Yazar "Çetin, Öner" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 16 / 16
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Critical threshold temperatures and rainfall in declining grain yield of durum wheat (Triticum durum Desf.) during crop development stages(National Agricultural Research & Development Institute, 2022) Çetin, Öner; Yıldırım, Mehmet; Akıncı, Cuma; Yarosh, AnnaThe effects of maximum temperature, rainfall and growing degree day on grain yield of durum wheat (Triticum durum Desf.) were studied during the period of available years (2005-2017) in the study sites. A polynomial equation was described the relationship between grain yield, maximum temperature and rainfall for four growing stages of winter wheat. The nonlinear relationships were used from time-series variations in temperatures, rainfall and yields. The maximum positive effects of rainfall (R2 =0.72*) on grain yield was in the mid-season stage (heading, anthesis and grain filling) of the crop. However, there was a negative effect of temperature more than 30°C on grain yield. The highest negative effects (R2 =0.31 through 0.86*) of maximum temperatures were in the crop development stages (vernalization and tillering). The yield might decrease about 2.5% for every 1°C increase in the growth period based on the daily mean temperature of 12.4°C for all the study locations. The critical maximum temperatures on threshold values declining yield and positive effects of rainfall on grain yield varied according to the altitudes and longitudesÖğe Eskişehir ve Sakarya İlleri'nde Kurulu Bazı Damla Sulama Sistemlerinde Performans Göstergelerinin Değerlendirilmesi Damla sulama sistemlerinde performans göstergeleri(2015) Uygan, Demet; Çetin, ÖnerBu çalışma, 2007-2009 yılları arasında, Eskişehir ve Sakarya yöresinde damla sulama sisteminin kullanıldığı ve farklı bitkilerin yetiştirildiği 13 işletmede yer alan damla sulama sistemlerinde yapılmıştır. Damla sulama sistemlerinde, damlatıcı su dağılım üniformitesi (EU), %80-99, alt çeyrek gerçek uygulama randımanı (AELQ) %74-95, alt çeyrekte potansiyel uygulama randımanı (PELQ), %66-86, sistem su uygulama randımanı (Ea) %56-96 ve basınç değişimi (P) %22-75, damlatıcılardaki debi değişimi ise %3- 49 arasında değişmiştir. Buna göre; sistemlerin su uygulamalarında önemli sorunlarının olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sistemlerde, özellikle debi ve basınç değişimleri kabul edilebilir sınırlar dışında gerçekleşmiştir. Düşük gerçekleşen sistem randımanları, damlatıcıların tıkanması ve diğer işletim yetersizlikleri ilişkili olabilir. İşletmelerin çoğunda kum-çakıl filtre sistemleri bulunmamaktadır. Sulama alanlarında gerekli işletme birimleri, lateral, manifold ve ana boru çapları, kontrol birimi unsurları ve pompa birimi unsurlarının toprak ve bitki koşulları gözönüne alınmaksızın tasarlandığı ve uygulandığı belirlenmiştir. Ayrıca, çiftçilerin damla sulama sistemi ve kullanımı konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları da gözlenmiştir. Çiftçilerin damla sulama uygulaması konusunda eğitim almaları mutlaka gereklidir.