Şimşek, ŞerefYıldırım, VeliBostan, Recep2023-07-312023-07-312015Şimşek, Ş., Yıldırım, V. ve Bostan, R. (2015). Psikolojik danışmanlık ve rehberlik öğretmenlerinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu hakkındaki bilgi ve inançları. Van Tıp Dergisi, 22(1), 34-40.1300-26942587-0351https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/169623https://hdl.handle.net/11468/12356Amaç: Psikolojik danış malık ve rehberlik (PDR) ö ğ retmenlerinin, dikkat eksikliğ i/ hiperaktivite bozukluğ u(DEHB) hakkındaki bilgi ve inançlar ının ö ğ renilmesi amaçlanm ış tır. Yöntem: PDR ö ğ retmenleri için, DEHB hakkında daha önce bu konuda yapılan çalış malar gözdengeçirilerek yar ı yapılandır ılm ış anket düzenlenmiş tir. DEHB konulu seminer öncesinde ö ğ retmenlere anketverilmiş tir. Anket içeriğ indeki sorular gruplar halinde olup istedikleri kadar ş ık iş aretleyebilecekleri sözelve yaz ılı olarak aç ıklanm ış tır.Sonuçlar: Gönüllü olan 192 ö ğ retmen anketi doldurmuş tur. Ö ğ retmenlerin ya ş ortalamas ı 28.03±4.99 vesorumlu olduğ u ö ğ renci ortalamas ı 985.22±840.62 olarak tespit edilmiş tir. Ö ğ retmenlerin 92si (%48.2)kadın, 99u (%51.8) erkektir. Ö ğ retmenlerin yakla ş ık olarak yarıs ı (%52.4) DEHB s ıklığ ının %3-9 aras ındaolduğ unu belirtmektedir. Ö ğ retmenlerin 60 ı (%31.4) bulgular ın tamamen düzeldiğ ini, 31i (%16.2)bulgular ın aynen devam ettiğ ini ve 10u ise (%5.2) gittikçe kötüle ş tiğ ini belirtmektedir. Ö ğ retmenlerinyakla ş ık olarak üçte ikisi (%62.8) DEHBnin genetik geçiş li bir hastalık olduğ unu bildirmektedir.Ö ğ retmenlerin 113ü (%59.2) birleş ik tip, 58i (%30.4) hareketlilik ve dürtüselliğ in önde geldiğ i alt tipi,36s ı (%18.8) dikkatsizliğ in önde geldiğ i alt tipi olduğ unu belirtmektedir. Ö ğ retmenlerin 86s ı (%45) herzekâ düzeyi çocukta DEHB görülebilece ğ ini, 61i (%31.9) ise normal düzeyde zekâya sahip çocuktagörülebilece ğ ini vurgulam ış tır. Tart ış ma: Bir PDR ö ğ retmeni ba ş ına düş en ortalama ö ğ renci say ıs ı oldukça yüksek olmas ına ra ğ menpsikiyatrik ilaç kullanan ö ğ renci say ıs ının az bildirilmiş olmas ı dikkat çekmektedir. Ayrıca DEHBnintedavisi, çocuğ un zeka düzeyi vb bazı konularda PDR ö ğ retmenlerinin bilimsel bulgularla çeliş en bilgi veinançlara sahip olduklar ı tespit edilmiş tir. Bu sebeple çocuk ve ergen psikiyatri uzmanının PDRö ğ retmenleriyle dönemsel olarak bir araya gelmesi, yanlış bilgi ve inançlar ın düzelmesinde fayda sağlayacaktır.Objectives: The aim of the current study was todetermine the knowledge and beliefs of guidancecounselors about attention deficit and hyperactivitydisorder (ADHD).Methods: Guidance counselors were given aquestionnaire prior to the seminar on ADHD. A semi-structured questionnaire on ADHD was prepared forguidance counselors, after reviewing the previousstudies on this topic. The content of the questionnaireform was divided into groups and participants wereinformed verbally and in writing that they were freeto choose as many options as they wished.Results: One hundred ninety-two voluntary guidancecounselors participated in the survey. The averageage of the guidance counselors was 28.03±4.99 yearsand the average number of students they wereresponsible for was 985.22±840.62. The number offemale guidance counselors was 92 (48.2%), whilethe number of male participants was 99 (51.8%).Almost half of the participating counselors (52.4%)mentioned that the frequency of ADHD was between3% and 9%. Sixty guidance counselors (31.4%) statedthat the findings completely improved, while 31 ofthem (16.2%) stated that the findings remained thesame and 10 of them (5.2%) stated that the findingsdeclined over time. Approximately two-thirds (62.8%)of the guidance counselors reported that ADHD wasa genetically inherited disorder. Discussions: It is conspicuous that the number ofstudents using psychiatric medication was quite low,although the average number of students perguidance counselor was rather high. Moreover, it wasdetermined that guidance counselors had beliefs andknowledge that contrasted with the scientific findingson certain topics such as the treatment of ADHD andthe intelligence level of the child. Therefore, theresearchers believe that periodical meetings of thechild and adolescent psychiatrists with the guidancecounselors would contribute to the correction of falseknowledge and beliefs.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDamgalamaEtiketlemeDEHBStigmaLabelingADHDArticle2213440