Çocuk yoğun bakımda izlenen sepsis tanılı hastalarda Vitamin B12 düzeyi ile akut faz reaktanları arasındaki ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Sepsis kliniği, çocuk yoğun bakım ünitelerinde en sık karşılaşılan yatış endikasyonlarından biri olan, tedavi maliyeti fazla ve mortalitesi en yüksek hastalık olarak görülmektedir. Sepsis hastalarında erken tanı, tedavi başlangıcı için büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle yeni bulgu ve belirteçlerin bulunması çok önemlidir. Vitamin B12 ise protein, karbonhidrat ve yağ metabolizması üzerinde önemli etkileri olan, DNA sentezinde görevli enzimatik aktivitelerde kofaktör rolü bulunan, hücre çoğalması ve maturasyonu için gerekli bir vitamindir. Bu çalışma ile Dicle Üniversitesi çocuk yoğun bakım ünitesinde sepsis veya kuvvetle muhtemel sepsis tanılarıyla takip edilen çocuk hastaların klinik özelliklerini belirlemek ve CRP, PCT düzeyleri ile Vitamin B12 düzeyi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Ocak 2018-Eylül 2023 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi (DÜTF) Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde sepsis veya kuvvetle sepsis tanısı ile takip edilmiş 34 (20 erkek ve 14 kız) hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Ölen ve yaşayan hastaların demografik, klinik, fizik muayene ve laboratuvar bulguları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Hastaların demografik özellikleri incelendiğinde hastaların yarısı bir yaş altı grupta yer almaktaydı. Hastalarda yaşam ve ölüm oranı açısından eşlik eden ek hastalık bulunması gruplar arasında istatistik olarak anlamlı bulundu (p<0,001). Hastaların %64,7 sinde yapılan kültürlerde etken izolasyonu yapıldı. Çalışmamızda ise PCT düzeyleri 31 hastada (% 91,1), CRP düzeylerinin ise 33 hastada (% 97) yüksek, ölen hastaların Vitamin B12 düzeylerinin ortalaması yaşayanlardan daha yüksek bulundu. Ancak istatistik olarak anlamlı fark yoktu(sırasıyla p=0,71, p=0,22, p=1,00). Sonuç: Sepsis tanısının erken konması çok önemli olduğundan bazı spesifik biyobelirteçler geliştirilmiş ve yoğun bakım ünitelerinde sıklıkla kullanılmaktadır. Bu çalışma sepsis tanısında Vitamin B12 'nin önemli biyobelirteç olduğunu gösterse de diğer biyobelirteçler gibi yaygın kullanılabilmesi için çok merkezli ve daha fazla hasta üzerinde yapılacak ileriye yönelik yeni çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.

Introduction and Purpose: Sepsis is one of the most common indications for hospitalization in pediatric intensive care units, with high treatment costs and the highest mortality rate. Early diagnosis and initiation of treatment is of great importance in sepsis patients. Therefore, finding new findings and markers is very important. Vitamin B12 is a vitamin that has important effects on protein, carbohydrate and fat metabolism, plays a cofactor role in enzymatic activities involved in DNA synthesis, and is necessary for cell proliferation and maturation. The aim of this study was to determine the clinical characteristics of pediatric patients with sepsis or highly probable sepsis in the pediatric intensive care unit of Dicle University and to evaluate the relationship between CRP, PCT levels and Vitamin B12 levels. Materials and Methods: This study included 34 patients (20 boys and 14 girls) who were followed up with the diagnosis of sepsis or severe sepsis in the Pediatric Intensive Care Unit of Dicle University Medical Faculty (DUTF) between January 2018 and September 2023. Demographic, clinical, physical examination and laboratory findings of living and deceased patients were compared. Results: When the demographic characteristics of the patients were analyzed, half of the patients were under one year of age. The presence of comorbidities in patient in terms of survival and mortality rates was found to be statistically significant between the groups ( p<0.001). The causative agent was isolated from the cultures performed in 64.7% of the patients. In our study, PCT levels were found to be higher in 31 patients (91.1%), CRP levels were found to be higher in 33 patients (97%), and the mean Vitamin B12 levels of deceased patients were higher than those of living patients. However, there was no statistically significant difference (p=0.71, p=0.22, p=1.00, respectively). Conclusion: Sepsis can be diagnosed with a number of laboratory tests and clinical evaluation. Since early diagnosis of sepsis is very important, some specific biomarkers have been developed and are frequently used in intensive care units. Although this study shows that Vitamin B12 is an important biomarker in the diagnosis of sepsis, in order for vitamin B12 to be widely used like other biomarkers, new prospective multicenter studies with more patients are needed.