Santral retinal ven tıkanıklığına bağlı maküla ödeminde intravitreal bevacizumab enjeksiyonunun etkinliği

Amaç: Santral retinal ven tıkanıklığına (SRVT) bağlı maküla ödemi (MÖ) gelişen hastalarda intravitreal bevacizumab (İVB) enjeksiyonunun etkinliğini değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Ocak 2007-Mayıs 2012 tarihleri arasında SRVTye bağlı MÖ nedeniyle İVB enjeksiyonu uygulanan hasta- ların kayıtları geriye dönük tarandı. Hastaların demografik özellikleri ve anamnez bilgileri, İVB enjeksiyonu öncesi ve sonrası aylık vizitlerde düzeltilmiş en iyi görme keskinliklerini (GK) içeren tam oftalmolojik muayene, optik koherens tomografi ile santral makülar kalınlık (SMK) ölçümleri ve fundus floresein anjiografi ile retina iskemisi varlığı kaydedildi. İstatistiksel analiz için hastaların GKleri logMARa (logarithm of the minimal angle of Resolution) çevrildi. SRVT, iskemik ve noniskemik olarak 2 gruba ayrıldı. Bulgular: Çalışmaya 22 (16 E, 6 K) hastanın 22 gözü alındı. Hastaların yaş ortalaması 60.9±10.5 (39-80) yıldı. Hastaların 5i iskemik, 17si noniskemik SRVT idi. İskemik grubun yaş ortalaması 64.6±9.5 yıl, noniskemik grubun 60.4±11 yıldı (p>0,05). İVB enjeksiyonu ortalaması iskemik grupta 3.2±0.8 kez uygulanırken noniskemik grupta 2.0±1.1 kez uygulanmıştı. Ortalama takip süresi 3.73±2 ay (1-6 ay) idi. Tüm hastaların başlangıç, 1. ay, 3. ay ve 6. ay GK sırasıyla logMAR 1.28±0.71, 0.92±0.55, 0.93±0.35 ve 0.70±0.49 idi. İstatiksel olarak anlamlılık olmamasına karşın final GK başlangıç GKne göre artmıştı. Hastaların ortalama SMK ölçümleri başlangıçta 630±169 ?m, 1.ayda 395±152 ?m, 3. ayda 465±243 ?m ve 6. ayda 395±98 ?m düzeyinde olup başlangıca göre 1., 3.ve 6. ayda istatistiksel olarak anlamlı azalma mevcuttu. Sonuç: İVB enjeksiyonu, SRVTye bağlı MÖnin gerilemesinde ve GKnin artmasında kısa dönemde etkili bir tedavi yöntemi olmakla birlikte etkisinin kısa süreli olması ve tekrarlayan enjeksiyonlar gerektirmesi kullanımının ana kısıtlamalarını oluşturmaktadır.