Yazar "İpekeşen, Sibel" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bazı bakla (Vicia faba L.) çeşitlerinde gübre uygulamalarının verim ve verim unsurlarına etkisi(2020) Başdemir, Fatma; Türk, Zübeyir; İpekeşen, Sibel; Tunç, Murat; Eliş, Seval; Biçer, Behiye TubaBu araştırma bazı bakla çeşitlerinde (Filiz-90, Eresen-87, Salkım) gübre uygulamalarının (kontrol, azot,fosfor, organik ve bakteri) verim ve verim unsurlarına etkisini araştırmak amacıyla 2018-2019 yılları arasında ikiyıl süreyle Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanında yürütülmüştür. Gübreler; 4 kg/da azot, 8 kg/dafosfor, organik gübre 150 g/da, bakteri ise tavsiye miktarı üzerinden uygulanmıştır. Deneme tesadüf bloklarındabölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Tohum ekimi her iki yılda daŞubat ayının ilk haftasında, bitki hasadı Haziran ayında yapılmıştır. Araştırmada; gübre uygulamaları bitki boyu,tek bitki ağırlığı, bakla ağırlığı, bitkide bakla ve tane sayısı, biyolojik verimi ve tane verimini önemli ölçüdeetkilemiştir. Uygulamaların baklada tane sayısı, 100 tane ağırlığı ve hasat indeksi üzerine etkisi önemsizbulunmuştur. Uygulamalar arasında fosfor uygulaması diğer uygulamalara göre bitki boyu, bitkide tane sayısı,bitki ağırlığı ve bitkide tane verimini önemli ölçüde etkilemiştir. Tane verimi kontrol grubunda 214.7 kg/da,fosfor uygulamasında 205.0 kg ile yüksek, bakteri uygulaması 179.8 kg/da ile düşük bulunmuştur. Çeşitlerarasında tane verimi Eresen 87 çeşidinde 183.2 kg/da ile Filiz-90 çeşidinde 241.2 kg/da arasında değişmiştir.Öğe Bazı organik yetiştirme uygulamalarının nohutta (Cicer arietinum L.) verim, verim unsurları ve kalite özelliklerine etkisi(Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2021) İpekeşen, Sibel; Biçer, Behiye TubaTarımsal faaliyetlerde gübreleme verim ve kalite üzerinde önemli etkiye sahiptir. Yemeklik tane baklagiller üretildiği alanlarda bitki besleme ihtiyacı az veya hiç olmayan bitki grubu olarak tanınmaktadır. Ancak son yıllarda nohut da dâhil olmak üzere bu bitki grubunda gübreleme yapılmaya başlanmıştır. Nohutta gübrelemenin şekli ve miktarı üzerine üreticiler arasında değişik fikirler bulunmaktadır. Bu araştırmada nohutta farklı içerikli gübrelerin verim ve kalite üzerine artışının ne düzeyde sağlandığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2020 ve 2021 yıllarında ilkbahar yetiştirme mevsiminde Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında tarla ve sera koşullarında yürütülmüştür. Araştırmada farklı nohut çeşitleri (Arda, Gökçe ve Yerli nohut) ve farklı bitki besin elementleri (kontrol, alg (20.000 cc/ha), küçükbaş hayvan gübresi (5 ton/ha), büyükbaş hayvan gübresi (5 ton/ha), azot bağlayıcı bakteri, katı solucan gübresi (3 ton/ha), sıvı solucan (10.000 cc/ha), leonardit (750 kg/ha), ticari organik gübre (500 kg/ha), tavuk gübresi (3 ton/ha) ve kimyasal gübre (50 kg N/ha, 90 kg P/ha) kullanılmıştır. Tarla denemelerinde parseller 4 sıra ve sıra uzunluğu 4 metre, sıra aralığı 45 cm olacak şekilde ve tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Sera denemeleri her dönem için (çiçeklenme, bakla bağlama ve hasat dönemleri) 3 tekrarlamalı ve tesadüf parsellerinde bölünmüş parseller deneme deseninde (ana parseller çeşit alt parseller ise uygulamalar) yürütülmüştür. Tarla ve sera denemelerinde bitkiler çiçeklenme, bakla bağlama ve hasat dönemlerinde