Helicobacter Pylori'nin intestinal metaplazi,atrofik gastritis veBCL-2 ile ilişkisi
Abstract
Gastrik kanserdeki olaylar dizisinin; kronik gastritis, atrofi, intestinal metaplazi, displazi ve karsinoma şeklinde olduğu kabul edilmektedir. Hp'nin bu kronik olaylar zincirinin başında yer aldığı bilinmektedir. Bu nedenle; Hp'nin kronik inflamasyon, atrofi, aktivite derecesi, intestinal metaplazi ve antiapoptorik bir gen olan bcl-2 ile ilişkisini araştırdık. Çalışmaya, endoskopilerinde antrum ağırlıklı kronik gastritis saptanan toplam 52 hasta alındı. 35'i kadm (% 67.3), 17'si erkek (% 32.7) hastadan oluşup, kadınların yaş ortalaması 44.5; erkeklerin yaş ortalaması ise 41.5 olarak tespit edildi. Olgular, Sydney sınıflamasına göre değerlendirilmek üzere histopatolojik incelemeye alındı. Tüm vakalarda % 53.8 oranında Hp saptandı ve tüm vakalarda kronik inflamasyon bulundu. Hp saptanan hastalarda atrofi oram % 82.1; ÎM oram % 25; nötrofil aktivite oram % 89.3 bulundu. Hp (-) hastalarda atrofi oram % 37.5, İM oranı % 8.3, nötrofil aktivite oram % 8.3 bulundu. Hp yoğunluğu ile kronik inflamasyon derecesi, atrofi derecesi ve aktivite derecesi arasında istatistiksel olarak anlamlı olmak üzere (+) korelasyon görüldü. Hp saptanan hastaların % 7.1 'inde bcl-2 (+) bulunurken, Hp (-) hastaların % 4. l'inde bcl-2 (+) bulundu. Ancak, Hp (+) kronik atrofik gastritisli 23 hastanın 2' sinde (% 8.7) bcl-2 (+) iken, Hp(-) kronik atrofik gastritisli 9 hastanın l'inde (% 11.1) bcl-2 (+) bulundu. Yani Hp (-) kronik atrofik gastritisde, Hp (+) kronik atrofik gastritise göre daha fazla bcl-2 (+)'iiği görüldü. Hp(+) saptanan bcl-2 (+) 2 vakada da atrofi ve ÎM birlikteliği görüldü. Atrofıde bcl-2 (+)'liği % 9.3 iken; İM'de ise % 22.2 bulundu. Sonuç olarak ÎM'de atrofiye göre oransal olarak daha fazla bcl-2 (+)'liği görüldü. Bu verilere göre, oransal olarak bcl-2 (+)'liği Hp (+)'lerde daha fazla bulunmasına rağmen, istatistiki olarak anlamlı bulunamadı. Yine, bcl-2 (+)'liği ile atrofi arasında istatiksel verilere göre anlamlı bir ilişki bulunamadı. Bu durum vaka sayısının fazla olmamasına bağlandı. ÎM ile bcl-2 arasında ise istatistiki olarak veriler anlamlı bulunmuş olup, aralarında (+) korelasyon saptanmıştır. Bu verilerden Hp infeksiyonunun kronik gastritis geziminden sonra atrofi, ÎM gelişiminde önemli bir rol oynadığı, nötrofil aktivasyonu ile anlamlı bir ilişkisi olduğu ve yine Hp yoğunluğu arttıkça kronik gastritis derecesi, aktivite derecesi ve atrofi derecesinin arttığı sonuçlarını çıkarabiliriz. Apoptozisi arttırdığı bilinen Hp'nin, direkt olarak değil de, indirekt olarak atrofi ve ÎM oluşumuna yol açarak antiapoptotik 60 bir gen olan bcl-2 expresyonunu arttırdığını gördük. İM' de atrofıye göre daha fazla bcl- 2 (+)'liği gördük. İstatistiksel oranların anlam kazanması ve gastrik kansere doğru ilerledikçe bcl-2 ekspresyonunun arttığını desteklemek için, displazik ve gastrik Ca'h hastalan da kapsayacak şekilde geniş vaka serili çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler : Helikobakter pylori, atrofi, intestinal metaplazi, aktivite, bcl-2 It's assumed that, the occurrence series in gastric cancer is as following; chronic gastritis, atrophy, intestinal metaplasia, dysplasia, and carcinoma. It's known that Hp is around the chain of these chronic phenomena. Therefore, we studied the relation of Hp with chronic inflammation, atrophy, activity level, intestinal metaplasia and bcl-2. The number of the patients included in this study was 52; 35 (67.3 %) of them were female and 17 (32.7 %) of them were male. The average ages of women and men were determined as 44.5 and 41.5, respectively. Hp was determined in 53.8 % of all cases and chronic inflammation was found in all cases. No dysplasia or gastric Ca was found in our cases. Among the patients that Hp was found in, the rate of atrophy was 82.1 %, the rate of IM was 25 %, and the rate of neutrophile activity was 89.3%. These rates were found as 37.5%, 8.3 % and 8.3 %, respectively, among the Hp negative patients. A statistically remarkable positive correlation was found between the Hp intensity and the degrees of chronic inflammation, atrophy and activity. Bcl-2 was found positive in 7.1 % of the patients with Hp, and in 4.1 % of the Hp negative patients. However, bcl-2 was positive in 2 (8.7 %) of 23 Hp positive patients with chronic atrophic gastritis and it was also positive in 1 (11.1 %) of 9 Hp negative patients with chronic atrophic gastritis. In other words, bcl-2 was found more in Hp negative chronic atrophic gastritis than Hp positive chronic atrophic gastritis. Also, atrophy and IM were together in 2 bcl-2 positive patients that Hp was positive. bcl-2 was positive in 9.3 % of the patients with atrophy and in 22.2 % of the patients with IM. Therefore, bcl-2 was found positive more in IM than atrophy, proportionally. According to these data, although bcl-2 was found positive more in Hp positive ones proportionally it was not statistically remarkable. Nevertheless, no remarkable difference was found between bcl-2 positiveness and atrophy according to the statistical data. The data between IM and bcl-2 were found statistically remarkable and a positive correlation was found between them. We concluded these data as following; Hp infections results in chronic gastritis, it has a role in developments of atrophy and IM, and Hp infection has a remarkable relation with neutrophile activation. The more Hp intensity gets high the more the degrees of chronic gastritis, activity and atrophy increase. 62 We also found that Hp, which is known to increase apoptosis, increases the expression of the bcl-2 that is an anti-apoptotic gene not directly but by causing atrophy development. We observed more bcl-2 positiveness in IM than atrophy. The studies with extensive series of cases including the patients with dysplasia and gastric Ca are needed to gain sense to statistical rates and to support the suggestion that bcl-2 expression increases with the progression of gastric cancer. Key words: Helicobacter pylori, atrophy, intestinal metaplasia, activity, bcl-2.
Collections
- Tıp Fakültesi Tezler [2253]