Dört farklı tek aşamalı self etch adezivin biyouyumluluklarının hayvan deneyi yöntemiyle değerlendirilmesi
Citation
Aydın, M. S. (2019). Dört farklı tek aşamalı self etch adezivin biyouyumluluklarının hayvan deneyi yöntemiyle değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.Abstract
Amaç: Diş hekimliğinde kullanılan materyallerin başarısı, biyolojik güvenilirlikleriyle yakın ilişkilidir. Son yıllarda, restoratif diş tedavisinde oldukça sık kullanılan self-etch adezivlerin biyouyumlulukları konusundaki endişeler artmıştır. Bu çalışmanın amacı; dört farklı tek aşamalı self-etch adeziv materyalin (Prime&bond one select, Optibond All-in-one, Clearfil universal bond, Single bond universal) biyouyumluluklarının hayvan deneyi yöntemiyle karşılaştırılması ve histopatolojik olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Deney materyalleri 10mm uzunluğunda, 2mm çapındaki poliüretan tüplere doldurularak polimerize edildi. Her adeziv için, 21 adet tüp kullanıldı. Tüpler, 21 adet yetişkin erkek albino ratın sırt bölgesinde dört farklı insizyonla oluşturulan subkutan ceplere yerleştirildi. Ratlar; 7, 30 ve 60. günlerde incelenmek üzere rastgele üç gruba ayrıldı. Bu süreler sonunda, tüp ve onu çevreleyen 2cm2'lik doku birlikte kesilerek çıkarıldı. Alınan kesitler, preparat haline getirildi ve Hematoksilen&Eosin ile boyandı. Oluşan inflamasyonun şiddeti, iltihabi hücre sayısı ve fibröz kapsül kalınlığı histopatolojik olarak ışık mikroskobuyla değerlendirildi. Bulgular: 7. gün örneklerinde, akut inflamasyona bağlı lezyonlara, ödeme ve PMNL infiltrasyonuna rastlandı. 30. gün örneklerinde, tüm materyallere karşı inflamasyonun azaldığı ve fibrokollajen dokuda artış olduğu gözlendi. 60. gün örneklerinde, inflamasyon şiddetinin daha da azaldığı, rejenerasyon ve reperasyon süreçlerine bağlı granülasyon ve fibröz doku artışı izlendi. 60. gün inflamatuar hücre sayısının 7. güne oranla anlamlı derecede düştüğü belirlendi. Fibröz doku formasyonu değerlendirildiğinde ise, 7. gün skorunun, 60. gün skoruna oranla anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi. Sonuç: Tüm materyallerin başlangıçta sergiledikleri iltihabi reaksiyonun şiddeti, artık monomer salınımı ve cerrahi travma etkisiyle açıklanabilir. Aim: The success of materials used in dentistry is closely related to their biological safety. In recent years, there has been growing concern about the biocompatibility of self-etch adhesives, which are frequently used in restorative dental treatment. The aim of this study is; To compare the biocompatibility of four different single stage self-etch adhesive materials (Prime & bond one select, Optibond All-in-one, Clearfil universal bond, Single bond universal) with animal test method and evaluate them histopathologically. Materials and Methods: The experimental materials were polymerized by filling 10 mm long, 2mm diameter polyurethane tubes. For each adhesive, 21 tubes were used. The tubes were placed in the subcutaneous pockets formed by four different incisions in the back of 21 adult male albino rats. Rats; On the 7th, 30th and 60th days, they were randomly divided into three groups. At the end of these durations, the tube and the surrounding 2cm2 tissue were excised together. The sections were taken into preparation and stained with Hematoxylen&Eosin. The severity of inflammation, inflammatory cell count and fibrous capsule thickness were evaluted histopatologically by light microscopy. Results: On the 7th day samples, lesions due to acute inflammation and edema and PMNL infiltration were observed. In the 30th day samples, it was observed that inflammation decreased against all materials, and fibrocollagen tissue increased. On the 60th day, granulation and fibrous tissue increase due to regeneration and reperation processes were observed. On the 60th day, the number of inflammatory cells decreased significantly compared to the 7th day. When the fibrous tissue formation was evaluated, it was found that the 7th day score was significantly lower than the 60th day score. Conclusion: The severity of the inflammatory reaction at the beginning of all materials can be explained by the effect of residual monomer release and surgical trauma.