Yazar "Atalay, Roni" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • [ X ]
    Öğe
    Insulin Resistance in Liver Cirrhosis
    (H G E Update Medical Publishing S A, 2010) Goral, Vedat; Atalay, Roni; Kucukoren, Mehmet
    Background/Aims: Liver cirrhosis is a chronic disease by degeneration, regeneration and fibrosis in the liver parenchyma, caused by many diseases. Insulin resistance can be defined as any type of decrease in the effect that may occur at the phases following insulin's secretion from B-cells of the pancreas, where it is produced, until it has the expected effects in the target cells. The aim of the present study is to demonstrate the presence of insulin resistance in LC, which is common in our country and region, and investigate the existence of association between insulin resistance occuring in LC and cytokine levels, age, gender, CRP, Hs-CRP, Child-Pugh score and etiology of LC. Methodology: A total of 79 patients with liver cirrhosis (group 1) were included in the study, and 50 subjects as controls (group 2). Of liver cirrhosis patients, 49 (62%) were male and 30 (38%) were female, with a mean age of 54.71 +/- 14.68. Of the controls, 23 (46%) were male and 27 (54%) were female, with a mean age of 41.9 +/- 11.54. Severity of cirrhosis was assessed by Modified Child-Turcoutte-Pugh score. Seven cases (8.9%) were at the Child-Pugh stage A, 35 cases (44.3%) at the Child-Pough stage B, and 37 cases (46.8%) at the Child-Pough stage C. HOMA-IR was calculated and values >2.7 were regarded as presence of insulin resistance (HOMA-IR +). Serum glucose, albumin, bilirubin values were studied with enzymatic method (Architect C-16000); serum CRP, Hs-CRP values with nephelometric method by Beckman Coulter Image Nephelometer (immunochemistry system); insulin, C-peptide with electrochemiluminance immunological method; prothrombin time with radiation method by ACL-Advance brand device. Results: In this study, glucose (p=0.004), insulin (p=0.010), C-peptide (p<0.001), HOMA-IR (p<0.001), TNF-alpha (p<0.001), IL-2RES (p<0.001), IL-6 (p=0.002), CRP (p<0.001) and HsCRP (p=0.006) levels are elevated in LC patients, compared to control group. Consequently, high HOMA-IR in LC supports the fact that insulin resistance develops in LC, as it is reported in similar studies. When HOMA-IR positive and negative patients within LC patients are compared, it is seen that insulin resistance develops independently of age, etiology, gender, Child-Pugh classification, spleen size, TNF-alpha, IL-1 beta, IL-2RES, IL-6, IL-10, CRP, Hs-CRP (p>0.05) levels.
  • [ X ]
    Öğe
    Insulin Resistance in Liver Cirrhosis (vol 57, pg 309, 2010)
    (H G E Update Medical Publishing S A, 2011) Goral, Vedat; Atalay, Roni; Kucukoner, Mehmet
    [Abstract Not Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Karaciğer sirozunda insülin direnci
    (2017) Atalay, Roni; Göral, Vedat
    Giriş ve amaç: Karaciğer (KC) sirozu, ülkemizde ve bölgemizde en önemli ölüm nedenlerinden birisidir. KC sirozunda glukoz metabolizmasının bozulduğu ve insülin direncinin varlığı birçok çalışmada gösterilmiş olmakla birlikte, insülin direncinin oluş mekanizması tam olarak açık değildir. Sunulan çalışmanın amacı KC sirozlu hastalar ve kontrol grubu vakalarının insülin direnci, sitokinler ve CRP düzeylerini değerlendirmekti. Ayrıca KC sirozunda gelişen insülin direncinin yaş, cinsiyet, etyoloji, Child-Pugh sınıflaması, dalak boyutu, TNF-?, IL-1ß, IL-2RES, IL-6, IL-8, IL-10, CRP, Hs-CRP parametreleriyle olan ilişkisinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya değişik etyolojiye bağlı sirozu olan 79 hasta (49 erkek, 30 kadın) alındı. Kontrol grubu olarak 50 (23 erkek, 27 kadın) kişi alındı. KC sirozlu ve kontrol grubu arasında glukoz, insülin, C-peptid, HOMA-IR, TNF-?, IL-1ß, IL-2RES, IL-6, IL-8, IL-10, CRP, Hs-CRP düzeylerinin karşılaştırılması yapıldı. Çalışmamızın ikinci kısmında KC sirozlu grupta HOMA-IR değeri >2.7 olan hastalar insülin direnci pozitif, ?2.7 olan hastalar insülin direnci negatif olarak iki gruba ayrıldı. HOMA-IR pozitif ve negatif grupların yaş, etyoloji, cinsiyet, Child-Pugh sınıflaması, dalak boyutu, TNF-?, IL-1ß, IL-2RES, IL-6, IL-8, IL-10, CRP, Hs-CRP düzeyleri karşılaştırıldı. Bulgular: KC sirozlu grupta glukoz, insülin, C-peptid, HOMA-IR, TNF-?, IL-2RES, IL-6, CRP ve Hs-CRP düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek