Yazar "Firdin, Ferda" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    LOKOMOTOR SİSTEM HASTALIKLARINDA KAYROPRAKTİK YAKLAŞIMLAR
    (Bilimsel Nöralterapi ve Regülasyon Derneği, 2020) Nazlıkul, Hüseyin; Nazlıkul, Fatma Gülçin Ural; Okur, Sibel Çağlar; Türk, A; Tamam, Cüneyt; Firdin, Ferda; Tamam, Yusuf
    Kayropraksi; kas-iskelet sorunlarından başta olmak üzere, vücudun çeşitli bölgelerinde ortaya çıkan ağrı şikayetinin giderilmesi, mobilazasyon, manipülasyon ve osteopati çok eski çağlara dayanan ve çeşitli hastalıkların hem tanı ve hem de tedavisinde ellerin kullanıldığı bir yöntemdir. İlaç veya cerrahi kullanmadan vücudun işlevini ve iyileşme yeteneğini etkileyebilecek yanlış hizalamaları giderme sağlayarak kendi kendini düzenleme yeteneğini amaçlar. Eksen organ diye adlandırdığımız omurga başta olmak üzere ve ekstremite eklemlerindeki ağrı ve fonksiyon bozukluklarının fonksiyon anlamda tanısını koyan, kayropraktik terapi – manuel terapi ise bu fonksiyonel bozuklukların tedavisinde yüzyıldan fazla bir süredir uygulanan manipülasyon, mobilizasyon ve poztizometrik relaksasyon teknikleri gibi yöntemler ellerle yapılan bir tedaviyi kapsar
  • [ X ]
    Öğe
    SPORCULARDA MANUEL TIP VE KAYROPRAKSİ İLKELERİYLE SAKROİLİAK DİSFONKSİYON TANISI
    (Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2021) Nazlıkul, Hüseyin; Türk, Ayşen; Nazlıkul, Fatma Gülçin Ural; Tamam, Yusuf; Firdin, Ferda; Çağlar, Sibel
    Bu yazının amacı spor yaralanmalarında sakroiliak eklem (SİE) disfonksiyonuna ilişkin kraniokaudal ve dorsoventral disfonksiyon sürecini, biyomekanik mekanizmaları ve hastalık gelişim sürecindeki önemini manuel tıp ve kayropraktik diyagnoz yöntemleriyle birlikte göstermektir. Sakroiliak eklem, bedenimizde yer alan en büyük ve düzensiz şekle sahip eklemdir. Omurgayı pelvise bağlarken, vertikal kuvvetleri omurgadan absorbe ederek alt ekstremitelere yükü transfer eder, bu nedenle işlevselliği kritik öneme sahiptir. Eklem güçlü kas ve ligaman yapıları ile çevrelenmektedir; kaslar eklemde oluşan dolaylı hareketlerden sorumluyken, ligamanlar eklem hareketini sınırlayıcı rol üstlenmektedir. Eklem ve bağlardaki zengin nöral ağ yapıları nedeniyle SİE lezyonlarında geniş bir ağrı paterni gözlenmekte, eklemdeki en ufak bir hareket kısıtlılığı sadece lokal sorunlarla sınırlı kalmayıp kompleks klinik tablolara da sebep olabilmektedir. SİE’nin hareket paternini anlamak için “Nutasyon” ve “Kontranutasyon” kavramlarına hakim olunmalıdır. Eklemin özellikleri ve hareket paterni nedeni ile bu eklem sorunlarını tespit etmekte altın standart bir yöntem olmadığı gibi, literatürde bu eklem ile ilintili 18 farklı ağrı tarifi bildirilmektedir. Sakroiliak disfonksiyon tanısında tek başına yetersizdir. Radyolojik incelemeler de SIE’in fonksiyonel değerlendirmesinde yeterli değildir. Manuel tıp, kayroprakside ve manuel terapi uygulamalarında kullanılan 3 farklı spesifik test kombinasyonu ile (Segmental hareket muayenesi, segmental irritasyon noktası testleri, fonksiyonel segmental irritasyon noktası üzerine provakasyon işlemleri) yapısal bozuklukları tespit etmek ve buna göre tedavi seçeneklerini belirlemek mümkün olmaktadır. Manuel tıp ve kayropraktik diagnoz yöntemlerinin pratik uygulamalarda yer alması ile hastayı bize getiren sorunun gerçek kaynağını bularak, kalıcı tedavi seçenekleri belirleyebiliriz. Sonuç olarak SİE rahatsızlıklarında; sorunla bağlantılı mekanizmaları birlikte değerlendirebilmek ve refleks yansımalarıyla tedaviyi bütünsellik içinde oluşturmak önemlidir. Sporculara ait kronik lokomotor sistem hastalıklarının tamamında, tanı ve tedavi sürecindeki kritik önemi nedeniyle, SİE muayenesi fizik incelemenin değişmez bir parçası olmalıdır.