Yazar "Coşkun, Yüksel" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 26
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Additional records of Suncus etruscus (Savi, 1822) (mammalia: Soricidae) from southeastern Anatolia, Turkey(2013) Kaya, Alaettin; Coşkun, YükselEtrüsk sivrifaresi, Suncus etruscus özellikle batı ve güney Anadolu bölgelerinde kaydedilmiştir.Güneydoğu Anadolu bölgesinin farklı lokalitelerinden toplanan, çeşitli baykuş A sio otus, Athenenoctua, Bubo bubo ve Tyto albaya ait peletler incelenmiştir. Kalıntılar içerisinde % 1.03 oranındaSuncus etruscus türüne rastlanmıştır. Ayrıca Diyarbakır yakınında Karacadağdan bir canlı örnek eldeedilmiştir. Bu çalışmanın bulguları Güneydoğu Anadolu bölgesi için yeni kayıttır.Öğe Chromosomal forms of the mole rat, nannospalax nehringi (satunin, 1898), from the van lake basin in eastern turkey: (Mammalia: Rodentia)(2009) Coşkun, Yüksel; Kaya, Alaettin; Yürümez, GökhanTwo different chromosomal forms of the Mole Rat, Nannospalax nehringi (Satunin, 1898), have been found in the Van Basin, Eastern Turkey: a population around the city of Van with 2n=48, NF=72 and NFa=68, and a population around the city of Bitlis with 2n=54, NF=74 and NFa=70. Both populations are confined to well-defined distribution areas. While both populations are separated in the south by Mt Süphan, an extinct volcano over 4000 m high, there is no geographic barrier between both populations in the north, and there seems to be a secondary contact zone. The Van population constitutes a new chromosomal form of Mole Rat in Turkey, and could be regarded as a sibling species. However, no taxomomic decision is taken until more evidence on the evolution of these forms has become available.Öğe Çizgili İshakkuşu Otus brucei (Hume 1872) peletlerindeki küçük memeli hayvan kalıntıları(Bitlis Eren Üniversitesi, 2018) Kaya, Alaettin; Seçkin, Seven; Koçkaya, Mustafa; Musaoğlu, Işıl Coşkun; Coşkun, YükselGüneydoğu Anadolu, Şanlıurfa Birecik’ten toplanmış, Çizgili İshakkuşu (Otus brucei)’na ait 26 pelet içerisinde31 memeli hayvan kalıntısı incelenmiştir. İki memeli ordosuna ait beş türe (Soricomorpha: Crocidura suaveolens,ve Rodentia: Microtus guentheri, Mus sp., Meriones tristrami, Cricetulus migratorius) ait kalıntılar tespitedilmiştir. Her pelette ortalama 1,85 memeli hayvan kalıntısı bulunmuştur. Pellet içinde tespit edilen memelikalıntılarını % 87,1 oranında kemirgenler oluştururken %12,9’unu böcekçil memeli kalıntıları meydanagetirmektedir. Ev faresi Mus sp, ve Cricetulus migratorius’un, kalıntılar içerisinde aynı oranda %29,03 ile en bolbulunan türler oldukları tespit edilmiştir.Öğe Diyarbakır Meriones tristrami Thomas, 1892 (Rodentia: Gerbillidae) örnekleinin morfolojik özellikleri(1999) Coşkun, YükselDiyarbakır il sınırları içerisinde toplanan 26 Meriones tristrami Thomas, 1892 örneğinin morfolojik özellikleri üzerinde çalışıldı. Morfolojik karakterler ve bunlara ait ölçüler literatür bilgileri ile karşılaştırıldı. Sonuçlar Diyarbakır il sınırları içerisinde Meriones tristrami Thomas. 1892 türünün yaşadığını göstermektedir. Örnekler Dicle Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümünde korunmaktadır.Öğe Diyarbakır’da bulunan Pipistrellus kuhlii (Kuhl, 1817) (Chiroptera: Vespertilionidae) türünün morfolojik ve karyolojik özellikleri(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2022) Karakoyun, Zozan; Coşkun, YükselDiyarbakır'ın Eğil yöresinden farklı iki lokaliteden toplanan 11 (10♀♀, 1♂♂) Pipistrellus kuhlii örneğinin morfolojik ve karyolojik özellikleri incelenmiştir. Morfolojik karakterler, ölçüler ve karyolojik özellikler daha önce yayınlanmış çalışmalarla karşılaştırılmıştır. Diploid kromozom sayısı 2n = 44, kromozom kol sayısı NF = 54 ve otozomal kromozom kol sayısı NFa =50'dir. X kromozomu orta büyüklükte metasentrik, Y kromozomu nokta şeklinde olup, son akrosentrik kromozom çiftlerinden daha küçüktür. Bu karşılaştırmalı çalışma sonucunda, tragus ve üst diş özellikleri dışında diğer morfolojik ve karyolojik özellikler Türkiye'deki Pipistrellus kuhlii özelliklerine sahiptir.