olmak üzere bitkisel ölçümler için üç defa hasat edilmiştir. Tarla ve sera denemelerinde çiçeklenme ve bakla bağlama dönemlerinde; bitki boyu, kök uzunluğu, bitki gövde, kök, sap, yaprak, nodul, bakla yaş ve kuru ağırlıkları ve yaprak alanı ölçümleri yapılmıştır. Tarla denemesinde ayrıca tüm bitki ve bakla ağırlğı, bitkide tüm, dolu ve boş bakla sayısı, tane sayısı, bitki ve birim alan tane verimi, biyolojik verim,100 tane ağırlığı, yabancı ot yoğunluğu, klorofilmetre değeri, kanopi genişliği ve green seeker özellikleri incelenmiştir. Tohum ve yaprakta azot, fosfor, potasyum içerikleri ile tohumda protein oranı, pişme süresi, şişme ve su alma kapasiteleri incelenmiştir. Tarla denemelerinde iki yıllık analiz sonuçlarına göre; bitki boyu, bitkide bakla ağırlığı, toplam bakla sayısı, bitkide tane sayısı, bitki tane verimi, biyolojik verim ve birim alan tane verimi bakımından çeşitler ve uygulamalar arasındaki farklılıklar önemli bulunmuştur. Katı solucan gübresi uygulaması, kontrol grubu ve diğer uygulamalara göre bu özellikleri arttırmıştır. Tane verimi (153,5 kg/da-204,1 kg/da) kontrol grubu (189,7 kg/da) ve diğer uygulamalara göre en yüksek tavuk gübresi uygulamasında saptanmıştır. Tarla koşullarında bakla bağlama döneminde bitkide yaprak kuru ağırlığı, yaprak sayısı, yaprak alanı, bakla kuru ağırlığı ve bakla sayısı sıvı solucan gübresinde diğer uygulamalara ve kontrol grubuna göre yüksek bulunmuştur. Nodul yaş ağırlığı leonardit uygulamasında yüksek, kimyasal gübre (NP) uygulamasında düşük bulunmuş, ayrıca sera koşullarında kimyasal gübre uygulaması nodul oluşumunu engellemiştir. Küçükbaş hayvan gübresi pişme süresini arttırmış NP uygulaması ise azaltmıştır. Tane protein oranı Arda çeşidinde azot bağlayıcı bakteri (%31,36), Gökçe çeşidinde büyükbaş hayvan gübresi (%29,79), Yerli çeşidinde küçükbaş hayvan gübresi (%29,43) uygulamalarında yüksek bulunmuştur. Araştırma sonucunda bitki büyüme ve gelişim dönemlerinde incelenen bitkisel özelliklerde kontrol ve inorganik gübre uygulamasına göre organik gübre uygulamalarında yüksek sonuçların elde edilmesi nohut yetiştiriciliğinde organik gübre kullanımının uygun olacağını göstermiştir.Öğe Diyarbakır ili sulu koşullarında ileri kademe ekmeklik buğday hatlarının verim ve kalite özelliklerinin GGE biplot tekniği ile değerlendirilmesi(Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2023) İpekeşen, Sibel; Akyıldız, Muhammed İsmail; Alp, AydınBu araştırmada, Diyarbakır ili sulu koşullarında toplam 32 adet ileri kademe ekmeklik buğdayhattı ile 3 adet ekmeklik buğday çeşidinin (Tosunbey, Saggitario ve Ceyhan-99) verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi ve GGE biplot analiz tekniği ile hat ve özellikler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Deneme Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü Araştırma ve Uygulama alanında 2017-2018 üretim sezonunda Augmented desenine göre yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, başak uzunluğu, başakta tane sayısı, başaklanma gün sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, tane verimi ve tanede protein oranı özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda tane verimi 463.1-920.5 kg/da ve tanede protein oranı %13.5-18.3 arasında değişmiştir. Tane verimi yönünden en yüksek değeri Tosunbey çeşidi (920.5 kg/da) gösterirken bu çeşide en yakın değeri 890.0 kg/da ile H-20 hattı göstermiştir. Biplot analiz sonucunda başaklanma gün sayısı, başakta tane sayısı, tane verimi, tane protein oranı ve bitki boyu aynı grupta, bin tane ağırlığı, başak uzunluğu ve başakta tane sayısı ayrı bir grupta yer almıştır. Hektolitre ağırlığı ise tek başına ayrı bir grubu oluşturmuştur. Araştırma sonucunda incelenen özellikler yönünden öne çıkan hatlar (H-9, H-10, H-15, H-18, H-20, H-27 ve H-31) sulu yetiştirme koşullarına uygun olan ekmeklik buğday ıslah çalışmalarına katkı sağlayacaktır.