Yazar "Ayhan, Merve" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • [ X ]
    Öğe
    Bir Sempozyuma Katılan Aile Hekimlerinin Aşı Uygulamaları Konusundaki Bilgilerinin Değerlendirilmesi
    (2021) Kalkan, İrem Akdemir; Taşova, Yeşim; Ören, Merve; Karaşahin, Ömer; Aktar, Fesih; Ayhan, Merve; Akgül, Fethiye
    GİRİŞ ve AMAÇ: Koruyucu hekimliğin oldukça önemli bir parçası olan bağışıklama uygulamalarında en temel görevler aile hekimlerine düşmektedir.Batman ilinde aile hekimlerinin bağışıklama konusundaki eğitim ve güncelleme ihtiyaçlarına yönelik Aralık 2019’da bir sempozyum düzenlenmiştir. Bu çalışmanın amacı gerçekleştirilen sempozyuma katılan birinci basamak hekimlerinin aşı uygulamaları konusundaki bilgi düzeylerini değerlendirmektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma tanımlayıcı nitelikte bir gözlem çalışması olarak planlanmıştır. Aile hekimi olarak görev yapmakta olan 155 hekim bu sempozyuma katılmış olup 48 hekim anketi doldurmuştur. Sempozyum öncesinde aile hekimlerine demografik sorular ile birlikte aşı uygulamaları konusunda bilgi düzeyini etkileyebileceği düşünülen sorular ve bilgi tespitine yönelik 34 sorudan oluşan bir anket uygulanmıştır. Bilgi sorularının yanıtları doğru, yanlış veya bilmiyorum olarak seçeneklendirilmiştir. BULGULAR: Anket sorularını cevaplayanların 40’ı erkek, meslekte ortalama çalışma süreleri 8±7,3 yıldır.Kişilerin yarısı bilgi ölçümüne yönelik sorulan 34 sorudan 23 ve üzerinde soruyu doğru cevaplamıştır, en az 9 soru (soruların %26,5’i) doğru cevaplanmıştır. Bir kişi ise soruların tamamını doğru cevaplamıştır.Meslekte çalışma süresi ile doğru cevap verilen soru sayısı arasında herhangi bir korelasyon saptanmamıştır (r=-0,142 p=0,337). TARTIŞMA ve SONUÇ: Aşılar konusunda son dönemde giderek artan tereddütleri gidermede en etkin yollardan biri hekim ve diğer sağlık çalışanlarının, aşı uygulanacak bireyler ve ebeveynler ile iyi bir iletişim kurması ve güven sağlamasıdır. Etkin bir iletişimi sağlayabilmek için özellikle birinci basamak sağlık hizmeti veren aile hekimlerimizin bu konudaki bilgilerinin yeterli olması gerekmektedir. Bu nedenle aile hekimlerine yönelik bilgilendirici nitelikte toplantıların düzenlenmesi güncel bilgi erişimi konusunda kolaylık sağlayacaktır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Etkin eğitim müdahalesi HIV hastalarında uyumu ilaç pozolojisinden bağımsız olarak etkiler mi?
    (Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2019) Kalkan, İrem Akdemir; Karaşahin, Ömer; Dal, Tuba; Ören, Meryem Merve; Ayhan, Merve; Demir, Yakup; Yıldız, Yeşim; Aktar, Fesih; Çelen, Mustafa Kemal
    Amaç: Ülkemizde 2017 verileriyle 17.000 kişinin HIV (insan immün yetmezlik virüsü) ile enfekte olduğu bilinmektedir. Hastalığın tedavisinde ilaç uyumu en önemli noktalardandır. HIV/AIDS tedavisinde hasta eğitimi çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı eğitim müdahalesi yapılan hasta grubunda ilaç uyumunun değerlendirilmesidir.Yöntemler: Çalışma retrospektif verilerin analiz edildiği bir müdahale çalışması olarak gerçekleştirilmiştir. MayısTemmuz 2017 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji bölümünde izlenmekte olan 107 HIV/AIDS hastası çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalığa özgü detaylı eğitim almayı kabul eden hastalar 1. Grup olarak değerlendirilmiştir. Eğitim almak istememiş olan 25 hasta ise (2. Grup/Kontrol grubu) standart poliklinik bilgilendirmesi almıştır. Her iki grubun eğitimleri aynı hekim tarafından verilmiştir. Hastaların tedavinin 3. ve 6. aylarındaki ilaç uyumları tablet sayma yöntemiyle değerlendirilmiştir. Bulgular: Tedavi almakta olan 107 hastanın yaş ortalaması 28.6 yıldır. Hastaların 86’sı (%80,4) erkektir. Hastaların eğitim durumları incelendiğinde %8,4’ü (n=9) sadece okuryazar, %67,3’ü (n=72) ilk ve orta öğretim mezunu olarak tespit edilmiştir. Hastaların öğrenim durumları ile 3. ve 6. aydaki ilaç uyumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (sırasıyla p=0,159 ve p=0,274). Günlük tablet sayısından bağımsız olarak, ilaç uyumu, eğitim verilenlerde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptanmıştır ( p<0,001).Tartışma ve Sonuç: HIV enfeksiyonu olan hastalarda, hastalığa özgü eğitim vermek tablet sayısından ve temel öğrenim üzeyinden bağımsız olarak, ilaç uyumunu anlamlı düzeyde arttırmaktadır. Daha az sayıda tablet içeren rejimler kullanmak da ilaç uyumunu arttırmaktadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Occult hepatitis B infection in Turkish HIV-infected patients: A multicentre, retrospective, cross-sectional study, Schindler study
    (Wiley-Hindawi, 2021) Ünlü, Gülten; Yıldız, Yeşim; Ören, Meryem Merve; Çabalak, Mehmet; Mete, Özlem; Kömür, Süheyla; Yıldırım, Figen; İnan, Dilara; Toplu, Sibel Altunışık; Akhan, Sıla; Karaşahin, Ömer; Kalkan, İrem Akdemir; Demir, Yakup; Ayhan, Merve; Karaoğlan, İlkay; Taşova, Yeşim; Bayındır, Yaşar; Dal, Tuba; Çelen, Mustafa Kemal
