Hyponatremia in a child with tuberculous meningitis in PICU: Cerebral salt wasting syndrome

Abstract

Cerebral salt wasting syndrome (CSW) has been reported in cases with subarachnoid haemorrhage, infections, head injury, brain tumours, transsphenoidal pituitary surgery, and neurosurgery. It is characterized by extracellular fluid depletion and hyponatraemia caused by progressive natriuresis with concomitant diuresis. The relationship between tuberculous menengitis and CSW in children has been desciribed rarely. We describe a case of CSW in an eight years old child with tuberculous meningitis in Pediatric Intensive Care Unit (PICU) whose main biochemical findings were low serum sodium, excessive urine sodium loss and clinical evidence of a contracted extracellular fluid volume. It is essential that in any child with hyponatremia and meningitis in PICU, an evaluation to be undertaken to differentiate between syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion (SIADH) and CSW. A wrong diagnosis might lead to inappropriate fluid restriction and worsen the hypovolemia in children with CSW. Supplements of sodium chloride and mineralocorticoids may be useful in managing children with CSW. PICU professionals must be aware of the clinical and laboratory features that distinguish CSW from SIADH.

Serebral tuz kaybı sendromu (STKS) subarak-noid kanama, enfeksiyonlar, kafa travması, beyin tümörleri, trans-sfenoidal hipofiz cerrahisi, ve beyin ameliyatı yapılan hastalarda bildirilmiştir. Bu sendrom diürezle birlikte aşırı sodyum atılımı nedeniyle ortaya çıkan hücre dışı sıvı azalması ve hiponatremi ile karakterizedir. Tüberküloz menenjit STKS birlikteliği nadiren rapor edilmiştir. Bu çalışmada Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi’nde (ÇYBÜ) izlenen 8 yaşındaki tüberküloz menenjit ve STKS gelişen bir çocuk hasta sunulmuştur. Hastanın ana biyokimyasal bulguları düşük serum sodyumu, idrarla aşırı miktarda sodyum kaybı idi ve hastada azalmış hücre dışı sıvıya ait klinik bulgular mevcuttu. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde menenjitle izlenen bir hastada hiponatremi geliştiği zaman uygunsuz anti-diüretik hormon salınımı sendromu (SIADH) ile STKS ayrımını yapabilmek çok önemlidir. Yanlış bir tanı gereksiz yere sıvı kısıtlaması ve STKS’li çocukta hipovoleminin kötüleşmesine yol açabilir. Sodyum klörür verilmesi ve tedaviye mineralokortikoid eklenmesi STKS’li çocukların yönetiminde yararlı olabilir. ÇYBÜ çalışanları STKS’yi SIADH’dan ayıracak klinik ve laboratuar özellikleri bilmek zorundadır.