Öğe Farklı damla sulama sistemleri ve sulama yönetiminin pamuk lif verimi, verim öğeleri ve lif kalitesine etkisi(2019) Üzen, Neşe; Temiz, M. Gültekin; Başbağ, Sema; Çetin, ÖnerBu çalışma Diyarbakır koşullarında, 2016-2017 yıllarında, farklı damla sulama sistemleri vefarklı sulama suyu düzeyleri kullanılarak pamuk bitkisinde lif verimi, verim öğeleri ve lifkalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tesadüf bloklarında bölünmüş parsellerdeneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulan denemede ana konuları farklı damlasulama yöntemleri (I1: Yüzey damla (YD), I2: Yüzeyaltı damla 30 cm (YAD), I3: Yüzeyaltıdamla 40 cm) alt konuları ise farklı sulama suyu düzeyleri (K1: 1.25 × ETc (bitki su tüketimi),K2: 1.00 × ETc, K3: 0.75 × ETc) oluşturmuştur. Sulama aralığı 5 gün olarak uygulanmıştır. Lifverimleri 2016 yılında konulara bağlı olarak 1108–1734 kg ha-1 arasında, 2017 yılında ise1117–2457 kg ha-1arasında değişmiştir. En yüksek lif verimleri her iki deneme yılında da I3K1konusundan elde edilmiş olup, ortalama 2085 kg ha-1’dır. Bütün damla sulama sistemlerindesulama suyu arttıkça lif verimi de artmıştır. Benzer şekilde artan sulama suyu ve YD’danYAD’a doğru gittikçe bitki boyunda artış sağlanmış olup en yüksek değer (85.6 cm) I3K1konusundan elde edilmiştir. En yüksek çırçır randımanı değeri ise I3K1 konusundan (% 47.4)elde edilmiştir. Genelde su stresinin artması silkme oranını arttırmıştır. Sulama suyu miktarıarttıkça lif kopma uzaması ve olgunluk indeksi de artmıştır. Farklı damla sulama sistemleri delif kopma dayanıklılığını artırmıştır. Diğer lif kalite parametreleri arasındaki farklılıklaristatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Lif verimi ve diğer özellikler bakımından en iyisonuç I3K1 konusundan elde edilmiş olmasına karşın, optimum su kullanımı göz önünealındığında bitki su tüketiminin tam olarak verildiği ve 40 cm (YAD) derinliğe gömülü sulamasistemi olan I3K2 konusu önerilmiştir.Öğe GAP BÖLGESİNDE SULAMANIN ETKİSİ, SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ(2013) Tarı, Ali Fuat; Üzen, Neşe; Çetin, ÖnerSu, yeryüzünde yaşayan tüm canlılar için vazgeçilmez doğal kaynaklardan birisidir. Dünyada olduğu gibi ülkemizde de mevcut suyun yaklaşık % 75lik bölümü tarımsal sulama uygulamalarında kullanılmaktadır. Ülkemizin Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP) ismi ile 9 (dokuz) ili kapsayan başta sulama olmak üzere entegre bir bölgesel kalkınma projesi uygulanmaktadır. Sulamanın yaygınlaşması ile birlikte, entansif tarım yapılmaya, insan bitki-toprak birleşik sisteminde önemli değişmeler meydana gelmeye başlamıştır. Bu proje ile birlikte öncelikle arazi kullanma şekli ve bitki deseni değişmiştir. Daha önce yetiştirilemeyen birçok bitki sulamayla birlikte ekilir/dikilir hale gelmiştir. Yeni tarım teknikleri, yöre üreticisi tarafından kullanılmaya ve yaygınlaşmaya başlanmıştır. Ancak kontrolsüz ve bilinçsiz sulama uygulamaları neticesinde projenin çevreye olumsuz etkileri de olmuştur. Ortaya çıkan bu olumsuzlukların önüne geçmek için, sulama suyunun mutlaka ölçülerek çiftçiye verilmesi ve tekniğine uygun sulama yapmayan çiftçilere de ayrıca müeyyideler uygulanmalıdır. Halen bölgemizde uygulamakta olan GAP Tarımsal Eğitim ve Yayım Projesi (GAP-TEYAP) belirtilen sorunların çözümünde itici bir güç olabilir. Bu bakımdan, karar vericilere ve siyasi otoriteye teknik detayları ile bir rapor halinde sunulmalı ve buna bağlı olarak da en kısa sürede sulama suyunun ölçülü dağıtımı ve diğer tedbirlerin yasal dayanağı oluşturulmalıdır. Bu makalede Güneydoğu Anadolu Projesinin çevresel etkilerinin yanı sıra ekonomik etkileri de göz önüne alınarak yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri irdelenmiştir.