Yazar "Bala, Sabahattin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bir eğitim kurumu olarak Şark Medreseleri: Mardin yöresi örneği(Dicle Üniversitesi, 2012) Bala, SabahattinÖZET BALA, Sabahattin, Bir Eğitim Kurumu Olarak ?ark Medreseleri (Mardin Yöresi Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Danı?man, Doç Dr Talip ATALAY, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri (Din Sosyolojisi) Anabilim Dalı, Diyarbakır, 2012. Ara?tırmada, Doğu-Güneydoğu Medreseleri?nin bir eğitim kurumu olarak niteliği tespit edilmeye çalı?ılmı?tır. Buna göre ara?tırmada, söz konusu medreselerin terminolojik tanımları, kurumsal yapıları, idari organizasyonları, fiziki/bina yapıları, ekonomik kaynakları, günlük i?leri, tatil günleri, sosyal aktiviteleri, eğitim-öğretim amaçları, eğitim-öğretimin temel unsurları olan eğitimcileri, öğrencileri, müfredatı ve okutulan eserleri, ders öğretim/öğrenim yöntem ve teknikleri, eğitim-öğretim dilleri, eğitim-öğretim süresi, mezuniyet törenleri ve medreselerin toplum ile ili?kileri gibi konular üzerinde durulmu?tur. 2010-2011 yılları arasında, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde faaliyet gösteren medreselerin evreni olu?turduğu ara?tırmada, örneklem alanı olarak Mardin il, ilçe merkez ve kırsalında aktif olarak faaliyet gösteren medreselerden, „maksimum çe?itlilik örneklemesi? yöntemine göre tespit edilen ve kendileriyle görü?me talebine olumlu yanıt veren 8 medrese ele alınmı?tır. Ara?tırma sürecinde, ara?tırmanın inandırıcılık, aktarılabilirlik, tutarlık ve teyit edilebilirlik gibi özelliklerinin sağlanması için; örneklem çe?itlemesi, uzun süreli etkile?im, görü?me, gözlem, derinlik odaklı veri toplama, betimsel analiz ve katılımcı teyidi gibi yöntemler kullanılmı?tır. Ayrıca görü?melerin yapıldığı medreselerdeki 162 öğrenciye, kendilerine ve medrese kurumuna dair sorular içeren bir anket uygulanmı?; anket verilerinin çözümlenmesinde SPSS programı ile deskriptif-frekans analizi, çoklu kar?ıla?tırma testi ve ili?ki testi kullanılmı?tır. Anahtar Kelimeler: Din, Sosyoloji, Eğitim, Medrese, Osmanlı, ?ark, Doğu, Güneydoğu. IV ABSTRACT BALA, Sabahattin, The eastern Madrasas as Educational Institution (An example of Mardin District) Post Graduate Thesis, Advisor, Assoc. Doç.. Dr. Talip ATALAY, The Institute of Social Sciences, Faculty of Religious Studies, The Department of Philosophy and Religion (Sociology of Religion ), Diyarbakır, 2012. In this research the quality of Eastern and Southeastern Madrasas as an educational institution has been tried to be identified.The research has focused not only on the terminological definitions, physical / building structures, economical funds, daily routines, holidays, social activities, academic goals of the madrasas but also on the main factors of education such as teachers and students, curriculum, the studied books, teaching method and techniques, medium of instruction, academic year, graduation ceremonies and the relationship between the society and madrasas. The madrasas which had been in service during 2010 and 2011, in the Eastern and Southeastern Anatolia Regions consist the population of this research. As a sample, eight of the madrasas which are still active in Mardin province, city center and suburbs were determined according to the maximum variety sampling method and they confirmed the meeting request. During the research methods such as sample diversity, long term interaction, conversation, observation, detailed data gathering, descriptive analysis and participant confirmation had been used to provide the features like conclusiveness, alienism, cohesion and confirmation of the research. Also, a survey consisting of the questions related to madrasas and themselves, had been applied to 162 students in the madrasas that were in question. For the assessment of the survey datas, Statistical Package for Social Sciences, descriptive frequency analysis , multiple comparison test and relevancy test were used. Key Words: Religion, Sociology, Education, Madrasa, Ottoman, Orient,Öğe Seçmeli ''Temel Dini Bilgiler'' derslerindeki dini anlayış ve dünya görüşü(Mehmet BAHÇEKAPILI, 2020) Bala, Sabahattin; Işıkdoğan, DavutAraştırmada, seçmeli Temel Dini Bilgiler (İslam) dersi konu edilmiş, derse ait kitaplarda öğretime konu edilen dini anlayışın tespiti amaçlanmıştır. Bu bağlamda kitaplarda yer bulan içeriğin, ele alınan konular itibariyle temel çerçevesi belirlenmiş, öğretimi hedeflenen dini anlayışın bir dünya görüşü olarak