Öğe Effects of hypoxia on the mRNA expressions of TRAIL-mediated cell death related genes in hypoxia-tolerant rodent (Nannospalax nehringi) and some characteristics of these proteins(Inst Bioloska Istrazivanja Sinisa Stankovic, 2021) Yıldız, Barış; Kamiloğlu, Nadide Nabil; Öziç, Cem; Coşkun, YükselThe aim of the present study was to determine the mRNA expression profiles of TRAIL-mediated cell death related genes of the hypoxia-tolerant rodent Nannospalax nehringi under hypoxia. The nucleotide and amino acid sequences of these genes were identified. Captured Nannospalax nehringi were randomly divided into normoxia and hypoxia groups. The hypoxia group was exposed to a 7% O-2 + 93% N-2 gas mixture for 52 h, while animals in the normoxia group were housed under normoxic conditions. Total RNAs were isolated from brain and lung tissues. The cIAP-1, cIAP-2, XIAP, DcR1, DcR2, FLIP and OPG genes were PCR amplified, and the cIAP-1, cIAP-2, XIAP, OPG, TRAIL and FLIP genes were sequenced. Sequenced genes were translated into amino acid sequences and compared with reliable sequences of closely similar species. The genes in the brain were regulated for protection against hypoxia; however, the genes in the lung were regulated differently. Many mutations and insertions were observed on the conserved regions of the cIAP-1, cIAP-2, XIAP, OPG and TRAIL genes in N. nehringi. We propose that these gene mutations and insertions contribute to the anti-hypoxic properties of N. nehringiÖğe The effects of severe hypoxia on nitric oxide parameters ihypoxia-tolerant rodent: Nannospalax nehringi(Veteriner Fakultesi Dergis, 2019) Yıldız, Barış; Kamiloǧlu, Nadide Nabil; Öǧün, Metin; Öziç, Cem; Merhan, Oğuz; Mecit, Tarık; Coşkun, YükselBlind mole rats (BMRs) are solitary rodents which are tolerant to severe hypoxia. The aim of this study is to reveal the changes in nitric oxide (NO) and nitric oxide enzymes (NOS), which are involved in many physiological and pathological processes related with hypoxia, in BMRs under severe hypoxia. For this purpose, 12 subadult (11-15 moths) male Nannospalax nehringi were captured in Kars location. Captured BMRs were divided into two groups as Normoxic (NG) and Hypoxic (HG) randomly (n=6). NG were kept in completely dark, normoxic conditions for 52 h. HG were kept inside completely dark glovebox chamber with 7% oxygen flow for 52 h. After experimental protocol, NG were sacrificed under normoxic conditions and HG were sacrificed inside glovebox chamber with 7% oxygen. NO, iNOS, eNOS, nNOS and MDA levels of plasm and homogenized tissue samples were detected spectrophotometrically. All parameters of each sample were found to be high in HG compared to NG. But especially, NO was high in the lung tissues of HG. Additionally eNOS level of the kidney, liver and lung, iNOS levels of the liver and eNOS, and nNOS levels of the brain were found to be markedly high. Consequently, our data on NO and NOS enzyme production in Nannospalax nehringi tissues under hypoxia are compatible with the data obtained from other animals, but it contains differences in some points. We believe that these differences are different evolutionary adaptations of BMRs to hypoxia..Öğe Erzurum’dan toplanan kulaklı orman baykuşu (Asio otus) peletlerinde memeli hayvan türleri(Bitlis Eren Üniversitesi, 2021) Coşkun, Yüksel; Kaya, AlaettinErzurum'da toplanmış, Kulaklı Orman Baykuşu (Asio otus)'na ait 134 pelet içerisinde 205 memeli hayvan kalıntısı incelenmiştir. Her pelette ortalama 1,42 memeli hayvan kalıntısı bulunmuştur. Rodentia ordosundan Microtus guentheri, Microtus sp., Cricetulus migratorius, Meriones sp., Apodemus sp ve Mesocricetus brandti türlerine ait kalıntılar tespit edilmiştir. Microtus guentheri % 68,5 oran ile en sık görülen memeli türü olduğu tespit edilmiştir.