DSpace Arşivi :: by Yazar "Özaslan, Cumali" değerine göre listeleniyor

Yazar "Özaslan, Cumali" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 35

Ascochyta blight and weed density affected by the rolling times and the packing force levels of land roller in chickpea (Cicer arietinum l.) production
(Agricultural Research Communication Centre, 2020) Gürsoy, Songül; Özaslan, Cumali; Türk, Zübeyir
A field experiment was conducted to examine the impacts of the rolling times [pre-emergence and post-emergence] and the packing force levels of land roller [0 kNm-1, 2.15 kNm-1, 2.70 kNm-1, 3.27 kNm-1, 3.84 kNm-1, 4.41 kNm-1] on the disease severity of Ascochyta blight (AB), total weed density, dry weed biomass weight, the density of dominant weed species and grain yield per plant in chickpea (Cicer arietinum L.) production. The effect of land rolling time on total weed density, dry weed biomass weight and grain weight per plant was not significant, but land rolling at post-emergence (61.34%) had significantly higher disease severity of AB than that at pre-emergence (51.87%). The packing force levels of land roller had a significant effect on the disease severity of AB, total weed density, dry weed biomass weight and grain yield per plant. The increased packing force of land roller increased the disease severity of AB. The dry weed biomass weight and total weed density was the highest at the 2.70 kNm-1 of the packing force while the 3.27 kNm-1 of the packing force resulted in the highest grain weight per plant among treatments.
Band herbicide application combined with inter-row cultivation as a sustainable weed management strategy for reducing herbicide use: A meta-analysis
(Elsevier Ltd., 2024) Özaslan, Cumali; Gürsoy, Songül; DiTommaso, Antonio
Reducing herbicide use in cropping systems is an increasingly important objective in many regions of the world. Band herbicide application combined with mechanical cultivation in wide-row crop production reduces production costs, and the environmental and health hazards associated with herbicide use. This meta-analysis aimed to investigate the effects of band herbicide application on weed control efficacy and crop yields. The meta-analysis was conducted using 217 and 254 observations for weed control and crop yield, respectively, from 36 studies around the world. The selected effect size (ES) was the logn of the response ratio (RR), which is the mean of the band herbicide application divided by the mean of the broadcast (control) treatment. Weed density (weeds m−2), weed biomass (kg ha−1), weed cover (%), and crop yield (kg ha−1) were used to evaluate the effectiveness of band herbicide application. Data were analyzed using the OpenMee Meta-Analysis software. The meta analysis results showed that the band application of herbicides significantly lowered weed control (resulted in increased weed presence) and decreased crop yield when compared with the broadcast application of herbicide. However, the effect of band herbicide application varied by crop species, herbicide application timing and rate, band spraying width, and inter-row cultivation pattern and frequency. Band herbicide application systems integrated with inter-row cultivation did not increase weed presence or reduce crop yield; thus, this practice has the potential for wider use in crop production systems.
Çeltik yetiştiriciliğinde organik tarım olanaklarının araştırılması ve konvansiyonel tarım ile karşılaştırılması
(Türkiye Toprak Bilimi Derneği, 2021) Kahraman, Şerif; Atakul, Şehmus; Kılınç, Sevda; Alp, Aydın; Duman, Mehmet; Baran, Behzat; Özaslan, Cumali
Diyarbakır’da organik çeltik tarımının olanaklarını belirlemek ve organik tarıma geçişte çiftçiler için örnek teşkil etmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada materyal olarak yerel Karacadağ çeltiği ile Türkiye’de en çok ekimi yapılan Osmancık-97 çeltik çeşidi kullanılmıştır. Araştırma; GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme tarlasında 2011 çeltik yetiştirme döneminde tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemeden elde edilen verilere göre; hasat indeksi %28.06-37.55, fertilite %49.57-88.63, kırıklı pirinç randımanı %67.87-74-27, yabancı ot sayısı 1.50-2.67 adet/m2, tane verimi 271.57-543.33 kg/da arasında değişimler göstermiştir. Araştırma sonucunda uygulamalar arasındaki farklılıklar; organik uygulamalar, fertilite, yabancı ot sayısı yönünden konvansiyonel uygulamalara göre üstün değerler göstermiştir. Karacadağ çeşidi incelenen tüm özelliklerde en iyi değeri vermiştir. Ekonomik analizde organik Karacadağ uygulaması 371.3 TL/da net kar ile en karlı yöntem olmuştur. Karacadağ çeşidi bölgenin ekolojik koşullarına uyum yeteneğini kanıtlamış bir çeşittir. Karacadağ çeltik çeşidinin organik tarımda kullanılması ile bölgede organik çeltik tarımının yaygınlaştırılabileceği sonucuna varılmıştır.
