Yazar "İzgi, Ayça Deniz" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The contribution of ceramic thickness and adhesive type on the de-bonding strength of dental ceramic veneers using er,cr:Ysgg laser(Universidad de Concepcion, 2019) Yılmaz, Berivan Dündar; Polat, Zelal Seyfioǧlu; İzgi, Ayça Deniz; Gündüz, Derya Toprak; Dirihan, Roda SeseogullariPurpose: De-bonding strength of ceramic veneers by laser use needs to be evaluated in detail. The aim of this study, is to determine the contribution of ceramic thickness and cementing agents to the de-bonding strength of ceramic veneers using Er,Cr:YSGG laser. Methods: A total of 120 maxillary central incisors specimens were randomly divided into twelve groups on the basis of disc thickness, cementing agent, and Er,Cr:YSGG laser use. Under laboratory conditions, 120 IPS Empress II system discs 0.5mm, 1mm, and 2mm in thickness were applied to the tooth surfaces, for laser use. An Er,Cr:YSGG laser system was applied to the central surface of the IPS Empress II discs on specimens in all laser groups (Groups 1,3,5,7,9,11). Then the shear bond strength (SBS) for all specimens were tested with a testing machine at a speed of 0.5mm/min. The SBS values were considered as the de-bonding strength. Results: The mean de-bonding strength values for Groups 9 and 11 (0,5 mm disc thickness + laser application) have the lowest median load (0.000 N), while Group 4 (2mm disc thickness + no laser) has the highest median load (573.885 N). The de-bonding strengths of all the groups without laser application were higher than those of all groups with laser use. When laser is applied, the mean de-bonding strength decreases with decreasing disc thickness, and it reaches zero at 0.5mm thickness of discs cemented by self- or total-etch adhesives. Conclusions: The de-bonding strength decreases with laser use, and decreasing disc thickness. In the absence of laser, the mean de-bonding values of discs cemented by a total etch adhesive system are always higher than those of discs cemented with a self-etch adhesive system. Without any extra load, all 0.5mm thick discs were dislodged from teeth while applying or testing the laser.Öğe Diş hekimliğinde kullanılan bağlanma dayanımı test metotlar(Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, 2021) Elmas, Saygın; Başaran, Emine Göncü; İzgi, Ayça DenizGünümüz diş hekimliğinde, materyallerin yapışma kuvvetlerinin miktarını ölçmek için çeşitli metotlar geliştirilmiştir. Bağlanmadayanımı testleri bu amaç için yaygın olarak kullanılmaktadır. Bununla birlikte birçok bağlanma dayanımı test metodu vardır. Buyöntemlerin her birinin avantajları ve dezavantajları vardır. Mikro çekme ve mikro makaslama testleri daha hassas sonuçlarverebilir, ancak daha karmaşık test kurulumlarına ihtiyaç duydukları için bazı dezavantajlar meydana gelmektedir ve bu testyöntemlerinde standardizasyonun sağlanması zordur. Bu nedenle bağlanma dayanım testlerinin kendi aralarında kıyaslanmasızordur. Bağlanma dayanımı test metotları kullanılırken, testi yapan kişinin test cihazlarının standardizasyonunu bilmesi vestandardizasyon sorunlarının çözümünü yapabilmesi gerekmektedir.Öğe Effect of different surface treatments on bond strength between zirconia posts and root surfaces(Uluslararası Diş Araştırmaları Birliği, 2020) Yılmaz, Berivan Dündar; İzgi, Ayça DenizAim: In recent years, especially with the increase in aesthetic demands, there has been a requirement to use the best aesthetic materials for dental restorations. These restorations are especially needed in those teeth that have crown loss due to a tooth fracture or extreme anterior tooth decay, post-core treatment has been applied as getting support by tooth roots. Current treatments involve removing the aesthetic disadvantages and making use of the strength resistance of various metals. In this case, zirconium, which is a white-coloured metal, is preferred. In this study, zirconia posts with different surface treatments were cemented to the root canal and bond strength was then evaluated. Methodology: Forty mandibular second premolar teeth were used in this study. Crowns of all teeth were removed to 14 mm from the enamel-cement margin by separation under irrigation. Root canals were cleaned, shaped and filled. Teeth were kept in distilled water while zirconia posts were prepared. Zirconia posts were divided into four groups according to the surface treatment methods as follows: a control group, a CoJet applied group, a sandblasting+laser group and an Er:YAG laser group. The Er:YAG laser was administered at 450 mJ at 10 Hz for 60 seconds with a 100-μs pulse duration. Surface-treated posts were bonded to the root canal with Panavia F cement. Cores were made with the standardized strip crowns. 