Öğe İkinci Ürün Silajlık Mısırda Maksimum Net Geliri Sağlayan Sulama ve Azot Fertigasyon Stratejileri(2016) Yolcu, Ramazan; Üzen, Neşe; Çetin, ÖnerBu çalışmada, ikinci ürün silajlık mısırda, farklı sulama ve azot fertigasyonu uygulamalarının birim alandave birim sulama suyundaki net gelire sulama suyu üretkenliği) etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Araştırma,2011 ve 2012 yıllarında Diyarbakır ilinde yapılmıştır. Deneme tesadüf bloklarında bölünmüş parsellerdeneme deseninde yürütülmüştür. Denemede, ana konuları 5 günlük açık su yüzeyi buharlaşmasındanelde edilen buharlaşma miktarına göre farklı sulama suyu düzeyleri (I1:0,50, I2:0,75, I3:1,00 ve I4:1,25);alt konuları ise fertigasyonda azotlu gübrenin farklı uygulama sıklığı (N1:azotlu gübrenin % 20'si ekimde,% 40'ı bitki 6-7 yapraklı olduğu dönemde diğer %40'ı ise tepe püskülü döneminden önce; N2: azotlugübrenin % 20'si ekimde, % 80'i her iki sulamada (10 günde bir) bir eşit dozda tepe püskülü döneminekadar; N3:azotlu gübrenin % 20'si ekimde % 80'i her sulamada (5 günde bir) eşit dozda tepe püskülüdönemine kadar) oluşturmuştur. Sonuçlara göre, her iki yılda da uygulanan sulama suyu ve azotfertigasyon sıklığı arttıkça verim de artmıştır. Optimum koşullara göre, pan buharlaşmasının 1,0 katı olansulama suyunun (447 mm) her 5 günde bir uygulanması önerilmiş ve bu uygulamada silajlık yeşil otverimi 87,9 t ha-1olmuştur. Bu sonuçlara göre, en uygun veya maksimum sulama suyu kullanım etkinliği(SSKE) veya sulama suyu üretkenliği 19,6 kg da-1m-3, birim alandan elde edilen net gelir 305,4 TL da-1ve birim hacim sulama suyuna karşılık elde edilen net gelir ise 1,78 TL m-3olarak elde edilmiştirÖğe Impact of climate on durum wheat yield (Triticum durum Desf.) under different cultivation and irrigation methods(Gültekin ÖZDEMİR, 2022) Çetin, Öner; Akıncı, Cuma; Albayrak, Önder; Turgut, Muhittin Murat; Özkan, Remzi; Doğanay, H. KıvançThis study was aimed to determine the effects of different cultivation and irrigation methods on wheat in 2017-2018 and 2019-2020. The experiment design was the split-plots in randomized blocks with 3 replications. The main plots were conventional flat cultivation (CFC) and raised-bed cultivation (RBC), and sub-plots were rain-fed conditions, surface irrigation and drip irrigation. The CFC and RBC resulted in the grain yield of 5.13 and 4.33 t ha-1, respectively. The grain yield of 5.21 and 5.55 t ha-1 were obtained by surface irrigation and drip irrigation, respectively. The yield in CFC (16%) and drip irrigation (6%) were relatively higher than RBC and surface irrigation. Irrigation water productivity (1.72 kg m-3) in RBC was higher compared to 1.23 kg m-3 in CFC. The irrigation water applied was 468 and 258 mm in CFC and basin irrigation and in RBC and drip irrigation, respectively. Crop evapotranspiration was 813 and 725 mm in CFC and the basin irrigation, and in RBC under the drip irrigation, respectively. The CFC under basin irrigation was more appropriate compared to RBC and drip irrigation. Insufficient and improper distribution of rainfall and temperatures more than 30 oC caused lower yield.Öğe Improvement of water saving and economic productivity based on quotation with sugar content of sugar beet using linear move sprinkler irrigation(Elsevier, 2021) Uygan, Demet; Çetin, Öner; Alveroğlu, Volkan; Sofuoğlu, AytuğThis study was aimed to improve water saving and economic productivity based on quotation with sugar percentage of sugar beet (Beta vulgaris L.) using linear move sprinkler system (LMSS). The experiments were carried out in Western Central Anatolia Region of Turkey during the growing seasons of 2012-2014 for 3 years. The irrigation treatments were applied as I1: full irrigation, I2: I1 x 0.80, I3: I1 x 0.60, I4:I1 x 0.40 and I5: I1 x 0.20 using 4 replications and systematically arranged due to the feature of LMSS. The I1 was