Coleoptera Species Detected on Weeds in Hakkari/Yüksekova Basin
(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2024) Sırrı, Mesut; Özaslan, Cumali
The adverse effects of chemical pesticides on human and environmental health have prompted scientists to seek alternative weed control methods. This study aims to identify natural enemies (insects) feeding on weeds that are prevalent in the Hakkari/Yüksekova Basin, which boasts rich biological diversity. The survey was conducted in 2020 and 2021. A total of 56 insect species were identified on 19 weed species belonging to 10 different families. A significant portion of these species (26 species) belonged to the Coleoptera order, specifically the Curculionidae (22 species) and Chrysomelidae (4 species) families. Among the Curculionidae family in the region, it was determined that Lixus elegantulus Boheman, 1843, L. bardanae (J.C.Fabricius, 1787), L. scolopax, Larinus onopordi (Fabricius, 1787), L. minutus Gyllenhal, 1835 and Rhabdorrhynchus anchusae Chevrolat, 1854 species could suppress the growth and seed formation of host weeds. Host testing studies are needed for the use of such potential agents in the biological control of weeds.
Common ragweed: An emerging threat for sunflower production and human health in Turkey
(Blackwell Publishing, 2016) Özaslan, Cumali; Önen, Hüseyin; Farooq, Shahid; Günal, Hikmet; Akyol, Nihat
Common ragweed invasion poses serious risks to human health, biodiversity and agricultural production throughout the world. Although ragweed has an enormous potential to expand its range in Turkey, studies on ragweed have only concentrated on the Black Sea region. An exploratory survey was conducted to observe the level of ragweed occurrence on the nodes of predecided 10×10km grids in the Thrace region of Turkey. Ragweed populations were observed in 44 out of 129 sites in a wide range of habitats, including roadsides, pastures, agricultural fields and non-agricultural areas. The highest levels of ragweed infestation were recorded in the agricultural fields, followed by the roadsides. The most-invaded crop was sunflower. The sunflower fields had the highest ragweed coverage as well and invasion even resulted in crop failure alongside the field borders. A spatial analysis of the data indicated that ragweed exhibited an aggregated pattern over the Thrace region. Ragweed distribution was not associated with the characteristics of the soils, which had a varying range of pH, electrical conductivity and texture. The results revealed that ragweed invasion can arise as a serious weed problem, interfering with the sustainability of sunflower production in Thrace and other sunflower-producing regions of the country. A high degree of ragweed infestation also will contribute to the pollen level counts for the most crowded cities in the region, posing a serious danger to human health.
Current status of herbicide resistance of wild oats (Avena spp) in wheat fields in Mardin and Şanlıufa provinces of Türkiye
(Namik Kemal University - Agricultural Faculty, 2024) Süer, İslam Emrah; Ateş, Erdal; Tursun, Nihat; Özaslan, Cumali; Uludaǧ, Ahmet
Wheat is a strategic crop with its role in human nutrition. In Türkiye, it has importance in agriculture and economy as well as being a staple crop. Mardin and Şanlıurfa provinces of Türkiye approximately produces 1.6 million tons of wheat on 600 thousand ha fields. One of the important factors limiting wheat production is weeds. Weeds compete with the wheat plant and cause significant yield and quality loss. Wild oat (Avena spp.) species are an important problem in wheat fields in both provinces. Herbicide applications are widely used to control wild oats due to their ease of use, short duration of action and low cost. Wheat fields were surveyed to supply data for strategies to be followed via determining the current situation of herbicide resistance in these provinces where herbicide resistant wild oats had been reported. Out of 95 fields visited, 65 fields had significant wild oat populations of which 61 A. sterilis and four A. fatua. Then these populations were tested to find out herbicide resistance levels against clodinafop-propargyl (ACCase inhibitor) and formulated mix of mesosulfuron-methyl and iodosulfuron-methyl sodium (ALS inhibitors). Only two populations, one low level and the other medium level were found to be resistant to the formulated mix of mesosulfuron and iodosulfuron while 11 populations were resistant to clodinafop, one high level, three medium level and the remaining low level. It was assumed that longer use history and wider use of clodinafop as well as herbicides used in winter rotational crops might cause more clodinafop resistant populations. It was concluded that a strategy to prevent or delay herbicide resistance in these provinces should be prepared because herbicide resistance has continued evolving.