5000 cycles, 5-55 °C thermal cycle applied with transition time at 5 seconds. For push-out tests, roots were embedded in translucent acrylic resin and coronal, middle third and apical sections were cut into 1.5-mm slices. The maximum load at failure was recorded for each specimen in newtons and then converted into megapascals (MPa). Each specimen was inspected with a scanning electron microscope (SEM) at a magnification of 100 X. Data were analysed using Games-Howell tests with a significance level of 0.05. Results: The coronal section from Group 3 had the highest mean push-out bond strength (18.01 MPa), while the apical section from Group 1 had the lowest (4.49 MPa). Surface treatments had no significant effect on the mean push-out bond strengths of zirconia posts (p > 0.05). However, dividing the root canal into three sections had a significant effect on bond strength (p < 0.05). When the results were evaluated for all groups, the push-out bond strength was highest in the coronal section, then in the middle third and the lowest in the apical section. Conclusion: The combined application (sandblasting+laser) had a significant effect on the push-out bond strength of zirconia posts. The root region also had a significant effect on bond strength and there was a significant difference between the apical and coronal sections.Öğe Farklı yöntemlerle polimerize edilen protez kaide materyallerinin eğilme direncine farklı protez temizleme tabletlerinin etkisi(Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, 2020) Erdost, Evran Ozan; İzgi, Ayça DenizAmaç: Bu in vitro çalışmanın amacı, farklı protez kaide materyallerinin (Acron MC, Deflex ve Ivobase Hıgh-Impact) eğilmedirenci ve yüzey özelliklerine farklı protez temizleme tabletlerinin (Aktident, Corega ve Protefix) etkisini incelemektir.Materyal ve Method: Çalışmamızda farklı yöntemlerle polimerize edilen üç farklı protez kaide materyali (Acron MC, Deflex veIvobase Hıgh-Impact) ve üç farklı protez temizleme ajanı kullanıldı. Her bir akrilikten biri kontrol grubu olmak üzere, 13’er adetörnek içeren 4 grup oluşturuldu. 120 adet örnek eğme dayanımlarının incelenmesi için hazırlanırken her bir akrilikten 3’er adetise SEM değerlendirmesi için kullanıldı. Tüm örneklere termal döngü uygulaması (5000 döngü, 5-552 C) yapıldı. Oluşturulangruplar, distile su, Aktident, Corega ve Protefix temizleme tabletlerinin solüsyonlarında bekletildi. Eğme dayanım değerlerininölçümü için 7 gün boyunca 3 farklı temizleme tableti solüsyonunda bekletilen örnekler ile distile suda bekletilen kontrolgrubundaki örneklere üniversal test cihazı kullanılarak (Lloyd instruments ltd. Segensworth, Fareharm) üç nokta eğme dayanımtesti uygulandı ve değerler kaydedildi. Verilerin istatistiksel analizi için IBM SPSS Statistics versiyon 21 paket programı kullanıldı.Bulgular: Eğme dayanım test verilerinde en düşük değer Acron MC örneklerde, en yüksek değer ise Deflex örneklerde görüldü.Her bir materyal için ayrı ayrı solüsyonlar ile kontrol grubu arasında yapılan karşılaştırmada istatistiksel olarak anlamlı bir farkbulunamadı.Sonuç: Alkalen peroksit içerikli tabletlerin, kullanılan kaide materyallerinin elastikiyet modülünü anlamlı bir şekildedeğiştirmezken, yüzey pürüzlülüğünü arttırdığını söyleyebiliriz.Öğe Lateral agenezisi olan bir hastanın multidisipliner bir yaklaşımla rehabilitasyonu(2012) Kale, Ediz; Hamamcı, Nihal; İzgi, Ayça Deniz; Garan, Reyyan Dildeş; Kahraman, BerfinLateral diş agenezisi gülümsemedeki stratejikpozisyondan dolayı büyük bir estetik sorunyaratmaktadır. Bu olgularda estetik rehabilitasyon,multidisipliner olmakla birlikte, genelde yaortodontik ya da protetik tedavi yaklaşımlarınınetkisi altında yapılmaktadır. Birinci yaklaşım kanindişin lateral diş boşluğuna ortodontik tedaviylegetirilip lateral diş formunda restore edilmesindenibarettir. İkincisi ise lateral diş boşluğununortodontik tedaviyle sağlanmasından sonra tek dişimplant restorasyonu veya geleneksel köprü proteziile restore edilmesi şeklindedir. Bu olgu raporunda,çift taraflı üst lateral diş agenezisi olan 21 yaşındakierkek hastanın multidisipliner yaklaşımla tedavisianlatılmaktadır. Ortodontik tedavi ile lateral dişleriçin oluşturulan boşluklara tek diş implant destekliprotez uygulamaları yapıldı. Daha estetik sonuçelde etmek amacıyla zirkonyum destekliabutmentler ve tam seramik kronlar kullanıldı.Tedavinin sonunda hastaya rahat ve güzel birgülümseme kazandırıldı.