based on deficit soil moisture in the soil depth of 90 cm according to the field capacity for each 7 days. Different regulated deficit irrigation levels were, thus, created for each irrigation cycle based on I1. The seasonal yield-response factor (Ky) was 0.50. The main reason of the lower of the Ky could be because of frequent irrigation and climatic characteristics. Full irrigation (842 mm) resulted in the highest sugar beet yield (77.8 t ha- 1) but did not provide the highest net margin. The main reason for this was that the sugar content of sugar beet decreased with increasing irrigation water, and the sugar beet sales price was determined according to the sugar content. This also enabled the lower amount of irrigation water (687 mm) of 20% lower than full irrigation (842 mm). Irrigation water, yield, sugar content and net margin were, thus, 687 mm, 73.5 t ha- 1, 16.5% and 1221 US $ ha- 1, respectively. Sugar beet could be irrigated using LMSS in high profitability in irrigation interval of 7-10 days and applying water of 45-65 mm for each irrigation cycle. An appropriate net margin (1074 US $ ha- 1) could be obtained using irrigation water less than 40% of full irrigation in case of limited water because net income was still more than about 40% of total cost. The quotation of the sugar beet sales price according to the sugar content and the increase in the sugar content in the lower irrigation showed that significant water savings can be practiced in irrigation water without much loss of income.Öğe Nitrogen fertigation to improve nitrogen use efficiency and crude protein on silage corn(Society of Field Crops Science, 2015) Yolcu, Ramazan; Çetin, ÖnerThis study investigated the effect of nitrogen (N) fertigation frequency and different amounts of irrigation water on drip-irrigated silage corn. Experiments were conducted in the Southeastern Anatolia region of Turkey in 2011 and 2012. A split-plot experimental design was applied. The main plots contained four different rates of evaporation from Class A pan (Ep): I1, 50 %, I2, 75 %, I3, 100 %, and I4, 125 %. Sub-plots were designed with different frequencies of N fertigation as follows: N1: application of two-fifths of the total N when the plant height became about 50-60 cm, and the last two-fifths of it when the plants entered the stage of tasseling, N2: application of N applied at each 2 irrigation cycles for 10 days, and N3: application of N applied at each irrigation cycle for 5 days. One-fifth of the total N was applied to the soil at sowing in all treatment regimes. The dry matter biomass (DM) of 30 t ha-1 and total crude protein yield of 2.0 t ha-1 were obtained with N application of equal amounts at each irrigation cycle (5 days) and irrigation water consisting of 100 % cumulative evaporation from Class A pan (Ep) for an optimum and appropriate treatment. Nitrogen use efficiency (NUE) and irrigation water use efficiency (IWUE) were 107.7 kg DM ha-1 N and 58.0 kg ha-1 mm-1 (5.8 kg m-3), respectively. The requirement of the average value of irrigation water and the optimum wetted area ratio for drip-irrigated silage corn were 447 mm and 0.65, respectively.