Diyarbakır Hevsel Bahçeleri ve Dicle Nehri: Çevresel Değişimlerin Jeomorfolojik Kayıtları
Citation
Karadoğan, S., Kuzucuoğlu, C.( 2016). Diyarbakır Hevsel Bahçeleri ve Dicle Nehri: Çevresel Değişimlerin Jeomorfolojik Kayıtları. 69. Türkiye Jeoloji Kurultayı:Doğal kaynakların Jeopolitikası bildiri özleri kitabı içinde (228-229 ss.). TMMOB: Ankara.Abstract
Çevre ve çevre sistemleri, geçmişten günümüze birçok medeniyetin ortak mirası özelliğindedir. Diyarbakır’da bulunan akarsu ve vadi sistemleri de bu özellikleri nedeniyle UNESCO
Dünya Doğal ve Kültürel Miras listesine dâhil edilmiştir. Bu mirasın geleceği bir yandan bizim seçim ve eylemlerimize bağlıyken, diğer yandan da yer sistemi tarihindeki değişikliklerin
akarsu dinamiklerine etkisine bağlıdır. Bu tarihçe, akarsuyun taşkın ovası çevresinde gözlenen
taraçalarda ve günümüzde derine kazdığı ana kaya ile ilişkilerinde yazılıdır.
Dicle Nehri sisteminin evriminin anlaşılması amacıyla 2014 ve 2015 yıllarında gerçekleştirilen iki hedef bölgede arazi çalışması gerçekleştirilmiştir: (i) Akarsuyun, şehir duvarları (sağ
yaka) ve Üniversite (sol yaka) çevresinde bulunan taraçaları üzerine kurulu Hevsel Bahçeleri, (ii) Diyarbakır Boğazı’nın aşağı çığırlarında kalan, Karacadağ’ın sağ yakasından Dicle’ye
yakınsadığı kesimdeki alüvyal depolar. İlksel sonuçlarımız, Dicle Nehri ve vadisinin evrimi
hakkında önemli ipuçları ortaya koymaktadır. Uzun süreli dinamiklerin günümüz yer şekillerinin gelişimine ve akarsuyun geleceğine olan etkisi göz önünde bulundurulduğunda Heysel
Bahçeleri ve Diyarbakır çevresindeki Dicle Vadisi’nin yönetimi ve korunmasın gerekliliği ve
önemi ortaya çıkmaktadır. Bu sonuçlar, çevre sistemlerinin sadece insanoğlunun günümüze
dair proje ve hırslarının pasif izleyicileri değil, geleceğimizin kurulmasında önemli bir aktör
olduğunu hatırlatmaktadır. Çevre ve çevre sistemleri, geçmişten günümüze birçok medeniyetin ortak mirası özelliğindedir. Diyarbakır’da bulunan akarsu ve vadi sistemleri de bu özellikleri nedeniyle UNESCO
Dünya Doğal ve Kültürel Miras listesine dâhil edilmiştir. Bu mirasın geleceği bir yandan bizim seçim ve eylemlerimize bağlıyken, diğer yandan da yer sistemi tarihindeki değişikliklerin
akarsu dinamiklerine etkisine bağlıdır. Bu tarihçe, akarsuyun taşkın ovası çevresinde gözlenen
taraçalarda ve günümüzde derine kazdığı ana kaya ile ilişkilerinde yazılıdır.
Dicle Nehri sisteminin evriminin anlaşılması amacıyla 2014 ve 2015 yıllarında gerçekleştirilen iki hedef bölgede arazi çalışması gerçekleştirilmiştir: (i) Akarsuyun, şehir duvarları (sağ
yaka) ve Üniversite (sol yaka) çevresinde bulunan taraçaları üzerine kurulu Hevsel Bahçeleri, (ii) Diyarbakır Boğazı’nın aşağı çığırlarında kalan, Karacadağ’ın sağ yakasından Dicle’ye
yakınsadığı kesimdeki alüvyal depolar. İlksel sonuçlarımız, Dicle Nehri ve vadisinin evrimi
hakkında önemli ipuçları ortaya koymaktadır. Uzun süreli dinamiklerin günümüz yer şekillerinin gelişimine ve akarsuyun geleceğine olan etkisi göz önünde bulundurulduğunda Heysel
Bahçeleri ve Diyarbakır çevresindeki Dicle Vadisi’nin yönetimi ve korunmasın gerekliliği ve
önemi ortaya çıkmaktadır. Bu sonuçlar, çevre sistemlerinin sadece insanoğlunun günümüze
dair proje ve hırslarının pasif izleyicileri değil, geleceğimizin kurulmasında önemli bir aktör
olduğunu hatırlatmaktadır.