Öğe Geomorphometric differences in shape and size of the cranium and mandible among three cytotypes of Nannospalax nehringi (Satunin, 1898) (Rodentia: Spalacidae) from East Anatolia(Elsevier GMBH, 2022) Kaya, Alaettin; Coşkun, YükselThis study investigated three cytotypes of Nannospalax nehringi collected from the East Anatolian Region. The cranium and mandible of 42 specimens from 15 localities were analyzed by a landmark-based geometric morphometric method. The results of the Procrustes ANOVA showed that all cytotypes were different aspect of cranial size (F = 4.34, P = 0.0201), shape (F = 5.29, P < 0.0001), and mandible shape (F = 3.94, P < 0.0001). The sex of cytotypes had differences only for cranium shape (F = 1.58, P = 0.0039) but had no size differences for cranium and mandible. CV and DF analysis revealed that all cytotypes separated significantly, both cranially and mandibularly. Cytotypes 48/68 and 48/72 were more discrete in terms of mandibular shape but were closer cranially. The reason behindwhy the mandible is more distinctive may be related to the fact that the cranium and mandible partly evolved separately and/ or were affected at different levels by ecological factors in the Spalacidae. (c) 2022 Elsevier GmbH. All rights reserved.Öğe Iğdır yöresinde yaşayan kör farelerin (Nannospalax) (Rodentia: Spalacidae) karyolojik özellikleri(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013) Coşkun, Yüksel; Kaya, AlaettinBu çalışmada Iğdır yöresinde Tuzluca ilçesi, Gaziler-Kazkoparan Köyü'nden toplanan altı (2 ??, 4 ??) Körfare (Nannospalax) örneğinin karyolojik özellikleri araştırılmıştır. Örneklerin femurlarından alınan kemik ili- ğinden yapılan kromozom preparatlarından karyotipleri hazırlanmıştır. Elde edilen bulgular bu türün daha önce yapılan çalışmalardaki karyotipleriyle karşılaştırılmıştır. Örneklere ait post, baş iskeleti ve kromozom preparatları Dicle Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümünde korunmaktadır. Yapılan analizler sonucunda, Iğdır yöresi Nannospalax örneklerinde diploid kromozom sayısı 2n = 48; temel kromozom kol sayısı NF= 68 ve otozomal kol sayısı NFa = 64 olarak belirlenmiştir. Sonuçlar, Iğdır yöresinde de Nannospalax cinsinin bir kromozomal formunun yaşadığını göstermektedir. Iğdır civarında daha fazla sayıda örnek üzerinde karyolojik çalışmalar sürdürülmelidir.Öğe Mammalian remains in the pellets of long-eared owls (Asio otus) in Diyarbakır province(2006) Seçkin, Seven; Coşkun, YükselBu çalışma Diyarbakır'ın kuzeydoğusundaki (40° 12' D, 37° 55' K) Dicle Üniversitesi Kampus Arazisi içinde farklı iki bölgeden toplanan kulaklı orman baykuşuna ait peletler üzerinde gerçekleştirildi. Peletler 2000-2001 yıllarında Temmuzdan Hazirana kadar aylık periyotlarla toplandı ve 211-adet pelet içinde 310 adet av hayvanı kalıntısı tespit edildi. Pelet birikintilerinin büyük kısmını küçük memeliler oluşturmaktadır. İki ordoya ait 8 memeli türü (insectivora: Crocidura suaveolens, ve Rodentia: Microtus guentheri, Microtus sp., Mus musculus, Meriones tristrami, Cricetus cricetus, Rattus rattus, Nannospalax ehrenbergi) Asio otus peletlerinde tanımlandı. Rodentia % 95,48 oranla dominant bulundu. Besinlerin büyük bir kısmını memelilerin, özellikle Microtinler, oluşturduğu tespit edildi. Microtus guentheri peletlerde oldukça önemli yer tutmakta olup % 71,29 oranıyla en sık rastlanan türdür. Bu bölgede Crocidura türlerinin canlı örnekleri yakalanamadı veya gözlemlenemedi, ancak bunların kalıntılarına peletler içerisinde rastlanması, kulaklı orman baykuşunun peletlerinin küçük memelilerin tespitinde önemli bir araç olduğunu göstermektedir.Öğe Morphological and karyological characterics of Nannospalax ehrenbergi (Nehring, 1898) (Rodentia:Spalacidae) from Hatay Province,Turkey(2004) Coşkun, YükselHatay bölgesinden 11 farklı lokaliteden toplanan 31 Nannospalax ehrenbergi örneği üzerinde ayrıntılı olarak morfolojik özellikleri çalışılmıştır. Bazı taksonomik özellikleri, dış vücut ve baş iskeleti ölçüleri araştırılmıştır. Örneklerden elde edilen bilgiler literatür bilgileri ve bu türün dağılış gösterdiği Türkiye, israil, Mısır ve Ürdün'den toplanan 16 farklı lokalite örnekleriyle karşılaştırılmıştır. Yayladağ populasyonunun diploid kromozom sayısı 2n = 48, kromozomal kol sayısı NF = 74 ve otozomal kol sayısı NFa = 70 iken diğer Hatay populasyonlarında 2n = 52, kromozomal kol sayısı NF = 74, ve otozomal kol sayısı NFa = 70' tir. Sonuçlar bu bölge Körfare'lerinin diğer populasyonlardan farklı morfolojik ve karyolojik özelliklere sahip olduklarını göstermektedir.