Öğe Pamuk bitkisinde yüzey ve yüzeyaltı damla sulamanın toprak sıcaklığı ve toplam kuru madde (Biomass) miktarına etkisi(Toprak Gübre ve Su Kaynakları Merkez Araştırma Enstitüsü, 2020) Çetin, ÖnerBu araştırma Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Diyarbakır ilinde 2016-2017 yıllarında yapılmıştır. Araştırmada, yüzey (YD) ve yüzeyaltı damla (YAD) sulama ile sulanan pamukta farklı sulama suyu miktarlarının bitki kök bölgesi sıcaklık değişimi ile toprak üstü toplam kuru madde (biomass) miktarına etkisi araştırılmıştır. Deneme, tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak, ana parseller I1:Yüzey damla, I2:Yüzeyaltı damla-30 cm ve I3:Yüzeyaltı damla-40 cm; alt parseller ise, FAO-56 Penman-Monteith (FAO-56 PM) yöntemine göre tahmin edilen referans bitki su tüketimine dayalı ve bundan yararlanarak, bitki Kc yaklaşımı ile farklı sulama suyu uygulamaları, K1:1.25xETc, K2:1.00xETc ve K3:0.75xETc’den oluşmuştur. Sulama aralığı 5 gündür. Lateralin 10 cm yakınında farklı derinliklerde yapılan sıcaklık ölçümlerinde, YAD sulamada YD sulamaya göre, sulama öncesinde 35 cm derinlikte 1.47 OC, 30 cm derinlikte 1.53 OC, 20 cm derinlikte 1.25 OC ve 10 cm derinlikte ise 0.69 OC daha yüksek olduğu ölçülmüştür. Bu durum, YD sulamada toprağın üst katmanlarının daha fazla ıslatılması nedeniyle buharlaşma sonucu ortamın serinlemesine bağlanabilir. Ayrıca, damlatıcıların 40 cm derinde olması bu derinlik ve daha aşağılarda su hareketi olduğu düşünülürse, üst katmanların daha serin bir ortam olduğundan sıcaklık değerlerinin de YAD sulamada daha yüksek olmasına neden olmuştur. Bu durum YAD sulamasında, bitki kök sistemi ile birlikte toprak üstü aksamının da daha iyi geliştiği görülmüştür. En yüksek ortalama kuru madde (biomas) miktarı (8.79 t ha-1) ve lif veriminin (1865 kg ha-1) 40 cm derinliğe yerleştirilen YAD sulama sisteminde, FAO-56 PM yöntemine göre tahmin edilen bitki su tüketim değerinin 1.25 katının uygulandığı sulama suyu uygulamasından elde edilmiştir.Öğe Pamukta Farklı Lateral Aralıkları ve Azotun Fertigasyonda Uygulama Sıklığının Lif Verimi ile Besin İçeriğine Etkisi(2018) Çetin, Öner; Üzen, NeşeBu araştırma, 2011-2012 yılları arasında, damla sulama ile sulanan pamukta, farklı lateral aralığı veazotun fertigasyonda farklı uygulama sıklığının lif verimi ile bitkilerdeki bazı makro ve mikro elementiçeriğine etkisi araştırılmıştır. Deneme, bölünmüş parseller deneme deseninde tesadüf bloklarına göreyürütülmüştür. Denemede, ana konular: L1: her sıraya bir lateral (lateral aralığı 0.70 m), L2: her 2sıraya bir lateral (lateral aralığı 1.40 m) alt konular ise, F1: her sulamada (5 günde bir) N uygulamasıF2:her 2 sulamada (10 günde bir) N uygulaması F3:1/4’ünü ilk sulama ile ilk çiçeklenme arasında,2/4’ünü ilk çiçeklenme ile ilk koza oluşumu arasında, 1/4’ini de ilk koza oluşumu ile son sulama arasındauygulamak şeklinde olmuştur. En yüksek ortalama lif verim (1855 kg ha-1) her 2 sıraya 1 lateral veher 2 sulamada bir fertigasyon uygulamasından elde edilmiştir. Buna göre, azotun 1/5’ini topraktan,kalanı her 2 sulamada (10 günde bir) eşit olarak (toplam 15-18 kez) fertigasyonla son sulama (% 10koza açımı) dönemine kadar uygulanmalıdır. Bitki yapraklarındaki total N 2011 yılında % 1.66-3.05,2012 yılında ise % 1.92-3.01 arasında değişmiştir. Azot uygulama sıklığı arttıkça bitkilerdeki N içeriği deartmıştır. Maksimum Azot Kullanım Etkinliği (AKE) (11.1-17.4 kg lif ha-1 kg N-1) her iki sulamada bir (10gün) fertigasyon uygulamasından elde edilmişir. Bitkilerdeki diğer makro ve mikro elemnetler ise P: %0.19-0.27, K: % 1.56-1.72, Ca: % 2.6-5.6, Mg: % 0.13-0.37, Cu: 6.03-8.19 ppm, Zn: 3.55-15.81 ppm,Mn: 43.90-91.92 ppm ve Fe: 161-381 ppm olarak tespit edilmiştir. Buna göre Zn hariç mikro elementyönünden bitkilerde bir eksiklik olmadığı tespit edilmiştir.