Yazar "Şükür, Erhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çocuk Femur Diyafiz Kırıklarının Titanyum Elastik İntrameduller Çivileme ile Tedavisi(2013) Uçar, Bekir Yavuz; Demirtaş, Abdullah; Alemdar, Celil; Şükür, Erhan; Azboy, İbrahim; Bulut, MehmetAmaç: Titanyum intramedüller elastik çivi (TEN) ile tedavi edilen çocuk femur diyafiz kırıklarının klinik ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi. Yöntemler: Femur diyafiz kırığı tanısı ile 22 hastaya (15 erkek, 7 kız; Ortalama yaş: 7,6; dağılım 6-12 yaş) retrograd yolla TEN ile tedavi edildi. Kırıkların 15'i femur orta diyafiz, 4'ü proksimal diyafiz, 3'ü distal diyafiz kırığı şeklinde idi. Kapalı redüksiyon elde edilemeyen olgularda kırık hattına lateral insizyonla ulaşılıp açık redüksiyon uygulandı. Hastaların takiplerinde ön arka ve yan femur grafileri kullanıldı. Olgular yürüme şekilleri, diz ve kalça hareketleri, hastanede kalış süreleri, kırıkların kaynama süresi, ekstremitelerde oluşabilecek uzunluk eşitsizliği, komplikasyon gelişip gelişmemesi yönünden değerlendirildi. Olguların değerlendirmesinde Flynn TEN skorlama sistemi kullanıldı. Bulgular: Tüm kırıklarda ortalama 6.8 haftada (dağılım: 5-11 hafta) kaynama elde edildi. Ön arka planda 19 hastada normal dizilim elde edilirken iki hastada 5 derece varus, bir hastada 6 derece valgus görüldü. Lateral planda iki hastada 6 derece anterior angulasyon görüldü. İki hastada ortalama 7 mm uzunluk, üç hastada ortalama 6 mm kısalık görüldü. Bir hasta kalça ve diz hareketlerinde hafif kısıtlıklık gelişti. Bir hasta dışında tüm hastaların yürüyüşü simetrikti. Bir hastada yüzeyel enfeksiyon gelişti. Hiç- bir hastada kaynamama, epizifiz plağı kapanması, TEN çıkarılması sonrasında kırık görülmedi. Flynn kriterlerine göre 15 hastada mükemmel, yedi hastada başarılı sonuç elde edildi. Hastanede ortalama kalış süresi 4,2 gün (dağılım: 3-9 gün). Ortalama izlem süresi 20,2 ay (dağılım: 14-24 ay) idi. Sonuç: Çocuk femur diyafiz kırıklarının tedavisinde titanyum intramedüller elastik çiviler başarı ile uygulanabilen bir tedavi yöntemidirÖğe Lindgren-Turan metodu ile halluks valgus cerrahisi uygulanan hastaların yaşam kalitesi(2012) Uçar, Bekiryavuz; Azboy, İbrahim; Erdoğan, Sinan; Karadeniz, Hilmi; Demirtaş, Abdullah; Şükür, ErhanAmaç: Çalışmamızda Lindgren-Turan metodu ile halluksvalgus cerrahisi yapılan hastaların sağlıkla ilgili yaşam kalitesi değişikliklerini Euroqol (EQ-5D) anketini kullanarak araştırmayı amaçladık.Gereç ve yöntem: Otuz hastaya Stockholm, 30 hastaya da İstanbul’da olmak üzere toplam 60 hastaya Lindgren- Turan metodu ile halluks valgus cerrahi tedavisi uygulandı. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrasındaki sağlıkla ilgili yaşam kalitesi değişiklikleri EQ-5D anketi kullanılarakincelendi ve karşılaştırıldı. Hastaların kendilerini ne kadar sağlıklı hissettikleri sorusuna verdikleri cevap vizüel ana- log skala (VAS) skoru ile değerlendirildi. Herhangi bir rad-yolojik parametre göz önüne alınmadı.Bulgular: Ameliyat öncesi dönemde hastaların en sık şikâyetleri ağrı ve konfor azalmasıydı (%87). Bunu deformitenin yarattığı hareket zorluğu (%60) ve günlük etkinliklerde yaşanan zorluklar izliyordu. VAS skoru Türk hastalarda ameliyat öncesi dönemde daha kötüydü. Ameliyat sonrası dönemde başta günlük kişisel bakım ve hijyen olmak üzere tüm parametrelerde anlamlı iyileşme olduğu görüldü. Hastaların genel sağlık durumunu sorgulayan VAS skorunda da anlamlı artış görüldü (p<0.01). Sonuç: Lindgren-Turan metodu ile yapılan halluks valgus cerrahi tedavisi hastaların sağlık ile ilgili yaşam kalitelerinde anlamlı bir iyileşme sağlamaktadır.Öğe Social media and Internet usage of orthopaedic surgeons(Elsevier B.V., 2017) Duymuş, Tahir Mutlu; Karadeniz, Hilmi; Şükür, Erhan; Atiç, Ramazan; Zehir, Sinan; Azboy, İbrahim; 0000-0003-0644-7826; 0000-0002-7814-822X; 0000-0002-9610-2188Introduction The main objective of this study was to identify the prevalence of social media and Internet usage of orthopaedists and to determine its effects on patient–physician communication. Methods Data were collected by e-mail from 321 orthopaedists who filled out the questionnaire. The questionnaire consists of a total 25 items pertaining to personal information, which social media tool they use, their overall views of and expectations from social media, the effects of social media on patient–physician relationship and communication. Results The rates of keeping in contact with patients and “often” helping patients to manage their treatments over social media increased with age (p < 0.05). It was found that the rate of helping patients to manage their treatments over social media was significantly higher in academicians compared to that in specialist physicians (p = 0.040). The rates of having a personal website and being a member of online physician platform and social-networking sites were higher in participants working in the private sector than participants working in the public sector (p = 0.001). It was found that the rate of finding it useful to be in contact with patients over social media was higher in physicians working in the private sector compared to that in those working in the public sector (p < 0.01). Conclusion Social media tools and Internet are commonly used by orthopaedists to communicate with their patients. Even though there are beneficial effects in patient–physician relationship, effective standards and regulations should be developed to enable a safe communication and to resolve ethical and legal uncertainties.