Yazar "Erten Bucaktepe, Pakize Gamze" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servislerine başvuran ev kazası olgularının değerlendirilmesi
    (2016) Erten Bucaktepe, Pakize Gamze; Kara, İsmail Hamdi
    Amaç: Bu çalışmada, dünyada giderek artan oranda can ve mal kaybına, sakatlanmalara neden olarak önemli bir toplum sağlığı problemi haline gelen, aslında temel koruyucu önlemler ve eğitimle önlenebilen ev kazalarının türlerinin, meydana geldikleri ortamın ve kaza geçiren kişilerin sosyodemografik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmış; ev kazalarını önlemek için neler yapılması gerektiği üzerinde durulmuştur. Materyal ve Metod: DÜTF Acil Servislerine 01/03/2003 ve 30/06/2003 tarihleri arasında başvuran 316 ev kazası olgusu incelenmiş; olgular kaza türleri, yaş grupları, cinsiyet, klinik ve sosyoekonomik kültürel durumlarına göre sınıflandırılmış; elde edilen veriler SPSS 10.0 istatistik programı ile değerlendirilmiştir. Bulgular: 316 olgunun çoğunluğunu çocuklar (%89.5) ve düşük sosyoekonomik kültürel düzeyli aileler oluşturmaktaydı ve yaş ortalamaları 8.0+11.7 idi. Olguların %33.2'sini zehirlenmeler, %29.1'ini yanıklar ve %20.9'unu düşmeler oluşturmaktaydı, %55.4'ü (n=175) erkek, %44.6'sı (n=141) kadındı. Olgularının %54.8'ini (n=173) 5 yaş altı çocuklar oluşturmaktaydı. Kazalar daha çok 07.00 ve 17.00 saatleri arasında ve çoğu oturma odası (%28.5) ile mutfakta (%21.5) meydana gelmişti. Olguları genelde kalabalık, çocuk sayısı fazla, küçük ve yetersiz donanımlı evlerde oturan aileler oluşturmaktaydı. Komplikasyon oranı %5.7, ölüm oranı ise %1.9 bulunmuştur. Ölen altı olgunun beşini, 5 yaş altı çocuklar oluşturmuştu. Sonuç: Ev kazalarının boyutları, insanların sağlığı üzerine yıkıcı etkileri, bunları önlemek için bir an önce sistematik, ulusal bir çaba harcanması, planlama, örgütleme, koordinasyon ve organizasyon yapılması gerektiğine işaret etmektedir. Bunun için çok iyi veri toplayan kayıt sistemleri geliştirilmeli, halka, özellikle de 5 yaş altı çocuğu olan ebeveynlere korunma konusunda programlı eğitim verilmeli, konut koşullan iyileştirilmeli, mağdur bireylerin tekrar topluma kazandırılması için rehabilitasyon çalışmaları yapılmalıdır.
  • [ X ]
    Öğe
    Rabies Disease and Prophylaxis Knowledge Among Turkish Medical Students: Insights from a Cross-Sectional Study
    (Mdpi, 2025) Pervane, Vasfiye Demir; Erten Bucaktepe, Pakize Gamze; Ince, Fatma Meral; Demir, Dicle; Koc, Simanur
    Rabies is a fatal infectious disease that can be prevented with vaccination. The aim of this study was to evaluate the level of rabies knowledge among medical faculty students. This cross-sectional study included students in the medical faculty of a university hospital. The level of rabies knowledge was evaluated with a questionnaire evaluating 70 parameters. A total of 892 students participated in this study. Medical students knew that dogs and cats transmit rabies at high rates (96.9% and 87.4%, respectively) but understood less about other animals. Pregnancy (45.2%), being >65 years of age, having a chronic disease, and being immunosuppressed were indications for rabies vaccine, with rates between 31.4 and 37.4%. In total, 64.3% of respondents stated that the nearest health center should be approached to seek medical care, without first touching the wound. While indications for vaccination were correctly reported to be high after bites or scratches (74.2-94.6%), such indications were considered to be lower for other types of contact (46.2-66.6%). Indications for rabies immunoglobulin administration were correctly recognized at rates between 15.9% and 57.8%. Overall, the mean rabies knowledge level was 41.82 (Max. score 70). There was a statistically significant relationship between the total and subgroup rabies knowledge scores and class level, having taken a rabies course, a history of dog bites among the respondents or their family members, and possessing information about rabies. It was determined that the rabies knowledge levels among the students were insufficient. Having received lessons about rabies or a history of being bitten by an animal with suspected rabies were found to be important factors for increased knowledge about rabies.