Öğe Morphological Properties of Nannospalax (Rodentia: Spalacidae) Distributed in North-Iraq(2016) Kaya, Alaettin; Coşkun, Yüksel; Hamad, Zaitoon AhmadThe materials of 11 specimens of mole-rats (Nannospalax) were collected from three different localities in North Iraq. The specimens were studied in respect to their morphological characteristics in detail. Some taxonomic peculiarities and measurements of body and skull have been investigated. The data obtained from the specimens were compared with the results of the previously published accounts. The results show that morphological peculiarities between the studied populations in North Iraq show great similarities. We therefore conclude that the North Iraqi population can be morphologically classified as Nannospalax ehrenbergi.Öğe Morphological Properties of Nannospalax Rodentia: Spalacidae Distributed in North-Iraq ?(Hacettepe Üniversitesi, 2016) Coşkun, Yüksel; Hamad, Zaitoon Ahmad; Kaya, AlaettinThe materials of 11 specimens of mole-rats Nannospalax were collected from three different localities in North Iraq. The specimens were studied in respect to their morphological characteristics in detail. Some taxonomic peculiarities and measurements of body and skull have been investigated. The data obtained from the specimens were compared with the results of the previously published accounts. The results show that morphological peculiarities between the studied populations in North Iraq show great similarities. We therefore conclude that the North Iraqi population can be morphologically classified as Nannospalax ehrenbergi.Öğe A new species of mole rat, nannospalax munzuri sp. N., and the karyotype of nannospalax tuncelicus (coşkun, 1996) (rodentia: Spalacidae) in Eastern Anatolia(2004) Coşkun, YükselTwo different forms of Nannospalax have been found in the central part of eastern Anatolia. The one has a karyotype of 2n = 54, NF = 74, and NFa = 70, and was found in the Bingöl, Elazığ and Tunceli provinces. Their karyotypes consist of 9 of pairs metacentric and submetacentric autosomes and of 17 pairs of acrocentric autosomes. The X chromosomes are largesized submetacentrics and the Y chromosomes are small acrocentrics. This form corresponds to the description of Nannospalax tuncelicus (Coşkun, 1996). The second form is morphologically and karyologically clearly distinct. The parietals are trapezoid (not square-shaped as in N. tuncelicus), palatal foramina are large and situated in a deep groove (not minute and situated in a shallow groove as in N. tuncelicus), and the upper molars have only one root (not three as in N. tuncelicus). The karyotype of this form is 2n = 58, NF = 68, NFa = 64, and the autosomal set has 4 pairs of biarmed and 24 pairs of acrocentric chromosomes. The X chromosomes are small and biarmed, and the Y chromosomes are small acrocentrics. This form is described as a new species, Nannospalax munzuri sp.n.Öğe Observations on the mole vole, Ellobius lutescens Thomas 1897, (Mammalia: Rodentia) in Turkey(2003) Coşkun, Yüksel; Ulutürk, ServetDoğu Anadolu'da Ellobius cinsinin yalnızca Ellobius lutescens türü yaşar. Bunlar önemli derecede yeraltı yaşamına uyum sağlamışlardır. Türkiye'deki bu türün ekolojik özellikleri, populasyon yapısı veya ayrıntılı dağılışı hakkında bilgi yoktur. Bilgiler, 12 farklı lokaliteden toplanan 42 örnek üzerinde yapılan arazi çalışmaları ve laboratuvar gözlemlerinden elde edildi. Dağılım alanı; kuzeyde Muradiye'nin 8 km kuzeyi, doğu sınırı Türkiye'nin dışındadır. Güneyde Çatak'ın 32 km kuzeyi, batıda Uysal'ın 5-6 km doğusu ve güneydoğuda Yüksekova'dır. Bunların tünel sistemleri çok karmaşıktır ve tipik bir galeri sistemi bulunmaz. Tünellerin dikey ve yatay çapı sırasıyla 5-8 ve 6-9 cm'dir. Aile grupları halinde yaşarlar. Yaşam alanları yaklaşık 12x9 'dir, ancak bu besin bolluğuna bağlı olarak değişir. Her çeşit bitkisel besinleri yerler. Bir birey günde 79.66 gr besin tüketir. Hayvanın ağırlığı ile tükettiği besin miktarı arasında doğrusal bir ilişki vardır (r= 0.63). Yılda en az iki defa, 2-4 yavru doğururlar. Türkiye'de bu türün nesli tehlike altında değildir.