Öğe Effect of different fertilizer forms on yield and yield components of chickpea varieties(2020) Elis, Seval; İpekeşen, Sibel; Başdemir, Fatma; Tunç, Murat; Biçer, Behiye TubaThis research was conducted to determine the effects of different fertilizer forms (control, diammonium phosphate,urea, phosphorus and bacteria) on yield and yield components of some chickpea varieties (Gokce, Diyar 95, Aziziye94 and Taek-Sagel) in Diyarbakir, Turkey, during 2018 and 2019 growing seasons. In the study, plant height, plantbiomass, pod weight, seed yield per plant, number of pods and number of seeds per pod, biological yield, grain yield,100-seed weight and harvest index were evaluated. The effect of fertilizer treatments on chickpea varieties for alltraits were significant, except 100-seed weight, and harvest index. Grain yield ranged from 1274 kg ha-1 to 1479 kgha-1 among treatments. The control group (1479 kg ha-1), urea (1478 kg ha-1) and diammonium phosphate (1449 kgha-1) fertilizer treatments had produced more grain yield than bacteria inoculation (1274 kg ha-1) and phosphorus(1332 kg ha-1) treatments.Öğe Effect of organic and inorganic fertilizer doses on yield and yield components of common beans(Pakistan Agricultural Scientists Forum, 2023) Tunç, Murat; İpekeşen, Sibel; Başdemir, Fatma; Akıncı, Cuma; Biçer, Behiye TubaAn experiment was carried out at the Dicle University, Agriculture Faculty, southeast Anatolia of Turkiyeduring the years 2020 and 2021. The study was conducted to determine the effect of chicken manure levels (2.0 and 3.0 t ha-1), nitrogen and phosphorus levels (40:60, 40:80 and 40:100 kg ha-1) and their combinations (chicken manure levels + NP levels) on the growth, yield and yield components of common beans (Phaseolus vulgaris L.) The experiment was laid out in a randomized complete block design with three replications. Fertilizers on the soil surface were applied at sowing time. Dry biomass, dry stem weight, dry leaf weight and leaf area were investigated at 15 days intervals starting from 20 days after the emerging (DAE) until80 DAE. Seed yield and yield components were evaluated at the maturity time. The effect of fertilizer treatments on growth, yield and yield components was significant, and fertilizer treatments increased the growth, yield and yield components compared to the control. The highest dry biomass, dry stem weight, dry leaf weight and leaf area values were observed when chicken manure 3 tha-1 +40N+100P kg ha-1at65 DAE was applied. The highest seed yield, number of primary and secondary branches and pod weight plant-1 were observed at the application of chicken manure2 t ha-1 + 40N + 60P kg ha-1combination. Seed yield ranged from 1521.5 kg ha-1 in control plots to 2742.1 kg ha-1 in chicken 2 t ha-1 + 40N + 100P kg ha-1. Therefore, adding chicken manure (2 t ha-1) and chemical fertilizers (40N+100P kg ha-1) combinations to nutrient management systems was deduced more efficient than chemical fertilizer or chicken manure alone treatments on growth and yield of common bean.