Aile hekimliği polikliniğinde ultrasonografi kullanımı ve sonuçlarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu preliminer tanımlayıcı çalışmada, birinci basamakta tanı amaçlı ultrasonografi (USG) kullanımı,hastalarda saptanan bulgular ve sosyodemografik değişkenlerin retrospektif olarak incelenmesi planlandı. Materyal ve Metot: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD polikliniğinde 2006 yılından itibarentanı amaçlı USG kullanılmaktadır. Çalışma Mart 2006 ile Kasım 2007 tarihleri arasındaki 20 aylık dönemikapsamakta olup, poliklinik hasta dosyası ve kayıtları veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Çalışmada 3,5 mHZ konveks, 7.5 mHZ lineer problu Aloka SSD500 USG cihazı (Japonya) kullanılmıştır.Bulgular: Aile Hekimliği Polikliniğine toplam 2840 hasta başvurmuş olup 436 (%15.4) hastaya USG uygulanmıştır. Hastaların 197’si (%45.2) erkek, 239’u (%54.8) kadındır, ortalama yaşları ise 39.1±16.7’dır. En sık başvuru 18–45 yaş grubunda (n=222, %50.9) ve kadın hastalarda (K/E=144/78) olmuştur. Yapılan aylık ortalamaUSG sayısı 21.8±12.2’dir. Hastaların büyük kısmında tarama amaçlı USG uygulanırken (n=286, %65.6), en sıkbatın USG (n=329, %75.5) ve batın-pelvik USG (n=69, %15.8) yapılmıştır (p<0.0001). USG ile en sık saptananbulgu ise GIS sistemine (n=122, %27.9) aittir (p<0.0001). Sonuç: Hekimlerin meslek pratiklerinde kısıtlı zamanda doğru ve kesin tanıya varması gerekmektedir. Buçalışmada da tanı amaçlı USG kullanımının birçok hastada çözüme yardımcı olduğunu görmekteyiz. Bu nedenleAile Hekimliğinde USG kullanımının doktor ve hastalara büyük fayda sağlayacağını düşünmekteyiz.