Yazar "Demirci, Fatih" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 8 / 8
  • Küçük Resim
    Öğe
    Biomechanical and biochemical evaluation of the effect of systemic application of omeprazole on the osseointegration of titanium implants
    (Springer, 2021) Tekin, Samet; Dündar, Serkan; Demirci, Fatih; Bozoğlan, Alihan; Yıldırım, Tuba Talo; Güneş, Nedim; Acıkan, Izzet; Özcan, Erhan Cahit
    Background This study aimed to investigate the effects of systemic omeprazole treatment on the osseointegration of titanium implants. Material and methods After surgical insertion of titanium implants into the metaphyseal part of rats' both right and left tibial bones, the animals were randomly divided into three equal groups: control (n = 8), omeprazole dosage-1 (n = 8) (OME-1), and omeprazole dosage-2 (n = 8) (OME-2) and totally 48 implants were surgically integrated. The rats in the control group received no treatment during the four-week postoperative experimental period. In the OME-1 and OME-2 groups, the rats received omeprazole in doses of 5 and 10 mg/kg, respectively, every 3 days for 4 weeks. After the experimental period, the rats were euthanized. One rat died in each group and the study was completed with seven rats in each group. Blood serum was collected for biochemical analysis, and the implants and surrounding bone tissue were used for biomechanical reverse-torque analysis. In the biomechanical analysis, implants that were not properly placed and were not osseointegrated were excluded from the evaluation. Results One-way analysis of variance and Tukey's honestly significant difference test and Student's t test were used for statistical analysis. The reverse-torque test (control (n = 9), OME-1 (N = 7), and OME-2 (n = 7)) analysis of biochemical parameters (alkaline phosphatase, calcium, phosphorus, aspartate aminotransferase, alanine amino transferase, urea, and creatinine) revealed no significant differences between the groups (control (n = 7), OME-1 (N = 7), and OME-2 (n = 7)) (P > 0.05). Conclusions Omeprazole had no biomechanical or biochemical effects on the osseointegration process of titanium implants.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Color stability of provisional restorative materials in different mouthwash solutions
    (Hindawi Limited, 2022) Değer, Yalçın; Bakır, Metin; Demirci, Fatih; Deveci, Büşra
    Purpose. This study is a comparison of the effects of temporary restorative materials (PRMs) on the color change that occurs due to the use of different mouthwash solutions in two time periods. Material and Methods. One hundred fifty disc-shaped specimens (10 mm × 2 mm) were fabricated with three PRMs chemically polymerized PMMA (Imident-I), chemically polymerized bisacrylic composite resin (Acrytemp-A), and CAD/CAM PMMA-based polymer (TelioCAD-T) according to manufacturers' instruction and using a CAD/CAM milling system (n = 10). CIE L∗a∗b∗ values of specimens were recorded before immersion. Samples were immersed in solutions (Distilled water-DW, Kloroben-CHX, Listerine Advanced White-LAW, Listerine Total Care-TC, and Listerine Zero-TCZ) in two time periods (t1, t2). Color measurements of the samples were made with the help of a spectrophotometer before and after they were removed in mouthwashes (VITA Easyshade V). Results. According to the statistical analysis results, significant differences were observed between the results obtained in our study. The highest roughness values in ΔE1 were seen in A-LAW (1.83) and the lowest in T-DW (0.61). In ΔE2, the highest roughness values were observed in I-LAW (2.70), and the lowest in T-DW (1.05). ΔE values of all obtained groups were found within clinically acceptable limits (ΔE < 3.7). Conclusions. The content of temporary restorative materials, the production technique, the type of mouthwash, and the immersion time of the restoration affect the color stability. Mouthwash with a whitening effect caused the most discoloration. Among the temporary restorative materials, it was the CAD/CAM material that best preserved its color stability.
