Üç farklı retrograd dolgu materyalinin mikrosızıntı açısından değerlendirilmesi

Bu in vitro çalışmanın amacı, retrograd dolgu maddesi olarak yüksek bakirli amalgam, EBA ve IRM materyallerinin kapama yeteneklerini karşılaştırmaktı. Altmış adet tek köklü diş kök kanal dolgusu için hazırlandı ve kanal patı (Sealapex) ile beraber tek kon tekniği ile dolduruldu. Daha sonra her bir kök ucu, kök yüzeyine transvers bir şekilde kesildi. 1.5 mm. çaplı ve 2.5 mm. derinliğinde standart apikal kaviteler hazırlandı. Altmış adet diş rastgele 3 gruba ayrıldı ve her bir grup kullanılacak 3 materyalden biri ile dolduruldu. Tüm dişler tırnak cilası ile kaplandıktan sonra 72 saat %1'lik metilen mavisi boya solüsyonu içinde bekletildi. Daha sonra dişler uzunlamasına kesildi ve lineer boya penetrasyonunun derinliği ölçüldü. Ortalama boya penetrasyonu derinliği amalgam grubunda 0.537+0.418 mm., EBA grubunda 0.734+0.325 mm. ve IRM grubunda ise 1.287±0.383 mm. idi. Üç grup arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.005). Bu sonuçlara göre, amalgamın retrograd dolgu olarak kullanılan en iyi materyallerden biri olduğu ve diğer iki materyalin kapayabilirlik ve fiziksel özellikler açısından geliştirilmesi gereği sonucuna ulaşıldı.