Öğe Gübre uygulamalarının baklanın (Vicia faba L.) bitkisel özelliklerine etkisi(Ordu Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2022) Beşdemir, Fatma; Saylak, Sevgi; İpekeşen, Sibel; Tunç, Murat; Eliş, Seval; Biçer, BehiyeAmaç: Bu araştırmada organik, inorganik ve biyo gübrelerin yerel baklanın toprakaltı ve toprak üstü aksamları üzerindeki etkisinin belirlemesi amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Araştırma Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ne ait sera koşullarında yürütülmüş olup, tesadüf parsellerinde bölünmüş parseller deneme desenine göre ve üç tekrarlamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma materyali olarak Nutri-umix 660 (organik gübre), Fosil (organik gübre), DAP (inorganik gübre), Rhizobium leguminoserum (biyogübre) kullanılmıştır. Araştırmada yaş bitki ağırlığı, yaş sap+yaprak ağırlığı, yaş kök ağırlığı, bitki boyu, kök uzunluğu, yaprakçık sayısı, yaprak ağırlığı, nodül sayısı, yaş nodül ağırlığı, kuru sap ağırlığı, kuru kök ağırlığı, kuru yaprak ağırlığı, kuru nodül ağırlığı ve yaprak alanı özellikleri çiçeklenme öncesi, çiçeklenme dönemi ve çiçeklenme sonrası dönem olmak üzere üç ayrı dönemde incelenmiştir. Ayrıca toplam bitki yaş ve kuru ağırlıklarından faydalanarak bazı eşitlikler ile uygulamaların oransal kök ağırlığı, oransal sap ağırlığı ve oransal yaprak ağırlığına etkisi araştırılmıştır. Araştırma Bulguları: Araştırma sonucunda çiçeklenme öncesi dönemde yapılan uygulamaların incelenen özellikler üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı, çiçeklenme döneminde ise organik gübrelerin diğer gübrelere oranla daha fazla etki ettiği saptanmıştır. Çiçeklenme sonrası dönemde yaprakçık sayısı, yaprak ağırlığı, kuru sap ağırlığı, kuru kök ağırlığı ve yaprak alanına kontrol uygulaması, nodül sayısı ve yaş nodül ağırlığına azotlu gübreler, kuru yaprak ağırlığına Nutri-umix ve kuru nodül ağırlığına ise Fosil uygulaması en fazla etkide bulunmuştur. Sonuç: Bu araştırma ile bakla yetiştiriciliğinde inorganik gübre kullanımının çok önemli bir etkisinin olmadığı, ancak organik gübrelerin bitkisel özellikleri artırdığı saptanmıştır. Bakla yetiştiriciliğinde bu gübrelerin kullanılmasının toprak verimliliğinin sürdürülmesine de katkıda bulunulacağı düşünülmektedir.Öğe Organik ve inorganik azotlu gübre uygulamalarının farklı dönemlerde bezelyenin verim kriterlerine etkisi(Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2020) İpekeşen, Sibel; Tunç, Murat; Eliş, Seval; Başdemir, Fatma; Biçer, Behiye TubaÖz: Bu araştırma yerel bir bezelye ekotipinde farklı gübre uygulamalarının (kontrol, inorganik azot, organik-1, organik-2 ve bakteri aşılaması) toprakaltı ve toprak üstü aksamlarına etkisini incelemek amacıyla sera koşullarında yürütülmüştür. Araştırmada çiçeklenme öncesi, tam çiçeklenme ve çiçeklenme sonrası dönemlerde bitki boyu, kök uzunluğu, yaş ve kuru bitki, kök, yaprak, nodül ve sap ağırlığı, yaprakçık sayısı, nodül sayısı ve yaprak alanı özellikleri incelenmiştir. Gübre uygulamalarının nodül sayısı ve yaş nodül ağırlığı üzerine etkisi her üç dönemde de önemli bulunmuştur(P<0.05). Çiçeklenme öncesi ve tam çiçeklenme dönemlerinde uygulamalar nodul sayısı ve yaş ağırlığını azaltmıştır. Çiçeklenme sonrası dönemde organik gübre uygulaması nodul ağırlığını arttırmıştır. Kök uzunluğu üzerine uygulamaların etkisi önemli bulunmuş, Organik-2 uygulaması kök uzunluğunu olumlu etkilemiştir.