Öğe Periodontal sağlığı zayıflamış bir hastanın geleneksel hareketli bölümlü protezlerinde kendi doğal dişlerinin kullanımı: Bir olgu raporu(Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, 2020) Kale, Ediz; İzgi, Ayça DenizBu olgu raporunda, periodontal sağlığı problemli olan 34 yaşındaki bir bayan hastanın geleneksel hareketli bölümlü protezlerinde yapay dişler yerine kendi çekilmiş doğal dişlerinin kullanımı ile olan tedavisi anlatılmaktadır. Hastanın maksiller santral ve mandibular tüm kesici dişleri çekildikten sonra depulpe edildi ve retrograd olarak kompozit rezin ile dolduruldu. Dişler uygun bir şekilde kesilip şekillendirildi ve metal kaideli hareketli bölümlü mandibular ve maksillar protezlere hastanın doğal görünümü değişmeyecek şekilde dizildi. Tedavinin sonunda, kalan dişler protezler tarafından splintlenerek fonksiyonellik sağlandı ve hastanın doğal görüntüsü korundu.Öğe Posterior tek diş eksikliğinde modifiye inley tutuculu adeziv köprülerin klinik uygulaması : Dört yıllık klinik çalışma(2017) İzgi, Ayça Deniz; Eskimez, ŞebnemEksik dişlerin tamamlanmasında kullanılan kron-köprü restorasyonlarında komşu dişlerin mine ve dentin dokularından yapılan madde kaybı, dişlerin yapısal bütünlüğünün korunması ilkesine ters düşmektedir. İstenmeyen bu kayıpları önlemek amacıyla daha konservatif yöntemler bulma arayışı içine girilmiştir. Bu arayış , dişlerin yapısal bütünlüğünü daha az tehdit edecek preparasyonlar geliştirilmesini sağlamıştır .Adeziv köprüler, ön ve arka grup diş eksikliği rehabilitasyonunda konservatif bir yaklaşımla destek ve yumuşak dokuların sağlığı ve uyumlu ilişkisini devam ettiren kalıcı bir sabit protez tipi olarak kabul görmektedir. Bu çalışmada toplam 54 hastaya iki farklı materyal kullanarak 64 adet modifiye inley tutuculu adeziv köprü uygulandı. Alt yapı materyali olarak metal destekli seramik (52 adet) ve fiberle güçlendirilmiş kompozit rezin kullanıldı. Periodontal dokuların sağlığını grafi ve periodontal indeksler yardımıyla ilk 6 ay ve simantasyondan itibaren birer yıl arayla yapılan kontrollerde belirlendi. Ayrıca modifiye United States Public Health Service (USPHS) kriterleri kullanılarak destek dişler ve kompozit rezin gövdeler kontrol edildi. Yapılan kontroller sonucunda elde edilen veriler başlangıç ve bitiş değerleri olmak üzere eğerlendirildi. Periodontal indeksler ve dişeti cebi derinliği ölçümleri ikili karşılaştırma testi (student t) kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirildiğinde; Silness-Löe plak indeksi ve dişeti oluğu kanama indeksi başlangıç ve bitiş değerleri arasındaki fark anlamlı bulunurken, dişeti cebi derinliği ölçümlerindeki fark anlamlı bulunmamıştır. Modifiye USPHS kriterlerine göre yapılan değerlendirme sonucunda, son kontrollerde A (ideal) değerinin görülme yüzdeleri ; retansiyonda %96.09, renk uygunluğunda %60.93, marjinal renklenmede %40.62, anatomik formda %93.75 ve marjinal adaptasyonda %96.09 olarak bulundu. Sekonder çürük sadece bir hastada görüldü ve A ( ideal ) değerinin görülme yüzdesi %99.21 olarak bulundu. Fiberle güçlendirilmiş gövdelerdeki kırılma ise iki köprüde oluştu ve A ( ideal ) değerinin görülme yüzdesi %75 olarak bulundu. Fiberle güçlendirilmiş köprülerde A ( ideal ) değeri yüzey düzgünlüğünde %83.33 , renk uygunluğunda ise % 75 olarak tesbit edildi. 11 Adeziv köprülerin ağızda kalma süreleri kullanılan materyale, cinsiyete ve eksik dişlerin lokalizasyonlarına göre Kaplan-Meiers testi kullanılarak değerlendirildi. Bu sonuçlar arasındaki farkın anlamlı olup olmadığını belirlemek için de Breslow (genelleştirilmiş wilcoxon ) testi kullanıldı. Bu test sonuçlarına göre ; metal destekli seramik köprüler kompozit rezin köprülere oranla daha başarılı bulunurken, cinsiyetin ve eksik diş lokalizasyonunun başarıya etkisinin anlamlı olmadığı gözlenmiştir. Adeziv köprülerin ağızda kalma oranı ortalama 30.01 ay olarak bulunurken, adeziv köprünün desimante olması veya gövdenin kırılması başarısızlık olarak kabul edildiğinde adeziv köprülerin başarı oranı %92,18 (59 adet) , desimantasyon oranı %4,68 (3 adet) , kırılma oranı %3,1 (2adet) olarak belirlenmiştir. Desimante olan köprüler tekrar simante edildikten sonra fonksiyonel ağızda kalma