Diyarbakır İli Buğday Tarlalarındaki Yabancı Otlar Üzerinde Gözlenen Mildiyö Türleri
(Türkiye Herboloji Derneği, 2017) Özaslan, Cumali; Boyraz, Nuh; Güncan, Ahmet
Çalışma, 2008-2009 yılları arasında Diyarbakır (Türkiye) ili ve ilçelerindeki buğday tarlalarının yabancı otları üzerindeki mildiyö hastalıklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Sekiz farklı yabancı ot türü üzerinde sekiz farklı mildiyö fungus türü tespit edilmiştir. Bu mildiyö türlerinden üç tanesi Türkiye için yeni kayıttır. Mildiyö fungus türleri; Hyaloperonospora parasitica (Pers.) Constant., Peronospora dianthi de Bary, Peronospora arborescens (Berk.) De Bary, Peronospora cephalariae Vincens, Peronospora lallemantiae Kolymb., Peronospora lamii A. Praum., Peronospora narbonensis Gäum. ve Peronospora sisymbrii-officinalis Gäum. sırasıyla Myagrum perfoliatum L., Agrostemma githago L., Papaver macrostomum Boiss & Huet. ex Boiss, Cephalaria syriaca (L.) Schrad., Lallemantia iberica (Bieb.) Fisch. & Mey., Lamium amplexicaule L., Vicia narbonensis L. ve Sisymbrium officinale (L.) Scop. yabancı otu üzerinde gözlenmiştir. P. dianthi de Bary, P. cephalariae Vincens ve P. lallemantiae Kolymb. Türkiye için ilk kayıt niteliğindedir. Bu gözlenen mildiyö türlerinin morfolojik özellikleri bu çalışmada sunulmuştur. Tanımlanan mildiyö hastalık etmenleri, bu yabancı ot türlerine karşı potansiyel biyolojik kontrol ajanları olabilirler. Bununla birlikte, farklı yabancı ot türlerine karşı biyolojik kontrol ajanları olarak potansiyellerini keşfetmek için ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır
The effects of the pass number of the planker on soil physical properties, plant growth and weed species in cotton agriculture
(Centenary University, 2019) Gürsoy, Songül; Korkunç, Medet; Özaslan, Cumali
In cotton (Gossypium hirsutum L.) agriculture, very loose soil results in reduced seed emergence and stand establishment because the contact between soil and seed is deficient. Therefore, the use of a planker before planting may help firm seedbeds and improve stand establishment. The objective of this study is to determine the effects of different pass numbers of the planker on soil bulk density, moisture content and cotton seed emergence. Also, weed species and plant growth parameters were determined in the study. The five treatments including different soil planking levels (P0, untreated control; P1, one pass of planker; P2, two passes of planker; P3, three passes of planker; P4, four passes of planker) was compared by using completely randomized block design with three replications. The results of the study indicated that while the soil bulk density and moisture content was increased with increasing the pass number of planker, multi-pass of planker significantly reduced seed emergence rate and SPAD value. The highest seed cotton yield per plant was found at P1 (one pass of planker) treatment. Also, soil planking levels affected the weed species and the density of this species. Control plots (P0) had higher weeds species than other treatments. In conclusion, the findings of this research suggest that multi-pass of planker may reduce seed emergence and cotton yield although it increases the moisture content at 0-10 cm soil depth which has positive effect on seed emergence, under the soil and climate conditions like the experimental field.
Effects of various soil tillage and herbicide applications on yield and weeds in chickpea production
(Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2024) Bayram, Leyla; Gürsoy, Songül; Özaslan, Cumali
The effects of various tillage methods and herbicide applications on crop yield and broadleaf weeds in chickpea production were investigated. For this reason, a 3-year (2020-21, 2021-22, and 2022-23 chickpea growing season) field experiment was conducted in Diyarbakır region, Türkiye. The experiments were laid out in split-plot design with three replications, in which tillage methods [moldboard plow+cultivator (MP+C), disc harrow+cultivator (DH+C) and cultivator (C)] were main plots, and herbicide applications [pre-emergence (Pre), post-emergence (Post), pre-emergence+post-emergence (Pre+Post), Weed-free check, weedy check] were sub-plots. The higher grain yield was observed under MP+C than DH+C and C treatments although the difference among tillage treatments was not significant in the 2020-21 and 2022-23 production seasons. Among the herbicide applications, the highest grain yield was found at the pre-emergence herbicide treatment following the weed-free check plots. When the treatments were evaluated in terms of their effects on weed observations, it was observed that tillage with moldboard plow and pre-emergence herbicide application were more effective in controlling weeds.