temel felsefesi analiz edilmiştir. Araştırmada nitel içerik analizi yöntemi kullanılmış ve kitap içerikleri, önceden belirlenen kategoriler, temalar ve kavramlar dikkate alınarak taranmıştır. Araştırma bulgularına göre içerikte, yeni bir öğrenme alanı olarak İslam hukuku da yer almış, DKAB ders içeriklerine kıyasla birçok yeni konuya yer verilmiş, kazanımlar açısından tasdik ve amel boyutlarına ağırlık verilmiş, ibadetlerin öğretiminde şekil-mana dengesi sağlanmıştır. Diğer yandan derse ait içerikte yer bulan dini anlayışın akıldan ziyade, birer bilgi kaynağı olarak vahyi, sünneti ve geleneği öncelediği, vahiy ve sünnete dayandırılan bir Allah, evren/varlık ve insan anlayışı sergilediği, dünya hayatına nispetle Ahiret hayatını ön plana çıkardığı ve insan davranışlarının merkezine Allah rızasını yerleştirdiği, bireysellikten çok toplumsallığı öncelediği, belirli bir İslami toplum modeli önerdiği ve nihayet modern dini çoğulculuk anlayışları karşısında mutlak tek hakikat anlayışını sergilediği tespit edilmiştir. Bütün bu nitelikleriyle Temel Dini Bilgiler dersine ait dini anlayışın, Cumhuriyet tarihi boyunca sergilenen din eğitimi politikalarından önemli oranda farklılaşarak Kur’an ve sünnet merkezli bir içerik inşa ettiği anlaşılmıştır.Öğe Seçmeli derslere gelinen süreçte Türkiye'de din eğitimi politikalarında paradigma değişimi (Temel dini bilgiler dersi örneği)(Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2020) Bala, Sabahattin; Işıkdoğan, DavutBu araştırmada, Türkiye'nin din eğitimi politikalarında yeni bir yönelim ve uygulama alanı olarak seçmeli din derslerinin temel nitelikleri konu edilmiştir. Bununla birlikte seçmeli din derslerinin temel niteliklerini daha sağlıklı bir zeminde analiz ve tespite katkı sunacağı düşünülen, tarihsel ve ideolojik arka plan da araştırmaya konu edilmiştir. Bu çerçevede araştırmada, Cumhuriyet tarihi içerisinde ortaya konulan din ve din eğitimi politikaları, süreç içerisinde işe koşulan din derslerinde ön plana çıkan temel hususlar, DKAB dersleri ile ilgili tartışma alanları ve nihayet seçmeli din derslerine yönelik toplumsal beklentiler, ilgili literatür üzerinden ortaya konulmuştur. Seçmeli din derslerinin temel niteliklerini tespite yönelik analizde, Temel Dini Bilgiler dersi örneklem alanı olarak belirlenmiş, derse ait içerik, nitel içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiş ve elde edilen bulgular, belirlenen kategoriler içerisinde değerlendirilmiştir. Sonuç olarak değişen din eğitimi politikaları çerçevesinde Seçmeli din derslerinde, DKAB derslerine nispeten yeni bir dini anlayışla, Kur'an ve Sünneti merkeze alarak belirli bir dünya görüşünün öğretime konu edildiği, birçok yeni konuya yer verildiği ve bütün bu yönleriyle derslerin, toplumsal beklentileri önemli oranda karşıladığı tespit edilmiştir.Öğe SEÇMELİ “TEMEL DİNİ BİLGİLER” DERSLERİNDEKİ DİNİ ANLAYIŞ ve DÜNYA GÖRÜŞÜ(2020) Işıkdoğan, Davut; Bala, SabahattinAraştırmada, seçmeli Temel Dini Bilgiler (İslam) dersi konu edilmiş, derse ait kitaplarda öğretime konu edilen dini anlayışın tespiti amaçlanmıştır. Bu bağlamda kitaplarda yer bulan içeriğin, ele alınan konular itibariyle temel çerçevesi belirlenmiş, öğretimi hedeflenen dini anlayışın bir dünya görüşü olarak temel felsefesi analiz edilmiştir. Araştırmada nitel içerik analizi yöntemi kullanılmış ve kitap içerikleri, önceden belirlenen kategoriler, temalar ve kavramlar dikkate alınarak taranmıştır. Araştırma bulgularına göre içerikte, yeni bir öğrenme alanı olarak İslam hukuku da yer almış, DKAB ders içeriklerine kıyasla birçok yeni konuya yer verilmiş, kazanımlar açısından tasdik ve amel boyutlarına ağırlık verilmiş, ibadetlerin öğretiminde şekil-mana dengesi sağlanmıştır. Diğer yandan derse ait içerikte yer bulan dini anlayışın akıldan ziyade, birer bilgi kaynağı olarak vahyi, sünneti ve geleneği öncelediği, vahiy ve sünnete dayandırılan bir Allah, evren/varlık ve insan anlayışı sergilediği, dünya hayatına nispetle Ahiret hayatını ön plana çıkardığı ve insan davranışlarının merkezine Allah rızasını yerleştirdiği, bireysellikten çok toplumsallığı öncelediği, belirli bir İslami toplum modeli önerdiği ve nihayet modern dini çoğulculuk anlayışları karşısında mutlak tek hakikat anlayışını sergilediği tespit edilmiştir. Bütün bu nitelikleriyle Temel Dini Bilgiler dersine ait dini anlayışın, Cumhuriyet tarihi boyunca sergilenen din eğitimi politikalarından önemli oranda farklılaşarak Kur’an ve sünnet merkezli bir içerik inşa ettiği anlaşılmıştır.