Öğe On distribution, morphology and biology of the mole vole, ellobius lutescens thomas, 1897 (mammalia: rodentia) in eastern turkey(2001) Coşkun, YükselEllobius lutescens reaches the western limit of its distribution in Turkey, and is confined there to a relatively small area in the eastern part of the country near the borders with Iran and Iraq, from where new records are provided (Hakkari: Yüksekova). The species lives in family groups and excavates underground tunnels by scratching the soil with the incisors and pushing the loosened soil behind the body with the fore and hind limbs. Mole Voles are vegetarian and forage in underground burrow systems. They feed primarily on large subterranean edible parts of plants. Both sexes have an apparently identical karyotype (2n = 17, NF = 34). The karyotype consists of 8 pairs of biarmed autosomes and a single small submetacentric chromosome. Both sexes have the chromosome constitution XO. Some biological and morphological peculiarities are discussed.Öğe Reproduction, postnatal development, and social behavior of Ellobius lutescens Tomas, 1897 (Mammalia: Rodentia) in captivity(2015) Kaya, Alaettin; Coşkun, YükselThe reproduction, postnatal development, and social behaviors of the Transcaucasian mole vole (Ellobius lutescens) werestudied in the laboratory in 2012/2013. Te collected voles were kept in glass cages in captivity conditions and observations were madethroughout the year. The litter size, gestation period, neonate weight, eye-opening, weaning, and earliest sexual maturity age wereobserved. Pups were born with nipple-seizing incisors . Tese incisors were diferent from those of adults. Te molars and normalincisor eruption appeared afer 19 21 days. Females have three pairs of nipples. The adult females were bigger in size than the males, yetthe males consumed more food than the females. Isolated individuals consumed more food than did the paired animals.Öğe Review of unique odd chromosome-numbered underground rodent species ofthe Palearctic region: Ellobius lutescens Thomas 1897 (Rodentia: Cricetidae)(2016) Coşkun, YükselA review of the species within the genus Ellobius from Turkey is provided. The Transcaucasian mole vole, Ellobius lutescens, is the westernmost representative of the genus and among the most enigmatic and yet most neglected of the Palearctic placental mammals. Currently, its distribution is thought to be restricted to eastern Anatolia. The Transcaucasian mole voles inhabit a wide variety of habitats across this distribution area in semiarid or grassland territories and high-elevation cultivated fields. The speciesdistribution, feeding ecology, population structure, behavior, reproduction, genetics, and fossil records are reviewed here for Turkey. This paper brings together information published during the last century in books and scientific papers. Future research needs to include collation of further data on population dynamics, maximum length of the breeding season, reliable abundance estimates, and studies of distribution and migration. Other areas worthy of investigation are the identification of wintering areas, acquisition of up-to-date data on reproduction and mortality, and investigations into the consequences of environmental changes for the species.Öğe Small mammals in the diet of the long-eared owl, asio otus, from diyarbakır, turkey(2005) Coşkun, Yüksel; Seçkin, Seven[No abstract available]