Evaluating the performance of rotary and tine inter-row cultivators at different working speeds
(Tarbiat Modares University, 2021) Gürsoy, Songül; Özaslan, Cumali
An effective inter-row cultivator must destroy the weeds in the inter-row close to crop area without damaging the plants on the rows. Therefore, it is important to understand the soil disturbance of inter-row cultivation tools for optimizing the design and the use of inter-row cultivators. In this study, the performance of two different inter-row cultivators (the rotary inter-row cultivator and the tine inter-row cultivator) was investigated at three different working speeds (3.52, 6.11 and 7.82 km h(-1)) and at a working depth of 70 mm under corn planted field conditions. The performance indicators of inter-row cultivators included the soil burial Depth on crop (D), the unaffected strip Width around crop row (W), the Weeding efficiency (We), and the Damaged Plant ratio (D-P). The results of the study indicated that the rotary inter-row cultivator could be operated at 6.11 km h(-1) due to acceptable soil movement and low crop damage. However, the tine inter-row cultivator resulted in unacceptable soil movement and crop damage at 6.11 and 7.82 km h(-1) working speeds.
Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Kullanıldığı Mercimek Tarımında Bazı Yabancı Ot Türlerinin Yoğunluğu ile Tane Verimi Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi
(Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü, 2014) Gürsoy, Songül; Özaslan, Cumali; Urğun, Murat; Kolay, Betül; Koç, Murat
Mercimek tarımında verimi sınırlandıran en önemli sorunlardan birisi de yabancı otlardır. Bölge koşullarına uygun toprak işleme yöntemi ve ekim zamanının bilinmesinin, yabancı otlarla mücadelede çok önemli olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, buğday hasadı sonrası farklı toprak işleme yöntemleri ve ekim zamanlarının mercimek tarımında yabancı ot türlerinin yoğunluğu ve tane verimi üzerinde etkisi incelenerek, deneme alanındaki yabancı ot türleri ile verim arasındaki korelasyon katsayıları belirlenmiştir. Bu amaçla, üç farklı toprak işleme yöntemi (geleneksel toprak işleme, azaltılmış toprak işleme ve doğrudan ekim) ve iki farklı ekim zamanı, bölünmüş parseller deneme deseni kullanılarak karşılaştırılmıştır. Çalışmanın sonucunda, deneme alanında 8 familyaya ait 15 farklı yabancı ot türü saptanmıştır. Bu yabancı otların metrekaredeki yoğunluklarının 1 ile 99 arasında değiştiği belirlenmiştir. Deneme alanındaki en yoğun yabancı ot türünün kendi gelen buğday (Triticum aestivum L.) olduğu görülmüştür. Toplam yabancı ot kuru biyomas ağırlığı, doğrudan ekim yönteminde en yüksek, azaltılmış toprak işleme yönteminde ise en düşük olmuştur. Uygulanan yöntemlerin birim alandaki yabancı ot sayısına etkisi, türler bazında istatistiksel olarak farklı olmuştur. Tane veriminin, toprak işleme yöntemleri ve ekim zamanından önemli derecede etkilendiği ve yabancı ot kuru biomas ağırlığı ve kendi gelen buğday yoğunluğundaki artışın mercimeğin tane veriminde önemli düzeyde (r=-0.78** ve -0.79**) azalışa neden olduğu görülmüştür
Forecasting daily total pollen concentrations on a global scale
(John Wiley and Sons Inc., 2024) Makra, László; Coviello, Luca; Gobbi, Andrea; Jurman, Giuseppe; Furlanello, Cesare; Brunato, Mauro; Özaslan, Cumali
Background: There is evidence that global anthropogenic climate change may be impacting floral phenology and the temporal and spatial characteristics of aero-allergenic pollen. Given the extent of current and future climate uncertainty, there is a need to strengthen predictive pollen forecasts. Methods: The study aims to use CatBoost (CB) and deep learning (DL) models for predicting the daily total pollen concentration up to 14 days in advance for 23 cities, covering all five continents. The model includes the projected environmental parameters, recent concentrations (1, 2 and 4 weeks), and the past environmental explanatory variables, and their future values. Results: The best pollen forecasts include Mexico City (R2(DL_7) ≈.7), and Santiago (R2(DL_7) ≈.8) for the 7th forecast day, respectively; while the weakest pollen forecasts are made for Brisbane (R2(DL_7) ≈.4) and Seoul (R2(DL_7) ≈.1) for the 7th forecast day. The global order of the five most important environmental variables in determining the daily total pollen concentrations is, in decreasing order: the past daily total pollen concentration, future 2 m temperature, past 2 m temperature, past soil temperature in 28–100 cm depth, and past soil temperature in 0–7 cm depth. City-related clusters of the most similar distribution of feature importance values of the environmental variables only slightly change on consecutive forecast days for Caxias do Sul, Cape Town, Brisbane, and Mexico City, while they often change for Sydney, Santiago, and Busan. Conclusions: This new knowledge of the ecological relationships of the most remarkable variables importance for pollen forecast models according to clusters, cities and forecast days is important for developing and improving the accuracy of airborne pollen forecasts.
