Yazar "Aslan, Aydın" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Fokal kortikal displazi beyin konvansiyonel manyetik rezonans görüntüleme bulguları ve ADC değerlerinin saptanması(Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2017) Aslan, Aydın; Ekici, FaysalAmaç: Bu çalışmada Fokal Kortikal Displazi (FKD)'nin Kranial Magnetik rezonans görüntüleme (MRG) bulguları ve Apparent diffusion coefficient (ADC) değerlerinin tanıya katkısının araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve metod: Bu çalışmaya Şubat 2011-Temmuz 2016 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyodiagnostik Anabilim Dalı'nda 1.5-T ve 3-T cihazlar ile beyin MRG tetkiki yapılan ve klinik verilerle birlikte Fokal Kortikal Displazi tanısı almış 63 hastanın FKD kranial MRG bulguları retrospektif olarak incelendi. Ayrıca her olguda lezyon düzeyinde görülebilen hiperintens alandan lezyonun %50'sini kapsayacak şekilde ve kontralateral simetrik sağlıklı alandan manuel "region of interest" (ROI) kullanılarak ADC değerleri ölçüldü. Bulgular: Kranial MRG tetkikinde hastaların 82 ( % ) subkortikal hiperintensite (SKH), 82 ( % ) Gri-beyaz cevher (GBC) ara yüzde bulanıklaşma (Bulanıklaşma), 76 ( % ) Kortikal kalınlaşma (KK), 65( % ) Kortikal sinyal artışı (KSI) ve 46 ( % ) Trasnmantle bulgusu (TMB) saptandı. Lezyon düzeyinde ortalama ADC değerleri 1,087x10-3 mm²/sn (0.82/1,316x10-3 mm²/sn) ve kontralateral simetrik alandan ölçülen ortalama ADC değerleri 0,758x10-3 mm²/sn (0,678/0,872x10-3 mm²/sn) olup ileri düzeyde farklılık göstermiştir (p=0,001). Sonuç: Çalışmamızda SKH, Bulanıklaşma ve KK en sık bulgu olarak saptandı. FKD düşünülen hastalarda öncelikle bu bulguların aranması tanıyı kolaylaştırır. DAG'da tüm lezyonlar difüzyon artışı göstermektedir. Diğer difüzyon artışı gösteren lezyonların ayırıcı tanısında bulduğumuz kantitatif ortalama ADC değerleri referans olarak kullanılabilinir. İşte bu nedenle medikal tedaviye direçli FKD'nin konvansiyonel MRG bulguların saptanması, dADC ile desteklenmesi ve EEG'nin eklenmesiyle cerrahi ile tedavi edeilebilen FKD'nin tanısını kolaylaştırır.Öğe “Meme İçinde Meme” mi Var? Meme Hamartomlarının Radyolojik Özellikleri(2020) Denız, Muhammed Akif; Cakır, Caglayan; Denız, Zelal Taş; Aslan, Aydın; Turmak, MehmetAmaç: Bu çalışmada benign lezyonlar olan meme hamartomlarının (MH) radyolojik görüntüleme özelliklerini ele almak ve hamartom lezyonlarının tanınabilirliğini vurgulayarak gereksiz tetkik ve biyopsilerin azaltılmasına katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2014—Temmuz 2019 döneminde Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi radyoloji kliniğimizde MH tanısı almış olan toplam 33 (32 kadın, 1 erkek) hastanın mamografi (MG), ultrason (US) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) görüntüleri retrospektif olarak incelendi. Altı hastanın MG, US ve MRG, 21 hastanın MG ve US, 6 hastanın ise sadece MRG görüntüleri mevcuttu. Erkek hasta için MG ve US görüntüleri mevcuttu. Bulgular: Ortalama hasta yaşı 48,5 (28–74) yıldı. Ortalama kitle boyutu 3,4 (1,5–12) cm idi. En büyük kitle jinekomasti ön tanısı ile başvuran erkek hastada olup sağ memeyi tamamen kaplamıştı. Lezyonlar 20 hastada sağ, diğer 13 hastada sol meme yerleşimliydi. MRG görüntüleri incelendiğinde postkontrast görüntülerde lezyonların tamamında periferal ağırlıklı heterojen kontrastlanma mevcutken kontrastlı serilerde 10 hastada tip 1, 2 hastada tip 2 kinetik eğri mevcuttu. Hiçbir hastada tip 3 kinetik eğri saptanmadı. Difüzyon MRG’de normal meme dokusu görünür difüzyon katsayısı (GDK) değeri ile hamartom GDK değeri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,5). Tartışma ve Sonuç: Benign lezyonlar olan MH’ler radyolojik incelemelerde memeye benzer özellikte küçük nodüler lezyonlar şeklinde izlenirler ve bu özellikleriyle “meme içinde meme” görünümü verdiklerinden kolaylıkla tanınabilirler.Öğe Nadir bir orbital patoloji: Persistan hiperplastik primer vitreus(Hayat Sağlık ve Sosyal Hizmetler Vakfı, 2025) Deniz, Muhammed Akif; Aslan, AydınAmaç: Persistan hiperplastik primer vitreus (PHPV), embriyolojik primer vitreus ve hyaloid damar sisteminin gerilememesi nedeniyle ortaya çıkan konjenital bir anomalidir. Etkilenen gözlerde anatomik ve visual sonuç üzerinde önemli etkisi olabilir. Amacımız PHPV tanısı konulmuş hastaların Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) özelliklerini sunmak ve literatürle karşılaştırmaktır. Yöntemler: Çalışmamız retrospektif bir arşiv çalışması olup Ocak 2010-Ocak 2020 tarihleri arasında merkezimizde orbital MR çekimi yapılan ve görüntülemelerinde PHPV tanısı bulunan 9 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalar yaş, cinsiyet, etkilenen orbita (sağ-sol, unilateral-bilateral), eşlik eden ek anomaliler açısından değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan 9 hastanın 8’i erkek 1’i kız idi. Hastaların yaş aralığı 3 ay-56 yaş olup yaş ortalaması 10,8 idi. Bilateral tutulum 2 (%22) hastada, unilateral tutulum 7 (%78) hastada (5 hastada sağ, 2 hastada sol) izlendi. Mikroftalmi 5 hastada, dismorfik orbita 2 hastada, retinal hemoraji-dekolman 3 hastada izlenmiştir. PHPV olgularına eşlik eden ek kranial patolojiler değerlendirildiğinde; 1 hastada lizensefali, 1 hastada porensefalik kavitasyon ve 2 hastada optik sinir periferinde sıvı artışı izlendi. Sonuçlar: Sonuç olarak tek taraflı tutulum, mikroftalmi ve ön kamaranın kollabe olması PHPV ayırıcı tanısında en önemli klinik ipuçlarıdır. PHPV’den şüphelenildiğinde retrolental kitle ve huni şeklinde retina dekolmanı MR görüntülemede tanı koymada son derece önemli bulgulardır.
