Yazar "Demir, Sebahattin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Improved Outcomes in Distal Tibial Non-Union: A Retrospective Study of 8 Patients Treated with Distal Tibial Nail and Screw Fixation
    (Int Scientific Information, Inc, 2023) Alemdar, Celil; Ulus, Sait Anil; Atic, Ramazan; Demir, Sebahattin; Topal, Ilknur; Sayar, Safak
    Background: Non-union of distal tibia fractures is a challenge in orthopedic surgery and can be due to open fractures, osteopenia, infection, or failure of surgical devices. This retrospective study aimed to describe 8 patients with non-union of distal tibial fractures treated with distal tibial nail and screw fixation.Material/Methods: According to the Gustilo-Anderson classification, 3 patients had type 2 open fractures, 1 had a type 3 open fracture, 1 had a type 1 open fracture, and 3 had closed fractures. The Association of Osteosynthesis AO classified 4 patients as A2, 2 as B2, and 2 as C2. Seven patients received distal supporting bolt-locking-screw nails (DSBLS) and 1 received DSBLS nail and plate in their most recent operation. Clinical outcomes were evaluated with American Orthopaedic Foot and Ankle Society (AOFAS) and Olerud-Molander scores.Results: All 8 patients were male, with a mean age of 35.5 +/- 14.6 years. Six patients had atrophic non-union, 1 had hypertrophic non-union, and 1 had infected non-union. Union was achieved in all patients. The average union time was 25.1 (range, 12-60) months, and the follow-up duration was 3.6 (range, 2-6) years. The mean Olerud-Molander score was 92.5 (range 85-100), and the mean AOFAS score was 91.2 (range, 85-100). There was no evidence of rotational deformity or shortening.Conclusions: Distal tibial non-unions benefit from nails with DSBLS system due to their excellent biomechanical properties. These nails facilitate union and allow patients to bear weight early in the postoperative period, enabling a quicker return to normal activities.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tibia distal diafiz kırıklarının distal bolt kilitlemeli (DSBLs) intramedüller çivi ile kilitli plak karşılaştırılması
    (Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2019) Demir, Sebahattin; Atiç, Ramazan
    Giriş ve Amaç: Bu çalışmada; Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi kliniğinde 2011 ile 2017 tarihleri arasında takip edilen tibia distal diafiz kırıklı hastalara yapılan kilitli plak vidalama ile bolt kitlemeli çivilerin klinik ve radyolojik olarak karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve Metod: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi Kliniğinde, 2011 ve 2017 tarihleri arasında tibia distal diafiz kırıklarıile hastanemize başvuran ve takip süresi en az 12 ay olan 40 hasta çalışmaya dahil edilip retrospektif incelendi. Çalışmamızda20 hasta Kilitli plak vidalama ve 20 hasta Bolt kitlemeli intramedüller çivi (DSBLs)gruplarına ayırılarak incelemeye dahil edildi.Kırık tiplerini belirlemek için OTA/AO ve açık kırıklarda gustilo anderson sınıflama sistemi kullanıldı. Hastaların fonksiyonel sonuçları AOFAS skorlama sistemi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular:Çalışmamızda hastaların 13'ünün kadın, 27'sinin de erkek olduğu görüldü. Erkek hastaların %70'inin çivi tedavisi, %65'inin de plak tedavisi gördüğü görüldü. Hastaların yaş ortalamasına bakıldığında çivi tedavisi gören hastaların yaş ortalamasının 34.85 (18-74) yıl, plak tedavisi gören hastaların ise yaş ortalamasının 39.85 (18-68) yıl olduğu görüldü. Çivi tedavisi ve plak tedavisi gören hasta grupları ile yaş ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görüldü (p>0.05).Araştırmada çivi tedavisi gören hastaların %30'unun ve plak tedavisi görenlerin %35'ininaraç dışı trafik kazası (ADTK) sonucu yaralandıkları, çivi tedavisi gören grubun %20'sinin ve plak tedavisi grubun %30'unun da basit düşme ile yaralandıkları görüldü. Çivi tedavisi ve plak tedavisi gören hasta grupları ile Gustilo Anderson kırık sınıflaması arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görüldü (p<0.05). Gustilo anderson Tip-II (n=8) ve Kapalı (n=7) kırık olan hastalara çivi tedavisi daha çok uygulanırken, plak tedavisi gören olguların çoğu kapalı (n=15) kırık türüne sahiptir. Çivi tedavisi grubunun radyolojik AP grafilerinde ki açılanma değerinin ortalaması 4.13° (1-13) iken Plak tedavisi için bu değer 2.94°(1-8)'dir.Lateral grafileride ki açılanma değeri hastaların tedavi yöntemine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir (p<0.05). Lateral grafideki açılanma ortalaması çivi tedavisi görenlerde 1.50° (1-3) iken plak tedavisi görenlerde 3.12° (1-11)'dir. Radyoloji tam kaynama süresi uygulanan tedavi yöntemine göre anlamlı farklılık göstermiştir (p<0.05). Tam kaynama süresi ortalaması plak tedavisi gören hastalarda 32.60±6.90 (24-56), çivi tedavisi uygulanmış hastalarda 29.00±9.87(20-52) olduğu görüldü. Tam kaynama süresi ile plak tedavisi ve çivi tedavisi görenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görüldü (p<0.05). Tam yük verme süresi çivi tedavisi gören hastalarda7.70±2.34(6-16) hafta iken plak tedavisi görmüş hastalarda23.00±6.85(16-44) hafta olarak görüldü. Tam yük verme süresi ile plak tedavisi ve çivi tedavisi görenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görüldü (p<0.01). Tam yük verme süresi çivi tedavisi uygulanan hastalarda daha kısadır. Hastaların ortalama AOFAS skoru ortalaması plak tedavisi gören hastalarda 93.45±6.01 (84-100), çivi tedavisi uygulanmış hastalarda91.00±9.12 (70-100) olduğu görüldü. Sonuçlar:Tibia distal diafiz kırıklarında yeni geliştirilmiş DSBLs kilitlemeli intramedüller çiviler de kilitli plaklar kadar iyi sonuçlar vermektedir. Yük verme ve kaynama süreleri bakımından daha üstün olması immobilizayona bağlı görülebilen komplikasyonları azaltabilir.