Gever Ovası’nda Tespit Edilen Convolvulus L. Türleri ve Bunların Potansiyel Biyolojik Kontrol Etmenleri
(Türkiye Herboloji Derneği, 2022) Sırrı, Mesut; Özaslan, Cumali
Biyolojik çeşitlilik açısından son derece zengin olan Yüksekova Havzası Gever Ovası’nda (Yüksekova/Hakkari) 232 farklı noktada iki yıl boyunca (2020-2021) sürveyler gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında Türkiye’de önemli bazı yabancı ot türlerini barındıran Convulvulus L. cinsine ait türler, bunların bölgedeki popülasyon yoğunlukları ile rastlanma sıklığı saptanmıştır. Ayrıca cinse dahil türler üzerinde bulunan biyolojik kontrol ajanları da belirlenmiştir. Çalışma alanında; Convolvulus arvensis L., Convolvulus betonicifolius Mill. subsp. peduncularis (Boiss.) Parris ve Convolvulus lineatus L. olmak üzere Convulvulus cinse dahil 3 bitki türüne rastlanmıştır. C. betonicifolius ve C. lineatus türlerinin rastlanma sıklıkları sırasıyla %6,6 ve %1,7 seviyesinde iken C. arvensis bölgedeki rastlanma sıklığının %60.7 olduğu görülmüştür. Bölgede C. betonicifolius (Kaba tüylü tarla sarmaşığı) türünün tarım alanlarında, C. lineatus’un (Çizgili sarmaşık) ise mera alanlarında lokal olarak popülasyon oluşturduğu gözlemlenmiştir. Ancak C. arvensis’in (Tarla sarmaşığı) ise bölgede ekim nöbetinde yer alan bütün kültür bitkilerinde rastlandığı ve ekonomik düzeyde sorun oluşturabildiği belirlenmiştir. Tarla sarmaşığının, doğal ekosistemler ile yol/tarla kenarları, yerleşim yerleri vb. tarım dışı alanlarda da yaygın olarak bulunduğu saptanmıştır. C. arvensis üzerinde 4 mikrofungus [Aecidium convolvulinum Speg., Alternaria atra (Preuss) Woudenb. & Crous, Cercospora convolvulicola M. Bakhshi, Arzanlou Babaiahari, Crous & U. Braun., Curvularia inaequalis (Shear) Boedijn] ile 2 böcek türü [Hypocassida subferruginea Schrank, 1776 (Coleoptera:Chrysomelidae), Spermophagus sericeus Geoffroy, 1785 (Coleoptera:Bruchidae)] türü tespit edilmiştir. Ancak diğer iki tür üzerinde herhangi bir biyolojik kontrol etmenine rastlanmamıştır. Çalışma alanında C. arvensis üzerinde bulunan etmenlerin yabancı otun popülasyonlarını önemli ölçüde baskı altında tuttuğu görülmüştür. Dolayısıyla çalışma alanında yararlı organizmaların desteklenerek korunmasının büyük önem taşıdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca bölgedeki diğer yabancı otların da potansiyel biyolojik mücadele ajanları yönüyle gözden geçirilmesini amaçlayan detaylı sürvey çalışmalarının yapılmasında fayda bulunduğu kanaatine varılmıştır.