    Objective Occult hepatitis B infection (OHBI) appears to have a higher prevalence in populations at high risk for hepatitis B virus (HBV) infection with concomitant liver disease. The aim was to assess the prevalence of OHBI in a sample of human immunodeficiency virus -1 positive and HBV surface antigen-negative (HIV-1+/HBsAg-) Turkish patients. Methods Ten centres in Turkey were included in the study. Patients were selected on the basis of a power calculation with a known population size of HIV-positive patients and a reported prevalence of OHBI. Gender, age, occupation, place of residence, treatment and clinical status, and laboratory results, including immunodeficiency panel, antibody tests, hemogram, biochemistry, and coagulation studies were evaluated retrospectively. Results The number of HIV-infected patients followed in these centres was 3172 and the sample population numbered 278. All 278 were HBsAg negative. The mean age of the sample was 37.2 +/- 13.1 years and 235 (84.5%) were male. All but one patient (99.6%) had been treated with antiretroviral therapy. Of the 278 patients, 169 (60.6%) were positive for Anti-HBs and 125 (44.8%) were positive for Anti-HBc IgG. HIV RNA was detected in 203/278 (73%) of the patients. Four HBV DNA (1.4%) were diagnosed with OHBI. There was no significant difference in hemogram, hemoglobin or bilirubin concentrations in those with OHBI compared with the other patients. Conclusion In a representative sample of HIV+ patients from 10 Turkish centres, the prevalence of OHBI was found to be 1.4%. In HIV positive patients, it is important to identify those with OHBI for optimal clinical management and prognosis.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Real-life data for tenofovir alafenamide fumarate treatment of hepatitis B: The pythagoras cohort
    (Kowsar Publication, 2021) Karaşahin, Ömer; Kalkan, İrem Akdemir; Dal, Tuba; Toplu, Sibel Altunışık; Harputoğlu, Murat; Mete, Ayşe Özlem; Kömür, Süheyla; Sarigül, Figen; Yıldız, Yeşim; Esmer, Fatih; Kandemir, Özlem; Nazik, Selçuk; İnan, Dilara; Akgül, Fethiye; Kaya, Şafak; Tunç, Nurettin; Balin, Şafak Özer; Bayındır, Yaşar; Taşova, Yeşim; Aktar, Fesih; Ören, Meryem Merve; Ayhan, Merve; Demir, Yakup; Çelen, Mustafa Kemal
    Background: Chronic hepatitis B (CHB) is a viral infection that can result in life-threatening conditions, such as hepatocellular carcinoma and cirrhosis. Tenofovir, which is used for the treatment of CHB, is a nucleotide analog that inhibits HBV-DNApolymerase and has two formulations: disoproxil and alafenamide. In contrast to tenofovir disoproxil fumarate (TDF), tenofovir alafenamide fumarate (TAF) penetrates the whole hepatocyte without being eliminated due to its longer plasma half-life and greater plasma stability. As a result, side effects such as proximal renal tubulopathy and loss of bone density are less common in the treatment of TAF and have similar efficacy to TDF. Objectives: The purpose of the study was to evaluate the effectiveness and reliability of TAF using real-life data. Methods: This retrospective cohort study was carried out in secondary or tertiary healthcare centers in southern Turkey. A total of 480 patients aged 18 years and older were administered TAF for an appropriate indication by the infectious diseases and gastroenterology clinics of the healthcare centers participating in this study. The data collected at t = 0, t =3, and t = 6 months of treatment were analyzed. The chi-square, Mann-Whitney U, Friedman, Wilcoxon, Cochran's Q, and McNemar's tests were used. Results: The mean age of the patients was 47.40 +/- 14.5, and 327 of them (68.1%) were male. A total of 78.1% of the 480 patients who underwent the TAF treatment had previous antiviral therapy experience (TDF, n =340; 70.8 %), and 21.9% were treatment-naive. The most common reasons for the initiation of TAF treatment were the use of drugs affecting bone mineral density (BMD) (42.9%) and osteoporosis (22.3%). Patients who had taken TDF experienced a significant improvement in glomerular filtration rate (GFR), hip and spine T-scores, and phosphorus levels from t = 0 months tot = 6 months after switching to TAF (P < 0.05). For this group, no statistically significant difference was observed concerning LDL and cholesterol levels from t= 0 months to t = 6 months. Side effects were reported by 5.7% of patients in the third month and 7.1% in the sixth month, with the most common side effect being hair loss (1%). Conclusions: TAF was found to be an effective and safe alternative to TDF with lower incidences of its long-term effects, such as nephrotoxicity and decreased bone density.