Yazar "Alp, Hevidar" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ortaöğretim kurumlarındaki fen bilimleri öğretmenlerinin öğretim teknolojilerini kullanma düzeylerinin incelenmesi (Diyarbakır örneği)
    (2015) Alp, Hevidar
    Bu çalışmada, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin önem kazandığı günümüzde, ortaöğretim kurumlarında görev yapan Fizik, Kimya, Biyoloji öğretmenlerinin meslekleriyle ilgili öğrenme-öğretme ortamlarında öğretim teknolojilerini kullanım düzeyleri araştırılmıştır. Araştırma, 2008-2009 eğitim-öğretim yılının ikinci döneminde, Diyarbakır ili merkezinde rastgele belirlenen 17 ortaöğretim okulundan 117 fen bilimleri branş öğretmenine anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri, öğretmenlere uygulanan ?Eğitim Teknolojilerini Kullanma Düzeyi Anketi? ile elde edilmiştir. Kişisel bilgi formu ve öğretim teknolojilerini kullanma durumu olmak üzere iki bölümden oluşan ankette toplam 40 soru bulunmaktadır. Araştırma sonuçlarının analizinde SPSS (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Programı) programı kullanılmıştır. İlkin araştırma kapsamındaki bütün öğretmenlerin sorulara verdikleri cevapların frekans ve yüzdelik oranları çıkarılmıştır. Öğretmenlerin cinsiyet, yaş, kıdem, eğitim seviyesi ve branşa göre öğretim teknolojilerini kullanımlarında fark olup olmadığına ?Ki-kare? testi ile bakılmış ve anlamlı fark bulunanlar çapraz tablolar ile incelenmiştir. Sonuç olarak öğretmenlerin öğretim teknolojilerini öğrenme-öğretme ortamlarında beklenilen düzeyde kullanmadıkları belirlenmiştir. Okullarda teknolojik alt yapının yetersiz olması, öğretmenlerin gelenekselleşmiş öğretim yöntemlerini tercih etmeleri, öğretmenlerin teknolojik yenilikleri benimsememeleri ve öğretim teknolojileri ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmamaları sebepler arasındadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tunceli yöresinde yetişen yenilebilir bazı makrofungus türlerinin sitotoksik etkileri ile antioksidan ve antimikrobiyal aktivitelerinin araştırılması
    (Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015) Alp, Hevidar; Yıldız, Abdunnasır
    Bu çalışmada; Tunceli yöresinden toplamış olduğumuz Agaricus campestris, Morchella esculenta, Morchella vulgaris, Amanita vaginata, Langermannia gigantea, Pleurotus eryngii var. ferulae ve Pleurotus eryngii var. eryngii'nin metanolik ekstraktlarının, sitotoksik etkileri ile antioksidan ve antimikrobiyal aktiviteleri incelenmiştir. Farklı 3 lokasyondan toplanan, 7 türe ait metanolik ekstraktların antioksidan aktivitesi; demir ve askorbik asit ile indüklenmiş fosfatidilkolin lipozomlarının peroksidasyonunu inhibe edici (LPO), 2,2-difenil-1-pikrilhidrazil (DPPH•) serbest radikali giderici, ABTS•+ radikal katyonu kullanılarak, total radikal antioksidan potansiyeli (TRAP) ve ferri iyonu redükleme antioksidan potansiyeli (FRAP) testleri ile belirlenmiştir. Buna ilaveten, bu türlerin, toplam fenolik bileşik ve flavonoit miktarları da tespit edilmiştir. Çalışılan türlere ait metanolik ekstraktların, DPPH• radikali giderici aktivitesine sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca, mantar ekstraktlarının antioksidan aktivitelerinin, konsantrasyon artışına paralel olarak değiştiği de tespit edilmiştir. Hesaplanan EC50 değerlerine göre; en yüksek aktiviteyi A. campestris, en düşüğünü ise L. gigantea göstermiştir. Test edilen türlerin, ABTS•+ radikal katyonu giderici aktivitesine de sahip oldukları saptanmıştır. Hesaplanan EC50 değerlerine göre; istatistiksel olarak (p>0.05) benzer aktivite gösteren A. campestris, M. vulgaris ve M. esculenta'nın en yüksek, P. eryngii var. ferulae'nin ise en düşük antioksidan aktiviteye sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, 20 mg/ml'lik konsantrasyonda; en yüksek troloks ekivalan antioksidan kapasitesini (TEAC); M. esculenta, M. vulgaris ve A. campestris göstermiştir. Bu türlerin, 20 mg/ml'lik konsantrasyonunda, kullanılan standartlar kadar etkin ABTS•+ radikal katyonu giderici aktivitesine sahip oldukları gözlenmiştir. En düşük antioksidan aktiviteyi ise P. eryngii var. ferulae göstermiştir. A. campestris'e ait metanolik ekstraktın, 20 mg/ml'lik konsantrasyonda; kullanılan standartlardan daha fazla ferri iyonu redükleme antioksidan potansiyeline (FRAP) sahip olduğu belirlenmiştir. En düşük indirgeyici gücü ise P. eryngii var. ferulae ile L. gigantea göstermiştir. Ayrıca, çalışılan bütün türler arasında, en etkili lipid peroksidasyon inhibitörünün A. campestris olduğu saptanmıştır. Çalışılan türlerin fenolik bileşik ve flavonoit miktarı ile antioksidan aktiviteleri arasında sıkı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yani, en yüksek fenolik bileşen miktarına sahip olan A. campestris'in; bütün antioksidan aktivite belirleme testleri sonucunda da en yüksek aktiviteyi gösterdiği saptanmıştır. Bu türden sonra en yüksek antioksidan aktivite gösteren M. vulgaris'in ise en yüksek miktarda flavonoit içeren tür olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu çalışmada; kullanılan mantarların yetişme yerlerindeki farklılığın, antioksidan aktiviteyi etkileyebildiği gözlenmiştir. Bu durum; türlerin yapısında bulunan antioksidan bileşenlerin miktarı ile yetiştikleri coğrafik ortam arasında bir ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Bütün mantar türlerinden elde edilen metanolik ekstraktların, Mikrodilüsyon Yöntemi kullanılarak; Enterococcus faecalis ATCC 29212, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 4352, Proteus mirabilis ATCC 14153, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 29213, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228'e karşı antibakteriyal ve Candida albicans ATCC 10231'a karşı da antifungal aktiviteleri araştırılmıştır. Gözle görünür üremenin olmadığı en düşük madde konsantrasyonları (MİK) belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan mantar ekstraktlarının, test edilen mikroorganizmaların gelişimleri üzerinde, değişik ya da benzer dozlarda etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Bütün mantar ekstraktlarının, en iyi antibakteriyal etkiyi; Gram(+) olan S. aureus ve S. epidermidis'e karşı gösterdiği, Gram(-) mikroorganizmalara karşı ise zayıf etkinin görüldüğü tespit edilmiştir. En yüksek antibakteriyal aktiviteyi; S. aureus'a karşı, A. campestris'e ait metanolik ekstraktı göstermiştir. Çalışılan mantar ekstraktların hiçbirinde, C. albicans'a karşı antifungal aktiviteye rastlanmamıştır. Çalışmanın bu kısmında, kullanılan test mikroorganizmasının ve mantarın türüne bağlı olarak, antimikrobiyal aktivitenin değiştiği saptanmıştır. Ayrıca, aynı türe ait farklı bölgelerden toplanan mantar örneklerinin, aynı mikroorganizmaya karşı, farklı düzeyde antimikrobiyal aktivite gösterebildiği ve türün yetiştiği ekolojik çevrenin, antimikrobiyal aktivite düzeyine etki edebileceği sonucuna varılmıştır. Son olarak, türlerden elde edilen değişik konsantrasyonlardaki metanolik ekstraktların, seçilen kanser hücre hattı (HeLa) üzerindeki sitotoksik etkilerinin belirlenebilmesi için Mitokondriyal Süksinat Dehidrojenaz (MTT testi) tayini yapılmıştır. P. eryngii var. eryngii ve A. vaginata'nın metanolik ekstraktında, HeLa hücre hattı üzerinde sitotoksik etki gözlenmiştir. A. campestris, M. vulgaris, L. gigantea, M. esculenta ve P. eryngii var. ferulae'nin metanolik ekstraktlarında ise, 5 farklı konsantrasyonda da, HeLa hücre hattı üzerinde sitotoksik etkiye rastlanmamıştır.