The impact of aqueous and N-hexane extracts of three Fabaceae species on seed germination and seedling growth of some broadleaved weed species
(Public Library Science, 2021) Safdar, Muhammad Ehsan; Wang, Xiukang; Abbas, Mudasar; Özaslan, Cumali; Asif, Muhammad; Adnan, Muhammad; Zuan, Ali Tan Kee; Wang, Wenqiang; Gasparovic, Kristina; Nasif, Omaima; Ansari, Mohammad Javed
Weed infestation is a persistent problem for centuries and continues to be major yield reducing issue in modern agriculture. Chemical weed control through herbicides results in numerous ecological, environmental, and health-related issues. Moreover, numerous herbicides have evolved resistance against available herbicides. Plant extracts are regarded as an alternative to herbicides and a good weed management option. The use of plant extracts is environmentally safe and could solve the problem of herbicide resistance. Therefore, laboratory and wire house experiments were conducted to evaluate the phytotoxic potential of three Fabaceae species, i.e., Cassia occidentalis L. (Coffee senna), Sesbania sesban (L.) Merr. (Common sesban) and Melilotus alba Medik. (White sweetclover) against seed germination and seedling growth of some broadleaved weed species. Firstly, N-hexane and aqueous extracts of these species were assessed for their phytotoxic effect against lettuce (Lactuca sativa L.). The extracts found more potent were further tested against germination and seedling growth of four broadleaved weed species, i.e., Parthenium hysterophorus L. (Santa-Maria), Trianthema portulacastrum L. (Pigweed), Melilotus indica L (Indian sweetclover). and Rumex dentatus L. (Toothed dock) in Petri dish and pot experiments. Aqueous extracts of all species were more toxic than their N-hexane forms for seed germination and seedling growth of lettuce; therefore, aqueous extracts were assessed for their phytotoxic potential against four broadleaved weed species. Aqueous extracts of all species proved phytotoxic against T. portulacastrum, P. hysterophorus, M. indica and R. dentatus and retarder their germination by 57, 90, 100 and 58%, respectively. Nevertheless, foliar spray of C. occidentalis extract was the most effective against T. portulacastrum as it reduced its dry biomass by 72%, while M. alba was effective against P. hysterophorus, R. dentatus and M. indica and reduced their dry biomass by 55, 68 and 81%, respectively. It is concluded that aqueous extracts of M. alba, S. sesban and C. occidentalis could be used to retard seed germination of T. portulacastrum, P. hysterophorus, M. indica and R. dentatus. Similarly, aqueous extracts of C. occidentalis can be used to suppress dry biomass of T. portulacastrum, and those of M. alba against P. hysterophorus, R. dentatus. However, use of these extracts needs their thorough testing under field conditions.
The influence of environmental factors on seed germination of Polygonum perfoliatum L.: Implications for management
(MDPI AG, 2021) Farooq, Shahid; Önen, Hüseyin; Özaslan, Cumali; Tad, Sonnur; Mahmoud, Samy F.; Brestic, Marian; Zivcak, Marek
Polygonum perfoliatum L. is an aggressive vine, currently invading the Black Sea region, Turkey. However, information about the seed germination biology of this species is scanty. The objective of the current study was to determine the seed germination biology of three naturalized populations of this species. Chemical scarification with 98% sulfuric acid for 30 min followed by cold-wet stratification at 4◦C for 4 weeks effectively released seed dormancy in tested populations. Seeds of all populations required a 12 h photoperiod for the highest germination, while germination under continuous dark and light remained similar. The seeds were able to germinate under a wide range of constant (5–40◦C) and alternating temperatures, pH (3–11), osmotic potential (0 to −1.4 MPa) and salinity (0–500 mM NaCl). However, the peak germination was observed under 20◦C constant and 20/15◦C alternating day/night temperature, and pH 6.8. Seeds of all populations were able to withstand 200 mM salinity and −0.6 MPa osmotic potential. Increasing seed burial depth initially stimulated seedling emergence and then a sharp decline was observed for the seeds buried below >2 cm depth. More than 90% of the seeds were unable to emerge when buried >6 cm depth. Polygonum perfoliatum has a large potential for range expansion; therefore, immediate management of the naturalized populations is warranted. This weed species in agricultural fields can be managed by burying the seeds in deeper soil layers (6 cm), while post-emergence management strategies need to be developed for roadside populations.
Ipomoea coccinea L. (Convolvulaceae): a new introduced alien plant species in Turkey
(Blackwell Publishing Ltd, 2021) Önen, Hüseyin; Özaslan, Cumali; Farooq, Shahid; Jones, Curtis A.; 0000-0003-3135-8040; 0000-0002-8660-5451; 0000-0002-6349-1404
This study reports the first record of Ipomoea coccinea L. [(Convolvulaceae), red morning glory] from Turkey. The literature review revealed that this taxon has not been recorded yet for the flora of Turkey. The species was mainly observed on the embankments along the Ardeşen-Çamlıhemşin road during 2016. It was again recorded during 2019 with a certain extension of the invaded area and a significant increase in population density. I. coccinea was observed in disturbed areas along roads, on the edges of tea plantations, in abandoned fields and in other waste lands. The rapid spread of the species in a short period of time suggests that it could become troublesome in future, if not managed. Therefore effective management strategies must be developed to halt its further spread. Modelling and risk assessment studies are needed to predict the potential spread and possible risks of the species to different ecosystems.
