Yazar "Akgül, Ömer Lütfi" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparison of pilat procedure and crystallized phenol applicayion in pilonidal sinus surgery
    (Medical & Surgical Research Journals Group, 2021) Dalbaş, Erkan; Akgül, Ömer Lütfi; Tüzün, Abidin; Gedik, Ercan
    Background: Pilonidal sinus disease (PSD) is an infectious, chronic and benign disorder of the sacrococcygeal area, predominantly encountered in young men. The surgical treatment of PSD has a wide range from minimally invasive interventions to complex flap techniques, however there is no agreement on the surgical approach. Minimally invasive procedures such as crystallized phenol (CP) application, sinusectomy, and pilonidal sinus tract ablation with laser (PiLAT) are easily applied, need a short hospital stay, cause less postoperative pain and minimal tissue loss, and have good cosmetic results. In this study, we aimed to compare the data of PSD patients treated with minimally invasive methods, namely CP and PiLAT. Material and Methods: The files of 245 PSD patients who were treated with the CP or PiLAT in our clinic between January 2016 and January 2020 were retrospectively reviewed. The patients were divided into two groups: 120 patients in the CP group and 125 patients in the PiLAT group. Both group were analyzed for age, gender, the number of sinuses, duration of surgery, severity of postoperative pain and need for analgesics, duration of antibiotic use, postoperative complications (infection, hematoma, seroma, cosmetic), time to return to daily activities, satisfaction for procedure, body mass index (BMI) and recurrence rates. Results: The patients in the PiLAT group were discharged the next day after the procedure, while the patients in the CP group discharged on the same day (p<0.001). The mean number of sinuses was 2.2 +/- 0.25 in the CP group and 3.6 +/- 0.81 in the PiLAT group, and the difference was statistically significant (p<0.001). The mean dressing time was 3.1 +/- 0.4 days in the PiLAT group, while it was longer, 9.5 +/- 2.1 days, in the CP group (p <0.001). Conclusion: CP and PiLAT procedures are minimally invasive methods that can be safely used in the treatment of PSD.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of pentoxifylline administration on an experimentalrat model of intraperitoneal adhesion
    (İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2021) Akgül, Ömer Lütfi; Dalbaşı, Erkan; Gül, Mesut; Alabalık, Ulaş
    Aim: Intraabdominal adhesions are the pathological structures that form between the peritoneal surfaces throughout the healing of the peritoneal surface defects with scar formation. Adhesions are a significant problem because they affect the quality of life, lead to morbidity and mortality, and increase health expenses. We have investigated the effectiveness of pentoxifylline (PTX), which is a methyl xanthine derivative, on the development of experimentally generated intraperitoneal adhesions in rats. Materials and Methods: In our study, 30 Wistar Albino rats, each weighing an average of 200-250 grams, were used. In this study, 3 groups of 10 rats were formed. As the adhesion model, cecotomy method was preferred and applied. Groups were classified as; the sham group, control group and PTX group. In the Sham group, merely laparotomy was applied, the control group was intraperitoneal 5 cc isotonic after the cecotomy, and the PTX group was intraperitoneal 100 mg / kg after the cecotomy. Rats were sacrificed on the 15th day. Macroscopic, microscopic adhesion and adhesion tissues were evaluated with regard to hydroxyproline levels. Results: In the comparison of the groups from the macroscopic point of view, there was a noteworthy difference in adhesion between the sham group and the PTX group (p = 0.027) and between the control group and the PTX group (p = 0.001). Conclusion: In this study, it was observed that PTX can reduce intraabdominal adhesion and increase the level of hydroxyproline after surgery.
  • [ X ]
    Öğe
    Isolated primarycase report hydatid cystof the breast: Case report
    (2012) Kapan, Murat; Girgin, Sadullah; Akgül, Ömer Lütfi; Önder, Hakan; Akyüz, Yılmaz; Önder, Akın
    Kist hidatik hastalığının etkeni Echinoccocus granulosus’dur. Kist hidatik ge- nellikle karaciğer ve akciğerde yerleşirken, memede ise çok nadiren görülür. Çalışmamızda; 62 yaşında bir kadın hastada izole sol memede kist hidatik ol- gusu sunuldu. Hastanın sol memesinde 1 yıldır ağrısız kitle şikayeti mevcuttu. Görüntüleme yöntemlerinde düzgün sınırlı, mobil bir lezyon olarak tarif edil- di. Lokal anestezi altında kitle total çıkartıldı. Patolojik inceleme sonucunda kist hidatik tanısı konuldu. Hastaya 3 aylık mebandazol tedavisi verildi. Takip- ler sırasında nüks hastalık saptanmadı.
  • [ X ]
    Öğe
    Pentoksifilin’in ratlarda deneysel olarak oluşturulan intraabdominal adezyonların gelişimi üzerine etkisi
    (2016) Akgül, Ömer Lütfi; Gül, Mesut
    Amaç: Abdominal ve pelvik adezyonlar peritoneal yüzey defektlerinin skar formasyonu ile iyileşmesi sırasında peritoneal ve pelvik kavite yüzeyleri arasında oluşan patolojik yapıdaki bağlardır. Adezyon, gerek hastanın yaşam kalitesini etkilemesi, gerek morbidite ve mortaliteyi, gerek maliyeti artırması açısından halen güncelliğini korumaktadır. Bir metil ksantin derivesi olan pentoksifilinin ratlarda deneysel olarak oluşturulan intraabdominal adezyonların gelişimi üzerine olan etkinliğini araştırdık. Materyal ve Metod: Bu çalışmada ratlar, her biri 10 rat olmak üzere 3 gruba ayrılarak incelendi. Gruplar; sham gurubu, kontrol gurubu ve pentoksifilin gurubu olarak sınıflandırıldı. Ratlar 15. günde sakrifiye edilip relaparotomileri yapıldı. Makroskopik, mikroskobik yapışıklık ve adezyon piyeslerinden alınan dokulardaki hidroksiprolin düzeyleri açısından değerlendirmeleri yapıldı. Bulgular: Makroskopik açıdan grupların karşılaştırmasında sham gurubu ile pentoksifilin gurubu arasında (p=0.027) ve kontrol gurubu ile pentoksifilin gurubu arasında (p=0.001) adezyon açısından anlamlı fark saptandı. Mikroskopik açıdan grupların karşılaştırmasında sham gurubu ile kontrol gurubu arasında (p=0.0001) ve kontrol gurubu ile pentoksifilin gurubu arasında arasında (p=0.0001) adezyon açısından anlamlı fark saptandı. Doku hidroksiprolin düzeyi açısından grupların karşılaştırmasında sham gurubu ile kontrol gurubu arasında (p=0.046) ve kontrol gurubu ile pentoksifilin grubu arasında (p=0.03) anlamlı fark saptandı. Sonuç: Deneysel olarak oluşturulan adezyon modelinde, intraperitoneal pentoksifilin uygulamasının karın içi adezyon oluşumunu azalttığı ve doku hidroksiprolin düzeyini arttırdığı gösterilmiştir. Bu sonuçlar ışığında pentoksifilin ile ilgili daha detaylı araştırmalar yapılması gerektiği kanısına varılmıştır. Anahtar kelimeler: Adezyon, karın cerrahisi, peritoneum, çekotomi, pentoksifilin.