Öğe Pamukta Yüzey ve Yüzeyaltı Damla Sulamada FAO-56 Penman-Monteith Esasına Dayalı Gerçek-Zamanlı Sulama Programı ve Yöntemlerin Karşılaştırılması(2018) Çetin, Öner; Başbağ, Sema; Üzen, Neşe; Temiz, Mefhar GültekinBu araştırma ile “pamukta yüzey ve yüzeyaltı damla sulamada FAO-56 Penman- Monteith (PM) esasına dayalı gerçek-zamanlı su tüketimine bağlı sulama programı ve bu yöntemlerin karşılaştırılması” amaçlanmıştır. Deneme, Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Deneme alanında kurulmış ve 2016-2017 yetişme döneminde 2 yıl süreyle yürütülmüştür. Denemede bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak, ana parselleri farklı damla sistemleri: I 1 : Yüzey damla, I 2 : Yüzeyaltı damla, (30 cm) I 3 : Yüzeyaltı damla (40 cm ), alt parselleri ise PM yöntemi ile elde edilen su tüketimine bağlı farklı sulama suyu miktarı: K1: I=ETc x 1.25, K 2 : I=ETc x 1.0 ve K 3 : I=ETcx0.75 olarak uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, önerilen yüzey altı damla (40 cm) ile (4323 kg ha -1 ) yüzey damla sulama (3667 kg ha -1 ) arasında 657 kg ha -1 bir verim farkı oluşmuştur. Buna göre yüzeyaltı damlada yüzey damlaya göre yaklaşık % 18 verim daha yüksek olmuştur. Tahmin edilen bitki su tüketimi kadar sulama suyunun uygulandığı konuda, kütlü pamuk verimi ile sulama suyu arasında Y = 2502.8 + 3.42 X ile tanımlanan (R 2 =0.98**) yüksek oranda doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir. Bu uygulamada mevsimlik net sulama suyu ihtiyacı ortalama 552 mm, su tüketimi ise 589 mm olarak tespit edilmiştir. Bu uygulama için, birim alandan 3885 TL ha -1 net gelir, 0.812 kg m -3 sulama suyunun fiziksel üretkenliği ve 0.70 TL m -3 ekonomik üretkenlik değerlerine göre, diğer uygulamalara göre daha yüksek düzeyde elde edilmiştir. Önerilen I3K2 uygulamasında, yaprak alan indeksi (YAI) 3.62, toprak üstü biomas 7.26 t ha - 1 , yaprak su potansiyeli sulama öncesi bitkinin vejetatif döneminde 21.7 bar, çiçeklenmede 23.0 bar ve koza oluşum döneminde ise 23.9 bar, stoma iletkenliği aynı dönemlerde sırasıyla 332, 290 ve 209 mmol m -2 s -1 olarak tespit edilmiştir. Toprak tansiyon değerleri, 15 cm derinlik için, 52 cb, 45 cm derinlik için ise 45 cb olduğunda sulama zamanının geldiği söylenebilir. Pamukta ilk sulamaya sulama suyu hesabında % 40 (0.40) düzeltme faktörü ile başlanmalı, örtü yüzdesi bu değere ulaştığında ise ölçülen örtü yüzdesi değerleri kullanılarak sulama suyu uygulanmalıdır. İlk kozaların açmaya başladığı dönemden (3. dönem) sonra ve son sulama suyu uygulamasına kadar (yaklaşık 2-3 hafta) bu oran % 75-80 (0.75-0.85) alınarak sulama suyunda nispi olarak bir azaltmaya gidilebilir.Öğe Possibilities of using dual Kc approach in predicting crop evapotranspiration of second-crop silage maize(Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 2018) Üzen, Neşe; Çetin, Öner; Yolcu, RamazanThe purposes of this study were to develop a dual crop coefficient (Kc) using FAO-56 methodologies and to compare crop evapotranspiration (ETKc) measured under field conditions for second-crop silage maize in the Southeastern Anatolia Region of Turkey with the ETc estimated using FAO-56 dual Kc methodologies. For this study, field experiments were conducted in the 2011 and 2012 growing seasons, and the results were evaluated. To compute dual Kc (Kcb and Ke), all climatological data involving the seedling and harvesting dates, growth stages, water holding of soil at field capacity and at wilting point, soil evaporation layer, and crop characteristics were input into a spreadsheet program. The crop stages observed were 15, 25, 40, and 12 days for the initial, crop development, midseason, and late-season stages, respectively, in 2011, and 12, 23, 43, and 13 days, respectively, for the same