Karpuz Mozaik Virüsü (WMV - 2)’nün Doğal Konukçusu Sicyos
(Türkiye Herboloji Derneği, 2016) Korkmaz, Fatime; Karaca, Kübra; Özaslan, Cumali; Yanar, Yusuf; Önen, Hüseyin
Bu çalışma dünyanın önemli istilacı türleri arasında yer alan ve ülkemizde de Karadeniz Bölgesi’nde yayılmış olan Sicyos angulatus’un konukçuluk ettiği viral etmenleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Virüslerin tanılanması Double Anti body Sandwich ELİSA (DAS ELİSA) testi ile Cucumber Mosaic Virus (CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Watermelon Mosaic Virus (WMV-2), Zucchini Yellow Mosaic Virus (ZYMV), Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya RingspotVirus(PRSV), PotatoVirus Y(PVY) antiserumları kullanılarak yapılmıştır. Yapılan testlerde Cucumber Mosaic Virus (CMV), Tobacco Mosaic Virus (TMV), Tomato Mosaic Virus (ToMV), Zucchini Yellow Mosaic Virus (ZYMV), Squash Mosaic Virus (SqMV), Papaya Ring spot Virus(PRSV), Potato Virus Y (PVY) virüslerine rastlanmamış olup sadece WMV-2 tespit edilmiştir.Türkiye’de WMV-2’nin S. angulatus’da doğal olarak enfeksiyon oluşturduğu ilk kez bu çalışma ile tespit edilmiştir
Koruyucu toprak işleme yöntemlerinin uygulandığı buğday-mercimek münavebesinde farklı ilaçlama tekniklerinin etkinliğinin belirlenmesi
(Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2020) Kolay, Betül; Gürsoy, Songül; Özaslan, Cumali; Avşar, Özlem; Süer, İslam Emrah; Koç, Murat
Bu çalışma, erken ve geç ekim zamanlarında (sonbahar yağışları öncesi ve sonrası), buğdaysonrası ekilen kırmızı mercimek bitkisinin ekiminde uygulanan azaltılmış toprak işleme,doğrudan ekim ve geleneksel toprak işlemede kullanılan farklı ilaçlama yöntemlerinin yabancıot gelişimi ve ilaç kullanım etkinliğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Diyarbakır ilinde,2010-2013 yılları arasında, 3 yetiştirme sezonu süresince, tesadüf bloklarında şerit parsellerdeneme desenine göre yürütülmüştür. Erken ve geç ekim zamanları için ayrı ayrı iki denemekurulmuştur. Deneme, toprak işleme yöntemlerinin ilk uygulama yılındaki etkisini görmekamacıyla çakılı olmayıp, her yıl farklı bir buğday anızı üzerinde kurulmuştur. Araştırmadaverim, yabancı ot yaş ağırlığı, yabancı ot kuru ağırlığı ve ilaç kullanım etkinliği parametreleriincelenmiştir. Çalışma sonucunda, buğday hasadı sonrası yetiştirilen kırmızı mercimeküretiminde, doğrudan ekimde ilk yıl yabancı ot yoğunluğu nedeniyle verim kayıpları yaşandığı,geç ekimde yabancı ot gelişiminin erken ekime göre oldukça düşük olduğu görülmüştür. Erkenekim zamanında en yüksek verim yabancı otların elle toplandığı yöntemden, geç ekimzamanında ise çıkış öncesi + çıkış sonrası ilaçlama ile yalnızca çıkış sonrası ilaçlamayöntemlerinden elde edilmiştir. Erken ekimde geleneksel, geç ekimde geleneksel ve azaltılmıştoprak işleme uygulamalarından daha yüksek verim alınmıştır. Sonbahar yağışları sonrası yanigeç ekimin yabancı ot yoğunluğunu azaltmada etkili olduğu ve tercih edilmesi gerektiği tespitedilmiştir. Ayrıca geç ekimde azaltılmış toprak işleme yönteminin oldukça başarılı bir şekildeuygulanabileceği görülmüştür.
KURAKLIK PERSICARIA PERFOLIATA'NIN TÜRKİYE'DEKİ İSTİLASINI DURDURABİLİR Mİ?
