İşlevleri açısından dini sembol

Abstract

Dinî semboller, bireysel ve toplumsal açılardan farklı işlevlere sahiptir. Yaşayan herhangi bir dinî sembolün en önemli işlevi dini bir hakikati açığa çıkarmasıdır. Dinî bir hakikati açığa çıkarması diğer işlevlerin de ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Gizli bir anlamı açığa çıkarma, dindar bireyin kutsalla iletişim kurmasını sağlamakta, bireyin hayatını anlamlandırmaktadır. Herhangi bir toplumda yaşayan farklı bireylerin aynı sembol etrafında toplanması hem toplumsal birlikteliği hem de aidiyet duygusunu güçlendirmektedir. Belli bir sembol etrafında toplanan bireylerin ortak ülküler için hareket etmesi sembolün birey ve toplumu harekete geçirebildiğini göstermektedir. Birey ve toplumun harekete geçmesi hem yıkıcı hem de yapıcı sonuçları doğurabilir. Sembolün ifade edilen işlevleri görmemesi onun ölümü olarak kabul edilebilir. İşlevlerini kaybeden sembolün anlamı tarih içerisinde unutulmakta yerine aynı işlevi devam ettiren başka bir sembol geçmektedir.

Religious symbols have different functions in terms of individual and social aspects. The most important function of the alive symbol is to reveal a religious truth. Revealing a religious truth bring about other functions to occur as well. The function of revealing a secret meaning makes it possible for a religious individual to communicate with the Sacred, and the individual’s life meaningful. Since different individuals living in any society are gathered around the same symbol, this situation develops both unity and sense of belonging. The movement of individuals gathered around a particular symbol for a common ideal demonstrates that the symbol can move the individual and society into action. The individual and society’s movement can lead to destructive and constructive consequences. Failure of the symbol to perform its functions can be regarded as its death. The meaning of the symbol that not fulfilling its functions is being forgotten in history and another symbol emerges which maintains the same function.