stages in 2012. The reference evapotranspiration (ETo) was computed daily using the Penman-Monteith equation. All main and intermediate calculations for the dual Kc and its components Kcb and Ke were based on the FAO-56 guidelines. The Kcb values were computed as 0.15, 1.27, and 0.62 for the initial, midseason, and late-season stages, respectively. However, these figures were 0.15, 1.15, and 0.5 in the FAO-56 in the same order. The dual Kc was 0.64, 1.27, and 0.67 in this study for the initial, midseason, and late-season stages, respectively. The maximum ETc rate occurred in midseason, which had an average maximum value of 10.8 mm day-1. The ETc of silage maize for optimal dry matter during the growing season in the years of the study was 519 mm as the average of two growing seasons. The FAO methodology thus insignificantly overestimated the seasonal ETc (536 mm) for silage maize. Thus, the FAO-56 dual Kc methodology can be used to estimate the crop ETc.Öğe Response of some physiological components of cotton to surface and subsurface drip irrigation using different irrigation water levels(Gültekin Özdemir, 2020) Çetin, ÖnerThis study was carried out to determine the leaf water potential (LWP), stomatal conductance (SC) and leaf area index (LAI) of cotton crop using subsurface drip irrigation (SSDI) and surface drip irrigation (SDI) and different irrigation water levels based on the FAO-56 Penman-Monteith (PM) during the 2016 and 2017 growing seasons. The critical LWPs in vegetative period, flowering stage and boll formation stage in SDI for irigation time were -24, -23 and -24 bar, respectively. Considering the same putting in order for the crop development stages in SSDI-40 cm, those were -23, -23 and -24 bar, respectively. The values of LWP in SSDI-30 cm were the same levels in SSD-40 cm. LWP in the boll formation stage were, in general, lower (bigger in minus numerical number) compared to the first two development stages of the crop. The critical SCs in vegetative period, flowering stage and boll formation stage in SDI were 312.8, 201.8 and 198.9 mmol m-2 s-1, respectively. The values of SC in the same putting in order for the crop development stages in SSDI-30 cm and SSDI-40 cm were 368.8, 182.6 and 221.8 mmol m-2 s1; and 371.7, 185.9 and 186.8 mmol m-2 s-1, respectively. SC decreased from the vegetative period through generative period of the crop. The SCs increased together with increasing amount of irrigation water and it decreased with increasing water stress conditions. The LAIs were 2.99, 3.11 and 3.45 in SDI, SSDI-30 cm and SSDI-40 cm, respectively. The values of LAI increased from the surface drip irrigation and lower irrigation water level applied through subsurface drip irrigation and highest level of amount of irrigation water. Although some plant physiological indicators such as LWP and SC might be used for irrigation scheduling and irrigation time, these indicators are highly affected by soil water status, temperature, light, air humidity and calibration of the devices used.Öğe Sustainability and modernization of agricultural irrigation: A comparative assessment of two irrigation schemes(John Wiley and Sons Ltd., 2023) Çetin, Öner; Fayrap, Aynur; Yolcu, RamazanIn this study, two different irrigation schemes in Turkey were evaluated. One is Devegeçidi irrigation, which was put into operation in 1972. The command area is 5800 ha, and farmers used surface irrigation. Ergani irrigation, a modern irrigation scheme using drip and/or sprinkler irrigation systems with an irrigation area of 1866 ha, was put