Yazar "Gönen, Can" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Characteristics of newly diagnosed hepatocellular carcinoma patients across Turkey: Prospective multicenter observational 3K registry study
    (Aves, 2021) Akarca, Ulus Salih; Ünsal, Belkıs; Sezgin, Orhan; Yalçın, Kendal; Akdoğan, Meral; Gönen, Can; Gündüz, Feyza; Özenirler, Seren; Sonsuz, Abdullah; Dinçer, Dinç; Tekin, Salim Başol; Yücel, İdris; Akbulut, Hakan; Alkım, Canan; Özyılkan, Özgür; Baygül, Arzu; Çevik, Zeynep Merve
    Aims: To evaluate patient profile for epidemiological and clinicopathological characteristics and potential risk/prognostic factors in newly diagnosed hepatocellular carcinoma (HCC) patients across Turkey. Methods: A total of 547 patients (mean (SD) age 62.6 (10.3) years, 81.9% were males) were included in this registry study. Data on patient characteristics, etiologies of HCC, laboratory values, and tumor characteristics and stages were recorded at study enrollment. Results: HBV infection (68.2%) was the leading etiology, followed by HCV infection (17.2%), HDV infection (5.5%), alcohol (6.4%), and NAFLD (3.5%), as the major etiologies. Considering that 51.6% of the patients had >5 cm HCC, 44% were Child-Pugh B/C and 57% were BCLC B-D, it appears that a significant group of HCC patients were diagnosed at advanced stages. Of 540 patients, 271 (50.2%) were referred or applied with the diagnosis of HCC. Patients with HCC at presentation had larger tumor size (median (min-max) 6.6 (0-30) vs. 4.8 (0-90) cm, P<.001) and more advanced BCLC stage (Stage C-D in 40.8% vs. 26.4%, respectively, P=.005), compared to patients who were diagnosed during follow-up. Conclusions: Our findings revealed that HBV infection was the leading etiology and a moderate-to-advanced disease was evident in more than half of patients at the time of diagnosis. HCC patients diagnosed at follow-up had smaller tumor size and earlier BCLC stage.
  • [ X ]
    Öğe
    İnflamatuvar barsak hastalığı tanılı olgularımızda ekstraintestinal tutulum tipleri ve sıklığı
    (2013) Kayataş, Kadir; Koçhan, Koray; Gönen, Can; Yeşil, Atakan; Şenateş, Banu Erkalma; Erdem, Emrullah Düzgün; Şenateş, Ebubekir
    Amaç: İnflamatuvar barsak hastalıkları; ülseratif kolit ve Crohn hastalığı olarak iki önemli hastalığı içerir. Barsak hastalıkları olarak nitelendirilmelerine rağmen sistemik tutulumları da mevcuttur. Bu çalışmadaki amacımız kliniğimizde yatırarak takip ettiğimiz inflamatuvar barsak hastalarındaki ekstraintestinal tutulum tiplerini ve sıklığını belirlemek, hastalık aktivitesiyle ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma gastroenteroloji kliniğimizde takip ettiğimiz inflamatuvar barsak hastalıkları tanısı olan 85 hasta üzerinde yapıldı. Hastalar 39 Chron hastası ve 46 ülseratif kolit hastasından oluşmaktaydı. Bulgular: Crohn hastalığı grubu ve ülseratif kolit grubu arasında yaş, cinsiyet, boy, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi, eritrosit sedimentasyon hızı, C-reaktif protein, hemoglobin, hastalık süresi, ekstraintestinal tutulum sıklığı açısından istatistiksel anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Lökosit sayısı ortalaması Crohn hastalığı grubunda ülseratif kolit grubuna göre anlamlı düşük bulundu (p:0.003). Hastalar ekstraintestinal tutulum olup olmamasına göre ikiye ayrıldığında gruplar arasında yaş, cinsiyet, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi, C-reaktif protein, eritrosit sedimentasyon hızı, hemoglobin, lökosit sayısı, hastalık süresi açısından anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Ekstraintestinal tutulum tipleri sıklık sırasına göre: sakroileit (%40.7), artralji (%11.1), psöriazis (%11.1) artrit (%7.4), ankilozan spondilit (%7.4), iridosiklit (%7.4), primer sklerozan kolanjit (%3.7) ve üveit (%3.7) şeklindeydi. Hastalarda ekstraintestinal tutulum varlığı ile hastalık aktivitesi, tipi ve endoskopik tutulum bölgeleri arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Sonuç: Sonuç olarak inflamatuvar barsak hastalarımızda ekstraintestinal tutulum oranı Crohn hastalığı grubunda %38.46, ülseratif kolit grubunda %26.08 olmak üzere, literatürle uyumlu olarak sıktır. Hastaların tanı aldıkları andan itibaren ekstraintestinal bulgular açısından düzenli muayene ve takiplerinin yapılması önemlidir