Yazar "Akpolat, Nezahat Özerdem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of glycerol monolaurate and sodium benzoate at different concentrations, temperatures and ph on the growth of listeria monocytogenes
    (2003) Elçi, Saffet; Akpolat, Nezahat Özerdem
    Glycerol monolaurate and sodium benzoate are used as antimicrobial agents in variety of food. In our study; the effect of glycerol monolaurate and sodium benzoate at different concentrations, temperatures and pH on the growth of Listeria monocytogenes was investigated. During the experiments, Listeria monocytogenes strain 1/2a was used. Triptych soy broth was adjusted to pH 5.0, 5.6, 7.0, and supplemented with 5, 6, 7, 8, 9 mg/ml glycerol monolaurate. Sodium benzoate were added to the broth in rates of 0,5, 1, 1,5, 2, 2.5, 3 mg/ml and then approximately 103 cfu/ml L. monocytogenes was inoculated all broth and incubated at 7, 14, 21, and 35°C. Cultures were measured with spectrophotometer at appropriate time intervals to determine the growth inhibitory effect of all tested conditions. The growth inhibitory effect of different concentrations of glycerol monolaurate and sodium benzoate were determined by calculating generation times. L. monocytogenes was growth in sodium benzoate and glycerol monolaurate free broth controls under all conditions. At 7°C pH 5.6 and pH 5.0, growth of L. monocytogenes was inactivated in the presence of all concentrations of sodium benzoate and glycerol monolaurate. Results indicated that temperature and pH are most important factors influencing the efficiency of sodium benzoate and glycerol monolaurate on growth of L. monocytogenes. Thus, generation time of the organism influenced by temperature, pH, concentrations of sodium benzoate and glycerol monolaurate or their combined interactions.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Staphylococcus epidermidis suşlarının slaym oluşturmasında Mg, Ca, EDTA ve pH'nın etkileri
    (Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2000) Akpolat, Nezahat Özerdem; Gül, Kadri
    Çeşitli klinik örneklerden izole edilen 1 5 slaym pozitif Staphylococcus epidermidis suşunun slaym oluşturma kapasitesi üzerine kalsiyum (Ca+2, kalsiyum klorür olarak kullanıldı), magnezyum ( Mg, magnezyum sülfat olarak ), EDTA ( Etilen diamin tetra asetik asit) ve pH'nın etkisi kantitatif mikro yöntem kullanılarak test edildi. Mg+2 ve Ca+2'un slaym oluşumuna etkisi, TSB'de gittikçe artan konsantrasyonlarda (8uM, 16uM, 32uM, 64uM, 128uM, 256uM) Mg+2 ve Ca+2 ilavesi ile incelendi. Farklı oranlarda Mg+2 ve Ca+2 içeren besiyerleri konsantrasyonlarına bağlı olarak karşılaştırıldığında Mg+2 ve Ca+2 'un artan konsantrasyonlarının slaym oluşumunu artırmış olduğu gözlendi. Aynı çalışma slaym negatif grup için de yapıldı ve konsantrasyon oram artırıldığında negatif grupta da TSB'ye oranla optik yoğunluk ölçümlerinin arttığı gözlendi. Konsantrasyonlar arasındaki fark anlamlı bulundu ( p< 0.05). Mg+2 ve Ca+2 etkisinin aksine, TSB'ye ilave edilen EDTA'nın çalışılan bütün konsantrasyonlarında ( İmM, 2 mM, 4 mM, 8 mM, 16 mM, 32 mM ) slaym oluşumunu azaltıcı etkisi saptandı. Negatif grupta da EDTA'nın etkisi incelendiğinde, pozitif grupla paralellik gösterdiği yani konsantrasyon arttığında elde edilen optik yoğunluk ölçümlerinde anlamlı bir düşüş olduğu görüldü ( p<0.05 ). pH'nın slaym oluşumuna etkisini araştırmak için pH'sı 5, 6, 7, 8 ve 9 olan TSB'ler hazırlanarak incelendi, pH 7 baz alınarak değerlendirildiğinde pH'nın slaym oluşumuna etkisinin değişkenlik gösterdiği gözlendi. Fakat bu değişkenliğin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptandı. Çalışmamızda in vitro olarak S. epidermidis'' 'in slaym oluşumu üzerine Ca+2 ve Mg+2'un etkili olabileceği tespit edilmiştir. Bu S. epidermidis'' 'in neden olduğu biomedikal implant enfeksiyonlarının patogenezinde önemlidir.