into operation in 2021. The average total water use (TWU), irrigation efficiency (IE), water economic productivity (WEP) and net income (NI) were 11,728 m3 ha−1, 45%, $0.21 m−3 and $2354 ha−1 in the Devegecidi irrigation, respectively, and all the same criteria results were 6189 m3 ha−1, 81%, $0.78 m−3 and $4789 ha−1 in the Ergani irrigation, respectively. In addition, irrigation water productivities (IWPs) in wheat, cotton and corn for the Devegeçidi irrigation were 0.78, 0.47 and 1.21 kg m−3, while those values were 0.89, 0.89 and 2.26 kg m−3 in the Ergani irrigation scheme, respectively. The study results show that the modernization of irrigation systems is significantly important in saving irrigation water and increasing the income of farmers and water productivity. These indicators can guide decision makers in the modernization of irrigation systems.Öğe Water and economic productivity using different planting and irrigation methods under dry and wet seasons for wheat(Taylor & Francis, 2022) Çetin, Öner; Akıncı, CumaThis study aims to evaluate the water and economic productivity of wheat using different planting and irrigation methods under dry and wet seasons. They were carried out in randomized blocks according to the split-plot design with three replications for two growing seasons. The main plots were P-1: Conventional flat planting (CFP), P-2: Raised-bed planting (RBP); sub-plots were; I-0: Rainfed conditions (RFC), I-1: Surface irrigation (SI); basin irrigation (BI) and/or furrow irrigation (FI) and I-2: drip irrigation (DI). The highest grain yield (4.61 t ha(-1)) was in the CFP and BI. Irrigation water productivity (IWP) in the CFP and RBP were 1.31 and 1.60 kg m(-3), respectively. DI resulted in 1.82 kg m(-3) compared to the SI (1.09 kg m(-3)). The highest net income, 828 $ ha(-1), was in the CFP and BI and the second (749 $ ha(-1)) was in the RBP and FI. Water economic productivity (WEP) was 0.171 $ m(-3) in the CFP compared to 0.151 $ m(-3) in the RBP. The SI resulted in more WEP (0.164 $ m(-3)) than DI (0.159 $ m(-3)). Thus DI and RBP were not feasible in the study region. All data evaluated were much higher in the wet season.Öğe Yüzey ve yüzeyaltı damla sulamanın toprakta nem değişimi ve toprak su tansiyonuna etkisi(Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 2018) Çetin, Öner; Üzen, NeşeBu araştırma, pamukta yüzey damla (YD) ve yüzeyaltı damla (YAD) sulamada, bitkinin günlük FAO-Penman-Monteith (PM) yöntemine göre tahmin edilen su tüketimine dayalı sulama uygulamalarına göre, farklı toprak derinliklerine yerleştirilen tansiyometrelerin sulama zamanının ve eşik toprak su tansiyon değerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Deneme 2016 ve 2017 yılında Diyarbakır ilinde yürütülmüştür. YD ve 40 cm derinlikteki YAD sulamada PM yöntemine göre günlük bitkinin tahmin edilen su tüketiminin tamamının sulama suyu olarak uygulandığı parsellerde 15 ve 45 derinliğe yerleştirilen tansiyometrelerde sulama öncesi ve sonrası her 5 günde bir okumalar yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, YD sulamada, eğer tansiyometre 15 cm derinliğe yerleştirilirse 55 cb, 45 cm derinliğe yerleştirilirse 47 cb olduğunda sulama zamanının geldiği ve sulamanın yapılması gerektiği tespit edilmiştir. YAD sulamada ise, eğer tansiyometre 15 cm derinliğe yerleştirilirse 52 cb, 45 cm derinliğe yerleştirilirse 45 cb olduğunda sulama zamanının geldiği ve sulamanın yapılması gerektiği söylenebilir. Her iki sulama yönteminde de tüketilmesine izin verilen su düzeyinin yaklaşık % 40 olduğu tespit edilmiştir.