tespit edildi. KC sirozlu hastalarda, HOMA-IR pozitif hastalar ile HOMA-IR negatif hastalar karşılaştırıldığında; Yaş, etyoloji, cinsiyet, Child-Pugh sınıflaması, dalak boyutu, TNF-?, IL-1ß, IL-2RES, IL-6, IL-10, CRP, Hs-CRP düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. IL-8 düzeyi ise HOMA-IR pozitif hastalar grubunda anlamlı olarak düşük bulunmuştur. Sonuç: KC sirozlu hastalarda glukoz, insülin, C-peptid, HOMA-IR, TNF-?, IL-2RES, IL-6, CRP ve Hs-CRP düzeyleri normal popülasyona göre yükselmektedir. KC sirozunda HOMA-IR'nin yüksek tespit edilmesi, KC sirozunda insülin direnci geliştiğini, benzer çalışmalarda olduğu gibi desteklemektedir. KC sirozlu hastalarda insülin direncinin gelişim mekanizmasının yaş, etyoloji, cinsiyet, Child-Pugh sınıflaması, dalak boyutu, TNF-?, IL-1ß, IL-2RES, IL-6, IL-10, CRP, Hs-CRP düzeylerinden bağımsız olarak geliştiği saptandı. HOMA-IR pozitif hastalarda IL-8 düzeyinin istatistiksel olarak HOMA-IR negatif hastalara göre düşük tespit edilmesi, yapılmış çalışmalarla benzerlik göstermemektedir. Anahtar kelimeler: Karaciğer sirozu, insülin direnci, sitokinler.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Real-world efficacy and safety of Ledipasvir + Sofosbuvir and Ombitasvir/Paritaprevir/Ritonavir ± Dasabuvir combination therapies for chronic hepatitis C: A Turkish experience
    (Aves, 2020) Değertekin, Bülent; Demir, Mehmet; Akarca, Ulus S.; Kani, Haluk Tarık; Uçbilek, Enver; Yıldırım, Emre; Güzelbulut, Fatih; Balkan, Ayhan; Vatansever, Sezgin; Danış, Nilay; Demircan, Melek; Soylu, Aliye; Yaras, Serkan; Kartal, Aysun; Kefeli, Ayşe; Gündüz, Feyza; Yalçın, Kendal; Erarslan, Elife; Aladag, Murat; Harputluoğlu, Murat; Özakyol, Aysegül; Temel, Tuncer; Akarsu, Mesut; Sümer, Hale; Akın, Mete; Albayrak, Bülent; Şen, İlker; Alkım, Hüseyin; Uyanıkoğlu, Ahmet; Irak, Kader; Öztaşkın, Sinem; Uğurlu, Çağrı Burak; Günes, Şevkican; Gürel, Selim; Nuriyev, Kenan; İnci, İsmail; Kaçar, Sabite; Dinçer, Dinç; Doğanay, Levent; Doğanay, Levent; Göktürk, Hüseyin Savaş; Mert, Ali; Coşar, Arif Mansur; Dursun, Hakan; Atalay, Roni; Akbulut, Sabiye; Balkan, Yasemin; Köklü, Hayrettin; Şimsek, Halis; Özdoğan, Osman; Çoban, Mehmet; Poturoğlu, Şule; Ayyıldız, Talat; Yapalı, Suna; Günsar, Fulya; Akdoğan, Meral; Özenirler, Seren; Akyıldız, Murat; Sezgin, Orhan; Özdoğan, Osman; Kaymakoğlu, Sabahattin; Beşışık, Fatih; Karasu, Zeki; İdilman, Ramazan
    Background/Aims: This study aimed to evaluate the real-life efficacy and tolerability of direct-acting antiviral treatments for patients with chronic hepatitis C (CHC) with/without cirrhosis in the Turkish population. Material and Methods: A total of 4,352 patients with CHC from 36 different institutions in Turkey were enrolled. They received ledipasvir (LDV) and sofosbuvir (SOF)+/- ribavirin (RBV) ombitasvir/paritaprevir/ritonavir +/- dasabuvir (PrOD)+/- RBV for 12 or 24 weeks. Sustained virologic response (SVR) rates, factors affecting SVR, safety profile, and hepatocellular cancer (HCC) occurrence were analyzed. Results: SVR12 was achieved in 92.8% of the patients (4,040/4,352) according to intention-to-treat and in 98.3% of the patients (4,040/4,108) according to per-protocol analysis. The SVR12 rates were similar between the treatment regimens (97.2%-100%) and genotypes (95.6%-100%). Patients achieving SVR showed a significant decrease in the mean serum alanine transaminase (ALT) levels (50.90 +/- 54.60 U/L to 17.00 +/- 14.50 U/L) and model for end-stage liver disease (MELD) scores (7.51 +/- 4.54 to 7.32 +/- 3.40) (p<0.05). Of the patients, 2 were diagnosed with HCC during the treatment and 14 were diagnosed with HCC 37.0 +/- 16.0 weeks post-treatment. Higher initial MELD score (odds ratio [OR]: 1.92, 95% confidence interval [CI]: 1.22-2.38; p=0.023]), higher hepatitis C virus (HCV) RNA levels (OR: 1.44, 95% CI: 1.31-2.28; p=0.038), and higher serum ALT levels (OR: 1.38, 95% CI: 1.21-1.83; p=0.042) were associated with poor SVR12. The most common adverse events were fatigue (12.6%), pruritis (7.3%), increased serum ALT (4.7%) and bilirubin (3.8%) levels, and anemia (3.1%). Conclusion: LDV/SOF or PrOD +/- RBV were effective and tolerable treatments for patients with CHC and with or without advanced liver disease before and after liver transplantation. Although HCV eradication improves the liver function, there is a risk of developing HCC.