HÂTEMÜ'L-ENBİYÂ AŞKI, ŞEREF HANIM’IN BİR NA‘TININ TAHLİLİ

Klasik Türk edebiyatı alanında yazılan bütün eserlerde Hz. Muhammed, kendisine en çok yer verilen önemli bir şahsiyet olmuştur. Divan şairleri, eserlerinde en çok ona yer vermiş, Hz. Peygamber için övgü dolu şiirler yazmıştır. Türk İslam edebiyatında Hz. Muhammed için birçok edebi türde eser verilmiş, mezkûr türler arasında na‘tlar ön plana çıkmıştır. Bizzat na‘tlardan oluşan mecmuaların varlığı mevcut olduğu gibi müstakil olarak na‘tları ihtiva eden eserlerin de varlığından söz edebiliriz. On dokuzuncu yüzyıl şairi Şeref Hanım seyyide olmanın vermiş olduğu şuurla da divanında Hz. Peygamber’den sıkça bahsetmiş, ondan istimdad ve şefaat talep etmiş, divanda na‘tlara yer vermiştir. Güçlü bir nazım tekniği ile divanını oluşturan Şeref Hanım, şiirinde estetik imajları ve klişeleşmiş mefhumları sade bir üslupla kullanmıştır. Şairin Na‘t ve dinî içerikli gazellerinde Hz. Muhammed , övgü maksadıyla farklı sıfatlarla zikredilmiştir. Tespit edebildiğimiz kadarıyla Hz. Peygamber, 86 farklı ön ad ve adıl ile divanda zikredilmiştir. Şeref Hanım edebi sanatlardan yararlanarak beyitlerde hem anlamı güçlendirmiş hem de ifadelere güzel bir üslupla akıcılık kazandırmıştır. Na‘tlarında ana tema Hz. Peygamber’e olan samimi bağlılık, sevgi ve ondan şefaat dilemektir.