  • [ X ]
    Öğe
    DİŞHEKİMLİĞİ PRATİĞİNDE EN SIK KULLANILAN 3 FARKLI SERT BESLEME MATERYALİ VE 1 ADET OTO POLİMERİZAN AKRİLİK REZİNİN POLİMERİZASYON DEĞERLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: BİR LABORATUVAR ÇALIŞMASI
    (2015) Yıldız, İsmail; Demirci, Fatih; Aydoğdu, Yıldırım; Güven, Sedat; Agüloğlu, Süleyman; Eratilla, Veysel
    Amaç: Bu çalışmamızda 3 farklı sert besleme materyali ve 1 adet oto polimerizan akrilik rezin arasındaki polimerizasyon özellikleri karşılaştırıldı. Ağız içi ortamı taklit eden bir alet vasıtasıyla, polimerizasyon süresi, polimerizasyon sıcaklığı ve entalpideki değişiklik değerlendirildi. Materyal ve Metot: Çalışmamızda 3 farklı sert besleme materyali (Ufi Gel Hard, Elite Hard Relining, and GC Reline) ve 1 adet oto polimerizan akrilik rezin (SC Self-Cure Acrylic) kullanıldı. Deney Fırat Üniversitesi Fen Fakültesi'nde gerçekleştirildi. Materyallerin analizinde, diferansiyel kalorimetri tarama cihazı (Sapphire-DSC) kullanıldı. Sonuçlar: Polimerizasyon esnasında entalpi değerindeki (p<0.001) ve sıcaklık değerindeki (p<0.05) değişimlerde istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar bulundu. Sertleşme süresi açısından (p>0.05) ise materyaller arasında herhangi bir istatistiksel fark bulunmamıştır. Tartışma: Elite Hard Reline sert besleme materyali bütün kategorilerde en iyi sonuçları göstermiştir. GC Reline sert besleme materyalinin entalpi ve sıcaklık değerlerinde göstermiş olduğu sonuçlar bütün diğer materyallere oranla oldukça yüksek bulunmuştur
  • [ X ]
    Öğe
    Evaluation of stress distribution of a new restorative material and composite resin: a finite-element analysis study
    (Taylor & Francis Ltd, 2017) Dogan, Mehmet Sinan; Demirci, Fatih; Eratilla, Elif; Eratilla, Veysel; Yavuz, Yasemin; Unal, Mehmet
    Glass carbomer cement is a new dental material developed from the traditional glass ionomer cements. It has better mechanical and chemical features when compared to the conventional glass ionomer cements. The purpose of this in silico investigation was to examine the influence of glass carbomer and composite resin materials with class I cavity design on stresses happening in the inlay. Finite-element analysis and three-dimensional modelling were used to examine the stress in the glass carbomer and hybrid composite inlays resulting from a 300-N point load on occlusal surfaces. Two different inlay materials, glass carbomer cement and hybrid composite resin, were evaluated. The maximum von Misses stress values in the composite resin inlays were significantly lower than those in the glass carbomer inlays. The results from this study showed that the resistance of the glass carbomer against the forces was higher than that of the composite resin inlays. The stresses were concentrated mostly at similar regions. The obtained results suggest that glass carbomer may be recommended as a preferred filler restorative material in teeth with much structure loss.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kronik obstrüktif akciğer hastalığı ve periodontal hastalık ilişkisi
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2015) Tanık, Abdulsamet; Demirci, Fatih; Doğan, M. Sinan; Doğru, Arzum Güler
    Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) morbiditesi ve mortalitesi yüksek ve artmakta olan bir hastalıktır. Sigara tüketimine bağlı olarak KOAH tüm dünyada özellikle gelişmekte olan ülkelerde giderek artan bir salgın hastalık haline gelmektedir. Kırk yaşın üstünde, topluma katkıda bulunan erişkin nüfusu etkilemektedir. KOAH zararlı gaz ve partiküllere, özellikle sigara dumanına karşı oluşmuş akciğerlerde hava yollarını, interstisyum ve damar yatağını etkileyen anormal inflamatuvar cevapla karakterize sistemik bir hastalıktır. Birçok çalışmada, KOAH gibi sistemik durumlar periodontitis için bir risk faktörü olduğu saptanmıştır. Bakterilerle yapılan birçok çalışmada, akciğer enfeksiyonu yapan mikroorganizmalar ile oral kavitede yaşayan mikroorganizmanın aynı olduğu ispatlanmıştır. Bu nedenle bu konu ile ilgili, daha uzun süreli, geniş popülasyonlar üzerinde yapılan, klinik mikrobiyolojik ve epidemiyolojik çalışmalara ihtiyaç vardır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Maksilla ve mandibulaya dört farklı açıda yerleştirilmiş implantlara uygulanan zirkonyum altyapılı seramik restorasyonların, farklı kuvvet yönleri altında oluşan değişikliklerin üç boyutlu modelleme ve sonlu elemanlar stres analizi ile değerlendirilmesi
    (Dicle Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, 2015) Demirci, Fatih; Güven, Sedat