süresi ise %96.87 olmuştur. Anahtar kelimeler :Modifiye inley , adeziv köprü, posterior tek diş eksikliğiÖğe Relationship between SARS-CoV-2 transmission risk and denture cleaning attitudes of removable denture wearers a case-control study(SCI Printers & Publication INC, 2021) Yılmaz, Berivan Dündar; Değer, Yalçın; İzgi, Ayça Deniz; Tuncer, Mehmet CudiOBJECTIVE: This study aimed to evaluate the relationship between severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) transmission risk and the oral hygiene behaviors of patients using removable dentures. STUDY DESIGN: A total of 220 removable dental prosthesis users were included in the study. Among them, 110 users diagnosed with the coronavirus disease were included in the case group and 110 unaffected users were included in the control group. A survey regarding their hygiene, prosthesis removal, and handwashing attitudes was completed by the participants. Measurable variables are presented as mean +/- standard deviation (SD) and categorical variables as numbers and percentage (%). RESULTS: Individuals in the case group had a significantly lower rate of handwashing with soap and water before prosthesis removal. Additionally, no significant difference was found between the frequencies of den ture removal between the 2 groups. Furthermore, individuals who removed their prostheses more than 2 times a day had an increased rate of handwashing with soap and water. CONCLUSION: To prevent the transmission of SARS-CoV-2, proper hand hygiene is important among individuals wearing removable dentures. Individual hand hygiene habits can affect transmission of the virus. Furthermore, dentists should educate their patients wearing removable dentures regarding proper hand hygiene and denture care to prevent further spread of the virus.Öğe Sklererodermaya bağlı mikrostomili bir hasta için parçalı implant-destekli mandibular tam protez: Bir olgu raporu(Dicle Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, 2021) İzgi, Ayça Deniz; Kale, Ediz; Ağaçayak, Kamil SerkanSkleroderma, bir çok organ sistemini tutan sistemik kronik otoimmün bir hastalık olan ilerleyici sistemik sklerozun erken belirtilerindendir. Orofasiyal bulgular, genelde, mikrostomiye neden olan ağız ve çevre derideki sertleşme, gastroözefagial reflü, kserostomi ve kötü oral hijyen ile bağlantılıdır. Bu hastalarda uzmanlaşmış profesyonel diş hekimliği bakımı hemen her zaman gerekli olmaktadır. Bu olgu raporunda, sklerodermaya bağlı mikrostomisi olan orta yaşlı bir bayan hastanın tam dişsiz mandibulasının protetik rehabilitasyonu anlatılmaktadır. Hastaya, iki osseintegre dental implant üzerine yerleşen parçalı mandibular tam protez yapıldı. Orta lingual bölgede yerleşmiş sürtünen kızak tarzındaki hassas bağlantı sayesinde protez kolaylıkla takılıp çıkartılabildi, ayrıca implantlar da proteze yeterli bir retansiyon ve stabilite sağladı. Tedavinin sonunda, hem estetik hem de fonksiyonel bakımdan sonuçlar yeterliydi ve hasta tedaviden memnundu.Öğe A technique for fabrication of an interim ocular prosthesis(2008) Kale, Ediz; Meşe, Ayşe; İzgi, Ayça Deniz; 0000-0001-8761-0298Several ocular and orbital disorders require surgical intervention that may result in ocular defects. Immediate intervention is required to preserve the anophthalmic socket size and prevent scar tissue contractures that may follow surgery. Unfortunately, immediate fitting of an anophthalmic socket with an artificial eye may not always be possible, and a delayed prosthesis delivery may result in settling and sinking of the prosthesis into the socket, therefore requiring orbital cavity conformation. This article presents a short review of the most commonly used techniques for processing an ocular prosthesis, while suggesting a practical transition to the application of some of them. A technique for fabricating a custom-made provisional ocular prosthesis using digital imaging technology is described. This technique may be considered in order to avoid costly procedures that might be required as a result of delayed artificial eye insertion. The technique described in this article provides a cost-effective choice for optimal orbital cavity conformation and serves as a diagnostic aid for predicting the patient's compliance to ocular prosthetic treatment. The esthetic advantages and the relative ease of fabrication of this interim prosthesis allow it to be considered a first step in the management of untreated anophthalmic sockets.
