Yazar "Diken, Hüda Oflazoğlu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Investigation of the relationship between plasma ghrelin levels and muscle atrophy in experimental diabetic rats
    (Polska Akad Nauk, Polish Acad Sciences, Univ Warmia & Mazury Olsztyn, 2024) Keşim, Dilek Aygün ; Kelle, Mustafa; Aşır, Fırat; Kaya, Hacer Kayhan; Diken, Hüda Oflazoğlu; Gökdemir, Gül Şahika; Direk, F. Koç
    In this study, the relationship between plasma ghrelin levels and muscle atrophy was examined in an experimental diabetic rat model. 56 male Wistar albino rats, aged 8-10 weeks, were used in the study. The rats were divided into 8 groupsD1: one -week diabetes, C1: one -week control, D2: three-week diabetes, C2: three-week control, D3: six -week diabetes, C3: six -week control, D4: eight -week diabetes, C4: eight -week control. To induce diabetes, rats were injected with a single intraperitoneal dose of 45 mg/kg streptozotocin. At the end of the experiments, body weights and fasting blood sugar levels were measured. mTOR and myostatin levels of gastrocnemius muscle and plasma ghrelin levels were measured by ELISA method. Gastrocnemius muscle weight, cross-sectional area and histopathological images were examined. It was observed that the gastrocnemius weights of the D2, D3, D4 groups decreased significantly compared to their controls (p <= 0.01). Muscle cross-sectional area decreased significantly in groups D3 and D4 compared to controls (p <= 0.01). Muscle mTOR levels were found to be significantly lower in all diabetic groups compared to controls (p <= 0.01). Although muscle myostatin levels were higher in the diabetic groups, this increase was only significant in the D4 group. Plasma ghrelin levels were significantly lower in all diabetic groups compared to controls (p <= 0.01). A positive correlation was determined between plasma ghrelin levels and the final weights, muscle cross-sectional area, gastrocnemius weights and mTOR levels of the rats. Time -dependent muscle atrophy developed in diabetic rats and there was a relationship between muscle atrophy and plasma ghrelin level. We suggest that ghrelin plays a role in diabetes -induced muscle atrophy as well as cachexia and sarcopenia.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sigara içiminin gastrik miyoelektrik aktiviteye etkisinin araştırılması
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2021) Kaya, Hamza; Diken, Hüda Oflazoğlu; Kaya, Hacer Kayhan; Kelle, Mustafa; Ekin, Cemre Uçar
    Amaç: Sigara içimi gastrointestinal sistem dahil olmak üzere bir çok doku, organ ve sistemi etkilediği bilinmektedir. Mide motor fonksiyon bozukluklarının bazı belirti ve semptomlarının, elektrogastrografik analiz sonuçlarıyla iyi korelasyon gösterdiği ifade edilmiştir. Şu ana kadar sigaranın mide hareketlerini yöneten gastrik miyoelektrik aktiviteye etkileri konusunda sınırlı sayıda çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada, elektrogastrografi (EGG) tekniğinden yararlanılarak sigara içiminin gastrik miyoelektriksel aktiviteye etkisinin incelenmesi amaçlandı. Yöntemler: Çalışma 8’i sigara içen ve 7’si sigara içmeyen 25-40 yaş aralığında ve bilinen gastrointestinal sistem dahil herhangi bir rahatsızlığı bulunmayan toplam 15 sağlıklı ve gönüllü erkek birey üzerinde gerçekleştirildi. Her katılımcı için 30 dakikalık kontrol periyodu ve ardından 60 dakikalık deney periyodu abdominal EGG kaydı alındı. Tüm kayıtlar aç karna, aynı gün içinde ve ardışık olarak kaydedildi. Günde en fazla iki bireyin kaydı yapıldı. EGG kayıtlarındaki normogastri yüzdesi, dominant frekans ve dominant güç parametrelerini gösteren dalgalar; spektral analiz programı kullanılarak analiz edildi. Kontrol periyodunda kronik sigara içiminin, deney periyodunda ise kronik içicilerde akut sigara içiminin etkisi araştırıldı. Çalışmadan elde edilen verilerin değerlendirilmesinde nonparametrik testlerden MannWhitney U testi kullanıldı. Karşılaştırmalardan elde edilen p değerleri p < 0.05 ise anlamlı olarak değerlendirildi. Bulgular: Kontrol periyodunda kronik sigara içen bireylerin EGG kaydı sonuçları sigara içmeyen bireylerin sonuçlarıyla karşılaştırıldığında sigara içenlerde normogastri yüzdesi, dominant frekans ve dominant güç parametrelerinin her üçünde anlamlı olmayan bir azalma saptandı. Ancak, deney periyodunda kronik içicilerde akut sigara içiminin hem normogastri yüzdesini hem de dominant güç değerini anlamlı olarak azalttığı belirlendi. Sonuç: Çalışmadan elde edilen sonuçlar, sigara içiminin özellikle aktif - akut sigara içiminin gastrik miyoelektriksel aktiviteyi azalttığını göstermiştir.