    Dental implantlarda ideal stres dağılımının sağlanabilmesi için implantlar üzerine gelen kuvvetler, implantların uzun aksına paralel olması gerekmektedir. Aksi halde aşırı yüklemeye bağlı olarak implantı çevreleyen kemikte rezorpsiyon görülebilir. Ancak ağız içinde başta anatomik faktörler olmak üzere birçok faktörden dolayı, implant yerleşimi her zaman istenen açıda olmayabilir. Oklüzal yüzeylerin eğimli olduğu bu durumlarda, gelen kuvvetler vertikal ve horizontal bileşenlerine ayrılarak her koşulda implantların uzun aksı dışında istenmeyen yüklenmelere neden olur. Özellikle implant ve implant çevresi kemikteki stresin dağılımında; implant materyali, implant tasarımı ve osseointegrasyon etkili olduğu kadar protetik yaklaşım da son derece önemlidir. İmplant destekli sabit protetik restorasyonlarda metal-seramik, zirkonyum-seramik veya tam seramikler, kıymetli metal alaşımları, akrilikler, fiber destekli rezinler gibi birçok materyal kullanılmaktadır. Günümüzde ise mekanik ve estetik özelliklerinden dolayı zirkonyum seramik restorasyonların popülaritesi artmıştır. İmplant destekli sabit protezlerde, alt yapı materyalinin ve tasarımının seçiminde hem hastaların estetik beklentisi hem de fonksiyonel faktörler dikkate alınmalıdır. Protetik olarak uygulanması istenen materyallerin biyomekanik özelliklerinin bilinmesi son derece önemlidir. Dental implant ve implant destekli restorasyonların biyomekanik özelliklerinin incelenmesi ve ayrıca implantların yerleştirilme açısının değerlendirilmesi için, Sonlu elemanlar stres analizi yöntemi kullanılır. Bu yöntem kraniyofasiyal yapıların tedavi öncesi ve sonrasındaki mekaniksel stres dağılımlarını üç boyutlu olarak incelenebilmesine imkan sağlamaktadır. Çalışmamızda invitro olarak; 10 mm uzunluğunda, 2 farklı çapta (3,7 mm, 4,7 mm) dental implantlar; Dik, 15°, 30° ve 45° olmak üzere dört farklı açıda, maksilla ve mandibulaya uygulanarak, toplam 16 adet deney modeli elde edildi. Tüm implantlara abutment ve zirkonyum destekli seramik kuronlar yine sanal ortamda yerleştirildi. Zirkonyum destekli seramik kuronların belirli noktalarından dik ve oblik yönde kuvvet ayrı ayrı uygulanarak, toplam 32 adet çalışma grubu elde edildi. Uygulanan kuvvetler sonucunda implantlarda, zirkonyum alt yapılarda ve feldspatik porselende meydana gelen von Misses stres değerleri, 3 boyutlu sonlu elemanlar stres analiz yöntemi (FEM) kullanılarak incelendi.
  • [ X ]
    Öğe
    Prosthetic treatment in dentinogenesis imperfecta type II: a case report
    (2016) Güven, Sedat; Demirci, Fatih; Koparal, Mahmut; Tanik, Abdulsamet
    INTRODUCTION:Dentinogenesis imperfecta (DI) or hereditary opalescent dentin is an autosomal dominant disorder affecting both primary and permanent dentition. Early diagnosis and treatment of DI is important for normal facial growth and esthetic continuity by preserving occlusion and tooth structure. It also provides psychological motivation by increasing the patient's quality of life. Providing functional dentition in DI patients prevents loss of the vertical dimension, while enabling normal growth of the facial bones and jaw joint.CASE REPORT:A 20-year-old male with DI was referred to our clinic with chewing difficulty and esthetic and speech problems. His brother also had this disease. Oral examination showed the loss of many teeth and the absence of enamel on most of the remaining teeth, causing discoloration and exposing soft dentinal tissue with calcification disorder. Despite widespread attrition of the teeth, pulp chambers were not exposed. The tip of the lower jaw was prominent in the patient's profile. Placing metal-ceramic fixed dentures in the lower jaw and an overdenture prosthesis in the upper jaw improved the patient's psychological state as well as his function, phonation, and esthetics.CONCLUSION:This case report presents the intraoral findings in a patient with DI, including the histopathological findings, and the prosthetic treatment approach and the treatment outcome.
  • [ X ]
    Öğe
    Three-dimensional finite-element analysis of a single implant-supported zirconia framework and its effect on stress distribution in D4 (maxilla) and D2 (mandible) bone quality
    (Taylor & Francis Ltd, 2015) Guven, Sedat; Demirci, Fatih; Yavuz, Izzet; Atalay, Yusuf; Ucan, Musa Can; Asutay, Fatih; Altintas, Eyyup
    The aim of this in-silico study was to compare stress distributions in implants and zirconia frameworks of mandibular and maxillary implant-supported crowns. For comparison, vertical and oblique loading forces were used. Three-dimensional finite-element implant models of a mandibular section of bone (D2) and a maxillary section of bone (D4) with missing second molars and their zirconium-based superstructures were used. Zimmer dental implants of 13 mm in length and 4.7 mm in diameter were modelled. A load of 200 N was applied toward vertical and oblique (30 degrees to the vertical) directions. Maximum and minimum von Mises stress values of the implants and the zirconia framework were calculated. The highest stress value was concentrated in the zirconia framework of the maxillary implant-supported model with the oblique loading force (301.17 MPa). The lowest stress value was concentrated in the mandibular implant-supported model. And the stress values in the maxilla were higher than in the mandible. The maxilla (D4) showed higher stress values than in the mandible (D2), because the trabecular bone is weaker and less resistant to deformation than the cortical bone. Stress values with oblique loading forces were higher than with vertical loading forces. Because of the high Young's modulus of zirconia (low elastic properties), zirconia frameworks showed higher stress values than the implants.