Serviks kanserli 79 olgunun değerlendirilmesi

Abstract

Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'nda 1993-1998 yılları arasında, toplam 79 hastaya serviks kanseri tanısı konmuş ve bu hastalar retrospektif dosya tarama yöntemiyle incelenmiştir. Olguların yaş dağılımı 25-76 arasında, ortalama gebelik sayısı 8,88 olarak bulundu. Olguların % 68,36'sının 20 yaşından önce evlendikleri görüldü. Olgularımızın yaklaşık yarısı premenopozal diğer yansı ise postmenopozal dönemdeydi. Bizim serimizde diabetes mellitus oarnı normal popülasyona göre daha yüksek bulundu. Olguların büyük bir kısmının ilk başvuru şikayeti vajinal kanamaydı. Ancak %60,76 oranında 3 aydan daha uzun bir sürede doktora başvurulduğu görüldü. Olgularda tespit edilen tümörün histopatolojik sınıflandırması yapıldığında %89,87 oranında skuamöz hücreli karsinom, %7,60 adenokarsinom ve %2,53 oranında adenoskuamöz karsinom olduğu görüldü. 71 epidermoid karsinomlu olgumuzun %69,02'si grade II idi. Gebelikle birlikte serviks kanseri iki olguda tespit edildi. Her ikisi de evre lib olduğundan cerrahi tedaviden yararlanma şansları olmadı. Klinik evrelendirme yapıldığında, %60,76 oranında hastaların cerrahi tedaviden yararlanma şansları olduğu görüldü. 46 olguya Wertheim-Meigs operasyonu yapıldı, 33 olgu ise radyoterapi için sevk edildi. Operasyon sonrası cerrahi sınırları aştığı anlaşılan 2 olgu ve pelvik lenf metastazı saptanan 13 olgu da ayrıca radyoterapiye gönderildi. Evreler göre lenf metastazı oranlarına bakıldığında, evre ilerledikçe lenf bezi metastazında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğu görüldü. Cerrahi tedavide komplikasyon oranımız %6,51 ve postoperatif komplikasyon oranımız %41,30 olarak bulundu. Postoperatif komplikasyonlanmız ağırlıklı olarak üriner ve insizyon kaynaklı enfeksiyonlardı. Olgularımızın 15 tanesinde, 6 ile 48 ay arasında değişen, ortalama 22 ayda nüks görüldü. İlk iki yılda cerrahi tedavisi yapılıp düzenli takiplere gelen 13 olgumuzun beş yıllık sağkalım oram %61,5 olarak bulundu. Tüm cerrahi tedavi uygulanan olgularımızın %23,91'i daha sonra hiç kontrole gelmedi.