Pamukta Farklı Lateral Aralıkları ve Azotun Fertigasyonda Uygulama Sıklığının Lif Verimi ile Besin İçeriğine Etkisi

Abstract

Bu araştırma, 2011-2012 yılları arasında, damla sulama ile sulanan pamukta, farklı lateral aralığı veazotun fertigasyonda farklı uygulama sıklığının lif verimi ile bitkilerdeki bazı makro ve mikro elementiçeriğine etkisi araştırılmıştır. Deneme, bölünmüş parseller deneme deseninde tesadüf bloklarına göreyürütülmüştür. Denemede, ana konular: L1: her sıraya bir lateral (lateral aralığı 0.70 m), L2: her 2sıraya bir lateral (lateral aralığı 1.40 m) alt konular ise, F1: her sulamada (5 günde bir) N uygulamasıF2:her 2 sulamada (10 günde bir) N uygulaması F3:1/4’ünü ilk sulama ile ilk çiçeklenme arasında,2/4’ünü ilk çiçeklenme ile ilk koza oluşumu arasında, 1/4’ini de ilk koza oluşumu ile son sulama arasındauygulamak şeklinde olmuştur. En yüksek ortalama lif verim (1855 kg ha-1) her 2 sıraya 1 lateral veher 2 sulamada bir fertigasyon uygulamasından elde edilmiştir. Buna göre, azotun 1/5’ini topraktan,kalanı her 2 sulamada (10 günde bir) eşit olarak (toplam 15-18 kez) fertigasyonla son sulama (% 10koza açımı) dönemine kadar uygulanmalıdır. Bitki yapraklarındaki total N 2011 yılında % 1.66-3.05,2012 yılında ise % 1.92-3.01 arasında değişmiştir. Azot uygulama sıklığı arttıkça bitkilerdeki N içeriği deartmıştır. Maksimum Azot Kullanım Etkinliği (AKE) (11.1-17.4 kg lif ha-1 kg N-1) her iki sulamada bir (10gün) fertigasyon uygulamasından elde edilmişir. Bitkilerdeki diğer makro ve mikro elemnetler ise P: %0.19-0.27, K: % 1.56-1.72, Ca: % 2.6-5.6, Mg: % 0.13-0.37, Cu: 6.03-8.19 ppm, Zn: 3.55-15.81 ppm,Mn: 43.90-91.92 ppm ve Fe: 161-381 ppm olarak tespit edilmiştir. Buna göre Zn hariç mikro elementyönünden bitkilerde bir eksiklik olmadığı tespit edilmiştir.