Öğe Organik ve inorganik ve biyo gübrelerin bezelyenin bitkisel özelliklerine etkileri(Türkiye Toprak Bilimi Derneği, 2020) Başdemir, Fatma; Tunç, Murat; İpekeşen, Sibel; Eliş, Seval; Biçer, Behiye TubaBu araştırma organik (Nutri-umix 660, Fosil), inorganik (DAP) ve biyo (Rhizobium leguminoserum) gübrelerin bezelyenin toprak altı vetoprak üstü aksamlarına etkilerini belirlemek amacıyla Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri deneme serasında 2019 yılıbahar yetiştirme mevsiminde yürütülmüştür. Araştırmada çiçeklenme öncesi dönem, çiçeklenme dönemi ve çiçeklenme sonrasıdönemlerde bitki boyu, kök uzunluğu, yaş ve kuru bitki, kök, yaprak, nodül ve sap ağırlığı, yaprakçık sayısı, nodül sayısı ve yaprak alanıözellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda çiçeklenme öncesi dönemde bezelyede bitkisel özellikler üzerine uygulamalar arasında enfazla etki Fosil gübresinden elde edilmiştir. Çiçeklenme döneminde yapılan uygulamaların incelenen tüm özellikler üzerine önemlietkilerinin olduğu saptanmıştır. Çiçeklenme sonrası dönemde ise incelenen özellikler üzerine en fazla etkiyi organik gübrelerin gösterdiğibelirlenmiştir. Üç dönemin birleşik analiz sonuçlarına bakıldığında, incelenen 8 özellik üzerine en çok Nutri-umix, 6 özellik üzerine iseFosil ve Bakteri uygulamasının olumlu katkılarının olduğu bulunmuştur. Sonuçlar bezelye bitkisi yetiştiriciliğinde konvansiyonel tarımuygulamaları yerine organik tarım uygulamalarının tercih edilebileceğini göstermiştir.Öğe Tek yıllık yabani nohut genotiplerinin agronomik ve morfolojik özelliklerinin biplot analiz yöntemi ile değerlendirilmesi(Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2023) Başdemir, Fatma; İpekeşen, Sibel; Tunç, Murat; Turan, Leyla; Kahraman, Abdullah; Biçer, Behiye TubaÖz: Bu çalışmada yıllık Cicer yabani genotipleri ile kültür nohutlarının bitki boyu, kök uzunluğu, gövde kuru ağırlığı, kök kuru ağırlığı, nodül sayısı ve nodül yaş ağırlığı özellikleri açısından ilişkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Denemede 6 adet C. echinospermum, 20 adet C. reticulatum ve 2 adet kültür nohutu kullanılmıştır. Deneme 2018 ve 2019 yıllarında Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesinde yağmur korunaklı sulama kontrollü yarı açık alanda saksı denemesi şeklinde yürütülmüştür. İncelenen özellikler bakımından yabani genotip ve kültür nohutlarında geniş varyasyon saptanmıştır. İncelenen özellikler ve genotipler arasındaki ilişkiler biplot analiz ile ilişkilendirilmiştir. 2018 yılı Scatter biplot yöntemi ile yapılan analizde PC1 (1. ana bileşen) %44.53, PC2 (2. ana bileşen) %28.49, toplamda varyasyonun %73.02’sini oluşturmuştur. 2019 yılı Scatter biplot yöntemi ile yapılan analizde PC1 (1. ana bileşen) %57.92, PC2 (2. ana bileşen) %32.40, toplamda varyasyonun %90.32’sini oluşturmuştur. Yabani genotip ve kültür nohutlarının incelediğimiz morfolojik özellikler ile ilişkilerinde yabani genotiplerin daha yakın ilişki gösterdiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar kültürü yapılan nohut çeşitlerindeki genetik daralmayı genişletmek ve zenginleştirmek için ıslah programlarında yabani genotiplerin değerlendirilebileceğini göstermiştir.
