarında hepatit göstergeleri(2004) Hoşoğlu, Salih; Ayaz, Celal; Uçmak, Hasan; Akalın, Şerife; Geyik, Mehmet Faruk; Kökoğlu, Ömer FarukAmaç: Viral hepatit ön tanılı hasta serumlanndaki hepatit göstergelerinin taranarak bölgemizdeki hepatit türlerinin dağılımı hakkında sero-epidemiyolojik verilere ulaşmak. Gereç ve Yöntem: Viral hepatit ön tanılı 924 hastadan gönderilen serumlar mikro ELISA yöntemiyle Hepatit göstergeleri yönünden araştırıldı. Bulgular: HBsAg pozitifliği % 34,42, Anti-HCV pozitifliği % 13,79, Anti-HBc IgG pozitifliği % 51,63, Anti-HBc IgM pozitifliği %17,09, Anti-HAV IgG pozitifliği %94,94, Anti-HAV IgM pozitifliği % 5,6, Anti HBs pozitifliği % 35,84 bulundu. Sonuç: Bu çalışma bize özellikle fekal oral yolla bulaşan HAV infeksiyonunun çok yüksek sıklıkta olduğunu, HBV infeksiyonun orta sıklıkta olduğunu ve HGV infeksiyonun ise kısmen daha az sıklıkta olduğunu göstermiştir. Özellikle HBV için aşı çalışmaları yapılması yararlı olacaktır.
