Aydin, Fatma2015-10-022015-10-022015https://hdl.handle.net/11468/1509Romatoid artrit (RA) kronik, inflamatuar, otoimmün bir hastalıktır. Tedavide hastalık modifiye edici ilaçlar ve biyolojik ajanlar kullanılmaktadır. Çalışmalarda obezitenin biyolojik ajanlara cevabı azalttığı gösterilmiştir. Visseral yağ obezitenin neden olduğu metabolik ve inflamatuar olaylardan sorumlu tutulmaktadır. Bu çalışmanın amacı RA’lı hastalarda visseral yağ oranını ve hastalık aktivitesine etkilerini belirlemektir. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniğine başvuran 101 RA’lı hasta ve 45 sağlık kontrol grubu çalışmaya alındı. Vücut yağ doku yüzdesi, visseral yağ yüzdesi Biyoempedansmetre tekniği ile çalışan OMRON BF 508 marka vücut analizi aleti ile ölçüldü. RA’lı hastalar muayene edilerek artrit ve hassas olan eklemleri belirlenerek DAS 28 değerleri hesaplandı ve hastalık aktiviteleri DAS 28 ve VAS ile belirlendi. RA’lı hastalarda ilaç alt grubu oluşturularak yapılan değerlendirmede anti TNF kullanan grupta total yağ ortalaması 43,1, Disease Modifying Anti Rheumatısmal Drug (DMARD) grubunun total yağ ortalaması 38,5, kontrol grubunu total yağ ortalaması 36,9 idi. Total yağ açısından anti-TNF ve kontrol grubu arasında istatiksel olarak anlamlı fark saptandı (P=0,031); diğer gruplar arasında total yağ açısından anlamlı fark saptanmadı (p = 0,113 ve 0,705). Anti TNF kullanan hastalarda visseral yağ ortalaması 11,1 DMARD grubunun visseral yağ ortalaması 8,6, kontrol grubunun visseral yağ ortalaması 8,9 idi. Anti TNF grubunun visseral yağ oranı kontrol ve DMARD grubuna göre yüksek olup istatiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0,018 ve 0,003). Romatoid artrit hastalarında visseral yağ oranı daha yüksek olduğu tespit edildi. Anti TNF kullanımı ile hem total ve hemde visseral yağ oranlarının daha fazla arttığı tespit edildi ve bununda tedavi yanıtını etkileyen bir faktör olabiliceği düşünüldü. Anahtar kelimeler: Romatoid artrit, visseal yağ, toplam yağ, anti-tnf, DMARDRheumatoid arthritis (RA) is a chronic, inflammatory and autoimmune disease.. Disease modifying drugs and biological agents are the treatment of choice. Previous studies demonstrated that biological herapy was less effective in obese patients due to the unfavorable metabolic and inflammatory effects of visceral fatty tissue. The aim of this study was to determine the effects of visceral fatty tissue on RA patients treated with biological therapy. A hundred and one RA patients who had been followed at rheumatology outpatient clinics and 45 healthy volunteers were enrolled in the study. Total body fat percentage and visceral fat percentage was calculated by OMRON BF 508 (bioimpedansemeter tecnique). After physical examination and culprit joint detection DAS 28 was calculated and disease activity was determined according to DAS 28 and VAS. RA patients were subgrouped according to the used treatment modality. Total fat content was 43.1, 38.5 and 36.9 in anti-TNF, DMARD and control group, respectively. In terms of total fat content there was significant difference between anti-TNF and control groups (P=0.031). Mean visceral fat content was 11.1, 8.6 and 8.9 in anti-TNF, DMARD and control group, respectively. Visceral fat ratio of anti-TNF group was significantly higher than control and DMARD group (p=0.018 and 0.003). Visceral fat ratio was significantly higher in patients with RA. With the usage of anti-TNF both total and visceral fat contents were increased which may cause the blunted effect of biological therapy in RA patients. KEYWORDS: Rheumatoid arthritis, visceral fat, total fat, anti-TNF, DMARDtrinfo:eu-repo/semantics/closedAccessRomatoid artritRheumatoid arthritisVisseal yağVisceral fatToplam yağTotal fatAnti-tnfAnti-TNFDMARDDoctoral Thesis