(Türkiye Herboloji Derneği, 2015) Önen, Hüseyin; Çaldıran, Uğur; Farooq, Shahid; Özaslan, Cumali
Dünya üzerinde istilacı bitki sayısındaki artış ekolojik ve ekonomik açıdan önemli sorunlar oluşturmaktadır. Bu bitkilerin başarılı bir şekilde kontrol altına alınabilmeleri için bunların biyolojik ve ekolojik isteklerinin bilinmesi büyük önem taşımaktadır. Bu bitkilerin yeni habitatları istila sürecinde, kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik stres koşulları bir bariyer işlevi görmektedir. Bu nedenle istilacı yabancı bitkilerin stres koşulları altında büyüme ve gelişme durumlarının belirlenmesi amacıyla yapılan çalışmalar bu bitkilerin biyolojik ve ekolojik isteklerinin anlaşılmasına ve potansiyel dağılım alanlarının modellenmesine olanak vermektedir. Persicaria perfoliata L. Doğu Karadeniz Bölge'sinin önemli bir kısmını işgal eden istilacı sarmaşık formunda tek yıllık bir istilacı yabancı ottur. Bitkinin yaygın olduğu Doğu Karadeniz sahili sahip olduğu 2000-2500 mm yıllık yağış miktar ile Türkiye'nin en fazla yağış alan bölgesidir. Bu ön çalışma ila P. perfoliata'nın Türkiye'nin diğer bölgelerine yayılma potansiyelinin anlaşılması amacıyla büyüme ve gelişme yönü ile kuraklık stresine verdiği tepkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kuraklık stresi tarla kapasitesi baz alınarak saksılardaki su oranının sınırlanmasıyla suretiyle oluşturulmuştur. Çalışma da %25, %50 ve %75 tarla kapasitesi ile kontrol (%100) olmak üzere dört farklı stres düzeyine yer vermiştir. Saksılarda tarla kapasitesi her gün buharlaşan su kadar saksılara yeninden su verilmesiyle sağlanmıştır. 28±3°C gündüz 16 saat ve 20±3°C gece 8 saat koşullarında denemeler yürütülmüştür. Omca uzunluğu, omca başına yaprak sayısı, yer üstü ve yer altı kısımların yaş ve kuru ağırlığı, kök uzunluğu, kök yaş ve kuru ağırlığı gibi parametreler incelenmiştir. Çalışma sonucunda kuraklık yoğunluğundaki artış ile incelenen bitki parametreleri arasında negatif ilişki saptanmıştır. %50 tarla kapasitesi uygulamasında ağırlık artışı gibi parametrelerde ciddi düşüş görülmüştür. Yabancı otları kuraklığa yüksek duyarlığı bu bitkilerin ülkede yayılmasında sınırlı bir faktör olduğunu göstermektedir. Yağışların fazla olduğu alanlarda ise yabancı ot istilası fazla olacaktır. Yarı kurak ve kurak alanlarda ise istilacı bitki sorun olmaktan çıkacaktır. Çalışmamızda iklim değişikliğinden meydana gelen kuraklığın bölgede ot yayılışını engelleyebildiği belirlenmiştir
Lice domatesi üretim alanlarındaki yabancı otların belirlenmesi
(Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2014) Özaslan, Cumali; Kendal, Enver
Diyarbakır ili Lice ilçesinde yetiştirilen ve ilçeden adını alan sofralık yerel bir domates çeşidi olan Licedomatesi kendine has rengi ve tadıyla bölgede tercih edilmektedir. Lice domatesinin bölgede tercih edilmesidağların arasında uzanan serin ve geniş vadileri ile ünlü ilçenin domates yetiştiriciliği için uygun olması veüretim aşamalarında hemen hemen hiç kimyasala (gübre ve pestisit) yer verilmemesidir. Ekolojik koşulların veüretim şeklinin bir sonucu olarak Licede domates ekim alanlarında görülen bitki koruma sorunlarından biri deyabancı otlardır. Bu çalışmada Lice domatesi üretim alanlarda sorun olan yabancı ot türleri ile bunların yoğunlukve yaygınlıklarının belirlenmesi hedefenmiştir. Bu amaçla 2012 Lice merkez dâhil 19 köyde, toplam 83 tarladasürvey gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda sürvey alanlarında 17 familyaya ait 4ü cins, 28i tür düzeyindeolmak üzere toplam 32 takson tespit edilmiştir. Bölgede Amaranthus retrofexus L. (horozibiği) (4,63 bitki m-2),Convolvulus arvensis L. (tarla sarmaşığı) (4,09 bitki m-2) , Sorghum halepense (L.) Pers. (kanyaş) (4,06 bitki m-2),Solanum nigrum L. (köpek üzümü) (3,37 bitki m-2), Echinochloa colonum (L.) Link. (benekli darıcan)(3,04 bitki m-2), Chenopodium album L. (kazayağı) (1,88 bitki m-2), Portulaca oleracea L. (semizotu) (1,73 bitkim-2), Echinochloa crus-galli (L.) P.B. (darıcan) (1,72 bitki m-2) ile parazitik yabancı otlardan Phelipanche ramosa(L.) Pomel (canavar otu) (3,73 bitki m-2) ve Cuscuta sp. (küsküt) (1,61 bitki m-2) en fazla yoğunluk oluşturan türlerolarak belirlenmiştir. Bu türler aynı zamanda bölgede en sık rastlanan (en yaygın) türler arasında yer almıştır.

Yazar "Özaslan, Cumali" seçeneğine göre listele

Sayfa Başına Sonuç

Sıralama seçenekleri