Çelik, SibelDemirbatır, Rasim Erol2023-04-132023-04-1315.03.2022Çelik, S. (2022). 21. yüzyılın yeterliliği olarak kültürel zekâ. R.E. Demirbatır (Ed.). Eğitim bilimleri alanındaki gelişmeler içinde. (ss. 229-244). Ankara: Duvar Yayınları.978-625-8109-15-3https://hdl.handle.net/11468/11673“Zeki” olarak tanımlanmak, kişide olumlu duygular verdiği gibi benlik saygısını ve değer duygusunu da teşvik etmektedir. “Zekâ ve zeki olan nedir? “bu iki kavramı tanımlanması geçmişten bu yana Platon’a (MÖ 428) kadar uzanan teorilerin, tanımların ve felsefelerin odak noktası olmuştur. Zekâyı anlamanın bir yolu, zekânın ne olduğunu tanımlamaktır. Pek çok bilim insanının zekâ üzerine çalıştığını ve birçok farklı tanımlar yaptıkları bilinmektedir. Zekâyı tam olarak tanımlayan bir kelime olmadığı gibi, zekânın birçok farklı tanımı da görülmektedir. Zekâ kavramı, toplum ve psikoloji içinde yıllardır, hararetle tartışılan bir konudur (Sternberg & Jensen, 1992). Bazı psikologlar tüm kişilik ve motivasyon faktörlerini hesaba katarak saf zekâyı izole etmeye çalışmıştır (Jensen, 1969). Diğerleri motivasyonu zekânın ve optimal entelektüel işleyişin bir parçası olarak görmektedirler. IQ testlerimden birini tasarlayıp geliştiren Wechsler örnek gösterilebilir. Bu bakımdan kültürler de farklılık göstermektedir. Amerikalıların aksine Asya kültürleri, çabayı zekânın en mühim ve ayrılmaz bir öğesi olarak görmektedirler (Stevenson, Lee, Chen, Stigler, Hsu & Kitamura, 1990).Cocodia (2014) kültür ve zekânın iç içe geçtiğini gözlemler, Berry ve Ward ise (2006) zekânın kültürel bir ürün olduğunu ileri sürmektedir (69). Kültürel Zekânın Başlangıcı Kültürlerarası Yeterlilik hareketinin ilk yapılarından biri olarak; Hammer, Bennett ve Wiseman (2003) tarafından kültürlerarası uygun şekillerde düşünme ve hareket etme becerisi olarak tanımlanmıştır. Daha spesifik olarak yurtiçinde veya yurtdışında farklı ulusal ve kültürel geçmişlere sahip insanlarla iyi çalışmak için tüm bilgi, beceri ve kişisel özelliklerden yararlanma becerisidir (Johnson, Lenartowicz ve Apud, 2006). Kültürel zekâ, bazı bireylerin farklı kültürel bağlamlara diğerlerinden daha verimli bir şekilde uyum sağlayabildiklerini açıklar. Temel olarak, kültürel zekâ yapısı önceki zekâ kuramlarına dayalı olarak geliştirilmiştir (Sternberg ve Detterman, 1986). Çoklu zekâ teorisine bağlı mevcut kavram ve modellerin teorik bir uzantısıdır (Gardner, 1987). Yavaş yavaş ortaya çıkmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/closedAccessKültürel zekaEğitim bilimleriBook Chapter229244